IPPP1-443-1306/10-6/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu 27 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 16 lutego 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 lutego 2011 r. oraz pismem z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 21 marca 2011 r.,o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi Cash poolingu - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi Cash poolingu. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 16 lutego 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 1 lutego 2011 r. oraz pismem z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 4 kwietnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 21 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. z siedzibą w W. wraz z kilkoma innymi spółkami działającymi na terytorium Polski jest częścią światowej grupy B. Spółka w najbliższym czasie zamierza zawrzeć z Bankiem w W. umowę "cash pooling" to jest umowę konsolidacji sald. Do umowy tej mają przystąpić poza Wnioskodawcą również pozostałe działające w Polsce Spółki grupy B. Przedmiotem wspomnianej umowy jest takie zarządzanie i zoptymalizowanie gospodarowania środkami finansowymi, którymi dysponuje każda ze spółek uczestników umowy, aby zminimalizować koszty finansowe każdej z nich. Realizacja umowy będzie polegała na bilansowaniu sald na rachunkach bankowych uczestników umowy z wykorzystaniem specjalnie do tego utworzonego subrachunku Wnioskodawcy. Innymi słowy, w sytuacji powstania zobowiązania wobec banku, u któregokolwiek z uczestników umowy i w konsekwencji ujemnego salda, zobowiązanie to byłoby zapłacone, zaś saldo wyrównane, przez Wnioskodawcę, korzystającego ze wspomnianego subrachunku. W efekcie Wnioskodawca, którego środki zostały wykorzystane na pokrycie powyższego zobowiązania w celu wyrównania ujemnego salda wstępowałby w prawa banku/wierzyciela wobec tego uczestnika umowy, którego zobowiązanie zapłacił. Technicznie umowa i wynikające z niej rozliczenia wyglądałyby następująco. Bank ustaliłby wyjściowe saldo uczestników. Następnie na koniec każdego dnia roboczego salda na rachunkach poszczególnych uczestników umowy byłyby bilansowane środkami pochodzącymi z subrachunku utworzonego do tego celu przez Wnioskodawcę. W przypadku gdyby saldo grupy na koniec danego dnia roboczego byłoby ujemne, bank w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy dokona przelewu środków pieniężnych z rachunku głównego Wnioskodawcy na subrachunek Wnioskodawcy w wysokości pozwalającej pokryć ujemne saldo. W przypadku natomiast gdyby saldo na koniec dnia byłoby dodatnie, Bank w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, dokona odwrotnego przelewu nadwyżki tych środków.

W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca podaje, że tak jak to opisał w treści Wniosku, ma zawrzeć umowę konsolidacji sald z Bankiem w W., do której to umowy mogą przystąpić inne spółki grupy B. działające w Polsce. Innymi słowy, Wnioskodawcę nie będzie łączyć z Uczestnikami jakakolwiek inna umowa, niż opisana w treści Wniosku.

Przedmiotem umowy, która ma zostać zawarta z Bankiem w W. jest takie zarządzanie i zoptymalizowanie gospodarowania środkami finansowymi, którymi dysponuje każda ze spółek uczestników umowy aby zminimalizować koszty finansowe każdej z nich. Realizacja umowy będzie polegała na bilansowaniu sald na rachunkach bankowych uczestników umowy z wykorzystaniem specjalnie do tego utworzonego subrachunku Wnioskodawcy. Innymi słowy, w sytuacji powstania zobowiązania wobec banku, u któregokolwiek z uczestników umowy i w konsekwencji ujemnego salda, zobowiązanie to byłoby zapłacone.

Wnioskodawca nie otrzymuje od pozostałych Uczestników - Stron umowy z Bankiem, jakiegokolwiek wynagrodzenia z tytułu realizacji tej Umowy. Zdaniem Wnioskodawcy skoro struktura rozliczeń w ramach urnowy opiera się na zasadzie dziennego rozliczania sald uczestników umowy, w trybie art. 518 kodeksu cywilnego, to tym samym brak jest po stronie któregokolwiek z uczestników umowy przychodu z tytułu odsetek mogących stanowić jego wynagrodzenie za spłacenie długu innego uczestnika umowy, wobec banku. Uczestnik umowy spłacając bowiem wierzytelność banku (obejmującą również naliczone do tego czasu odsetki) i wstępując tym samym w prawa banku, ma roszczenie wobec podmiotu, którego zobowiązanie zapłacił również w zakresie naliczonych odsetek. W efekcie uczestnik, który spłacił zobowiązanie innego uczestnika nie osiąga przychodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Ad. 1) Zdaniem Wnioskodawcy skoro struktura rozliczeń w ramach umowy opiera się na zasadzie dziennego rozliczania sald uczestników umowy, w trybie art. 518 kodeksu cywilnego, to tym samym brak jest po stronie któregokolwiek z uczestników umowy przychodu z tytułu odsetek mogących stanowić jego wynagrodzenie za spłacenie długu innego uczestnika umowy, wobec banku. Uczestnik umowy spłacając bowiem wierzytelność banku (obejmującą również naliczone do tego czasu odsetki) i wstępując tym samym w prawa banku, ma roszczenie wobec podmiotu, którego zobowiązanie zapłacił również w zakresie naliczonych odsetek. W efekcie uczestnik, który spłacił zobowiązanie innego uczestnika nie osiąga przychodu, które mogłoby zostać potraktowane jako wynagrodzenie z tytułu realizacji usług pośrednictwa finansowego.

Ad. 2) Wnioskodawca przyjmuje, że skoro będzie ponosił koszty utworzenia i utrzymania subkonta wykorzystywanego przez wszystkich uczestników umowy do prowadzenia wzajemnych rozliczeń, to tym samym Wnioskodawca może zrefakturować te koszty w odpowiedniej proporcji na pozostałych uczestników - beneficjentów posiadania tego konta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy jako świadczenie usług ustawodawca określa każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza zawrzeć z Bankiem w W. umowę "cash pooling" to jest umowę konsolidacji sald. Do umowy tej mają przystąpić poza Wnioskodawcą również pozostałe działające w Polsce Spółki grupy B. Realizacja umowy będzie polegała na bilansowaniu sald na rachunkach bankowych uczestników umowy z wykorzystaniem specjalnie do tego utworzonego subrachunku Wnioskodawcy. Innymi słowy, w sytuacji powstania zobowiązania wobec banku, u któregokolwiek z uczestników umowy i w konsekwencji ujemnego salda, zobowiązanie to byłoby zapłacone, zaś saldo wyrównane, przez Wnioskodawcę, korzystającego ze wspomnianego subrachunku. W efekcie Wnioskodawca, którego środki zostały wykorzystane na pokrycie powyższego zobowiązania w celu wyrównania ujemnego salda wstępowałby w prawa banku/wierzyciela wobec tego uczestnika umowy, którego zobowiązanie zapłacił.

Bank ustaliłby wyjściowe saldo uczestników. Następnie na koniec każdego dnia roboczego salda na rachunkach poszczególnych uczestników umowy byłyby bilansowane środkami pochodzącymi z subrachunku utworzonego do tego celu przez Wnioskodawcę.

Zasadniczym elementem przedmiotowej umowy jest takie zarządzanie i zoptymalizowanie gospodarowania środkami finansowymi uczestników umowy, aby zminimalizować koszty finansowe każdego z nich. Usługa Cash poolingu będzie świadczona przez Wnioskodawcę przy współpracy z Bankiem, na podstawie stosownej umowy, w ramach której Bank będzie odpowiedzialny za techniczną stronę struktury, tj. związaną z prowadzeniem rachunków jej Uczestników i dokonywaniem operacji związanych z poszczególnymi rachunkami biorącymi udział w strukturze Cash poolingu, przy wykorzystaniu subrachunku Wnioskodawcy.

W świetle przedstawionej we wniosku struktury Cash poolingu, wszystkie czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi zarządzania środkami pieniężnymi są wykonywane przez Bank. Natomiast pomiędzy Wnioskodawcą a pozostałymi podmiotami będącymi uczestnikami umowy Cash poolingu nie istnieje żaden stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane byłyby świadczenia wzajemne. Obciążenie rachunków następuje automatycznie, bez konieczności zawierania odrębnych umów między podmiotami, które przystąpiły do umowy Cash poolingu. Podmiotem przejawiającym aktywność w zakresie zarządzania środkami finansowymi jest Bank.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest jedynie odbiorcą usług świadczonych przez Bank. Wszelkie czynności faktyczne i prawne, jak np. operacje związane z przelewami środków finansowych, a także rozliczenia związane z tymi przelewami, są dokonywane przez Bank, który wykonuje wszystkie czynności wchodzące w skład kompleksowej usługi bankowej, jaką jest Cash pooling i z tytułu wykonywania tej usługi otrzymuje wynagrodzenie.

W konsekwencji, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, polegające na utworzeniu i utrzymaniu subrachunku, umożliwiające dokonywanie odpowiednich transferów środków finansowych w ramach systemu, nie stanowią odrębnego (odpłatnego) świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jedynie elementy pomocnicze, konieczne dla efektywnego wyświadczenia przez Bank usługi zarządzania środkami finansowymi.

Zatem odsetki, które powstaną w wyniku realizacji umowy, obliczone przez Bank na koniec każdego kolejnego miesiąca obowiązywania umowy, nie stanowią wynagrodzenia za świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Pomiędzy Wnioskodawcą a Uczestnikami umowy nie zachodzi jakiekolwiek świadczenie usług, za które należnym wynagrodzeniem byłyby odsetki powstałe w wyniku realizacji umowy.

Mając na uwadze powyższe stanowisko wnioskodawcy w kwestii dotyczącej neutralności pod względem opodatkowania podatkiem VAT odsetek powstałych w realizacji umowy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w kwestii refakturowania przez Wnioskodawcę kosztów utworzenia i utrzymania subkonta w odpowiedniej proporcji na pozostałych uczestników zasadnym jest przywołanie art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L06.347.1), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1997 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny System podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. U.UE L77.145.1)), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Ponadto, w myśl art. 8 ust. 2a (dodanego ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach; Dz. U. z 2011 r. Nr 64, poz. 332), w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot obciążający daną usługą, zakupioną we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przedstawionych okoliczności wniosku wynika, że kosztami utworzenia i utrzymywania subkonta przez Wnioskodawcę w związku z zawartą umową Cash poolingu, Bank obciąży w całości Wnioskodawcę.

W przedstawionych okolicznościach wniosku, Wnioskodawca występuje w roli świadczącego usługę na rzecz poszczególnych Uczestników umowy Cash poolingu, nabytą uprzednio od Banku. Uczestnicy ponosząc koszty utworzenia i utrzymania subkonta Wnioskodawcy w celu realizacji zawartej umowy dokonują zapłaty wynagrodzenia za usługę wyświadczoną przez Wnioskodawcę.

Reasumując, mając na uwadze całokształt sprawy oraz wskazanych przepisów, należy stwierdzić, iż odsetki powstałe w wyniku realizacji umowy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, zaś w celu podziału kosztów prowadzenia subrachunku na pozostałych uczestników umowy Wnioskodawca powinien wystawić faktury VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, przedmiotowa interpretacja odnosi się do sytuacji prawno-podatkowej tylko Wnioskodawcy, nie ma natomiast zastosowania dla innych uczestników umowy Cash poolingu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.