IPPP1/443-130/13-4/IGo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2013 r. (data wpływu 11 lutego 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 marca 2013 r. (data wpływu 8 marca 2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 22 lutego 2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 lutego 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lutego 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 4 marca 2013 r., złożonym w dniu 5 marca 2013 r. (data wpływu 8 marca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 lutego 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca utworzył, jako komplementariusz, spółkę komandytową, która składa się z dwóch wspólników-komplementariuszy i jednego wspólnika-komandytariusza. Powołanie spółki komandytowej nastąpiło aktem notarialnym, w którym określono główny przedmiot działalności Spółki jako prowadzenie działalności w zakresie: 69.10.Z - działalność prawnicza.

W akcie notarialnym określono ponadto wysokość kapitału zakładowego spółki i wkłady na kapitał zakładowy spółki poszczególnych wspólników. Pierwszy wspólnik-komplementariusz (wnioskodawca) wniósł wkład niepieniężny (aport) w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego o wartości 1/3 całego kapitału zakładowego spółki. Drugi wspólnik-komplementariusz wniósł wkład niepieniężny (aport) w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego o wartości 1/3 całego kapitału zakładowego spółki. Trzeci wspólnik-komandytariusz wniósł wkład pieniężny o wartości 1/3 całego kapitału zakładowego i pokrył go w całości gotówką.

W związku z utworzeniem spółki komandytowej złożono wszystkie niezbędne dokumenty administracyjne i podatkowe do właściwych urzędów a spółka uzyskała wpis do KRS i rozpoczęła działalność.

W ostatnim okresie wnioskodawca spotkał się z informacjami, które w okresie tworzenia spółki i po jej utworzeniu nie były wskazywane jako obowiązujące, że wspólnicy nowo utworzonej spółki komandytowej, którzy jednocześnie niezależnie prowadzą indywidualnie swoją działalność gospodarczą, zobowiązani są do odprowadzenia od kwoty wniesionych wkładów niepieniężnych, do spółki komandytowej, podatku VAT w wysokości 23% tytułem opodatkowania tych wkładów jako usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym jest naliczenie i odprowadzenie 23% podatku VAT od wkładów niepieniężnych wniesionych przez wspólnika nowoutworzonej spółki komandytowej, a jeżeli tak, w oparciu o jakie przepisy prawa podatkowego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że samo wniesienie wkładów niepieniężnych do spółki komandytowej nie jest przychodem z usługi, gdyż takowej nie ma w nomenklaturze PKWiU i tym samym nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast dopiero po utworzeniu spółki komandytowej każda działalność jej wspólników, w tym Wnioskodawcy, mająca na celu uzyskanie przychodu z działalności spółki, jest usługą podlegającą opodatkowaniu 23% podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. (art. 2 pkt 6).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Należy wskazać, iż przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia "wartości niematerialne i prawne". W konsekwencji, interpretacja tego pojęcia powinna nastąpić w oparciu o inne przepisy prawa podatkowego, które definiują to pojęcie, w tym w szczególności przepisy dotyczące podatków dochodowych.

Zgodnie z regulacjami w zakresie podatków dochodowych (ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. z 2012 r. Nr 361), co do zasady, za wartości niematerialne i prawne uznaje się m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), a także prawa określone w UPWP - wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy o zbliżonym charakterze.

Ponadto, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Z regulacji ustaw z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) oraz z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, że w zamian za wniesiony przez wspólnika wkład niepieniężny do spółki osobowej bądź cywilnej uzyskuje on udział w danej spółce. Dodatkowo wspólnik uzyskuje prawo do udziału w zyskach przedmiotowej spółki.

Ponadto, w związku z wniesieniem wkładu do spółki osobowej lub cywilnej realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku bądź innymi składnikami, w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały), które posiadają określoną wartość. W związku z tym, taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny (z którego wynika konieczność opodatkowania VAT). Podobnie jak przy innych odpłatnych świadczeniach ustalana jest wartość należności ogółem.

Zapłata na rzecz wnoszącego aport nie następuje jednak w formie pieniężnej, lecz "w naturze", poprzez wydanie praw udziałowych. Zgodnie z regulacjami powołanych powyżej ustaw w umowie spółki podawana jest wartość wkładu. Należy przyjąć, że wartość ta stanowi określenie ceny, która następnie zapłacona zostanie w naturze, tj. prawami udziałowymi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca utworzył, jako komplementariusz, spółkę komandytową, która składa się z dwóch wspólników-komplementariuszy i jednego wspólnika-komandytariusza. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie działalności w zakresie: 69.10.Z - działalność prawnicza.

Wnioskodawca wniósł wkład niepieniężny (aport) w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego o wartości 1/3 całego kapitału zakładowego spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do określenia, czy powyższa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż wnoszony wkład niepieniężny w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego niewątpliwie stanowi wniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych. Bowiem za takie, jak już wskazano, uważa się m.in. równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie naukowej. Prawo do wykonywania zawodu radcy prawnego niewątpliwie wiąże się z posiadaniem wiedzy specjalistycznej z dziedziny prawa, która de facto jest dziedziną naukową.

Ponadto, wniesienie aportu w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego do spółki osobowej spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności. W szczególności, w przypadku aportu:

* mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym wspólnika (komplementariusza) ze spółką, do której wnoszony jest aport (w analizowanej sprawie - Wnioskodawcy ze spółką komandytową),

* istnieje bezpośredni związek pomiędzy danym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem (w formie m.in. ogółu praw i obowiązków), będącym świadczeniem wzajemnym,

* wynagrodzenie otrzymywane w zamian za wniesienie aportu w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego posiada określoną wartość ekonomiczną (1/3 całego kapitału zakładowego spółki).

Tym samym, w przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia ze świadczeniem usług, w postaci przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zatem, gdy przedmiotem aportu jest świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz otrzymującego aport, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, a także możliwości zastosowania zwolnienia. Jednakże ani w ustawie o podatku od towarów i usług ani w rozporządzeniach wykonawczych do niej, usługa wykonywana przez Wnioskodawcę nie została wskazana jako korzystająca z preferencyjnej stawki VAT, bądź ze zwolnienia z VAT.

Reasumując, uwzględniając przywołane regulacje prawne, jak również opisany stan faktyczny wskazać należy, iż wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci praw do wykonywania zawodu radcy prawnego do spółki osobowej (komandytowej) będzie stanowiło czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (wnoszący aport uzyskuje pewną, wymierną korzyść - udziały wartości 1/3 całego kapitału zakładowego spółki) i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. według stawki 23% VAT, jako odpłatne świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.