IPPP1/443-1299/13-2/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania umownego zniesienia współwłasności nieruchomości bez obowiązku dokonania dopłat przez strony umowy - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania umownego zniesienia współwłasności nieruchomości bez obowiązku dokonania dopłat przez strony umowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Z (dalej jako "ZT", "Wnioskodawca") posiada I00% udziałów w spółce Z. (dalej: ".ZTT", "Współwłaściciel"). ZT i ZTT (dalej jako; "Współwłaściciele") są współwłaścicielami zabudowanych nieruchomości położonych w W przy ulicy Z numer 59 oraz E numer 41 składającej się z:

(i) działki gruntu o numerze ewidencyjnym 32/2, o powierzchni 14.137 m²; oraz

(ii) działki gruntu o numerze ewidencyjnym 33, o powierzchni 16.605 m²;

dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla W, X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr W. Udział ZT i ZTT w prawie własności powyższych działek wynosi odpowiednio 88/100 i 12/100.

ZTT zamierza nabyć wynoszący 12/100 udział w działce gruntu o numerze ewidencyjnym 32/1, o powierzchni 950 m², położonej przy ulicy E 43, miasto W, dla której Sąd Rejonowy dla.... - X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr. Po powyższym nabyciu, działka 32/1 zostanie przeniesiona do KW nr oraz zostanie połączona z działkami 33 i 32/2, które razem będą stanowić jedną nieruchomość. Na działkach 32/2 oraz 33 został wybudowany budynek wielofunkcyjny o powierzchni zabudowy 30165 m², oraz o powierzchni całkowitej 213 244,01 m² (dalej jako: "Budynek"). Budynek stanowi część składową działek 32/2 oraz 33. Ponieważ podczas budowy Budynku zostały przekroczone granice działki 32/1, w związku z czym Budynek jest częściowo położony także na działce 32/1, na rzecz każdoczesnych właścicieli działek 32/2 oraz 33 została ustanowiona w akcie notarialnym z 28 czerwca 2013 r., Rep. A oraz ujawniona w księdze wieczystej nr, tzw. służebność budynkowa, polegająca na prawie posadowienia i korzystania ze wzniesionego, z przekroczeniem granic, Budynku, w tym do korzystania z części gruntu, na którym posadowiony jest Budynek. Działki 32/1, 32/2 i 33 oraz Budynek powoływane są dalej razem jako: "Nieruchomość".

W skład Budynku wchodzą następujące powierzchnie, stanowiące jego części składowe:

Na podstawie umowy o podział quoad usum (dalej: "Umowa Quoad Usum"), ZT oraz ZTT określiły sposób korzystania z ww. części Budynku, polegający na tym, że:

(i) wyłącznym użytkownikiem Centrum Handlowego, L oraz Garażu, wraz ze wszystkimi elementami przeznaczonymi do wyłącznego użytku wchodzącymi w skład, albo stanowiącymi części składowe Galerii Handlowej lub L, jest ZT;

(ii) wyłącznym użytkownikiem S, wraz ze wszystkimi elementami przeznaczonymi do wyłącznego użytku wchodzącymi w skład, albo stanowiącymi części składowe S jest ZTT;

(iii) ZT oraz ZTT mają prawo do bezpłatnego korzystania z Powierzchni Wspólnych, zgodnie z ich przeznaczeniem i bez naruszania praw drugiej strony Umowy Quoad Usum oraz zgodnie z wszelkimi regulaminami wewnętrznymi Budynku.

W konsekwencji, na podstawie Umowy Quoad Usum, prawo do wyłącznego wykonywania wszelkich praw i ponoszenia obowiązków i ciężarów związanych z korzystaniem z powierzchni użytkowej Galerii Handlowej, Garażu oraz L, w tym również należne przychody wynikające z zawartych umów najmu lub innych umów uprawniających do korzystania z ww. części Budynku przysługują ZT. Jednocześnie, prawo do wyłącznego wykonywania wszelkich praw i ponoszenia obowiązków i ciężarów związanych z korzystaniem ze S, w tym również należne przychody wynikające z zawartych umów najmu lub innych umów uprawniających do korzystania z powierzchni użytkowej S, przysługują ZTT. ZT oraz ZTT zamierzają znieść umownie współwłasność Nieruchomości poprzez ustanowienie odrębnej własności samodzielnych lokali w odniesieniu do:

1. Centrum Handlowego,

2. L,

3. S,

4. Garażu.

W wyniku zawarcia powyższej umowy, ZT zostanie wyłącznym właścicielem odrębnych lokali: (i) Centrum Handlowego, (ii) L oraz (iii) Garażu, podczas gdy ZTT zostanie wyłącznym właścicielem lokalu S. Jednocześnie, ZT oraz ZTT staną się współwłaścicielami Powierzchni wspólnych, jak również gruntu, na którym posadowiono Budynek, w którym znajdują się wydzielane lokale. Udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych będzie odpowiadał proporcji, w jakiej powierzchnie odpowiednich lokali pozostają w stosunku do całkowitej powierzchni Budynku. W związku ze zniesieniem współwłasności Nieruchomości ZT oraz ZTT nie będą dokonywać między sobą żadnych dopłat lub spłat pieniężnych. Zasadniczo, wartość wyodrębnionego Centrum Handlowego, L oraz Garażu, a także udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu, których właścicielem będzie ZT oraz wartość wyodrębnionego S, jak również udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu, którego właścicielem będzie ZTT powinna odpowiadać wartości udziałów ZT i ZTT we współwłasności Nieruchomości, przed datą zniesienia współwłasności. Nie można jednak wykluczyć, że powyższe wartości (tekst jedn.: wartość wyodrębnionych lokali, udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu po zniesieniu współwłasności oraz odpowiadających im udziałów we współwłasności przed zniesieniem współwłasności) mogą się różnić, co zostanie ustalone na podstawie operatów szacunkowych sporządzonych przez rzeczoznawców majątkowych przed i po zniesieniu współwłasności. Budynek był używany przez Współwłaścicieli do wykonywania czynności opodatkowanych przez ponad 2 lata.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy czynność zniesienia współwłasności Nieruchomości po stronie Wnioskodawcy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jeśli każdy ze Współwłaścicieli otrzyma wyodrębnione lokale oraz udział we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum i jednocześnie Współwłaściciele nie będą obowiązani do uiszczenia między sobą żadnych dopłat lub spłat.

2. W przypadku, gdy Organ uzna, że czynności zniesienia współwłasności podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, czy czynność zniesienia współwłasności stanowiłaby dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu, odpowiednio, art. 7 oraz art. 8 ustawy VAT, gdzie podstawę opodatkowania stanowiłaby ewentualna różnica między wartością rynkową lokali (wraz z odpowiadającym im udziałem w nieruchomości wspólnej oraz gruncie) wyodrębnionych w drodze zniesienia współwłasności i przysługujących Wnioskodawcy, a wartością rynkową udziału posiadanego przez Wnioskodawcę w Nieruchomości na moment zniesienia współwłasności albo ewentualnie świadczeniem usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnej własności samodzielnych lokali oraz udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnych oraz gruntu, w sytuacji gdy nastąpi ono bez uiszczenia dopłat lub spłat, a każdy ze Współwłaścicieli otrzyma wyodrębnione lokale oraz udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych i gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali z 24 czerwca 1994 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492, dalej: Ustawa o własności lokali), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu mogą stanowić odrębne nieruchomości. Z kolei w myśl art. 3 ust. 1-3 Ustawy o własności lokali, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokalu. Przez nieruchomość wspólną należy rozumieć grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Udział w nieruchomości wspólnej powinien odpowiadać stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Stosownie do art. 7 Ustawy o własności lokali, odrębną własność lokalu można ustanowić m.in. w drodze umowy, zawartą w formie aktu notarialnego. W myśl art. 8 ust. 3 Ustawy o własności lokali, umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może zostać zawarta m.in. przez współwłaścicieli nieruchomości.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 Ustawy o własności lokali, w zakresie nie uregulowanym tą ustawą do własności lokali stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów szczegółowych - przepisy odnoszące się do własności. Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powyższych przepisów należy uznać, że udział każdego ze Współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Ponadto, zgodnie z art. 210 oraz 211 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności oraz ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Stosownie do art. 212 § 1 Kodeksu jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Stosownie do art. 212 § 3 Kodeksu, jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia.

Powyższe zasady znajdują odpowiednie zastosowanie w przypadku umownego zniesienia współwłasności. Zasadą jest, że zniesienie współwłasności powinno nastąpić przede wszystkim przez podział fizyczny rzeczy wspólnej, zaś celem postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowią przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z powyższego przepisu ustawy o VAT nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym brak jest podstaw do przyjęcia, że w wyniku zniesienia współwłasności na podstawie umowy o ustanowieniu odrębnej własności lokali dochodzi do dostawy towarów, ponieważ wskutek zniesienia współwłasności ZT oraz ZTT staną się właścicielami tych części Budynku, w stosunku do których przysługiwało im dotychczas prawo wyłącznego używania na podstawie Umowy Quoad Usum przed zniesieniem współwłasności Nieruchomości. W wyniku zniesienia współwłasności Nieruchomości nie dojdzie w szczególności do zbycia lub przeniesienia za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia jakiegokolwiek składnika majątkowego Współwłaścicieli, a jedynie do przekształcenia formy prawnej posiadania lokali.

Odrębna własność lokali zostanie ustanowiona w drodze zniesienia współwłasności, która nie stanowi dostawy towaru ponieważ towar (lokal) w sensie prawnym i ekonomicznym powstanie w wyniku zniesienia współwłasności, a nie będzie istniał wcześniej. Lokal taki nie mógłby zatem podlegać wydaniu przez dostawcę na rzecz nabywcy jako przedmiot nieistniejący na dzień zniesienia współwłasności. W efekcie, wytworzenie nowej formy korzystania z lokalu w wyniku zniesienia współwłasności nie stanowi czynności dostawy towaru i wobec braku wydania nie kreuje obowiązku podatkowego w podatku VAT w rozumieniu art. 19 Ustawy VAT (art. 19a Ustawy VAT w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.).

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 UVAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie nie będące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

Podkreślenia wymaga, że ww. warunki powinny być spełnione łącznie aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponieważ w wyniku zniesienia współwłasności Nieruchomości żaden ze Współwłaścicieli nie otrzyma żadnego świadczenia ze strony drugiego ze Współwłaścicieli lub osób trzecich ani nie będzie temu towarzyszyć wypłata którejkolwiek ze stron wynagrodzenia, brak podstaw do uznania, że w wyniku zniesienia współwłasności Nieruchomości została wykonana jakakolwiek czynność, która mogłaby zostać uznana za świadczenie usługi podlegające opodatkowaniu VAT.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku zniesienia współwłasności Nieruchomości w opisanym zdarzeniu przyszłym nie wystąpi dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT, ponieważ zniesienie współwłasności Nieruchomości nie powoduje wydania lokalu i przeniesienia na strony prawa do dysponowania jak właściciel w odniesieniu do wyodrębnionych lokali, a jest jedynie zmianą formy prawnej tytułu przypadającego do Nieruchomości, tj. zmianą współwłasności Nieruchomości we własność lokali wyodrębnionych z nieruchomości. Ponadto zmiana tytułu prawnego do lokalu będzie miała charakter nieodpłatny bez jakichkolwiek spłat bądź dopłat. Na podstawie zawartych ustaleń dojdzie do ustanowienia odrębnej własności lokali oraz udziałów w Powierzchni Wspólnej oraz w gruncie, których wartość oraz wielkość odpowiada wielkości oraz wartości dotychczasowego ułamkowego udziału Współwłaścicieli we współwłasności Nieruchomości. Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie żadna ze stron nie dokona na rzecz drugiej strony jakiegokolwiek świadczenia zatem w niniejszej sprawie nie dojdzie również do świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności w drodze ustanowienia odrębnej własności lokali nie będzie stanowiło dostawy towarów lub świadczenia usług również w przypadku, gdy wartość wyodrębnionych lokali, udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu po zniesieniu współwłasności będzie różniła się od odpowiadających im przed zniesieniem współwłasności udziałów we współwłasności Nieruchomości przysługujących obecnie każdemu ze Współwłaścicieli. Powyższa różnica nie jest bowiem wynikiem wydania lokalu lub wykonania świadczenia pomiędzy Współwłaścicielami. Może ona wynikać z wielu czynników przykładowo ze zmian wartości części Nieruchomości użytkowanych przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum.

W konsekwencji, ewentualna różnica między wartością rynkową udziału posiadanego przez Wnioskodawcę w Nieruchomości na moment zniesienia współwłasności, a wartością rynkową lokali (wraz z odpowiadającym im udziałem w nieruchomości wspólnej oraz gruncie) wyodrębnionych w drodze zniesienia współwłasności i przysługujących Wnioskodawcy nie może stanowić podstawy opodatkowania VAT. Powyższa różnica nie jest bowiem rezultatem dostawy towarów czy świadczenia usług, lecz wynika wyłącznie ze zmiany (przekształcenia) tytułu do dysponowania częściami Nieruchomości, polegającej na używaniu poszczególnych części Nieruchomości na podstawie Umowy Quoad Usum. W wyniku powyższej czynności nie dojdzie zatem do wydania towaru, ani do świadczenia usług, a wyłącznie do ustanowienia na rzecz Wnioskodawcy odrębnej własności lokali stanowiących te części Nieruchomości, które obecnie przysługują Wnioskodawcy w ramach jego udziału we współwłasności Nieruchomości oraz używanych na podstawie Umowy Quoad Usum. W takiej sytuacji, żaden ze Współwłaścicieli nie dokona zatem czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ustawy VAT.

Powyższa konkluzja znajduje również potwierdzenie w brzmieniu art. 29 ustawy VAT, w którym brak jest normy prawnej wskazującej w jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania w przypadku zniesienia współwłasności.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest w pełni zgodne z poglądem prezentowanym przez organy podatkowe m.in.:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 29 lipca 2010 r. sygn. IPPP1-443-501/10-5/MP, w której wskazał, że: "W rezultacie, różnica pomiędzy wartością udziałów w prawie użytkowania wieczystego Nieruchomości na dzień powstania tego prawa, a wartością części Nieruchomości, jakie będą przyznane każdej ze Spółek w wyniku jego zniesienia nie będzie wynikać z faktu fizycznego zmniejszenia udziału jednej ze spółek w Nieruchomości wspólnej i odpowiedniego zwiększenia udziału drugiej Spółki, a (wyłącznie) z nieproporcjonalnego wzrostu wartości obu części Nieruchomości użytkowanych quoad usum. Ponadto, w momencie zniesienia współużytkowania wieczystego Nieruchomości żadna ze spółek nie zostanie zobowiązana do zwrotu drugiej spółce jakiejkolwiek części wartości nakładów poczynionych na Nieruchomość. Takie ustalenie wynika z faktu, iż każda ze spółek ponosiła nakłady wyłącznie na tę część, którą użytkowała w oparciu o podział quoad usum. (...) Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że opisane we wniosku zniesienie współużytkowania wieczystego Nieruchomości oraz współwłasności posadowionych na niej budynków i budowli, w drodze fizycznego podziału Nieruchomości, nie jest czynnością stanowiącą dostawę towarów lub świadczenie usług."

* Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 5 października 2010 r. sygn. ITPP1/443-662/10/AJ, w której stwierdził, że: "(...) Należy bowiem zauważyć, że w myśl zasady określonej w cyt. art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają odpłatne transakcje dostawy towarów lub świadczenia usług. Aby mówić o dostawie towarów, nastąpić musi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel z dostawcy na nabywcę. W przedmiotowej sprawie, zakres dotychczasowego władztwa każdej ze Spółek nad rzeczą nie ulega zwiększeniu i każda ze Spółek otrzyma tę część Nieruchomości, z której dotychczas korzystała w oparciu o podział quoad usum. Należy zatem stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie występuje dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, żadna ze Stron nie dokonuje na rzecz drugiej jakiegokolwiek świadczenia, zatem w niniejszej sprawie nie dochodzi również do świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 powołanej ustawy. Przy zniesieniu współużytkowania wieczystego Nieruchomości oraz współwłasności posadowionych na niej budynków i budowli na zasadach opisanych we wniosku, nie dojdzie do jakiegokolwiek nieodpłatnego przekazania towarów czy nieodpłatnego świadczenia usług, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Każda ze stron otrzyma bowiem część Nieruchomości, która odpowiadać będzie wcześniej posiadanemu udziałowi we własności Nieruchomości (z której korzysta w ramach podziału quoad usum) i u żadnej ze Stron nie wystąpi przysporzenie majątkowe w związku z ww. zniesieniem współużytkowania/współwłasności Nieruchomości i budynków na niej posadowionych. W rozpatrywanym przypadku, na podstawie zawartych ustaleń, dochodzi jedynie do wyodrębnienia w sposób materialny posiadanych udziałów w przedmiotowej nieruchomości i posadowionych na niej budynkach. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisane we wniosku zniesienie współużytkowania wieczystego Nieruchomości oraz współwłasności posadowionych na niej budynków i budowli, w drodze fizycznego podziału Nieruchomości, nie jest czynnością stanowiącą dostawę towarów lub świadczenie usług i jako takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 12 sierpnia 2010 r. sygn. ILPP1/443-448/10-8/BD, w której stwierdził, że: "(...) W wyniku zniesienia wyżej wskazanych praw każda ze Spółek otrzyma tę część Nieruchomości, z której dotychczas korzystała w oparciu o podział quoad usum. Jednocześnie, żadna ze Spółek nie będzie zobowiązana do uiszczenia na rzecz drugiej jakiejkolwiek dopłaty z tytułu wyrównania różnicy pomiędzy wartością udziału jaki posiadała (wartością prawa), a wartością części Nieruchomości jaką otrzyma w wyniku zniesienia współużytkowania wieczystego (wartością rzeczy). Takie ustalenie jest konsekwencją faktu, iż w momencie ustanowienia współużytkowania wieczystego Nieruchomości, wielkość udziałów każdej ze Spółek została wyznaczona w oparciu o wartość księgową części Nieruchomości (tekst jedn.: wartość posadowionych na niej budynków i budowli) przyznanej jej do korzystania na zasadzie wyłączności nie zaś w oparciu o wielkość przyznanej każdej z nich części Nieruchomości (gruntu). Ponadto, w momencie zniesienia współużytkowania wieczystego Nieruchomości żadna ze Spółek nie zostanie zobowiązana do zwrotu drugiej Spółce jakiejkolwiek części wartości nakładów poczynionych na Nieruchomość. Takie ustalenie wynika z faktu, iż każda ze Spółek ponosiła nakłady wyłącznie na tę część, którą użytkowała w oparciu o podział uoad usum. (...) Mając na uwadze cytowane powyżej przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że zniesienie współużytkowania wieczystego Nieruchomości oraz współwłasności posadowionych na niej budynków i budowli, w przedmiotowej sprawie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT."

Reasumując, zniesienie współwłasności poprzez ustanowienie odrębnej własności samodzielnych lokali oraz udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnych oraz gruntu, w sytuacji gdy nastąpi ono bez ustanowienia obowiązku uiszczenia dopłat lub spłat, a każdy ze Współwłaścicieli otrzyma wyodrębnione lokale oraz udział we współwłasności Powierzchni Wspólnych i gruntu odpowiadające częściom Budynku oraz gruntu używanym dotychczas przez każdego ze Współwłaścicieli na podstawie Umowy Quoad Usum, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, także w przypadku, gdy w wyniku sporządzonych przed i po zniesieniu współwłasności operatów szacunkowych wynikać będzie, że wartość wyodrębnionych lokali, udziału we współwłasności Powierzchni Wspólnej oraz gruntu po zniesieniu współwłasności będzie różniła się od odpowiadających im udziałów we współwłasności przed zniesieniem współwłasności, a przysługujących obecnie każdemu ze Współwłaścicieli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Organ wskazuje, że z dniem 1 stycznia 2014 r. art. 29 ustawy o VAT został uchylony. W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. przepisu art. 29a ust. 1 tej ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Powyższy fakt nie miał jednak wpływu na podjęte w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, odpowiedź na pytanie nr 2 postawione we wniosku stała się bezprzedmiotowa.

Organ wskazuje ponadto, że zgodnie z przepisem art. 14f § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40,00 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Wniosek Spółki dotyczy jednego zdarzenia przyszłego zatem opłata od złożonego wniosku powinna być uiszczona w wys. 40 zł, na rachunek Izby Skarbowej w Warszawie. W dniu 6 grudnia 2013 r. pełnomocnik Spółki dokonał opłaty od złożonego wniosku w wys. 80 zł. Kwota 40 zł stanowi zatem nadpłatę i zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.