IPPP1-443-1210/08-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko "A" Polska Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2008 r. (data wpływu 23 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"A" Polska Sp. z o.o. (dalej: Spółka, wcześniej "AB" Polska Sp. z o.o.) jest podmiotem działającym w sektorze motoryzacyjnym zajmującym się dystrybucją samochodów osobowych oraz części zamiennych do samochodów osobowych na polskim rynku. Do 31 lipca 2007 r. Spółka zajmowała się dystrybucją i obsługą marek M..., C..., J... oraz D... na rynku polskim.

W związku z globalną transakcją wydzielenia działalności obejmującej marki C..., J... oraz D... z koncernu "DC" i zbycia tej działalności jako wydzielonej części koncernu na rzecz podmiotu trzeciego, 1 sierpnia 2007 r. "AB" Polska Sp. z o.o. dokonał sprzedaży na rzecz nowoutworzonej spółki zależnej "D" Polska Sp. z o.o. (dalej: Nabywca) zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej działalność Spółki w zakresie dystrybucji i obsługi marek C..., J... oraz D... (dalej: "C") na polskim rynku. Z uwagi na trudności techniczne (w szczególności dostosowanie systemu informatycznego), faktyczne przeniesienie zapasów części zamiennych do samochodów marek "C" zostało odroczone w czasie i nastąpiło 1 stycznia 2008 r. W okresie przejściowym (tj. w okresie od dnia sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa obsługującej marki "C" do dnia sprzedaży stanu zapasów części zamiennych do Nabywcy).

Spółka na podstawie odrębnej umowy o udziale w zysku (ang. P A, dalej: Umowa) podjęła się bieżącego administrowania zapasem części zamiennych dla aut marek "C". W szczególności, w ramach administrowania zapasem części zamiennych do aut "C" Spółka dokonywała zakupu i sprzedaży części zamiennych we własnym imieniu i na własny rachunek w celu realizacji zleceń zgłaszanych przez kontrahentów Nabywcy zgodnie z instrukcjami otrzymywanymi od Nabywcy. W okresie trwania Umowy ekonomiczne zarządzanie sprzedażą części zamiennych do samochodów marek "C" było faktycznie sprawowane przez Nabywcę. W szczególności, Nabywca pełnił kluczowe funkcje związane z zarządzaniem sprzedażą części zamiennych do aut marek "C" oraz przejął ekonomiczne ryzyko związane z utrzymaniem dochodowości tej działalności (przykładowo, Nabywca przejął ryzyko związane z nieściągalnością wierzytelności Spółki powstałych w okresie trwania Umowy z tytułu sprzedaży części zamiennych do aut "C" na rzecz kontrahentów Nabywcy). Zgodnie z zapisami Umowy, Nabywca jako podmiot ekonomicznie odpowiedzialny za zarządzanie sprzedażą części zamiennych do aut marek "C" miał wyłączne prawo do podejmowania następujących działań związanych z tą działalnością:

* strategiczne zarządzanie zapasem części zamiennych,

* wyznaczanie polityki cenowej oferowanych części zamiennych,

* wprowadzanie akcji promocyjnych oraz kierowanie polityką rabatową dla części zamiennych,

* prowadzanie działalności marketingowej.

Na mocy zawartej Umowy, z tytułu administrowania zapasem części zamiennych do aut marek "C" Spółka otrzymała odrębne wynagrodzenie.

W związku z tym, że Nabywca przejął wskazane ww. funkcje i ryzyka oraz, że poziom zysku zrealizowanego przez Spółkę na sprzedaży części zamiennych do aut "C" uzależniony był od decyzji gospodarczych podejmowanych przez Nabywcę (np. od cen sprzedaży części zamiennych na rzecz kontrahentów Nabywcy, które były ustalane przez Nabywcę), Nabywca miał wyłączne prawo do zysku (marży brutto) zrealizowanego na sprzedaży części zamiennych do aut "C". Natomiast w przypadku gdyby wystąpiła strata na sprzedaży części zamiennych do aut marek "C", Nabywca zobowiązany byłby do wyrównania tej straty Spółce. Oznaczało to, iż w przypadku, gdy w wyniku decyzji Nabywcy dotyczących w szczególności polityki cenowej w zakresie sprzedaży części zamiennych do aut marek "C" Spółka z tytułu ich sprzedaży osiągnęłaby stratę, Nabywca wyrównałby Spółce powstałą różnicę (tj. różnicę między ceną nabycia części zamiennych i ceną ich odsprzedaży). Jednocześnie jednak strony ustaliły, iż jeżeli Spółka osiągnęłaby w czasie trwania Umowy zysk na sprzedaży części zamiennych do aut marek "C", to powstały zysk zostanie wypłacony Nabywcy.

W momencie zakończenia okresu obowiązywania Umowy, została przeprowadzona szczegółowa kalkulacja zysku osiągniętego przez Spółkę z tytułu sprzedaży części zamiennych do aut marek "C" w 5-miesięcznym okresie trwania Umowy. Kalkulacja wskazała, że Spółka osiągnęła zysk z tytułu sprzedaży części zamiennych do aut marek "C". W konsekwencji, w myśl jej postanowień, Nabywca wystawił na rzecz Spółki fakturę VAT z 22% podatkiem VAT dokumentującą wynagrodzenie (w wysokości redystrybuowanego zysku) z tytułu ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych oraz przejęcia odpowiedzialności za zyskowność sprzedaży tych części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z otrzymanej od Nabywcy faktury VAT z wykazanym podatkiem VAT według 22% stawki VAT dokumentującej wynagrodzenie (w wysokości redystrybuowanego zysku) z tytułu ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych przejęcia kluczowych funkcji tej działalności oraz przejęcia odpowiedzialności za wyniki tej części działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, faktura VAT otrzymana od Nabywcy dokumentuje czynność opodatkowaną VAT, w konsekwencji Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z takiej faktury.

UZASADNIENIE stanowiska:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Wskazane wyżej regulacje ustawy o VAT są w omawianym zakresie zgodne z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa VAT). Omawiane regulacje w sposób bardzo szeroki zakreślają zakres czynności podlegających opodatkowaniu VAT jako świadczenie usług. Przyjęta konstrukcja pozwala bowiem na objęcie zakresem przedmiotowym VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej podatników (podobnie: K. Sachs, R. Namysłowski "Dyrektywa VAT Komentarz", wyd. W K 2008 r. s. 265). Konstrukcja ustawy o VAT (oraz Dyrektywy VAT) zakłada również, że jakiekolwiek wyłączenia z zakresu opodatkowania VAT dla określonych transakcji muszą wynikać wprost z jej przepisów.

Jednocześnie jednak, jak wynika z przywołanych regulacji, dla możliwości uznania określonych czynności za usługi w rozumieniu VAT musi nastąpić określone "świadczenie" na rzecz innego podmiotu. Oznacza to, że nie każda sytuacja będzie mogła być uznana za usługę, a jedynie taka, w której następuje świadczenie na rzecz innego podmiotu.

Zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji niewątpliwie nastąpiło świadczenie przez Nabywcę usług na rzecz Spółki. Nabywca zapewnił bowiem, iż wszystkie czynności i działania związane z ekonomicznym zarządzaniem działalnością gospodarczą polegającą na sprzedaży części zamiennych do aut marek "C" będą wykonywane przez niego.

W opinii Spółki, warto również wskazać, iż szczegółowe przesłanki pozwalające na stwierdzenie, czy na gruncie VAT następuje świadczenie usług wynikają z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS). ETS, analizując kwestię świadczenia usług, wypracował następujące warunki, których łączne spełnienie umożliwia uznanie określonej czynności za odpłatne świadczenie usług:

W ocenie Spółki, w omawianym przypadku, wszystkie powyższe przesłanki zostały spełnione. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki, wykonane przez Nabywcę czynności stanowią zatem świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT (oraz Dyrektywy VAT). Zgodnie z zawartą Umową, Nabywca przejął kluczowe funkcje i zadania związane z zarządzaniem działalnością polegającą na sprzedaży części zamiennych do aut marek "C", mające bezpośredni wpływ na zyskowność tej sprzedaży. W okresie obowiązywania Umowy, Nabywca planował i prowadził politykę cenową (ustalał ceny na poszczególne części zamienne z uwzględnieniem możliwej do osiągnięcia marży oraz z uwzględnieniem kosztów ponoszonych na prowadzenie tej działalności), jak również prowadził politykę promocyjną. Konsekwentnie, Nabywca przejął odpowiedzialność za wyniki (zyskowność) prowadzonej działalności poprzez zagwarantowanie Spółce, że nie poniesie ona straty na tej działalności. Oznacza to, iż nawet w przypadku, gdy Spółka osiągnęłaby stratę z tytułu sprzedaży części zamiennych do aut marek "C", Nabywca zobowiązany byłby do pokrycia powstałej różnicy (różnicy między ceną nabycia części zamiennych do aut "C", a ceną ich odsprzedaży).

W omawianej sytuacji stosunek prawny łączący Spółkę z Nabywcą oparty był także na zasadzie wzajemności. Nabywca wykonywał kluczowe czynności związane z ekonomicznym zarządzaniem sprzedażą części zamiennych zapewniając ponadto Spółce, że nie poniesie ona straty na tej działalności. Spółka natomiast zobowiązała się zapłacić na rzecz Nabywcy wynagrodzenie odpowiadające zyskowi zrealizowanemu na sprzedaży części zamiennych do aut marek "C", co oznacza, że pomiędzy daną usługą a otrzymanym w zamian za jej wykonanie wynagrodzeniem istniał bezpośredni i czytelny związek.

W opinii Spółki fakt, iż za świadczone przez Nabywcę usługi wypłaciła ona wynagrodzenie w oparciu o zrealizowany w okresie obowiązywania Umowy zysk stanowi jedynie sposób kalkulacji wynagrodzenia ustalony przez strony. Fakt, iż w określonych sytuacjach Nabywca mógłby nie otrzymać w ogóle wynagrodzenia lub nawet być zobowiązany do zapłaty określonej kwoty na rzecz Spółki (w przypadku wystąpienia straty) stanowi element ryzyka Nabywcy. Taki stosunek umowny powoduje, że im efektywniej i skuteczniej Nabywca zarządzałby sprzedażą części zamiennych tym większe byłoby jego wynagrodzenie z tego tytułu.

Jednocześnie na podstawie Umowy, Nabywca zapłacił Spółce odrębne wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług polegających na administrowaniu zapasem części zamiennych do aut "C".

Podsumowując można stwierdzić, iż Nabywca w wyniku rozliczenia Umowy otrzymał wynagrodzenie za świadczenie usług polegających na ekonomicznym zarządzaniu sprzedażą części zamiennych oraz przejęciu odpowiedzialności za wyniki tej części działalności. Usługi takie podlegają opodatkowaniu VAT według 22% stawki, gdyż ustawa o VAT nie przewiduje obniżonej stawki VAT lub zwolnienia od podatku VAT w stosunku do takiego rodzaju usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W ocenie Spółki nabyte od Nabywcy usługi, polegające na ekonomicznym zarządzaniu kluczowymi funkcjami w zakresie sprzedaży części zamiennych do aut "C" oraz zapewnieniu pokrycia ewentualnej straty na sprzedaży tych części zamiennych są niewątpliwie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych - tj. sprzedaży części zamiennych do aut marek "C" przez Spółkę.

Jednocześnie na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do odliczenia VAT faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Zgodnie jednak z przedstawioną przez Spółkę w niniejszym wniosku argumentacją świadczenia wykonane przez Nabywcę na rzecz Spółki (opisane w stanie faktycznym) stanowią usługi podlegające opodatkowaniu VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT z faktury otrzymanej od Nabywcy z 22% podatkiem VAT dokumentującej wynagrodzenie (w wysokości redystrybuowanego zysku) z tytułu ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych oraz przejęcia kluczowych funkcji i odpowiedzialności za wyniki tej części działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 86 ust. 2 cyt. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy. Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Ust. 11 art. 86 cyt. ustawy wskazuje, że jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Z powyższych regulacji wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezpośredni i bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych (czynności zwolnione od podatku VAT, czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT). Ustawodawca dopuszcza więc możliwość obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi czyli takimi, w wyniku których następuje określenie podatku należnego.

A zatem odliczenie podatku naliczonego to przysługujące zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług całkowite bądź częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego dotyczącego opodatkowanych dostaw towarów i świadczenia usług o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim nabywane lub importowane towary i usługi są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W zakresie, w jakim nabywane towary i usługi są lub będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednakże przepisy polskiej ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 cyt. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Uregulowania art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy stanowią, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Inne ograniczenia prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony ustawodawca wymienił w art. 88 ust. 3a cyt. ustawy, gdzie wymienił nieprawidłowości w zakresie wystawionych faktur VAT (ich oryginałów, kopii, duplikatów i faktur korygujących) i dokumentów celnych, które stanowią o braku możliwości dokonania obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego z tak wystawionych dokumentów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż dokonał sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz "D" Polska Sp. z o.o. Przeniesienie zapasów części zamiennych do aut marki "C" na rzecz Nabywcy zostało opóźnione. W okresie od dnia sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa do dnia sprzedaży stanu zapasów części zamiennych Wnioskodawca na podstawie odrębnej umowy o udziale w zysku podjął się bieżącego administrowania zapasem części zamiennych. W ramach przedmiotowej Umowy Spółka dokonywała m.in. zakupu i sprzedaży części zamiennych we własnym imieniu i na własny rachunek w celu realizacji zleceń zgłaszanych przez kontrahentów Nabywcy zgodnie z instrukcjami otrzymywanym od Nabywcy. Z tytułu administrowania zapasem części zamiennych do aut marki "C", na mocy zawartej umowy, Wnioskodawca otrzymywał od Nabywcy wynagrodzenie.

Ponadto ze stanu faktycznego wynika, iż ekonomiczne zarządzanie sprzedażą części zamiennych było faktycznie sprawowane przez Nabywcę. W związku z tym, że Nabywca przejął wskazane funkcje i ryzyka oraz, że poziom zysku zrealizowanego przez Spółkę na sprzedaży części zamiennych do aut marki "C" uzależniony był od decyzji gospodarczych podejmowanych przez Nabywcę, Nabywca miał wyłączne prawo do zysku (marży brutto) zrealizowanego na sprzedaży części zamiennych. W okresie, gdy bieżącym administrowaniem częściami zamiennymi zajmował się Wnioskodawca, na podstawie zawartej umowy, Spółka osiągnęła zysk z tytułu sprzedaży części zamiennych. Nabywca wystawił więc na rzecz Spółki fakturę VAT z 22% podatkiem VAT dokumentującą wynagrodzenie (w wysokości redystrybuowanego zysku) z tytułu ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych oraz przejęcia odpowiedzialności za zyskowność sprzedaży tych części.

W przedstawionym stanie faktycznym, w oparciu o przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Nabywcę na rzecz Spółki w zakresie ekonomicznego zarządzania częściami zamiennymi do aut marek "C" są niewątpliwie związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę, tj. z działalnością związaną ze sprzedażą tych części zamiennych. Z tytułu świadczenia usług polegających na bieżącym administrowaniu tymi częściami, tj. dokonywaniu ich zakupu i sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek, Spółka otrzymywała wynagrodzenie. Spółka wykonywała więc czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które wiązały się z koniecznością określenia podatku należnego. Jeżeli więc wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem usług będą mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i nie będą zachodziły inne przesłanki ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 88 cyt. ustawy, to Spółce będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z faktury VAT otrzymanej od Nabywcy dokumentującej wynagrodzenie (w wysokości redystrybuowanego zysku) z tytułu ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych, przejęcia kluczowych funkcji tej działalności oraz przejęcia odpowiedzialności za wyniki tej części działalności.

Jednocześnie tut. Organ pragnie podkreślić, iż obowiązek oceny i prawidłowego sklasyfikowania świadczonych usług spoczywa na podatniku. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Jeżeli zatem Wnioskodawca ma wątpliwości, czy czynności w zakresie ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych oraz przejęcia odpowiedzialności za zyskowność sprzedaży tych części stanowią usługi w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, to w tej sprawie należy zwrócić się do Urzędu Statystycznego. Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie było więc określenie czy faktura VAT wystawiona przez Nabywcę na rzecz Wnioskodawcy z tytułu ekonomicznego zarządzania sprzedażą części zamiennych, przejęcia kluczowych funkcji tej działalności oraz przejęcia odpowiedzialności za wyniki tej części działalności potwierdza świadczenie usług w rozumieniu art. 8 cyt. ustawy. Tut. organ dokonał interpretacji przepisów prawa wskazując wymogi jakie należy spełnić, aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.