IPPP1/443-1206/12-3/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT, które Wnioskodawca otrzymał i/lub otrzyma, z tytułu przedterminowego rozwiązania umów dzierżawy na podstawie zawieranych ugód i/lub porozumień - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT, które Wnioskodawca otrzymał i/lub otrzyma, z tytułu przedterminowego rozwiązania umów dzierżawy na podstawie zawieranych ugód i/lub porozumień.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest następcą prawnym X. Polska Sp. z o.o. (dalej zwany: "X. Polska Sp. z o.o."), albowiem przejął ten podmiot w dniu 29 lutego 2012 r., w trybie łączenia poprzez przejęcie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), a co za tym idzie, wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki X. Polska Sp. z o.o.

X. Polska Sp. z o.o. do czasu przejęcia przez Wnioskodawcę prowadził działalność gospodarczą m.in. w zakresie: konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (Dział 45.2 PKD 2007), sprzedaży hurtowej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (Dział 45.31 PKD 2007), sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (Dział 45.32 PKD 2007), sprzedaży hurtowej i detalicznej motocykli, ich naprawa i konserwacja oraz sprzedaży hurtowej i detalicznej części i akcesoriów do nich (Dział 45.4 PKD 2007), oraz pozostałych badań i analiz technicznych (Dział: 71.20.B PKD 2007). Po przejęciu przez Wnioskodawcę X. Polska Sp. z o.o., Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT, wykonującym czynności opodatkowane tym podatkiem, kontynuował jego działalność w ww. zakresie.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, X. Polska Sp. z o.o. wydzierżawiał nieruchomości na podstawie zawieranych umów dzierżawy, na których prowadził działalność gospodarczą, polegającą m.in. na prowadzeniu warsztatu zajmującego się sprzedażą detaliczną opon i części zamiennych, a także usług w zakresie naprawy opon i podwozia. Przedmiotowe umowy dzierżawy były umowami terminowymi, tj. umowami na czas określony, jednocześnie nie przewidywały możliwości ich wcześniejszego rozwiązania za jednostronnie złożonym wypowiedzeniem przez którąkolwiek ze stron.

W związku z połączeniem przez przejęcie o którym mowa powyżej, Wnioskodawca wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki X. Polska Sp. z o.o., w tym prawa i obowiązki wynikające z przedmiotowych umów dzierżawy.

Ze względu na okoliczność, że działalność gospodarcza Wnioskodawcy na dzierżawionych nieruchomościach była nieefektywna z ekonomicznego punktu widzenia, tj. generowała i zgodnie z wiarygodnymi prognozami miała generować w przyszłości straty w sensie ekonomicznym, tj. powodowała oraz miała powodować w dłuższej perspektywie uszczuplenie majątku Wnioskodawcy, a zatem działając w celu zachowania majątku definiowanego jako źródło przychodu, Wnioskodawca podjął decyzję lub zamierza podjąć decyzję o zakończeniu tej działalności na dzierżawionych nieruchomościach.

W związku z powyższym, Wnioskodawca rozwiązał oraz zamierza rozwiązać ww. umowy dzierżawy na podstawie odrębnych ugód i/lub porozumień z wydzierżawiającymi. Na podstawie ww. ugód i/lub porozumień, Wnioskodawca zobowiązał się i/lub zamierza zobowiązać się do zapłaty na rzecz wydzierżawiających odszkodowań z tytułu przedterminowego rozwiązania przedmiotowych umów dzierżawy. Kwoty odszkodowania zostały i/lub zostaną udokumentowane wystawionymi przez wydzierżawiających fakturami VAT, jak również zostały i/lub zostaną powiększone o należny podatek VAT. Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca sprzedał i/lub zamierza sprzedać na rzecz podmiotów trzecich i/lub wydzierżawiających składniki majątkowe znajdujące się na dzierżawionych nieruchomościach, na podstawie odrębnych umów, co jednak nie musi mieć miejsca w każdym wypadku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje i/lub będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT otrzymanych i/lub takich które Wnioskodawca otrzyma, z tytułu odszkodowania za przedterminowe rozwiązanie umowy dzierżawy, na podstawie zawieranych ugód i/lub porozumień.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy X. Polska Sp. z o.o. zawarł umowy dzierżawy na czas określony, jednocześnie ww. umowy nie przewidywały możliwości ich wcześniejszego rozwiązania za jednostronnym wypowiedzeniem przez którąkolwiek ze stron, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT wystawionych i/lub które zostaną wystawione przez wydzierżawiających, dokumentujących odszkodowanie z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy dzierżawy.

W pierwszej kolejności, należy wskazać, że kwoty odszkodowania należne wydzierżawiającym od Spółki z tytułu zawarcia ugód i/lub porozumień o rozwiązaniu umów dzierżawy zostały i/lub zostaną powiększone o podatek od towarów i usług. Przewidziane w ugodach i/lub porozumieniach odszkodowanie stanowić bowiem będzie odpłatność za usługę świadczoną przez wydzierżawiających na rzecz Wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 UoVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 8 ust. 1 UoVAT, przez świadczenie usług, o którym mowa powyżej, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

Konsekwentnie, należy podkreślić, że generalną zasadą mającą zastosowanie w podatku od towarów i usług jest powszechność opodatkowania tym podatkiem. Dlatego też regułą jest, iż wszelkie odpłatne świadczenia nie będące dostawą towarów traktowane są jak świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 UoVAT, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Na szerokie rozumienie pojęcia świadczenia usług, wskazują interpretacje indywidualne, wydawane przez organy podatkowe:

" (...) uznać należy, iż pojęcie świadczenia składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności. (...)" (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 stycznia 2010 r., nr IPPP1/443-11/10-2/AW).

Konsekwentnie, w opinii Wnioskodawcy, świadczenie uzyskiwane przez Spółkę od wydzierżawiających na podstawie ugód i/lub porozumień o rozwiązaniu umów dzierżawy powinno być uznane za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 UoVAT. Zgodnie bowiem z ugodą i/lub porozumieniem, w zamian za zgodę wydzierżawiających na rozwiązanie umów dzierżawy przed terminem, Wnioskodawca zapłaci wydzierżawiającym określone odszkodowanie. Prowadzi to do wniosku, iż w zamian za zobowiązanie się do zapłaty odszkodowania, Wnioskodawca uzyskał i/lub uzyska określoną korzyść w postaci wcześniejszego rozwiązania umów dzierżawy. Zdaniem Wnioskodawcy, omawiana transakcja wypełnia warunki dla uznania jej za odpłatne świadczenie usług dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, przedmiotowe odszkodowanie należne wydzierżawiającym od Wnioskodawcy, stanowić będzie odpłatność za usługę świadczoną przez wydzierżawiających na rzecz Spółki. Zasadność powyższych wniosków znajduje potwierdzenie, między innymi, w następujących interpretacjach podatkowych wydanych na gruncie analogicznego stanu faktycznego:

Konsekwentnie, zgodnie z art. 86 ust. 1 UoVAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi.

Z treści przepisu art. 86 ust. 1 UoVAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje podatnikowi, w sytuacji, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia podatku może dokonać podatnik podatku od towarów i usług, gdy towary i usługi z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego bezspornie wynika, że dzierżawa nieruchomości, była niezbędna X. Polska Sp. z o.o., a następnie Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem wszelkie czynności z nimi związane mają bezpośredni związek z tą działalnością. W związku z powyższym, wszystkie opłaty, do których uiszczania zobowiązany był i jest Wnioskodawca, w związku z zawieranymi umowami dzierżawy, w tym w związku z ich rozwiązaniem, należy zaliczyć do opłat ponoszonych w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Dodatkowo, Wnioskodawca wykazał, że dalsze używanie przedmiotu zawieranych umów dzierżawy i ponoszenie z tego tytułu kosztów, utraciło dla Wnioskodawcy uzasadnienie ekonomiczne. Mianowicie, działalność gospodarcza Wnioskodawcy na dzierżawionych nieruchomościach jest nieefektywna z ekonomicznego punktu widzenia, tj. generowała i zgodnie z wiarygodnymi prognozami będzie generowała w przyszłości straty w sensie ekonomicznym, tj. powodowała oraz będzie powodować w dłuższej perspektywie uszczuplenie majątku Wnioskodawcy. W związku z powyższym, Wnioskodawca działając w celu zachowania majątku definiowanego jako źródło przychodu, podjął oraz zamierza podjąć decyzje o zakończeniu tej działalności na dzierżawionych nieruchomościach. W związku z powyższym, zapłata na rzecz wydzierżawiających odszkodowania z tytułu przedterminowego rozwiązania umów dzierżawy jest niezbędna do dalszego, niezakłóconego prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Na potwierdzenie swojego stanowiska, Wnioskodawca poniżej wskazuje interpretacje indywidualne, wydane przez Ministra Finansów, potwierdzające prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w analogicznych, jak opisany przez Wnioskodawcę, stanach faktycznych:

" (...) Z wniosku wynika, że najem pomieszczeń biurowych a także wypłata przedmiotowego wynagrodzenia, określonego w zawartej przez Strony umowie najmu, ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Biorąc zatem pod uwagę powołane przepisy prawa (...) należy uznać, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury, potwierdzającej wypłatę wynagrodzenia za rozwiązanie umowy najmu. (...)" (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 marca 2010 r., sygn.: IPPP3/443-1099/09-4/KT).

" (...) Z uwagi na fakt, iż Wynagrodzenie należne z tytułu zawarcia Porozumienia pozostaje w związku z czynnościami Spółki opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Spółce przysługiwać będzie prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Wynajmującego na Spółkę w związku z zawarciem Porozumienia. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. (...) Zawarcie Porozumienia oraz zapłata na jego podstawie Wynagrodzenia przez Spółkę pozostaje bowiem w związku z opodatkowaną podatkiem VAT działalnością prowadzoną przez Spółkę. Dlatego też, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturze wystawionej przez Wynajmującego. (...)" (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn.: IPPP1/443-297/10-2/AW).

" (...) Z wniosku wynika, że wypłata wynagrodzenia z tytułu przedterminowego rozwiązania umowy najmu w wyniku zawarcia przez strony porozumienia rozwiązującego ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Biorąc zatem pod uwagę powołane przepisy prawa oraz fakt, że świadczenie udokumentowane fakturą wystawioną przez Wynajmującego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, należy uznać, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury, potwierdzającej wypłatę wynagrodzenia za przedterminowe rozwiązanie umowy najmu w wyniku zawarcia przez strony porozumienia rozwiązującego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (...)." (Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r., sygn.: IPPP1-443-611/11-4/BS).

Dodatkowo, powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 marca 2011 r. sygn.: IPPP1/443-1299/10-2/AP, oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 lutego 2012 r., sygn.: IPPP1/443-1635/11-2/EK. Ww. interpretacje indywidualne, potwierdzają konieczność opodatkowania różnego rodzaju wynagrodzeń wypłacanych w związku z przedterminowym rozwiązaniem umowy najmu czy dzierżawy, oraz potwierdzają prawo podmiotu zobowiązanego do ich uiszczenia, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT otrzymanych i/lub które Wnioskodawca otrzyma z tytułu przedterminowego rozwiązania umów dzierżawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z ww. art. 86 ust. 1 ustawy VAT, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisanej przez Wnioskodawcę sytuacji wynika, iż jest on następcą prawnym X. Polska Sp. z o.o., która to spółka na podstawie zawieranych umów dzierżawy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, wydzierżawiała nieruchomości, na których prowadziła działalność gospodarczą, polegającą m.in. na prowadzeniu warsztatu zajmującego się sprzedażą detaliczną opon i części zamiennych, a także usług w zakresie naprawy opon i podwozia. Przedmiotowe umowy dzierżawy były umowami terminowymi, tj. umowami na czas określony, jednocześnie nie przewidywały możliwości ich wcześniejszego rozwiązania za jednostronnie złożonym wypowiedzeniem przez którąkolwiek ze stron. W związku z połączeniem przez przejęcie, Wnioskodawca wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki X. Polska Sp. z o.o., w tym prawa i obowiązki wynikające z przedmiotowych umów dzierżawy. Ze względu na okoliczność, że z ekonomicznego punktu widzenia działalność gospodarcza Wnioskodawcy na dzierżawionych nieruchomościach była nieefektywna, podjął on decyzję lub zamierza podjąć decyzję o zakończeniu tej działalności na dzierżawionych nieruchomościach. W związku z powyższym rozwiązał oraz zamierza rozwiązać ww. umowy dzierżawy na podstawie odrębnych ugód i/lub porozumień z wydzierżawiającymi. Na podstawie ww. ugód i/lub porozumień, Spółka zobowiązała się i/lub zamierza zobowiązać się do zapłaty na rzecz wydzierżawiających odszkodowań z tytułu przedterminowego rozwiązania przedmiotowych umów dzierżawy. Kwoty odszkodowania zostały i/lub zostaną udokumentowane wystawionymi przez wydzierżawiających fakturami VAT, jak również zostały i/lub zostaną powiększone o należny podatek VAT. W odniesieniu do tak przedstawionego zdarzenia przyszłego wątpliwości Spółki powstały w kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur VAT otrzymanych i/lub takich które Wnioskodawca otrzyma, z tytułu odszkodowania za przedterminowe rozwiązanie umowy dzierżawy, na podstawie zawieranych ugód i/lub porozumień.

Analizując powyższe w kontekście powołanych przepisów przede wszystkim należy rozważyć, czy otrzymywane przez Spółkę faktury dokumentujące wypłacane odszkodowania z tytułu przedterminowego rozwiązania umów dzierżawy wykazują czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy. I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). W myśl natomiast art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W związku z powyższym, pod pojęciem świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do kategorii usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Przy czym, w rozumieniu ustawy, na mocy art. 8 ust. 1 pkt 2 przez świadczenie usług należy rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym, jeżeli zaniechanie pewnych czynności za odszkodowaniem przynosiłoby wymierną korzyść konkretnemu podmiotowi, to wówczas powinno być ono na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznane za usługę.

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Kwestia ta ma szczególnie istotne znaczenie przy takich świadczeniach, których istotą jest zaniechanie, powstrzymywanie się od określonych czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odnosząc się do pojęcia odszkodowania, należy zauważyć, iż termin ten nie został zdefiniowany w ustawie o VAT. Regulacje dotyczące odszkodowania zostały zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

I tak, z postanowień art. 361 § 1 ww. ustawy wynika, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2 ww. artykułu).

Zgodnie z art. 471 Kodeksu cywilnego, dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Istotą odszkodowań nie jest zatem płatność za świadczenie lecz rekompensata za szkodę. W takim przypadku nie mamy do czynienia z transakcją ekwiwalentną - świadczenie w zamian za wynagrodzenie, co oznacza, że otrzymane odszkodowanie nie wiąże się z żadnym świadczeniem ze strony podatnika. Zapłata ta nie jest też związana z zobowiązaniem się otrzymującego daną kwotę do wykonania czynności, powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji.

Ustalanie statusu wypłacanej rekompensaty, jako podlegającej bądź niepodlegającej opodatkowaniu VAT, należy oceniać w kontekście związku z konkretnym świadczeniem. Zatem, jeżeli płatność o charakterze odszkodowawczym nie ma bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony dzierżawcy, wówczas kwota wypłaconych odszkodowań nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Wobec powyższego, tylko wówczas, gdy płatności o charakterze odszkodowawczym nie mają bezpośredniego związku z żadną czynnością mającą charakter świadczenia ze strony podmiotu zobowiązanego, wtedy kwota otrzymanych odszkodowań nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności, dokonanej w zamian za odszkodowanie, niezbędne jest rozstrzygnięcie czy te czynności skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca rozwiązuje umowy dzierżawy na podstawie ugód i/lub porozumień z wydzierżawiającymi. Na ich podstawie Spółka zobowiązuje się również do zapłaty na rzecz wydzierżawiających odszkodowań z tytułu przedterminowego rozwiązania ww. umów dzierżawy. Wydzierżawiający wystawiają faktury VAT dokumentujące otrzymane kwoty. Wskazać należy w tym miejscu, że w przedmiotowej sprawie rozwiązanie umowy poprzez zawarcie przez strony porozumienia prowadzi do wygaśnięcia wiążącego strony stosunku prawnego (tekst jedn.: zgodnego zakończenia istniejącego pomiędzy stronami stosunku w inny sposób niż pierwotnie było to przewidziane - umowy dzierżawy były umowami terminowymi, tj. zawartymi na czas określony, jednak nie przewidywały możliwości wcześniejszego ich rozwiązania za jednostronnie złożonym wypowiedzeniem przez którąkolwiek ze stron), nie jest natomiast rezultatem jednostronnego niewywiązywania się lub nienależytego wywiązania się przez którąś stronę z ciążących na niej obowiązków. Wypłacane przez Spółkę odszkodowania są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez Wnioskodawcę, a zawierając ugody i/lub porozumienia w sprawie rozwiązania umów dzierżawy, wydzierżawiający wyrazili zgodę na rozwiązanie zawartych umów.

Przedmiotowe wynagrodzenie otrzymywane przez wydzierżawiających nie jest więc zadośćuczynieniem, lecz stanowi formę wynagrodzenia za ich działania - tj. wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy. W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem. Zatem zgodę na zaniechanie określonej czynności (odstąpienie od umowy dzierżawy), za którą Spółka wypłaca odszkodowanie należy traktować jako określone świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniona jest bowiem przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodę na rozwiązanie zawartej umowy dzierżawy - co stanowi korzyść dla Wnioskodawcy - należy traktować jako określone świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spełniona zatem zostaje przesłanka istnienia związku pomiędzy wypłatą należności, a otrzymaniem świadczenia wzajemnego, co jest warunkiem koniecznym do uznania, że wypłata tej kwoty podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane regulacje i przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że czynności wydzierżawiających w postaci zgody na rozwiązanie zawartych umów wynikające z zawartych ugód i/lub porozumień stanowią odpłatne świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Wypłacane kwoty odszkodowań ustalone na mocy ww. ugód i/lub porozumień w zamian za odstąpienie od umowy stanowią wynagrodzenia za te usługi i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka wskazuje, iż dzierżawa nieruchomości była niezbędna X. Polska Sp. z o.o., a następnie Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej, a zatem wszelkie czynności z nimi związane mają bezpośredni związek z tą działalnością. W związku z powyższym, wszystkie opłaty, do których uiszczania zobowiązany był i jest Wnioskodawca, w związku z zawieranymi umowami dzierżawy, w tym w związku z ich rozwiązaniem, należy zaliczyć do opłat ponoszonych w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W świetle powyższego, w związku ze spełnieniem przesłanek pozytywnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz brakiem zaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT (w szczególności art. 88 ust. 3a pkt 2), Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących wypłacane odszkodowania za przedterminowe rozwiązanie umów dzierżawy na podstawie zawieranych ugód i/lub porozumień.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, natomiast w zakresie stanu faktycznego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie - interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-1206/12-2/AP.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.