IPPP1-443-1200/09-2/IZ - Opodatkowanie usług pobierania opłat, składowania, rozładunku, załadunku oraz odprawy celnej świadczonej przez niemieckiego kontrahenta.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania usług pobierania opłat, składowania, rozładunku, załadunku oraz odprawy celnej świadczonej przez niemieckiego kontrahenta - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej opodatkowania usług pobierania opłat, składowania, rozładunku, załadunku oraz odprawy celnej świadczonej przez niemieckiego kontrahenta.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. świadczeniem usług spedycji (obecnie, zgodnie z nową klasyfikacją działalności PKD jest to Nr 52.29.0

* działalność pozostałych agencji transportowych) oraz pośrednictwem związanym z usługami transportowymi.

W ramach swoich usług oferowanych klientom, na ich zamówienie Podatnik sprowadza pojazdy mechaniczne, głównie ze Stanów Zjednoczonych. Polega to na tym, że zakupione przez klienta towary są dostarczane z miejsca zakupu do miejsca załadunku przez partnerów Spółki w USA.

Następnie ww. towary są pakowane w kontenery, które zostają odstawione do portu w celu wysłania ich do portu w Unii Europejskiej Część tych kontenerów trafia do wolnej strefy celnej w porcie Bremerhaven. W tym porcie Wnioskodawca korzysta z usług firmy niemieckiej, które polegają na pobieraniu opłat, składowaniu, rozładunku, załadunku oraz odprawy celnej transportowanego kontenera z towarem. Wszystkie te czynności świadczone są przez tę firmę na terenie portu w Bremerhaven i dotyczą głównie towarów spoza Unii Europejskiej kierowanego do Unii.

Firma niemiecka obciąża Spółkę fakturą za swoje usługi bez naliczania stawki podatku VAT.

Z informacji od tego niemieckiego kontrahenta Podatnik posiada wiedzę, że ta usługa w Niemczech świadczona na terenie portu w Bremerhaven nie podlega podatkowi od towarów i usług.

W związku u powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Spółki w artykule 2 pkt 9 ustawy VAT zdefiniowano dla potrzeb ustawy VAT pojęcie importu usług, którym jest świadczenie usług, z tytułu wykonywania których podatnikiem jest usługobiorca usług, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy. Zgodnie z tym ostatnim przepisem podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu tego nie stosuje się jednak w przypadku usług, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju (Polski), z wyłączeniem przypadków określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust 3,4,6, 7 ustawy o podatku VAT dla których w każdym przypadku podatnikiem jest ich usługobiorca.

Usługi polegające na pobieraniu opłat, rozładunku, załadunku, składowaniu oraz odpraw celnych towarów przywiezionych spoza Unii świadczone na terenie wolnej strefy celnej w porcie w Bremerhaven nie należy traktować jako importu usług, gdyż nie podlegają one podatkowi od towarów i usług, a opodatkowanie ich na terenie kraju naruszyłoby zasadę neutralności podatku VAT. Powyższe powoduje, w ocenie Strony, iż nie ma Ona w ogóle obowiązku wystawiać faktur wewnętrznych oraz naliczać jakiejkolwiek stawki podatku VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że powinna obciążać swoich kontrahentów kosztami za ww. usługi bez podatku VAT (w taki sposób w jaki wcześniej postąpili kontrahenci niemieccy wobec Spółki). Jednocześnie usługi polegające na pobieraniu opłat, rozładunku, załadunku, składowania oraz odpraw celnych towarów przywiezionych spoza Unii świadczone na terenie wolnej strefy celnej w porcie w Bremerhaven wyłączone są z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, i nie stosuje się do nich przepisów ustawy o VAT. Dlatego też nie będą miały w tym wypadku zastosowania przepisy art. 19 ustawy z 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług regulujące moment powstania obowiązku podatkowego w VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług w zakresie turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl powołanego wyżej art. 5 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem ustalając czy dana czynności podlegać będzie opodatkowaniu należy ustalić miejsce jej opodatkowania.

Co do zasady, w myśl art. 27 ust. 1 w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 -6 i art. 28.

Stosownie do zapisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. b) w przypadku świadczenia usług pomocniczych do usług transportowych, takich jak załadunek, rozładunek, przeładunek i podobne czynności - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona sprowadza ze Stanów Zjednoczonych pojazdy mechaniczne. Część kontenerów trafia do wolnej strefy celnej w porcie Bremerhaven. W porcie tym Spółka korzysta z usług firmy niemieckiej, które polegają na pobieraniu opłat, składowaniu, rozładunku, załadunku oraz odprawie celnej kontenerów ze sprowadzonymi pojazdami.

Uwzględniając zatem zapis wyżej powołanego art. 27 ust. 2 pkt 3 stwierdzić należy, iż miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest terytorium Niemiec, a zatem dla Wnioskodawcy przedmiotowa transakcja stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce, gdyż nie mieści się ona w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ww. ustawy świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Przywołany zapis art. 17 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzająca w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Stosownie do zapisu ust. 7 powyższego artykułu, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W związku z tym iż dla przedmiotowych usług miejscem świadczenia jest terytorium Niemiec Strona nie rozpoznaje z tytułu ich nabycia importu usług. Tym samym, Strona nie dokumentuje ich nabycia fakturą wewnętrzną.

W złożonym wniosku Strona wskazała ponadto, iż będzie obciążała swoich kontrahentów opłatami, którymi wcześniej została obciążana przez firmę niemiecką.

Sytuacja, gdy Strona obciąża swoich kontrahentów, bez naliczania dodatkowych opłat, jedynie opłatami, którymi wcześniej została obciążona przez firmę niemiecką, stanowi refakturowanie usług.

Przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, w których koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę, poprzez wystawianie tzw. "refaktur". Należy przyjąć, iż refakturowanie polega na zafakturowaniu przez jeden podmiot innemu podmiotowi, odsprzedaży usług bez doliczania marży, a celem jest przeniesienie kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. "Refaktura" jest więc zwykłą fakturą VAT, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Refakturowanie dla potrzeb podatku od towarów i usług nie jest zwrotem kosztów lecz świadczeniem usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 cyt. ustawy. Zatem dokonujący refakturowania (firma polska), dla celów podatku od towarów i usług, jest podmiotem świadczącym usługę.

Odnosząc powyższe do treści złożonego wniosku uznać należy, iż Wnioskodawca refakturując na rzecz swoich kontrahentów usługę świadczoną przez firmę niemiecką polegająca na pobieraniu opłat, rozładunku, załadunku oraz odprawy celnej sprowadzonego kontenera występuje jako podmiot świadczący tę usługę.

W myśl ust. 2 art. 106 przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Zgodnie § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w prawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) przepisy § 5, 7-21 i 24 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze. Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Zatem należy stwierdzić, iż Strona obciążając swoich kontrahentów za usługę, dla której miejscem świadczenia jest terytorium Niemiec powinna wystawić fakturę bez podatku VAT, gdyż transakcja ta nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem w Polsce. Tym samym po stronie Podatnika nie powstanie z tytułu tej transakcji obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego zgodzić należy się z podatnikiem, iż z tytułu nabycia usługi polegającej na pobieraniu opłat, składowaniu, rozładunku, załadunku oraz odprawie celnej nie jest On obowiązany do rozliczenia importu usług, a tym samym do wystawiania faktur wewnętrznych a także z tym, że obciążając swoich kontrahentów opłatami, którym Spółka została wcześniej obciążona przez firmę niemiecką, Podatnik winien wystawić fakturę bez podatku (co skutkuje tym, iż z tytułu tej transakcji nie powstanie obowiązek podatkowy).

Nie można zgodzić się jednak z argumentacją Strony, iż brak obowiązku rozpoznania importu usług oraz brak obowiązku opodatkowania transakcji przeniesienia na kontrahentów kosztów usługi polegającej na pobieraniu opłat, składowaniu, rozładunku, załadunku oraz odprawie celnej wynika z tego, iż usługi te świadczone są przez firmę niemiecką w wolnej strefie celnej w porcie Bremerhaven i nie podlegają tam opodatkowaniu VAT.

Brak bowiem obowiązku rozpoznania importu usług oraz brak obowiązku opodatkowania obciążania kontrahentów kosztami z tytułu usług opisanych w złożonym wniosku wynika bowiem z tego, iż miejscem ich świadczenia nie jest terytorium kraju, a zatem nie mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na to, iż Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydawanej interpretacji jest zobowiązany do oceny stanowiska Wnioskodawcy w pełnym zakresie, należało uznać, iż przedstawione przez Spółkę stanowisko w przedmiotowym zakresie jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.