IPPP1/443-1195/14-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 12 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) na wezwanie Organu z dnia 5 grudnia 2014 r. (doręczone w dniu 10 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących rat leasigowych po zawarciu aneksu do umowy leasingowej - jest nieprawidłowe;

* obowiązku korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących rat leasigowych po zawarciu aneksu do umowy leasingowej oraz obowiązku korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka Jawna jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Głównym przedmiotem działalności spółki jest sprzedaż i naprawa sprzętu biurowego i telekomunikacyjnego. Spółka prowadzi księgi handlowe a dochody wspólników spółki jawnej opodatkowane są podatkiem liniowym.

16 sierpnia 2012 r. spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego (na okres 24 miesięcy do 31 sierpnia 2014 r.), na samochód marki OPEL VIVARO (z homologacją auta ciężarowego (N1) w stosunku, do którego przysługiwało spółce pełne prawo odliczenia podatku VAT od rat leasingowych. Ww. samochód spełniał warunki techniczne określone w art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (VAT-2). Spółka przeprowadziła również dodatkowe badanie techniczne samochodu w okręgowej stacji kontroli pojazdu, gdzie wydano zaświadczenie potwierdzające, że pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Spełnienie tych wymagań zostało potwierdzone przez Wydział Komunikacji Urzędu Miasta w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (zapis VAT-2).

W związku z wprowadzeniem z dniem 1 kwietnia 2014 r. zmian do ustawy o podatku od towarów i usług z zakresie zasad odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków związanych z samochodami, spółka, aby zachować pełne prawo do odliczenia podatku VAT od rat leasingowych zarejestrowała umowę leasingową dnia 17 kwietnia 2014 r. w Urzędzie Skarbowym pod numerem 84/2014.

W sierpniu 2014 r., po zakończeniu podstawowego okresu umowy, w związku z trudnościami finansowymi, spółka podjęła decyzję o przedłużeniu okresu trwania leasingu i 5 września został podpisany aneks do umowy leasingowej, w którym to wydłużono okres trwania umowy leasingu na kolejne 12 miesięcy (do 31 sierpnia 2015 r.). W wyniku wprowadzonego aneksu, zwiększeniu uległa wielkość rat leasingowych oraz zmniejszeniu uległa wartość końcowa pojazdu.

Ww. samochód, kilka razy w miesiącu, jest udostępniony odpłatnie do użytku prywatnego pracownikom spółki, którzy z tytułu użytkowania samochodu na cele prywatne, płacą spółce określone wynagrodzenie zgodnie z zawartymi umowami. Spółka nie złożyła w Urzędzie Skarbowym informacji (VAT-26) o wykorzystaniu ww. samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 5 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

* Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, dla samochodu marki OPEL VIVARO.

* Spółka nie wprowadziła żadnych regulaminów, umów czy zarządzeń, które obiektywnie i jednoznacznie potwierdzałyby fakt używania samochodu OPEL VIVARO, wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

* Spółka nie sprawuje nadzoru nad regulaminami, ponieważ w Spółce nie wprowadzono regulaminów, które potwierdzają fakt używania ww. samochodu wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym brak jest w Spółce zabezpieczeń, które gwarantują przestrzeganie wewnątrzfirmowych regulaminów.

Samochód opisany we wniosku, parkowany jest w godzinach pracy przed firmą, po godzinach pracy samochód zostaje przed firmą, lub też parkowany jest w miejscu zamieszkania pracownika, jeżeli pracownik zgłosi pracodawcy, że chciałby w danym dniu skorzystać z samochodu do celów prywatnych. Przy czym Spółka podkreśla, że za użytkowanie samochodu służbowego, do celów prywatnych pracownik ponosi odpłatność (Spółka na koniec miesiąca wystawia pracownikowi fakturę).

Pracownicy w firmie zobowiązani są do pozostawienia samochodów służbowych po godzinach pracy, przy czym pracownik może wykorzystać ten samochód po godzinach pracy, jeżeli zgłosi ten fakt pracodawcy i za co pracownik musi zapłacić pracodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zawarcie aneksu do ww. umowy leasingowej, przedłużającego okres trwania umowy, zwiększającej wysokości rat leasingowych oraz zmieniającego wartość końcową pojazdu skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasingowych, począwszy od miesiąca, w którym podpisano aneks.

2. Czy zawarcie takiego aneksu skutkuje koniecznością korekty rat leasingowych za wcześniejsze miesiące tj. przed dniem podpisania aneksu do leasingu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, podpisanie aneksu do ww. umowy, przedłużającego czas trwania leasingu nie skutkuje utratą prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących rat leasingowych. W takim przypadku, bowiem nie ulega zmianie przedmiot leasingu, lecz okres trwania umowy. Ustawodawca, zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy nowelizującej z 7 lutego 2014, miał na myśli przede wszystkim zmiany w zakresie przedmiotu lub strony umowy, uregulowane w art. 659-709 Kodeksu Cywilnego. Wymienione przepisy określają, bowiem jakie są istotne warunki umowy leasingu.

W przypadku zawarcia aneksu do umowy leasingowej nie ma konieczności korygowania VAT naliczonego od rat leasingowych za miesiące poprzedzające powstanie zmiany. Wynika to z praw nabytych oraz dochowania przez spółkę warunków wynikających z ustawy o VAT tj. zarejestrowania ww. umowy w Urzędzie Skarbowym w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji ustawy o VAT z 7 lutego 2014.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących rat leasigowych po zawarciu aneksu do umowy leasingowej;

* prawidłowe - w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi reguluje przepis art. 86a ustawy, który został wprowadzony z dniem 1 kwietnia 2014 r. ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), zwanej dalej "ustawą nowelizującą".

I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ww. ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Zgodnie z art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą: pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika że w dniu 16 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego (na okres 24 miesięcy-do 31 sierpnia 2014), na samochód marki OPEL VIVARO (z homologacją auta ciężarowego (N1) w stosunku, do którego przysługiwało spółce pełne prawo odliczenia podatku VAT od rat leasingowych. Ww. samochód spełniał warunki techniczne określone w art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (VAT-2). Spółka przeprowadziła również dodatkowe badanie techniczne samochodu w okręgowej stacji kontroli pojazdu, gdzie wydano zaświadczenie potwierdzające, że pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Spełnienie tych wymagań zostało potwierdzone przez Wydział Komunikacji Urzędu Miasta w dowodzie rejestracyjnym pojazdu (zapis VAT-2).

W związku z wprowadzeniem z dniem 1 kwietnia 2014 r. zmian do ustawy o podatku od towarów i usług z zakresie zasad odliczenia podatku VAT od wszystkich wydatków związanych z samochodami, Spółka, aby zachować pełne prawo do odliczenia podatku VAT od rat leasingowych zarejestrowała umowę leasingową dnia 17 kwietnia 2014 r. w Urzędzie Skarbowym pod numerem 84/2014.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro na podstawie umowy leasingu zawartej w sierpniu 2012 r. Wnioskodawca użytkuje samochód, w stosunku do którego na dzień 31 marca 2014 r. przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu rat leasingowych, to - z uwagi na fakt, że pojazd będący przedmiotem umowy wydany został Wnioskodawcy przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej oraz ww. umowa leasingowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym w dniu 17 kwietnia 2014 r. - do zakończenia podstawowego okresu umowy (tekst jedn.: do 31 sierpnia 2014 r.) możliwa jest kontynuacja prawa do pełnego odliczenia VAT z faktur dotyczących rat leasigowych na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej.

W tym miejscu wskazać należy, że jednym z warunków określonych w tym przepisie jest to, aby w umowie leasingu nie dokonywano zmian po dniu 1 kwietnia 2014 r. Kwestią kluczową jest rozstrzygnięcie, jakie zmiany miał na myśli ustawodawca, przy użyciu sformułowania, " (...) bez uwzględniania zmian tej umowy dokonywanych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy."

Zgodnie z definicją słownikową aneks to oddzielny dokument będący zapisem zmian w umowie.

Aneksy do umów leasingowych mogą mieć różnorodny charakter, poczynając od takich, które wprowadzają zmiany w zakresie przedmiotu lub stron umowy, poprzez takie, które rzutują jedynie na kwestie związane z płatnościami, jak np. wysokość, czy termin płatności rat.

W analizowanej sprawie, po zakończeniu podstawowego okresu umowy (w sierpniu 2014 r.), w związku z trudnościami finansowymi, spółka podjęła decyzję o przedłużeniu okresu trwania leasingu i 5 września został podpisany aneks do umowy leasingowej, w którym to wydłużono okres trwania umowy leasingu na kolejne 12 miesięcy. W wyniku wprowadzonego aneksu, zwiększeniu uległa wielkość rat leasingowych oraz zmniejszeniu uległa wartość końcowa pojazdu. Fakt wprowadzenia ww. zmian w umowie leasingowej powoduje, że Wnioskodawca traci prawo do kontynuacji pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rat leasingowych na mocy ww. art. 13 ust. 1 ustawy.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej. Z treści tych przepisów wynika, że od 1 kwietnia 2014 r. podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem (w tym leasingiem operacyjnym) i eksploatacją pojazdów samochodowych innych niż samochody osobowe w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca użytkuje pojazd samochodowy w odniesieniu do którego przeprowadził dodatkowe badanie techniczne i otrzymał zaświadczenie oznaczone jako VAT-2. Zaświadczenie takie dotyczy pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu.

W cytowanym wyżej art. 86a ust. 9 ustawy o VAT wymieniono pojazdy, które zgodnie z art. 86a ust. 2 pkt 2 uznawane są za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Są to pojazdy, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika jest nieistotne. Wśród pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 ustawy nie znalazły się pojazdy mające więcej niż jeden rząd siedzeń, dla których przed 1 kwietnia 2014 r. podatnik otrzymał zaświadczenie VAT-2. Oznacza to, że podatnik, który użytkuje taki pojazd wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, może odliczać w pełni podatek naliczony od wydatków związanych z tym pojazdem - na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, po spełnieniu warunków określonych w tym przepisie, m.in. pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy, użytkowany samochód, kilka razy w miesiącu, jest udostępniony odpłatnie do użytku prywatnego pracownikom spółki, którzy z tytułu użytkowania samochodu na cele prywatne płacą spółce określone wynagrodzenie zgodnie z zawartymi umowami. Spółka nie złożyła w Urzędzie Skarbowym informacji (VAT-26) o wykorzystaniu ww. samochodu wyłącznie do działalności gospodarczej.

Spółka nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, dla ww. samochodu, nie wprowadziła również żadnych regulaminów, umów czy zarządzeń, które obiektywnie i jednoznacznie potwierdzałyby fakt używania samochodu OPEL VIVARO, wyłącznie do celów działalności gospodarczej.

Spółka nie sprawuje nadzoru nad regulaminami, ponieważ w Spółce nie wprowadzono regulaminów, które potwierdzają fakt używania ww. samochodu wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z powyższym brak jest w Spółce zabezpieczeń, które gwarantują przestrzeganie wewnątrzfirmowych regulaminów.

Samochód opisany we wniosku, parkowany jest w godzinach pracy przed firmą, po godzinach pracy samochód zostaje przed firmą, lub też parkowany jest w miejscu zamieszkania pracownika, jeżeli pracownik zgłosi pracodawcy, że chciałby w danym dniu skorzystać z samochodu do celów prywatnych. Pracownicy w firmie zobowiązani są do pozostawienia samochodów służbowych po godzinach pracy, przy czym pracownik może wykorzystać ten samochód po godzinach pracy, jeżeli zgłosi ten fakt pracodawcy i za co pracownik musi zapłacić pracodawcy.

Dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania pojazdów samochodowych wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Wymienione warunki w analizowanej sprawie nie zostały spełnione.

Z uwagi na powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że począwszy od momentu, w którym podpisano aneks do umowy leasingu, Wnioskodawca, stosownie do art. 86a ust. 1 ustawy nowelizującej, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących rat leasingowych w wysokości 50% kwoty podatku.

W myśl art. 90b ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., w przypadku, gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystywanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty art. 90b ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 90b ust. 3, przepis ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio również w przypadku, o którym mowa w art. 86a ust. 13.

Z powołanych przepisów wynika, że korekcie podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu. Pozostałe wydatki, w tym związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu "z góry), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczenia na bieżąco - w miesiącu zmiany przeznaczenia pojazdu dokonywana jest zmiana zasad odliczania.

W związku z tym, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że w przypadku zawarcia aneksu do umowy leasingowej nie ma on obowiązku korygowania podatku naliczonego od rat leasingowych za miesiące poprzedzające powstanie zmiany tj. miesiące przed dniem podpisania aneksu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.