IPPP1/443-1173/08-2/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2008 r. (data wpływu 17 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem opodatkowanych podatkiem VAT "usług wsparcia" związanych z bieżącym funkcjonowaniem podatnika - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem opodatkowanych podatkiem VAT "usług wsparcia" związanych z bieżącym funkcjonowaniem podatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład S.A. (dalej: Spółka), jak również pozostałe istotne spółki z Grupy Kapitałowej, zawarła Umowę ze spółką dominującą P S.A., której celem ma być m.in. prawidłowa restrukturyzacja sektora energetycznego, w tym optymalne określenie kształtu P Wszystkie Spółki, wchodzące w skład grupy kapitałowej i będące spółkami powiązanymi, powinny ze sobą współpracować i koordynować działania w celu realizowania celów strategicznych grupy. W szczególności grupa powinna zwiększyć rentowność, obniżyć koszty operacyjne, finansowe, poprawić konkurencyjność i efektywność, zapewniając w konsekwencji wzrost wartości całej grupy. Spółka dominująca grupy, na mocy umowy zobowiąże się m.in. do:

* prowadzenia działań w zakresie public relations;

* doradztwa w zakresie polityki zakupowej;

* doradztwa w zakresie inwestycji majątkowych;

* prowadzenia polityki podatkowej i doradztwa w zakresie podatków;

* prowadzenia polityki rachunkowej i doradztwa rachunkowego;

* zarządzania ryzykiem kredytowym, kursowym i procentowym;

* zarządzania płynnością;

* zarządzania łańcuchem wartości grupy (bodźce, regulacja, kreowanie łańcucha handlowego);

* zarządzania ryzykiem korporacyjnym;

* doradztwa w procesie planowania i raportowania;

* usług integracyjnych w ramach obszaru

* prowadzenia polityki zarządzania zasobami ludzkimi.

Za wykonywanie wskazanego wyżej doradztwa Spółce dominującej należeć się będzie stosowne wynagrodzenie, skalkulowane według algorytmu przewidzianego w umowie. Jest ono kalkulowane w szczególności na podstawie takiego miernika, jakim jest "wartość" pracy pracowników czy działu, który musiałby być zaangażowany w potencjalne doradztwo na rzecz spółek z grupy, powiększoną o narzut 7% (a więc nie po tzw. kosztach) oraz koszty zakupów zewnętrznych związanych z wykonywaniem umowy, a poniesionych przez Spółkę dominującą. Wynagrodzenie roczne netto będzie kalkulowane z góry na podstawie kosztów planowanych do poniesienia przez każdą ze spółek grupy, jednak faktury wystawiane będą co miesiąc, z założenia na 1/12 tej skalkulowanej kwoty oraz na wysokość faktycznie poniesionych kosztów zakupu usług zewnętrznych.

Roczne zaplanowane wynagrodzenie netto będzie podlegało weryfikacji co sześć miesięcy, za okresy styczeń - czerwiec oraz lipiec - grudzień (okresy rozliczeniowe). Po dokonaniu takiej weryfikacji zgodności przyjętych wartości budżetowanych oraz planowanego zaangażowania w świadczenie usług z wartościami rzeczywistymi oraz rzeczywistym zaangażowaniem, w przypadku wystąpienia odchyleń między tymi wartościami zostaną odpowiednio wystawione faktury korygujące. Podstawą do wystawienia faktury korygującej będzie raport przekazany przez Spółkę dominującą spółce z grupy, obejmujący zestawienie z wykonania prac wraz z rzeczywistym zaangażowaniem w świadczenie usług oraz rzeczywistym kluczem podziałowym zastosowanym do alokacji kosztów, za poprzedni okres rozliczeniowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z nabyciem opodatkowanych podatkiem VAT "usług wsparcia", związanych z bieżącym funkcjonowaniem Podatnika, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku wykazanego w fakturach, jako jej podatku naliczonego, związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zdaniem wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w niniejszym wniosku, odpowiedź na powyższe pytanie jest pozytywna.

Uznając ponoszone wydatki na "usługę wsparcia" co do zasady za koszty uzyskania przychodów, należy zauważyć, że powierzenie Spółce dominującej przez spółki z grupy kapitałowej de facto zarządzania całą grupą jest racjonalne i służy pośrednio uzyskiwaniu przychodów przez te spółki, a wprost służy zabezpieczeniu i utrzymaniu źródła przychodów. Spółki zależne należące do grupy uzyskają w szczególności oszczędności unikając konieczności zatrudniania dodatkowych specjalistów czy wręcz tworzenia nowych działów pracowniczych, skupiając się na swojej podstawowej działalności. W efekcie zaś prawidłowo prowadzonej strategii całej grupy, każda spółka w niej działająca może uzyskać dodatkowych kontrahentów, rozszerzyć swoją sprzedaż i osiągnąć dodatkowe przychody. Zatem wynagrodzenie na rzecz Spółki dominującej powinno stanowić koszty uzyskania przychodów Podatnika, który korzysta z usług wsparcia i koordynacji. Jeśli zaś stanowi ono koszty uzyskania przychodów, to nie ma wątpliwości, że nabywanie wskazanych usług służy prowadzonej przez spółkę z grupy kapitałowej działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (co do zasady stawką 22%). Konsekwencją zaś uznania, że zakupy służą choćby pośrednio podstawowej działalności opodatkowanej (a doradztwo i zarządzanie niewątpliwie temu służą) oraz że nie istnieje w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźne wyłączenie wydatku z kosztów uzyskania przychodów, a także nie ma specjalnych ograniczeń w zakresie odliczenia podatku naliczonego związanego ze wskazanymi zakupami, jest to, że podatek wykazany przez Spółkę dominującą jako należny za świadczenie usług, podlega co do zasady odliczeniu od podatku należnego Spółki nabywającej usługę.

Odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, można dokonać w miesiącu otrzymania faktury lub w miesiącu następnym, mając jednak na względzie przepis art. 86 ust. 12 ustawy, zgodnie z którym odliczenia nie można dokonać wcześniej, niż z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Zdaniem Spółki, nic nie stoi na przeszkodzie w rozliczaniu w miesiącu otrzymania faktury podatku naliczonego związanego z płaconym i fakturowanym co miesiąc wynagrodzeniem za usługę. Pomimo bowiem że wynagrodzenie jest kalkulowane rocznie, a jako swego rodzaju okresy rozliczeniowe wskazano półrocza, to jednak strony w umowie zamierzają określić, że za każdy miesiąc świadczenia usług Zleceniobiorca będzie wystawiał fakturę". Wskazuje to zatem, że usługi będą świadczone w systemie ciągłym. Nie ma w konsekwencji znaczenia dla możliwości odliczania podatku naliczonego, że co miesiąc nie jest weryfikowana rzeczywista wartość świadczenia na rzecz podatnika korzystającego z usług wsparcia" - ważne jest, że usługi są świadczone. Urealnienie zaś wysokości tego wynagrodzenia w odniesieniu do rzeczywiście otrzymanych świadczeń, następujące po umówionych okresach rozliczeniowych, nie ma zdaniem Podatnika wpływu na kwestię rozliczenia podatku naliczonego w poprzednich okresach, a ewentualne faktury korygujące przekazane przez Spółkę dominującą powinny być przez usługobiorcę rozliczane na bieżąco.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika po pierwsze, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego ukonstytuowane ww. cytowanym przepisie art. 86 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług, a po drugie dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, iż można odliczyć podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Artykuł 88 ust. 1 ustawy stanowi, że "obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

Ograniczenie zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy nie dotyczy jednakże następujących sytuacji wymienionych w art. 88 ust. 3 ustawy:

* wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;

* wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku;

* wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, jeżeli czynności te zostały opodatkowane;

* podatku od importu towarów oraz od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek handlowych;

* wydatków na nabycie towarów celem oddania ich w odpłatne używanie na podstawie umów leasingu, jeżeli zgodnie z przepisami o podatku dochodowym odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający;

* nabycia towarów przez komisanta na rzecz komitenta w wykonaniu umowy komisu;

* nabycia towarów przez komisanta od komitenta w ramach umowy komisu;

* podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w przypadku, o którym mowa w art. 11 ustawy.

Należy tutaj dodatkowo powołać przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z powyższego przepisu wynika, iż faktura dokumentująca czynność, która nie podlega opodatkowaniu lub też jest zwolniona od podatku, nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Reasumując, podatnik może co do zasady, obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, w sytuacji gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi i co do zasady jest kosztem uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dominująca grupy, na mocy umowy zobowiąże się m.in. do:

* prowadzenia działań w zakresie public relations;

* doradztwa w zakresie polityki zakupowej;

* doradztwa w zakresie inwestycji majątkowych;

* prowadzenia polityki podatkowej i doradztwa w zakresie podatków;

* prowadzenia polityki rachunkowej i doradztwa rachunkowego;

* zarządzania ryzykiem kredytowym, kursowym i procentowym;

* zarządzania płynnością;

* zarządzania łańcuchem wartości grupy (bodźce, regulacja, kreowanie łańcucha handlowego);

* zarządzania ryzykiem korporacyjnym;

* doradztwa w procesie planowania i raportowania;

* usług integracyjnych w ramach obszaru;

* prowadzenia polityki zarządzania zasobami ludzkimi.

Za wykonywane na rzecz wnioskodawcy "usługi wsparcia" Spółka dominująca będzie wystawiała faktury zawierające podatek od towarów i usług.

Powierzenie Spółce dominującej przez spółki z grupy kapitałowej de facto zarządzania całą grupą jest racjonalne i służy pośrednio uzyskiwaniu przychodów przez te spółki, a wprost służy zabezpieczeniu i utrzymaniu źródła przychodów. Spółki zależne należące do grupy uzyskają w szczególności oszczędności unikając konieczności zatrudniania dodatkowych specjalistów czy wręcz tworzenia nowych działów pracowniczych, skupiając się na swojej podstawowej działalności. W efekcie zaś prawidłowo prowadzonej strategii całej grupy, każda spółka w niej działająca może uzyskać dodatkowych kontrahentów, rozszerzyć swoją sprzedaż i osiągnąć dodatkowe przychody. Zatem wynagrodzenie na rzecz Spółki dominującej stanowi koszty uzyskania przychodów Podatnika, który korzysta z usług wsparcia i koordynacji. Jeśli zaś stanowi ono koszty uzyskania przychodów, to nie ma wątpliwości, że nabywanie wskazanych usług służy prowadzonej przez spółkę z grupy kapitałowej działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług (co do zasady stawką 22%). Konsekwencją zaś uznania, że zakupy służą choćby pośrednio podstawowej działalności opodatkowanej (a doradztwo i zarządzanie niewątpliwie temu służą) oraz, że nie istnieje w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźne wyłączenie wydatku z kosztów uzyskania przychodów, a także nie ma specjalnych ograniczeń w zakresie odliczenia podatku naliczonego związanego ze wskazanymi zakupami, jest to, że podatek wykazany przez Spółkę dominującą jako należny za świadczenie usług, podlega co do zasady odliczeniu od podatku należnego Spółki nabywającej usługę.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podkreśla, iż powyższa interpretacja pisemna przepisów prawa podatkowego opiera się na przyjętym założeniu, iż opisane wydatki będą stanowić koszt uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Ponadto, przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii terminu odliczenia podatku naliczonego z przedmiotowych faktur dokumentujących świadczone "usługi wsparcia" należy wskazać, iż podstawową zasadą jest, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Jeżeli jednak podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie - w myśl ust. 11 tego artykułu - może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Z powyższych przepisów wynika więc, iż prawo do odliczenia podatku od towarów i usług przysługuje, gdy zakupione towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i aby z tego prawa skorzystać, należy tego dokonać w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub w rozliczeniu za okres następny.

Wskazać tutaj jednakże należy, iż zgodnie z przepisem art. 86 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi.

Powyższej zasady nie stosuje się zatem do przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 ustawy.

Jak więc wynika z ww. przepisu, w sytuacji otrzymania faktury (o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - termin odliczenia ulega zawieszeniu do momentu, w którym podatnik to prawo (tj. prawo do rozporządzania towarem jak właściciel) nabędzie lub zostanie na jego rzecz wykonana usługa.

W przedmiotowej sprawie należy wyjaśnić, iż pojęcie sprzedaży ciągłej nie zostało zdefiniowane ani w ustawie o podatku od towarów i usług ani w rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy. W doktrynie prawa oraz w orzecznictwie sądowo - administracyjnym przyjmuje się, iż przez taką sprzedaż o charakterze ciągłym należy rozumieć sprzedaż towarów lub świadczenie usług w jednolity sposób przez dłuższy czas. W Słowniku Języka Polskiego, pod red. M. Szymczaka (PWN 2002) wyraz "ciągły" - określony jest jako: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały. Nie tylko zatem nieustanność jakiegoś procesu, ale także jego powtarzalność uznać należy za ciągłość. Również w sytuacji, gdy np. na podstawie zawartej umowy systematycznie lub w miarę potrzeb (ale z dużą częstotliwością) świadczone są usługi, a ich rozliczenie następuje np. raz w miesiącu, raz w kwartale lub raz w roku, uznać można, iż są to usługi o charakterze ciągłym. Zatem, przez sprzedaż o charakterze ciągłym należy rozumieć świadczenie usług w jednolity sposób przez dłuższy czas.

Podkreślenia wymaga, iż ciągłość sprzedaży należy także rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc ją do pojęcia "zobowiązania o charakterze ciągłym". Zobowiązanie takie (np. dostawa, najem, dzierżawa, itd.) wytwarza stosunek prawny, którego charakter jest trwały, i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe bądź okresowe. Sprzedaż o charakterze ciągłym obejmować więc będzie świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, wynikające z zobowiązania o charakterze ciągłym. Istotą usług o charakterze ciągłym zatem jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. Cechuje je brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić, kiedy część takiej usługi zostaje wykonana.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, iż wymienione we wniosku usługi wsparcia są usługami o charakterze ciągłym. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego przedmiotowe usługi świadczone są systematycznie na podstawie zawartej umowy. Natomiast z przedstawionego we wniosku własnego stanowiska w sprawie wynika, że w umowie określony jest okres rozliczenia za ww. usługi.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 4 ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi winno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy).

W doktrynie prawa przyjmuje się, iż pod pojęciem wykonania usługi należy rozumieć dokonanie tych działań lub zaniechań przez usługodawcę (bezpośredniego lub pośredniego) na rzecz usługobiorcy, które zgodnie z zawartą umową stanowią wykonanie zobowiązań przez usługodawcę (usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi).

W przypadku usług ciągłych (jeżeli strony nie ustanowiły odrębnie) przyjmuje się, że każdorazowe wystawienie faktury potwierdza częściowe wykonanie usługi i rodzi obowiązek podatkowy.

Należy zauważyć, iż wymienione we wniosku "usługi wsparcia" (w szczególności: usługi:

* prowadzenia działań w zakresie public relations;

* doradztwa w zakresie polityki zakupowej;

* doradztwa w zakresie inwestycji majątkowych;

* prowadzenia polityki podatkowej i doradztwa w zakresie podatków;

* prowadzenia polityki rachunkowej i doradztwa rachunkowego;

* zarządzania ryzykiem kredytowym, kursowym i procentowym;

* zarządzania płynnością;

* zarządzania łańcuchem wartości grupy (bodźce, regulacja, kreowanie łańcucha handlowego);

* zarządzania ryzykiem korporacyjnym;

* doradztwa w procesie planowania i raportowania;

* integracyjne w ramach obszaru;

* prowadzenia polityki zarządzania zasobami ludzkimi)

nie są usługami, co do których ma zastosowanie szczególny obowiązek podatkowy wynikający z przepisu art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Dlatego też w stosunku do ww. usług Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z ogólną zasadą, tj. w miesiącu otrzymania faktury lub w miesiącu następnym, uwzględniając fakt wykonania ww. usług.

Zatem, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w kwestii terminu odliczania podatku naliczonego z przedmiotowych faktur dokumentujących "usługi wsparcia" również należy uznać za prawidłowe

Końcowo zauważa się, iż nie była przedmiotem oceny w niniejszej interpretacji prawidłowość opodatkowania podatkiem VAT świadczonych przez spółkę dominującą "usług wsparcia", gdyż nie zadano w tym temacie pytania i nie sformułowano własnego stanowiska. Dlatego też przy ocenie prawa do odliczenia przysługującego Wnioskodawcy należy wziąć pod uwagę również regulację cyt. wyżej art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie "usług wsparcia", z uwzględnieniem wyłączeń, o których mowa w art. 88 ustawy, w terminach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.