IPPP1/443-1153/12-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.) uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 12 grudnia 2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 5 grudnia 2012 r. (doręczone w dniu 10 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 grudnia 2012 r. (data wpływu 12 grudnia 2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 5 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Nadleśnictwo zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości gruntowej - działka Nr 428 stanowiącej własność Skarbu Państwa w zarządzie PGL Lasy Państwowe Nadleśnictwo, na podstawie Księgi Wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy V Wydział KW.

Przedmiotowa nieruchomość, oznaczona jako działka ewidencyjna Nr 428 o powierzchni 0,2764 ha, położona jest w obrębie ewidencyjnym Ś., gm. K. (K. - obszar wiejski) i zgodnie z rejestrem gruntów Starosty sklasyfikowana jest jako tereny różne - 0,2382 ha (symbol użytku - Tr) oraz tereny zadrzewione i zakrzewione - 0,0382 ha (symbol użytki - Lz).

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego obszar działki Nr 428 położony jest na terenie oznaczonym symbolem 1 P, o następujących ustaleniach: przeznaczenie podstawowe - obiekty produkcyjne, składy i magazyny, urządzenia energetyki zawodowej; przeznaczenie uzupełniające - zaplecze socjalno-administracyjne. Zgodnie z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, teren na którym położona jest działka Nr 428 oznaczony jest symbolem - P, zabudowa podstawowa - budynki Elektrowni do zachowania, budynki związane z funkcją podstawową, w szczególności: budynki przemysłowe, usługowe, magazynowe, hurtownie, składy, zabudowa pomocnicza.

Teren obecnej działki 428 przed II Wojną Światową wchodził w skład Nadleśnictwa Państwowego jako oddział Nr 15, a od 1965 r. jako część oddziału Nr 44 obrębu leśnego i Nadleśnictwa. Po odłączeniach związanych z budową Elektrowni obszar określany obecnie jako działka Nr 428 stanowi enklawę w gruntach P. S.A. Działka Nr 428 sąsiaduje z działką Nr 404/1 (rozdziela je bocznica kolejowa). Obie działki położone są wzdłuż granicy rozdzielni elektroenergetycznej 400/220/110 kV K.

W trakcie budowy Elektrowni działka nr 428 została faktycznie zajęta przez obiekty energetyczne - słupy linii elektroenergetycznych. Działka utraciła całkowicie charakter leśny i przydatność do prowadzenia gospodarki leśnej. Aktualnie w obszarze działki 428 pozostają wyłącznie naniesienia obce w postaci słupów wyjściowych linii elektroenergetycznych najwyższych napięć 220 kV oraz wysokich napięć 110 kV w ilości 9 sztuk. Działka nie jest ogrodzona i nie posiada innej zabudowy. Częściowo teren porośnięty jest zadrzewieniem sosnowym (ok. 13 m³), stanowiącym część składową gruntu. Dojazd z drogi publicznej (droga krajowa Nr 79) odbywa się drogami wewnętrznymi pozostającymi we władaniu P. S.A. i oznaczonymi jako działki Nr 406/2 i 409. Nieruchomość wykorzystywana jest bezumownie na cele elektroenergetyczne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT należy opodatkować dostawę przedmiotowej nieruchomości gruntowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług stawka podatku w 2012 r. wynosi 23%, jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zostało oparte na przepisie art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym państwa członkowskie zwolnią od podatku dostawy terenów niezabudowanych inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit, b). Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3 Dyrektywy "teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

W ustawie o podatku od towarów i usług ustawodawca nie zdefiniował pojęcia terenów budowlanych oraz terenów przeznaczonych pod zabudowę. W konsekwencji regulacje Dyrektywy nie są pomocne przy definiowaniu zakresu zwolnienia terenów niezabudowanych, gdyż w zakresie definicji pojęcia "teren budowlany" Dyrektywa odsyła do ustawodawstwa krajowego, a przepisy prawa krajowego nie zawierają definicji terenu budowlanego lub terenu przeznaczonego pod zabudowę. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, że terminy te należy interpretować w oparciu o przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i przepisy wykonawcze, które regulują zagadnienia związane z przeznaczeniem terenów.

Przepis art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem charakter gruntu należy ustalać na podstawie tego planu - jako źródła prawa miejscowego, i tam należy szukać wyjaśnienia czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej-przeznaczony pod zabudowę - w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT (I FPS 8/10 - Wyrok NSA z 2011-01-17). Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lipca 2008 r., sygn. akt I FSK 830/07 wskazując, że przez pojęcie "teren przeznaczony pod zabudowę" użyte w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy należy rozumieć teren o takim przeznaczeniu wynikającym z zakwalifikowania w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, bądź w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania.

Z powołanych wyżej regulacji wynika, że opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Opisana w przedmiotowym zapytaniu nieruchomość gruntowa, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, położona jest na terenie oznaczonym symbolem lP, o następujących ustaleniach: przeznaczenie podstawowe - obiekty produkcyjne, składy i magazyny, urządzenia energetyki zawodowej; przeznaczenie uzupełniające - zaplecze socjalno - administracyjne - a zatem jej dostawa powinna być opodatkowana podstawową stawką podatku od towarów i usług która w 2012 r. wynosi 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Grunty spełniają powyższą definicję towarów, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%. Zgodnie zaś z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23%.

Jednocześnie, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W stosunku do gruntów niezabudowanych ustawodawca wskazał jeden przypadek, w którym można zastosować zwolnienie od podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w ww. przepisie posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie jego klasyfikacją gleboznawczą. Jednakże ustawodawca, zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu, określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją - tj. ewidencją gruntów i budynków, o której mowa w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. Nr 193, poz. 1287).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości gruntowej, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi teren o przeznaczeniu podstawowym - obiekty produkcyjne, składy i magazyny, urządzenia energetyki zawodowej; przeznaczenie uzupełniające - zaplecze socjalno-administracyjne. Aktualnie w obszarze ww. działki pozostają wyłącznie naniesienia obce w postaci słupów wyjściowych linii elektroenergetycznych, działka wykorzystywana jest bezumownie na cele elektroenergetyczne i nie posiada innej zabudowy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż dostawa ww. nieruchomości gruntowej jako terenu przeznaczonego pod zabudowę nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Przedmiotowa transakcja opodatkowana będzie podstawową tj. 23% stawką podatku od towarów i usług.

Organ podatkowy informuje ponadto, iż mocą ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) z dniem 1 kwietnia 2013 r. cytowany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy otrzymuje brzmienie: "zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane", natomiast definicję "terenu budowlanego" zawiera dodany z dniem 1 kwietnia 2013 r. art. 2 pkt 33 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.