IPPP1/443-1146/14-3/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2014 r. (data wpływu 30 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. Y - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. Y.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest firmą rodzinną działającą pod firmą A B, prowadzącą działalność gospodarczą od 1991 r. Początkowo w formie spółki cywilnej, a od 30 września 2001 r. w formie spółki jawnej. Data rejestracji w Krajowym Rejestrze Sądowym: 24 stycznia 2002 r., numer KRS.... Spółka jest podatnikiem VAT od 1994 r. i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług.

Spółka posiada w swoim majątku dwa budynki, które planuje sprzedać wraz z gruntami, na których są wybudowane.

Budynek wybudowany przez podatnika na działce przy ul. Y, KW... (wykorzystywany na cele oświatowe) został zbudowany pod koniec lat dziewięćdziesiątych i w 2000 r. W grudniu 2000 r. przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Budynek od stycznia 2001 r. był amortyzowany od wartości początkowej 6.178.692 zł. Spółka odliczała w trakcie budowy z materiałów i usług podatek naliczony od towarów i usług. W czerwcu 2011 r. wartość budynku została podwyższona o 5.578 zł (netto). Od wartości podwyższenia został odliczony podatek naliczony. W 2011 r. wartość początkowa budynku wzrosła do 6.184.270 zł.

Budynek został wybudowany na gruncie, który zgodnie z zapisem w księdze wieczystej stanowi współwłasność B i A. Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Od 2001 r. z niewielkimi przerwami budynek jest wynajmowany, a przychody z najmu są kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Wartość netto budynku na dzień 31 grudnia 2013 r. wynosi 4.175.846,48 zł.

Ponadto na terenie nieruchomości znajdują się amortyzowane osobno, następujące środki trwałe:

* zamontowane w budynku wynajmowanym na cele oświatowe - instalacja sygnalizacyjna p. poż., dwa urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy,

* studnia głębinowa, która w opinii podatnika nie spełnia definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, ponieważ nie jest wolnostojącym urządzeniem budowlanym. Znajduje się w budynku i stanowi jego integralną część. Studnia głębinowa jako urządzenie samoistne, wykorzystywane w procesie budowy budynku przy ul. Y została przyjęta do ewidencji środków trwałych jako osobny środek trwały. Przy nabyciu podatnik skorzystał z prawa do odliczenia podatku naliczonego. W trakcie procesu budowy, studnia głębinowa stała się częścią składową budynku posadowionego na działce przy ul. Y. Spółka nie ponosiła nakładów na podniesienie wartości studni głębinowej. Jednak należy podkreślić, że urządzenie zostało zabudowane (weszło w skład) budynkiem oddanym do użytkowania w grudniu 2000 r. Tym samym do pierwszego zasiedlenia studni głębinowej doszło w takiej dacie jak do zasiedlenia całego budynku, tj. poprzez wynajęcie go po raz pierwszy w 2001 r. Inne środki trwałe (urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy oraz instalacja p. poż.) też są wynajmowane wraz z budynkiem. Najem jest opodatkowany stawką podstawową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż opisanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

2. Jeśli dostawa nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania, to czy zajdzie konieczność korekty podatku naliczonego przy nabyciu środka trwałego i/lub jego ulepszania.

3. Jak, w przypadku obowiązku częściowej korekty podatku naliczonego, powinien wyglądać mechanizm obliczenia kwoty zwrotu.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynku znajdującego się na działce przy ul. Y, wraz z jej elementem składowym studnią głębinową oraz z instalacją p. poż., dźwigiem osobowym oraz klimatyzatorami będzie zwolniona z opodatkowana na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ zdaniem Spółki nie zachodzą wyjątki od zwolnienia wymienione w tym przepisie.

Budynek był wynajmowany z niewielkimi przerwami od roku 2001, a najem był opodatkowany stawką podstawową, doszło więc do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym także sprzedaż gruntu będzie zwolniona z opodatkowania. Grunt jest wprawdzie nominalnie własnością osób fizycznych, wspólników Spółki A i B, jednak od 2000 r. podatek naliczony przy nabyciu materiałów budowlanych i usług związanych z wybudowaniem budynku był odliczany przez Spółkę początkowo cywilną, a od 2001 r. Spółkę jawną. Brak formalny, jakim jest niewprowadzenie gruntu do ewidencji środków trwałych, pomimo wykorzystywania go w działalności gospodarczej Spółki i wybudowania na nim budynku stanowiącego środek trwały, nie może przesądzać o sposobie opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na nierozerwalny związek gruntu z budynkiem podatnik stoi na stanowisku, że ich sprzedaż powinna być dokonana przez Spółkę jawną i zwolniona z opodatkowania.

Zdaniem Spółki zwolnienie z opodatkowania sprzedaży budynku nie spowoduje konieczności korekty podatku naliczonego na podstawie art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Spółka ponosiła wydatki na nabycie i korzystała z odliczenia podatku naliczonego do 31 grudnia 2003 r., co oznacza że odliczała podatek naliczony na zasadach zgodnych z obowiązującym wówczas stanem prawnym. Zgodnie z art. 162 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług "w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 175", tj. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym.

Przywołany wyżej przepis zobowiązywał podatników do jednorazowej korekty podatku naliczonego po upływie 6 miesięcy od daty rozpoczęcia działalności w przypadku dokonania sprzedaży zwolnionej. Ponieważ okres 6 miesięcy liczony od daty nabycia minął już dawno, Spółka stoi na stanowisku, że nie ma czego korygować.

W zaistniałej sytuacji bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie mechanizmu obliczenia kwoty zwrotu podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1991 r" jest podatnikiem VAT od 1994 r. i składa miesięczne deklaracje podatku od towarów i usług. Spółka posiada w swoim majątku dwa budynki, które planuje sprzedać wraz z gruntami, na których są wybudowane. Jeden z budynków, wybudowany przez podatnika na działce przy ul. Y (wykorzystywany na cele oświatowe) został zbudowany pod koniec lat dziewięćdziesiątych i w 2000 r. W grudniu 2000 r. przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Budynek od stycznia 2001 r. był amortyzowany od wartości początkowej 6.178.692 zł. W trakcie budowy Spółka odliczała podatek naliczony od towarów i usług z materiałów i usług. W czerwcu 2011 r. wartość budynku została podwyższona o 5.578 zł (netto). Od wartości podwyższenia został odliczony podatek naliczony. W 2011 r. wartość początkowa budynku wzrosła do 6.184.270 zł. Budynek został wybudowany na gruncie, który zgodnie z zapisem w księdze wieczystej stanowi współwłasność B i A. Grunt nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Od 2001 r. z niewielkimi przerwami budynek jest wynajmowany, a przychody z najmu są kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Wartość netto budynku na dzień 31 grudnia 2013 r. wynosi 4.175.846,48 zł. Ponadto na terenie nieruchomości znajdują się amortyzowane osobno, następujące środki trwałe: zamontowane w budynku wynajmowanym na cele oświatowe - instalacja sygnalizacyjna p. poż., dwa urządzenia klimatyzacyjne, dźwig osobowy, a także studnia głębinowa, która w opinii podatnika nie spełnia definicji budowli zawartej w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

W odniesieniu do powyższego opisu, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do dostawy ww. nieruchomości.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie ich od podatku od towarów i usług, w tym m.in. zwolnienie od podatku dla dostawy budynków, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Warunkiem zastosowania zwolnienia z ww. przepisu jest konieczność wykorzystywania towarów, w tym nieruchomości, będących przedmiotem dostawy, wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.

W związku z tym, że opisana w złożonym wniosku nieruchomość nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych od podatku, dostawa tej nieruchomości nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na postawie ww. przepisu. Tym samym należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek warunkujących zwolnienie wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a cyt. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest ustalenie, czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki okres upłynął od tego momentu.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 powołanej ustawy. Stosownie do tego przepisu, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik (bądź podmiot trzeci) wybuduje obiekt, lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony, ponieważ oddanie do użytkowania nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem, które to czynności będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zauważyć należy, że zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, czy najem, wykonywane przez podatników podatku VAT są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "oddanie do użytkowania", o którym mowa w powołanym art. 2 pkt 14 ustawy należy rozumieć jako objęcie faktycznego władztwa nad budynkami, budowlami lub ich częściami, możliwość dysponowania nimi, używania ich jak właściciel.

Tym samym należy stwierdzić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w ww. art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT znajdzie zastosowanie w odniesieniu do sprzedaży budynków, budowli lub ich części, jeżeli w momencie dostawy są one zasiedlone w rozumieniu art. 2 pkt 14 cyt. ustawy i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ww. ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem wybudowanym przez Spółkę pod koniec lat dziewięćdziesiątych i w 2000 r. W grudniu 2000 r. został on przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Od 2001 r. z niewielkimi przerwami budynek ten jest wynajmowany, a przychody z najmu są kwalifikowane jako przychód Spółki z działalności gospodarczej i opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usług. Do pierwszego zasiedlenia ww. budynku doszło zatem w momencie oddania go w najem w 2001 r.

Odniesienie opisanej sytuacji do powołanych przepisów ustawy o VAT mających zastosowanie w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, że skoro do pierwszego zasiedlenia budynku doszło w 2001 r., i pomiędzy pierwszym zasiedleniem (rozumianym jako oddanie nieruchomości w najem) a planowaną sprzedażą upłynął okres dłuższy niż 2 lata - nie zostały spełnione warunki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług do ww. dostawy. Tak więc, sprzedaż opisanej przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 10 ww. ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do ust. 11 powołanego artykułu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Jednocześnie należy zauważyć, że w opisanym przypadku nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

W konsekwencji dostawa nieruchomości zabudowanej, położonej przy ul. Y, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 tej ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w opisanej sytuacji budzi również kwestia obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego przy nabyciu środka trwałego i/lub jego ulepszania oraz mechanizmu obliczenia kwoty zwrotu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom VAT oraz tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie realizacja powyższego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT. Ponadto wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych jest regulacja zawarta w art. 91 ustawy o VAT, która w sposób technicznoprawny uzupełnia generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zasady korygowania odliczonego wcześniej podatku zawarte w art. 91 ustawy o VAT dotyczą towarów i usług nabywanych po dniu 30 kwietnia 2004 r., tj. w okresie obowiązywania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r. przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, z późn. zm.), nie przewidywały konieczności dokonywania tego typu korekt.

Powołany powyżej art. 91 ustawy o VAT, nie ma jednak zastosowania w odniesieniu do przypadków opisanych w art. 163 ust. 2 tej ustawy. Jeżeli nabywane towary i usługi służyły sprzedaży opodatkowanej, to w myśl przepisów tej ustawy, podatnik nabywał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, związanego z ich nabyciem.

Powyższe wynika z regulacji zawartej w art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., który stanowi, że w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed dniem 1 maja 2004 r. stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zgodnie z ww. art. 20 ust. 5 ustawy z 1993 r., podatnicy dokonujący czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1-3, w okresie krótszym niż sześć miesięcy obliczają procentowy udział zgodnie z ust. 3, przy czym po upływie sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności wyliczają ten udział zgodnie z ust. 4 i dokonują korekty podatku naliczonego. A zatem ww. unormowanie nie przewidywało korekty podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji, po okresie dłuższym niż 6 miesięcy.

W przypadku budynku będącego przedmiotem sprzedaży, Spółka wskazała, że został on wybudowany w pod koniec lat 90-tych i w 2000 r., w grudniu 2000 r. przyjęty do użytkowania i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Przy czym Spółka odliczała podatek naliczony związany z materiałami i usługami nabywanymi w trakcie budowy. Jednocześnie w uzasadnieniu swego stanowiska Wnioskodawca wskazał, że Spółka ponosiła wydatki na nabycie i korzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego do końca 2003 r.

Wobec powyższej analizy, z uwagi na fakt, że wybudowanie opisanego budynku nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., zastosowanie znajdzie przepis z art. 163 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o VAT.

W odniesieniu natomiast do przypadku podwyższenia wartości budynku o 5.578 zł netto, które miało miejsce w czerwcu 2011 r., Spółka wskazała, że od wartości tego podwyższenia został odliczony podatek naliczony. W związku z brakiem regulacji, która wprost rozstrzygałaby kwestię korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych, należy zastosować zasady wynikające z powołanego wyżej art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. Ulepszenie środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego. Tak więc w przypadku wydatków poniesionych w 2011 r., które nie przekroczyły kwoty 15.000 zł, Spółka nie będzie miała obowiązku dokonania korekty odliczonego podatku, ponieważ upłynął już roczny okres korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT.

Tym samym, pomimo że nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, w niniejszej sprawie nie wystąpi obowiązek dokonania korekty podatku VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że w niniejszej interpretacji potwierdzone zostało stanowisko Wnioskodawcy, że Spółka nie ma obowiązku dokonania korekty podatku, odpowiedź na pytanie trzecie dotyczące mechanizmu obliczenia kwoty zwrotu stała się bezprzedmiotowa.

Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe jedynie w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. Y. W pozostałym zakresie, tj. w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. X, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ podatkowy zauważa, że na podstawie art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego - § 2 ww. artykułu. W dniu 24 września 2014 r. Strona dokonała opłaty w wysokości 120 zł za wydanie interpretacji indywidualnej. W związku z tym, że wydane zostały dwie interpretacje indywidualne, dotyczące dwóch zdarzeń przyszłych, tj. konsekwencji podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. X oraz konsekwencji podatkowych sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. Y, kwota 40 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona, zgodnie z dyspozycją Wnioskodawcy, przekazem pocztowym na adres wskazany w części B.3 złożonego wniosku ORD-IN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.