IPPP1/443-114/12-2/AW - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania przez spółkę z o.o. infrastruktury energetycznej i wodno-kanalizacyjnej na rzecz gminy oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku nadanym w dniu 3 lutego 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania infrastruktury na rzecz gminy oraz prawa do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 6 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania infrastruktury na rzecz gminy oraz prawa do odliczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką celową powołaną w celu budowy Wielofunkcyjnego Zintegrowanego Centrum Komunikacyjno-Handlowego wraz z dworcem kolejowym i przejazdowym dworcem autobusowym (dalej: Inwestycja). Po wybudowaniu Inwestycji Spółka będzie wynajmować powierzchnie handlowe mieszczące się w Inwestycji.

W związku z realizacją Inwestycji niezbędna jest budowa i przebudowa już istniejących dróg a także infrastruktury energetycznej i wodno-kanalizacyjnej (dalej: Infrastruktura) w celu uzyskania optymalnego układu drogowo-komunikacyjnego. W przypadku braku podjęcia wyżej wskazanych działań, niedostatki infrastruktury znacznie utrudnią prawidłowe funkcjonowanie Inwestycji, a tym samym proces wynajmu powierzchni najemcom (z czego Spółka uzyskiwać będzie przychód). Na obecnym konkurencyjnym rynku ostateczni klienci (konsumenci) są coraz bardziej wymagający i zapewnienie odpowiedniego dojazdu do centrum handlowego jest absolutnym minimum. Innymi słowy bez wykonania prac związanych z Infrastrukturą wynajęcie powierzchni handlowych i usługowych w Inwestycji byłoby bardzo trudne, a co za tym idzie przychody Spółki byłyby ograniczone lub wręcz nie wystąpiłyby.

Część Infrastruktury zostanie wybudowana na gruntach należących do Miasta (dalej: Miasto). W celu efektywnej realizacji prac grunty te zostaną Spółce użyczone przez Miasto w celu wykonania robót budowlanych zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r., prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 tj.) na podstawie zawartych umów.

W skład Infrastruktury wybudowanej przez Wnioskodawcę na gruntach Miasta wchodzić będą m.in. ciąg pieszy oraz plac nawrotowy wieńczący jedną z ulic przebiegającą w okolicach Inwestycji, a także przystanek autobusowy przeznaczony do obsługi pasażerów przewożonych autobusami komunikacji publicznej. Jednocześnie, w ramach wskazanych powyżej działań, Spółka dokona niezbędnych prac zapewniających odpowiednie oświetlenie oraz odwodnienie powstałych obiektów.

Niezależnie od uzasadnienia ekonomicznego dla przeprowadzenia prac (konieczność zapewnienia dojazdu do Inwestycji, aby uzyskać przychód z najmu powierzchni), obowiązek ich wykonania wynika z przepisów prawa. Zgodnie bowiem z art. 16 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) budowa lub przebudowa drogi publicznej spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

Po ukończeniu prac, Wnioskodawca zgodnie z zawartą umową przekaże Infrastrukturę na rzecz Miasta oraz stosownych operatorów sieci. Działanie takie wynika z umowy z Miastem (dalej: Umowa) oraz jest uzasadnione celem gospodarczym Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy

Ad.1

W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przeniesienie Infrastruktury na rzecz Miasta i właściwych operatorów sieci na podstawie umowy nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają dostawa towarów oraz świadczenie usług. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Zgodnie zaś z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT za towar uważa się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 48 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, (Dz. U. Nr 16, poz. 93 dalej: k.c.) do części składowych gruntów należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwałe związane z gruntem. Jednocześnie, zgodnie z art. 47 § 1 k.c. część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności. Zgodnie zaś z art. 191 k.c. własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy wskazać, że nakłady poniesione przez Wnioskodawcę na gruncie Miasta (Infrastruktura) stały się własnością Miasta z mocy prawa w momencie ich wybudowania. W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie Infrastruktury przez Wnioskodawcę w istocie jest przekazaniem prac i potwierdzeniem stanu faktycznego.

W opisanym stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie Infrastruktury nie spełnia zatem definicji dostawy towarów. Wnioskodawca nie będzie bowiem rozporządzał wybudowaną Infrastrukturą jak właściciel, tzn. Infrastruktura zostanie wybudowana na terenie należącym do Miasta i w konsekwencji jej właścicielem będzie Miasto. To oznacza, że w momencie formalnego nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę Infrastruktury nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Prawidłowość stanowiska zgodnie z którym przekazanie infrastruktury wybudowanej na cudzym gruncie nie stanowi dostawy towarów z rozumieniu art. 7 ustawy o VAT potwierdzają również organy podatkowe przykładowo: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 20 lipca 2010 r., nr IBPP1/443-660/10/LSz.

Dodatkowo, zgodnie z art. 49 § 1 k.c. urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Przesłanka wejścia w skład przedsiębiorstwa zostaje spełniona w momencie podłączenia wyżej wymienionych urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy również w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania efektów prac wodociągowo-kanalizacyjnych oraz rozbudowy przyłączy energetycznych nie dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, gdyż w myśl wskazanych przepisów k.c. ich właścicielem będzie przedsiębiorstwo kanalizacyjne (energetyczne).

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy należy rozważyć, czy nieodpłatne przekazanie Infrastruktury stanowi świadczenie usług, a jeśli tak to czy takie świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT świadczenie usług to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy uznać, że przekazanie na rzecz Miasta Infrastruktury wybudowanej na gruncie należącym do Miasta stanowić będzie świadczenie usług (jako świadczenie nie stanowiące dostawy towarów). Jednocześnie Wnioskodawca nie otrzyma z tytułu przekazania Infrastruktury bezpośrednio zapłaty ani zwrotu kosztów w jakiejkolwiek postaci. Zatem w wyniku przekazania Infrastruktury dojdzie do nieodpłatnego świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Miasta. Wskazana konkluzja ma również zastosowanie w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania przez Wnioskodawcę Infrastruktury na rzecz stosownych operatorów sieci. Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 maja 2010 r., nr IBPP1/443-108/10/LSz, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2011 r., nr ILPP1/443-1563/09-4/AI, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 2009 r., nr ITPP1/443-931/09/AT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. opodatkowaniu VAT jako świadczenie uslug może podlegać:

W analizowanej sytuacji z całą pewnością nie dochodzi do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów innych niż działalność gospodarcza jak również do nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika (lub jego pracowników). Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne przekazania Infrastruktury nie może też zostać opodatkowane VAT jako nieodpłatne świadczenia usług na cele inne niż jego działalność gospodarcza - poniżej Wnioskodawca przedstawia uzasadnienie w tym zakresie.

Jak już wskazano, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu VAT tylko w sytuacji, w której nie ma związku z działalnością gospodarczą podatnika. Innymi słowy z wykładni literalnej przepisu wynika, że opodatkowaniu VAT nie podlega takie nieodpłatne świadczenie usług, które jest dokonywane na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego, należy powtórzyć, że po wybudowaniu Inwestycji Wnioskodawca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni handlowych znajdujących się w Inwestycji.

Budowa i przebudowa Infrastruktury jest niezbędna do zapewnienia funkcjonalności Inwestycji, w szczególności umożliwienia dojazdu do niej klientom. Poniesienie wydatków na budowę Infrastruktury jest zatem logiczną konsekwencją i niejako warunkiem koniecznym przeprowadzenia Inwestycji. Bardziej funkcjonalny dojazd przekłada się na liczbę klientów sklepów wynajmujących powierzchnię od Wnioskodawcy, co z kolei przekłada się na łatwość w zawarciu umowy najmu i wysokość dochodu uzyskiwanego z tytułu najmu (czynsz w dobrze skomunikowanym centrum handlowym może być wyższy).

Równocześnie zgodnie z przepisami k.c. Wnioskodawca nie był właścicielem nakładów poczynionych na gruncie Miasta (Infrastruktura). Z mocy prawa właścicielem omawianych nakładów było Miasto. Sama zaś czynność nieodpłatnego przekazania Infrastruktury ma w tym kontekście charakter techniczny potwierdzający wykonanie prac i ich przyjęcie przez Miasto. Tym samym poniesienie wydatków związanych z budową i przebudową Infrastruktury a następnie ich przekazanie na rzecz Miasta (stosownych operatorów sieci) wykazuje ścisły i bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Dodatkowo, abstrahując od rozważań prawnych przekazanie Infrastruktury ma także uzasadnienie biznesowe. W wyniku tej czynności Wnioskodawca przestanie bowiem być zobowiązany do ponoszenia nakładów na jej utrzymanie, a także uniknie ewentualnej odpowiedzialności cywilnej w przypadku wypadków mających miejsce na jej terenie. Co więcej, przekazanie Infrastruktury podmiotowi, który potrafi profesjonalnie nią zarządzać zagwarantuje, że będzie ona sprawnie funkcjonować. To z kolei przełoży się na kluczowy z punktu widzenia Wnioskodawcy łatwy i bezpieczny dojazd do Inwestycji oraz ogólne funkcjonowanie Inwestycji.

Podsumowując powyższe rozważania, należy uznać iż przekazanie wspomnianej Infrastruktury stanowi nieodpłatne świadczenie usług do celów działalności gospodarczej Wnioskodawcy a zatem (a contrario z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT) nie podlega opodatkowaniu VAT.

Prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, m.in. w wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. III SA/Wa 3630/06 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2007 r., sygn. III SA/Wa 3537/06. Dodatkowo powyższe stanowisko znajduje poparcie również w: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lipca 2010 r., nr IBPP1/443-660/10/LSz, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 maja 2010 r., nr IBPP1/443-108/10/LSz, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2011 r., nr ILPP1/443-1563/09-4/AI. Mimo, że wskazane orzeczenia i interpretacje zostały wydane na gruncie stanu prawnego obowiązującego przed 1 kwietnia 2011 r. w ocenie Wnioskodawcy konkluzje w nich zawarte pozostają aktualne również na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT, które w tym zakresie, co do istoty, nie zostały zmienione.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z nabyć związanych z budową i przekazaniem Infrastruktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wskazano powyżej analizowane wydatki związane są z budową Infrastruktury zapewniającej z korzystanie Inwestycji. Po oddaniu Inwestycji natomiast Wnioskodawca będzie m.in. świadczył usługi najmu tj. czynności opodatkowane VAT. Wybudowanie Infrastruktury jest zatem warunkiem świadczenia czynności opodatkowanych (bez niej Inwestycja - a zatem sprzedaż opodatkowana Spółki z usług najmu - nie powstałaby).

Stąd, nie ulega wątpliwości że wydatki poniesione na budowę i przebudowę Infrastruktury są związane z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi VAT. W konsekwencji, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów związanych z analizowanymi pracami.

Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych np. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 marca 2010 r., nr ILPP2/443-127/10-2/MN, interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 marca 2010 r., nr ILPP1/443-1563/09-5/AI.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.