IPPP1-443-1137/09-4/IZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 29 stycznia 2010 r. (data wpływu 3 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania określonych czynności jako świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej udzielenie premii pieniężnej - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej udzielenie premii pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej w tekście "Spółka") świadczy usługi reklamowe w oparciu o udostępniane prawo do wykorzystywania czasu antenowego na potrzeby reklamowe nabywcy (dalej sprzedaż usług reklamowych). Sprzedaż usług reklamowych dokonywana jest w części przypadków na rzecz domów mediowych (agencji), które następnie sprzedają usługi reklamowe ostatecznym klientom. Świadczone przez Spółkę usługi reklamowe podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej VAT). W związku ze zbliżającym się nowym sezonem reklamowym Spółka zamierza, podobnie jak to było w sezonach poprzednich, zawrzeć z poszczególnymi domami mediowymi/agencjami nie tylko umowy handlowe określające warunki sprzedaży przez Spółkę usług reklamowych, ale i umowy, których celem jest zobowiązanie poszczególnych kontrahentów Spółki - domów mediowych/agencji - do podjęcia przez nich działań (usług) zmierzających do dokonywania jak największej ilości zakupów usług reklamowych od Spółki. W zamian za te działania (usługi) Spółka zobowiązana będzie - po zakończeniu okresu rozliczeniowego - do wypłaty na rzecz domów mediowych/agencji wynagrodzenia w formie prowizji powszechnie określanej mianem premii pieniężnej w wysokości - określonej w umowie - stanowiącej procent łącznej wartości sprzedanych przez Spółkę usług reklamowych. Wynagrodzenie takie (prowizja, premia pieniężna, bonus) będzie przysługiwać kontrahentowi Spółki jedynie wówczas, gdy na skutek prowadzenia przezeń określonych działań zostanie w okresie rozliczeniowym zakupiona od Spółki, z góry ustalona w umowie, minimalna wartość (ilość) usług reklamowych lub też, gdy - dzięki tym działaniom - Spółka będzie mogła zrealizować, założoną w umowie z kontrahentem, pożądaną przez siebie strukturę wartościową (lub ilościową) sprzedaży czasu reklamowego. W niektórych przypadkach umowy zawierane przez Spółkę z kontrahentami mogą obejmować nie tylko wskazane wyżej warunki wypłaty wynagrodzenia, ale i inne - uzgodnione z kontrahentem warunki dodatkowe, takie jak:

Umowy w opisanym charakterze zawierane będą każdorazowo w formie pisemnej. Oznacza to, że po zawarciu takiej umowy i spełnieniu przez kontrahenta jego zobowiązań, w szczególności do dokonania określonej wielkości zakupów usług reklamowych oraz ewentualne spełnienie dodatkowych warunków określonych w umowie, istniało będzie ważne, cywilnoprawne zobowiązanie Spółki do wypłaty jako ekwiwalentu wynagrodzenia (w formie prowizji, premii pieniężnej, bonusu itp.).

W umowach tych Spółka tylko w wyjątkowych przypadkach może zobowiązać kontrahentów do podejmowania szczegółowo określonych działań, ale - co do zasady - Spółka zamierza pozostawić kontrahentom pełną swobodę wyboru zarówno rodzaju jak i sposobu oraz sekwencji podejmowanych przez nich działań zmierzających do wywiązania się przez nich ze zobowiązań (warunków) określonych w umowie, w szczególności do dokonywania w danym "sezonie reklamowym" zakupów usług reklamowych od Spółki w jak największej ilości i przy spełnieniu innych pożądanych przez Spółkę warunków.

Wezwaniem z dnia 22 stycznia 2010 r. zobowiązano Stronę do wskazania:

* czy wypłacane premie pieniężne miały związek z jakimkolwiek świadczeniem kontrahenta na rzecz wypłacającego, w postaci np. odpowiedniego propagowania tego typu reklamy, zobowiązania się do dokonywania zamówień wyłącznie u wypłacającego premię, zobowiązania do wykorzystania potencjału gospodarczego kontrahenta, reklamy itp.... - jeżeli odpowiedź na to pytanie będzie twierdząca proszę podać symbol PKWiU dla świadczonej usługi,

* czy wypłacane premie są związane ze zrealizowanymi umowami w konkretnie określonym przedziale czasowym lub dotyczą określonego asortymentu towarów.

* jakie warunki musi spełnić Strona, aby uzyskać premię i jaki jest sposób kalkulacji wypłacanych premii (czy wynika to z podpisanych umów...)

* jeżeli premie pieniężne nie są wypłacane w związku z wyżej określonymi sytuacjami, to za co faktycznie są one wypłacane wnioskodawcy.

* czy w sytuacji, gdy w danym okresie wnioskodawca nie podejmuje działań w zakresie świadczonych na rzecz kontrahenta usług, premia pieniężna nie będzie wypłacana.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Strona stwierdziła, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle różnorodnych (często niespójnych, a czasem wręcz sprzecznych) stanowisk organów podatkowych i wyroków sądów administracyjnych dotyczących kwestii tzw. premii pieniężnej z tytułu osiągnięcia w pewnym okresie ustalonego poziomu obrotów pomiędzy kontrahentami - przedstawiony w poprzednim punkcie niniejszego wniosku stan faktyczny wyczerpuje - w odniesieniu do podjęcia się przez kontrahenta Spółki określonych działań - znamiona definicji usług zawartej w art. 8 ustawy o VAT i czy Spółka otrzymując fakturę wystawioną przez kontrahenta, która dokumentuje prawo kontrahenta do wynagrodzenia (prowizji, premii pieniężnej, bonusu), będzie miała prawo - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na takiej fakturze.

Zdaniem Spółki w sytuacji, gdy na podstawie opisanej wcześniej umowy z kontrahentem, wypłaca się mu wynagrodzenie (w postaci prowizji, premii pieniężnej bonusu lub tym podobnych) za podjęcie przez kontrahenta działań, Spółka osiąga lub przekracza nie tylko ustalony w umowie poziom obrotów, ale i na rzecz Spółki są spełniane przez kontrahenta inne dodatkowe warunki - to jest to wynagrodzenie za świadczoną przez kontrahenta na rzecz Spółki usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a więc jest wynagrodzeniem za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Oznacza to z kolei, że Spółka ma prawo, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, odliczyć podatek naliczony wynikający z faktury VAT wystawionej przez kontrahenta, dokumentującej wykonanie przezeń usługi i jego prawo do określonego umową wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT pod pojęciem "świadczenia usług" należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Konsekwentnie więc, w świetle powyższej definicji, zakres pojęcia "świadczenie usług" znacznie wykracza poza przyjęte w języku potocznym rozumienie tego pojęcia. Zgodnie bowiem z przytoczoną powyżej definicją każde świadczenie, które nie zostanie sklasyfikowane jako dostawa towarów, należy uznać za usługę. Może więc dojść do sytuacji, w której określone świadczenie podatnika nie będzie uznane za usługę w potocznym rozumieniu tego zwrotu, lecz z uwagi na fakt, iż nie będzie ono stanowiło dostawy towarów na gruncie ustawy o VAT, będzie uznawane za usługę.

W świetle polskich, jak również unijnych przepisów każde świadczenie (czynność), za które świadczeniodawca otrzymuje ekwiwalent w postaci wynagrodzenia wypłaconego przez drugą stronę (o ile nie zostanie uznane za dostawę towarów), należy uznać za usługę w rozumieniu przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Powyższe potwierdza także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W sprawie C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia) ETS uznał, iż "świadczenie usług realizowane jest "za wynagrodzeniem" w rozumieniu Dyrektywy i stąd podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy" (Komentarz do VI Dyrektywy VAT pod redakcją K. Sachsa, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2003, str. 45).

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym stwierdzono, iż ekwiwalentem świadczeń kontrahenta na rzecz Spółki jest należne mu od Spółki wynagrodzenie. W analizowanym przypadku usługą za którą uiszczone zostanie uzgodnione wynagrodzenie, jest wykonanie przez kontrahenta Spółki świadczenia w postaci zrealizowania dążeń do osiągnięcia określonego poziomu obrotów (w przypadku niektórych umów także wykonanie innych, dodatkowych czynności, takich jak brak zaległości płatniczych, czy też zachowanie poufności warunków handlowych), co jednocześnie skutkuje zwiększeniem przychodów Spółki, poprawą pozycji rynkowej Spółki, etc.

W analizowanym stanie istotną okolicznością jest również fakt, iż przedmiotowe wynagrodzenie, wypłacane przez Spółkę kontrahentowi nie ma charakteru dobrowolnego. Wynagrodzenie to jest wypłacane jedynie po spełnieniu ustalonych w umowie warunków (wykonania określonych czynności). W świetle powyższego należy stwierdzić, iż pomiędzy stronami transakcji istnieje swoistego rodzaju relacja prawna - zobowiązanie - którą z całą pewnością należy uznać za świadczenie usługi za wynagrodzeniem w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle powyższego należy uznać, iż w sytuacji, gdy strony ustalą, iż Spółka uiści określone wynagrodzenie kontrahentowi, który poprzez podjęcie stosownych działań doprowadzi do osiągnięcia ustalonego poziomu obrotów (a w niektórych przypadkach wykona dodatkowo także inne, wymienione przykładowo w opisie stanu faktycznego czynności), to kontrahent świadczy na rzecz Spółki usługę w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko potwierdziło również Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 30 grudnia 2004 r. (nr PP3-812-11222/2004/AP/4026), w którym stwierdzono, iż "w praktyce występują również sytuacje, w których podatnicy kształtują wzajemne relacje pomiędzy sobą w ten sposób, że premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę, np. nabyć określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywanie terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie i w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą. W takim przypadku należy uznać, że wypłacana premia pieniężna związana jest z określonym zachowaniem nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych". Ministerstwo Finansów uznało więc, iż w sytuacji, gdy podmiot wypłaca premię pieniężną z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości, czy ilości towarów w określonym czasie, jak również innych czynności, takich jak terminowe regulowanie należności - to wypłacona premia pieniężna stanowi wynagrodzenie za świadczoną przez takiego kontrahenta usługę. Katalog czynności wymienionych w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 30 grudnia 2004 r. ma jednak wyłącznie charakter przykładowy, a tym samym strony mogą postanowić, iż premia pieniężna będzie wypłacana także za realizację innych czynności przez kontrahenta na rzecz Spółki.

Taką czynnością może być - oprócz osiągnięcia określonego poziomu obrotów, terminowej płatności (braku zaległości płatniczych) - zachowanie poufności warunków handlowych ustalonych pomiędzy stronami. W przypadku Spółki czynności polegające na braku zaległości, czy też zachowaniu poufności będą czynnościami dodatkowymi, ponieważ podstawowym warunkiem wypłaty premii ma być zawsze osiągnięcie ustalonego poziomu obrotów. Ministerstwo Finansów zastrzega jednak, iż powyższą sytuację należy odróżnić od sytuacji, gdy "wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty". W takim przypadku, zdaniem Ministerstwa Finansów - z czym zasadniczo należy się zgodzić - premia taka powinna być traktowana jak rabat. W analizowanym przypadku Spółka planuje wypłacać premie na podstawie obrotów uzyskanych w ciągu całego sezonu reklamowego (zwykle roku kalendarzowego), a tym samym nie jest to premia, którą można powiązać z konkretną dostawą. W ciągu przyjętego okresu rozliczeniowego kontrahenci Spółki realizują bowiem szereg transakcji, zaś premia pieniężna wypłacana ma być dopiero na podstawie wszystkich transakcji zrealizowanych w jednym okresie rozliczeniowym. Powyższej konkluzji nie zmienia również fakt, iż Spółka ustala wysokość premii pieniężnej jako procent od obrotów zrealizowanych przez kontrahenta w przyjętym okresie rozliczeniowym. Nie można bowiem uznać, iż z uwagi na fakt, iż premia ustalana jest jako procent od obrotu, to jest ona powiązana z konkretnymi dostawami, a tym samym powinna być traktowana jak rabat. Konsekwentnie, premii pieniężnych jakie mają być wypłacane przez Spółkę nie można uznać za rabat. Przedstawioną powyżej argumentację potwierdzają także interpretacje wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2007 r. (nr ITPP1/443-1/07/KM) oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2007 r. (nr IPPP1/443-284/07-2/BS), czy też interpretacja z dnia 22 sierpnia 2007 r. (nr IP-PP2-443-9/07-2/PK).

Konkludując, jeśli wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę stanowi ekwiwalent za świadczoną przez kontrahenta usługę (w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT) podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to Spółce - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez kontrahenta, dokumentującej wykonanie przezeń usługi i prawo do ustalonego w umowie wynagrodzenia. Podatek naliczony wykazany na tej fakturze związany będzie z realizowaną przez Spółkę sprzedażą usług reklamowych podlegających opodatkowaniu VAT.

Przedstawiona powyżej końcowa konkluzja jest prawidłowa, gdyż jest - co do zasady - zbieżna z końcowymi wnioskami zawartymi w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 1 stycznia 2009 r. (sygnatura IPPP1/443-341/09-4/Asi). Powołana interpretacja dotyczyła stanu faktycznego analogicznego - co do zasady - do stanu przedstawionego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. (...). Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe wypłaconych premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, tj. m.in. od ustalenia za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana z tytułu np. podejmowania wszelkich działań zmierzających do zwiększenia satysfakcji konsumenta (a w konsekwencji do efektywnej sprzedaży towarów).

W takim przypadku, gdzie premia wypłacana jest z tytułu podejmowania wszelkich działań zmierzających do zwiększenia satysfakcji konsumenta i w konsekwencji do efektywnej sprzedaży towarów, należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

W przypadku premii wypłacanej kontrahentom za podejmowanie działań zmierzających do zwiększenia popytu na towary podatnika - jej wypłacenie stanowi wynagrodzenie za wyświadczoną przez kontrahenta usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Strony łączy bowiem umowa, zgodnie z którą kontrahent - w celu otrzymania premii (wynagrodzenia) - podejmuje wszelkie dodatkowe działania, w wyniku których konsumenci chętniej nabywają produkty przyznających premie pieniężne. W wyniku czego osiągają oni wymierne korzyści w postaci zwiększonych przychodów ze swojej sprzedaży. Istnieje zatem w takiej sytuacji bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Kontrahenci wykonują czynności skłaniające konsumentów do zakupu produktów udzielającego premii pieniężnych. Cel ten może być osiągany na różne sposoby (poprzez odpowiednią ekspozycję towarów, reklamę, promocje cenowe, itp.)

Otrzymanie premii pieniężnej za wykonywanie takich działań jest rodzajem wynagrodzenia za określone zachowanie się kontrahenta w stosunku do sprzedawcy (Wnioskodawcy). Zachowanie kontrahenta stanowi w tym przypadku świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Jako zapłatę za wykonaną usługę kontrahent otrzymuje wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi reklamowe w oparciu o udostępniane prawo do wykorzystywania czasu antenowego na potrzeby reklamowe nabywcy (dalej sprzedaż usług reklamowych). Sprzedaż usług reklamowych dokonywana jest w części przypadków na rzecz domów mediowych (agencji), które następnie sprzedają usługi reklamowe ostatecznym klientom. W związku ze zbliżającym się nowym sezonem reklamowym Spółka zamierza zawrzeć z poszczególnymi domami mediowymi/agencjami nie tylko umowy handlowe określające warunki sprzedaży przez Spółkę usług reklamowych, ale i umowy, których celem jest zobowiązanie poszczególnych kontrahentów Spółki - domów mediowych/agencji - do podjęcia przez nich działań (usług) zmierzających do dokonywania jak największej ilości zakupów usług reklamowych od Spółki. W zamian za te działania (usługi) Spółka zobowiązana będzie - po zakończeniu okresu rozliczeniowego - do wypłaty na rzecz domów mediowych/agencji wynagrodzenia w formie prowizji powszechnie określanej mianem premii pieniężnej w wysokości - określonej w umowie - stanowiącej procent łącznej wartości sprzedanych przez Spółkę usług reklamowych. Wynagrodzenie takie (prowizja, premia pieniężna, bonus) będzie przysługiwać kontrahentowi Spółki jedynie wówczas, gdy na skutek prowadzenia przezeń określonych działań zostanie w okresie rozliczeniowym zakupiona od Spółki, z góry ustalona w umowie, minimalna wartość (ilość) usług reklamowych lub też, gdy - dzięki tym działaniom - Spółka będzie mogła zrealizować, założoną w umowie z kontrahentem, pożądaną przez siebie strukturę wartościową (lub ilościową) sprzedaży czasu reklamowego.

Podsumowując, w świetle powyższego należy stwierdzić, iż podpisywane między stronami umowy, zobowiązujące poszczególnych kontrahentów Spółki - domów mediowych/agencji - do podjęcia przez nich działań m.in. poprzez realizowanie dążeń do osiągnięcia czy też przekroczenia ustalonego poziomu obrotów, prezentacja ofert, analiza rynku konkurencyjności oraz wykonywanie innych, dodatkowych czynności szeroko rozumianych jako usługi marketingowe, w efekcie zmierzają do dokonywania jak największej ilości zakupów usług reklamowych od Spółki. Za wykonywanie ww. czynności wypłacane będzie zgodnie z umową wynagrodzenie stanowiące procent łącznej wartości sprzedawanych przez Spółkę usług reklamowych tj. premia pieniężna. Jej wypłata ma nastąpić na podstawie obrotów uzyskanych w ciągu całego sezonu reklamowego (zwykle roku kalendarzowego), tym samym nie będzie można jej powiązać z konkretnymi dostawami. Wynagrodzenie to nie będzie miało charakteru dobrowolnego, gdyż będzie wypłacane tylko po spełnieniu ustalonych w umowie warunków (wykonania określonych czynności). Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż wypłata premii pieniężnej stanowić będzie wynagrodzenie za świadczenie usług, które należy zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT opodatkować podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 22%, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

A zatem świadczący usługę, o ile jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem w zakresie tego podatku, jest zobowiązany do udokumentowania przedmiotowej usługi fakturą VAT.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia przez Wnioskodawcę podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT wystawianych przez kontrahentów (odbiorców świadczących usługi i otrzymujących przedmiotowe premie pieniężne), to obowiązuje zasada, zgodnie z którą prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kontrahentów tytułem zapłaty premii pieniężnych za działania zmierzające do zwiększenia ilości zakupów usług reklamowych Wnioskodawcy.

Biorąc zatem pod uwagę treść złożonego wniosku oraz powołane wyżej przepisy zgodzić należy się z Podatnikiem, iż wypłacane premie pieniężne są wynagrodzeniem za świadczoną usługę i że Podatnik może odliczyć podatek VAT wynikający z faktur dokumentujących ich nabycie, a zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż wymienione przez Stronę we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2007 r. (nr ITPP1/443-1/07/KM), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 30 października 2007 r. (nr IPPP1/443-284/07-2/BS), z dnia 22 sierpnia 2007 r. (nr IP-PP2-443-9/07-2/PK), z dnia 1 stycznia 2009 r. (sygnatura IPPP/443-341/09-4/Asi) wydane zostały w indywidualnych sprawach, w odniesieniu do stanów faktycznych wskazanych przez Wnioskodawców.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.