IPPP1-443-1133/09-4/MP - Opodatkowanie podatkiem VAT czynności polegającej na wniesieniu do spółki komandytowej aportu w postaci nieruchomości niewykorzystywanej wcześniej do prowadzenia działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.), uzupełnionym w dniu 18 grudnia 2009 r. na wezwanie tut. organu z dnia 8 grudnia 2009 r. (skutecznie doręczone w dniu 11 grudnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia aportem nieruchomości do spółki komandytowej.

Wniosek uzupełniony został w dniu 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W sierpniu 2009 r. Wnioskodawca zakupił wraz z bratem grunt o powierzchni 2,1 ha. Grunt został zakupiony na zasadach współwłasności łącznej. Niniejsza nieruchomość została zakupiona w celu wykorzystywania na potrzeby osobiste w tym w przyszłości wybudowanie domu.

Nieruchomość ma bardzo atrakcyjne położenie ze względu na lokalizację przy drodze krajowej. Obecnie Wnioskodawca planuje utworzenie spółki komandytowej gdzie wraz z bratem będą komandytariuszami, natomiast ww. nieruchomość będzie stanowiła ich wkład niepieniężny (aport) do spółki.

Zarówno brat jak i Wnioskodawca prowadzą indywidualną działalność gospodarczą z tytułu której są podatnikami podatku od towarów i usług. Ww. nieruchomość nie była wykorzystywana na cele związane z działalnością gospodarczą.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazuje ponadto, iż rodzaj prowadzonej przez niego działalności gospodarczej: 43.21.Z Wykonywanie instalacji elektrycznych, 42.22.Z Roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych.

Według planu zagospodarowania przestrzennego Gminy G. grunt położony jest w strefie użytków rolnych. Nieruchomość gruntowa nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Nieruchomość jest niezabudowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat tej działalności. Nabyty grunt stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy, natomiast wniesienie go aportem do spółki komandytowej jest czynnością jednorazową i okazjonalną (nie częstotliwą). Nie można zatem uznać, że jest to czynność wykonywana w ramach działalności gospodarczej, a tylko takie czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podobne stanowisko zajmują także sądy administracyjne:

Zdaniem Wnioskodawcy czynność wniesienia aportem ww. nieruchomości do spółki komandytowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ponieważ opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności wykonywane przez podatników VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki komandytowej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 tejże ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Cytowana wyżej definicja wprowadza wymóg samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej - rozumieć przez to należy prowadzenie działalności na własne ryzyko, w warunkach niepewności rynkowej. Ww. przepisy odnoszą się również wprost do "okoliczności, które wskazują na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy" co pozwala na opodatkowanie jednorazowej czynności, jeśli tylko towarzyszące jej okoliczności pozwalają ocenić, czy działalność będzie kontynuowana, a więc czy podmiot ma zamiar wykonywać działalność w sposób częstotliwy.

Podkreślić należy, że nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie działalności, wystarczający jest zamiar jej kontynuowania, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza w rozumieniu cyt. wyżej przepisu polega również na wykorzystywaniu swego majątku, tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania lecz ciągłości wykorzystywania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy więc rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca nabył na zasadach współwłasności nieruchomość gruntową niezabudowaną o powierzchni 2,1 ha. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - wykonywanie instalacji elektrycznych, roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabyta nieruchomość nie była jednak wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie stanowiła również przedmiotu najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Została ona zakupiona w celu wykorzystywania na potrzeby osobiste w tym w przyszłości wybudowania domu. Obecnie Wnioskodawca planuje utworzenie spółki komandytowej a ww. nieruchomość będzie stanowiła wkład niepieniężny (aport) do spółki.

Mając na uwadze powyższe nie można uznać, że czynność wniesienia aportem ww. nieruchomości do spółki komandytowej mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca dokonując tej transakcji nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT. Nic nie wskazuje na to, aby Wnioskodawca dokonując dostawy nieruchomości (aportu) działał w charakterze handlowca. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość do majątku prywatnego, jego zamiarem w momencie nabycia nie była dalsza odsprzedaż przedmiotowego gruntu. Nieruchomość stanowiąca składnik majątku osobistego nie była wykorzystywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dokonując zatem dostawy gruntów Wnioskodawca korzysta jedynie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem.

Reasumując, czynność wniesienia aportem ww. nieruchomości do spółki komandytowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock