IPPP1/443-1113/08-2/SM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2008 r. (data wpływu 9 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów w przypadku ich zniszczenia oraz opodatkowania ww. czynności zniszczenia - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów w przypadku ich zniszczenia oraz opodatkowania ww. czynności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

XXX YXXX ZXXX (SXXX CXXX WXXX EXXX) Ltd. (w dalszej części wniosku określanej jako "XYZ SCWE" lub "Spółka") jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT. Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oraz sprzedaż papierosów. Na zlecenie Spółki produkcją papierosów zajmuje się XXX YXXX ZXXX Polska S.A., na podstawie umowy zawartej pomiędzy obydwoma podmiotami. Gotowe wyroby sprzedawane są na terytorium kraju, a także odbiorcom na terytorium Unii Europejskiej oraz krajów trzecich.

XYZ SCWE nabywa materiały (np. tytoń, folia aluminiowa, bibułka, klej, itp.) niezbędne w procesie wytwarzania papierosów zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza jej terytorium. Spółka wykorzystuje także materiały zakupione w Polsce. Nabywając materiały, które mają być wykorzystane do produkcji gotowych wyrobów, Spółka dokonuje rozliczenia podatku naliczonego z tytułu, odpowiednio importu (w przypadku, gdy materiały pochodzą spoza Unii Europejskiej), bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia tych materiałów (gdy materiały zostały zakupione w jednym z krajów Wspólnoty). Podstawę odliczenia stanowią odpowiednio dokumenty celne oraz faktury dokumentujące zakup materiałów.

Spółka przeprowadza okresową analizę posiadanych zapasów, zarówno zakupionych materiałów, jak i gotowych już papierosów. W wyniku przeprowadzonej analizy, władze Spółki czasami podejmują decyzję o dokonaniu zniszczenia określonej części towaru.

W przypadku materiałów, zakupionych do produkcji papierosów, powodem ich zniszczenia jest fakt, iż w trakcie magazynowania bądź przetwarzania stały się one nieużyteczne w procesie produkcyjnym ze względu na ich uszkodzenie bądź przekroczenie terminu ich użyteczności. Przykładowo, nadruk ostrzeżenia zdrowotnego na opakowaniach uległ rozmazaniu, klej uległ przeterminowaniu, wymiary opakowań były niezgodne z przyjętym profilem, partia materiału uległa zamoczeniu, farba na opakowaniu ma nieodpowiedni kolor, folia aluminiowa została uszkodzona.

W przypadku gotowych papierosów, Spółka decyduje się na ich zniszczenie w sytuacji, gdy zostaje podjęta decyzja o wycofaniu produktu z rynku. Wycofanie to jest powodowane brakiem zapotrzebowania na dany produkt, bądź polityką marketingową Spółki wynikającą z wymagającego rynku oraz wysokiej konkurencji. W związku z powyższym, produkty te nie mogą być nadal sprzedawane. W celu uniknięcia dodatkowych kosztów związanych z magazynowaniem niepotrzebnego towaru, Spółka decyduje się na jego zniszczenie.

Decyzja o dokonaniu zniszczenia danej partii materiałów i gotowych produktów poprzedzona jest dokonaniem dokładnej ich kontroli oraz sporządzeniem, przez upoważnionych do tego przedstawicieli BAT PL, tzw. rejestru niezgodności, w którym podawany jest powód przekazania danej partii materiałów i papierosów do zniszczenia oraz ich ilość. Na okoliczność zniszczenia towaru sporządzany jest protokół zniszczenia. W przypadku utylizacji gotowych papierosów, w procesie tym uczestniczy również przedstawiciel Urzędu Celnego. Utylizacją materiałów oraz wyrobów gotowych zajmuje się firma specjalizująca się w tym zakresie (na podstawie zawartej umowy pomiędzy Spółką a tą firmą).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Spółka wnosi o potwierdzenie, iż:

* na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu materiałów, gdy ich nabycie miało związek ze sprzedażą opodatkowaną;

* wystąpienie zdarzeń losowych polegających na uszkodzeniu materiałów oraz utracie wartości handlowej wyrobów gotowych nie pozbawia Spółki prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia towarów;

* zniszczenie materiałów oraz wyrobów gotowych z przyczyn obiektywnych pozostających poza kontrolą Spółki, przy nabyciu których przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem wnioskodawcy:

W sytuacji, gdy w chwili nabycia materiałów Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego ze względu na istnienie związku z przyszłą sprzedażą opodatkowaną, uszkodzenie, zniszczenie lub utrata wartości handlowej materiału lub wyrobu gotowego w późniejszym etapie, nie powoduje utraty prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tego materiału. W konsekwencji, Spółka nie ma obowiązku sporządzania korekt deklaracji VAT-7 i obniżania podatku naliczonego w związku ze zniszczeniem materiałów.

Ponadto, zdaniem Spółki zniszczenie materiałów, które z przyczyn niezależnych od Spółki nie mogą być użyte w procesie produkcji, jak również zniszczenie wyrobów gotowych, w związku z utratą ich wartości handlowej, nie może być utożsamiane z przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste podatnika lub osób wskazanych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, czy też przekazaniem towarów bez wynagrodzenia. A zatem, z uwagi na literalne brzmienie powyższego przepisu, w ocenie Spółki, zniszczenie towarów nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów powodującej obowiązek odprowadzenia należnego podatku.

Zgodnie z generalną zasadą dotyczącą prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia towarów lub usług, zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz 124 ustawy o VAT. Do czynności opodatkowanych wymienionych enumeratywnie w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT należą:

Z uwagi na charakter prowadzonej przez XYZ SCWE działalności gospodarczej, która obejmuje dostawę towarów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotową dostawę towarów oraz eksport towarów, nabycie materiałów wykorzystywanych do produkcji papierosów następuje celem wykonywania czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, w świetle przytoczonego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu materiałów służących do produkcji wyrobów gotowych.

Terminy, w jakich może zostać zrealizowane prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia towarów lub usług, zostały określone w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT. Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 10, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny, a w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym z tego tytułu. Natomiast w świetle art. 86 ust. 11, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia podatku należnego w ww. terminach (tj. w rozliczeniu za okres otrzymania faktury lub dokumentu celnego lub w miesiącu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Powyższe przepisy ustawy o VAT ustanawiają zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu bieżącym, w związku z otrzymaniem faktury lub dokumentu celnego lub powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, bez konieczności oczekiwania na moment dokonania przez niego sprzedaży towarów lub świadczenia usług. A zatem, w ocenie Spółki istotna jest intencja nabycia - jeżeli dany materiał ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone.

Jest zjawiskiem normalnym w procesie produkcji i sprzedaży, że część materiału z różnych względów traci swą przydatność. Jest oczywiste, że nie jest to żadna odrębna działalność nieprodukcyjna, ale uboczny efekt prowadzenia działalności zasadniczej podlegającej VAT.

Należy podkreślić, iż żaden z przepisów ustawy o podatku od towarowi usług nie nakłada obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w przypadku uszkodzenia, przeterminowania lub utraty wartości handlowej. W świetle art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty podatku naliczonego dokonuje się m.in. w przypadku zmiany przeznaczenia towaru przed oddaniem towaru do użytkowania. Zdaniem Spółki, jednakże, utraty materiałów czy też wyrobów gotowych w okolicznościach wskazanych powyżej nie należy utożsamiać ze zmianą ich przeznaczenia. Niewykorzystanie tych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych wynika z okoliczności niezależnych od Spółki.

Prawidłowość przedstawionego stanowiska Spółki, w odniesieniu do podatku naliczonego związanego z towarami utraconymi w wyniku zdarzeń losowych, potwierdził również Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego, sygn. pisma z dnia 5 sierpnia 2005 r. PP-443-78-1-BS/05, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie, sygn. pisma z dnia 17 czerwca 2005 r. DUS-PP-443/62/2005, jak również Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, sygn. pisma z dnia 4 marca 2005 r. PP2/443-50/05/DR/14247, potwierdzając brak obowiązku korekty deklaracji VAT-7 z tego tytułu.

Podobnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nisku w piśmie z dnia 29 grudnia 2004 r., sygn. US-II-PP-443/2004, stwierdza, iż" (...) Podatnik w momencie zakupu określa, czy dany zakup będzie związany ze sprzedażą opodatkowaną, czy też nie. Jeżeli zakup był dokonany w celu osiągnięcia przychodu opodatkowanego, podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego. W sytuacji więc, gdy w chwili nabycia towaru, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (...), to należy uznać, że fakt późniejszego wystąpienia zdarzenia losowego, jakim jest kradzież lub zniszczenie towaru nie pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tego towaru. Konsekwencją tego jest brak obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego odliczonego przy nabyciu towarów handlowych, następnie skradzionych lub zniszczonych."

Stanowisko Spółki w rozpatrywanym zakresie zgodne jest również z zasadami określonymi Dyrektywą 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (dalej "Dyrektywa VAT"), która zastąpiła z dniem 1 stycznia 2007 r. VI Dyrektywę, oraz wyrokami Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który wskazywał, że brak transakcji opodatkowanej nie musi powodować utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 167 Dyrektywy VAT (odpowiednio art. 17 (1) VI Dyrektywy) "prawo do odliczenia powstaje w momencie, gdy podatek, który podlega odliczeniu staje się wymagalny". Z kolei w art. 184-186 Dyrektywy VAT (odpowiednio art. 20 (1) VI Dyrektywy) została wprowadzona możliwość korekty początkowego odliczenia podatku naliczonego zgodnie z przepisami wykonawczymi określonymi przez Państwa Członkowskie. Korekty nie dokonuje się jednak w przypadku należycie udokumentowanego lub potwierdzonego zniszczenia, zagubienia lub kradzieży własności.

W tym kontekście Spółka zwraca uwagę na orzeczenie ETS z 15 stycznia 1998 r. wydane w sprawie o sygnaturze C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Ghent Coal Terminal NV, w którym Trybunał stwierdził, iż podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w przypadku, gdy z powodów od niego niezależnych podatnik nigdy nie wykorzystał nabytych towarów i usług do prowadzenia działalności opodatkowanej. Jak podkreślił Trybunał, " (...) System odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu podatku od wartości dodanej przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej." W związku z powyższym zdaniem Spółki, wystąpienie niezależnych od Spółki zdarzeń, w szczególności uszkodzenia, zniszczenia, przeterminowania czy też utraty wartości handlowej towaru, nie może mieć wpływu na ewentualne ograniczenie prawa Spółki do odliczenia podatku naliczonego.

Odnośnie do obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu zniszczenia towarów w okolicznościach wskazanych powyżej należy zaznaczyć, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przez którą rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w przytoczonym wyżej przepisie, zostało zrównane przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne, niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zdaniem Spółki zniszczenie materiałów, które z przyczyn niezależnych od Spółki nie mogą być użyte w procesie produkcji, jak również zniszczenie wyrobów gotowych, które w związku z utratą wartości handlowej zostały wycofane z rynku, nie może być utożsamiane z przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste podatnika lub osób wskazanych w analizowanym przepisie, czy też przekazaniem towarów bez wynagrodzenia. A zatem, z uwagi na literalne brzmienie powyższego przepisu, w ocenie Spółki, zniszczenie towarów nie stanowi nieodpłatnej dostawy towarów, powodującej obowiązek odprowadzenia należnego podatku.

W świetle wskazanych wyżej przepisów oraz biorąc pod uwagę powyższą argumentację, jak również stanowiska organów podatkowych i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w ocenie Spółki:

* na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu materiałów, które w późniejszym etapie uległy zniszczeniu;

* wystąpienie zdarzeń losowych niezależnych od Spółki powodujących utratę wartości handlowej materiałów oraz wyrobów gotowych nie pozbawia jej prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu, w związku z czym Spółka nie ma obowiązku dokonania korekt deklaracji VAT-7 i obniżenia podatku naliczonego z tego tytułu;

* zniszczenie materiałów oraz wyrobów gotowych w związku z uszkodzeniem, przeterminowaniem oraz utratą wartości handlowej nie stanowi czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl przepisu art. 86 ust. 2 ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

Zatem najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi podatku od towarów i usług skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów w wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie wynika, że Spółka dokonuje zakupów wymienionych we wniosku materiałów do produkcji (m.in. tytoń, folia aluminiowa, bibułka, klej, itp.) w celu wykonywania czynności opodatkowanych, tj. sprzedaży papierosów na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów czy ich eksportu. Uwzględniając powyższe, przysługuje jej odliczenie podatku naliczonego od tych zakupów.

Realizacja prawa do odliczenia podatku naliczonego została ograniczona w art. 88 ustawy. Jednym z wyjątków tam zawartych jest art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Terminy odliczenia podatku naliczonego wynikają z art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1-2 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:

* w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16-18;

* w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zatem zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar zostanie sprzedany. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy czy aktów wykonawczych.

W związku z powyższym, w przypadku uszkodzenia, zniszczenia lub utraty wartości handlowej materiału lub wyrobu gotowego, czego konsekwencją będzie zniszczenie tego materiału (produktu gotowego), Spółka nie traci prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy ich nabyciu, w związku z powyższym nie będzie zobowiązana do dokonania korekty podatku VAT naliczonego związanego z zakupem tych towarów (pod warunkiem, że zastosowania w przedmiotowej sprawie nie będzie miało ograniczenie prawa do odliczenia zawarte w wyżej przytoczonym przepisie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponieważ zniszczenie wymienionych we wniosku materiałów oraz wyrobów gotowych nie jest żadną z ww. czynności - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.