IPPP1/443-1109/11-2/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 października 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1109/11-2/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenia przyszłe:

X (dalej: "Podatnik") jest spółką cywilną świadczącą usługi szkoleniowe w zakresie obsługi programów komputerowych na rzecz urzędów i organów administracji publicznej oraz podmiotów prywatnych prowadzących działalność gospodarczą (głównie przewoźników). Szkolenia dotyczą obsługi programów wykorzystywanych m.in. w branży transportowej. Przykładowo są to szkolenia:

* z programu "Licencje..." służącego do wydawania licencji, zezwoleń oraz zaświadczeń na przewozy osób i rzeczy zgodnie z wymogami ustawy o transporcie drogowym;

* z programu "Analiza..." mające na celu zapoznanie uczestników z zasadami weryfikacji i analizy danych dostarczonych przez przewoźników dotyczących sprzedaży biletów w regularnej komunikacji międzymiastowej;

* z programu "Przewozy..." mające na celu ogólne zapoznanie użytkowników aplikacji z procedurą tworzenia rozkładów jazdy i obsługą systemu sprzedaży biletów wykorzystującego bileterki firmy E.;

* z modułów dodatkowych: zadania, planowanie, dyspozytor dla programu "Przewozy..." mające na celu zapoznanie użytkowników aplikacji z możliwościami budowania zleceń jednorazowych, przewozów zleconych, przejazdów "zerowych", jazd technicznych, a przede wszystkim zadań przewozowych. Planowanie turnusu pracy kierowców, wydawanie kart drogowych i ich rozliczanie wraz z czasem pracy kierowców i paliwa.

Podatnik nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani też nie jest jednostką badawczo - rozwojową w zakresie kształcenia. Podatnik nie jest wpisany do ewidencji szkół niepublicznych, ani też nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przeprowadzane szkolenia nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym lub wyższym.

W maju br. Podatnik zawarł umowę z Urzędem Marszałkowskim w Y, na mocy której przeprowadził szkolenie na rzecz pracowników tego urzędu. Szkolenie było związane z podnoszeniem umiejętności zawodowych przez pracowników urzędu poprzez dostarczenie lub aktualizację wiedzy w zakresie obsługi oprogramowania komputerowego wykorzystywanego przez nich w pracy pod nazwą "Analiza..." oraz "Licencje...". Całość wynagrodzenia należnego Podatnikowi pochodziła ze środków (z rachunku) Urzędu Marszałkowskiego.

W przyszłości Podatnik zamierza zorganizować podobne szkolenia zarówno na rzecz jednostek samorządu terytorialnego lub jednostek administracji rządowej, w tym zakładów budżetowych tych jednostek, jak też na rzecz podmiotów prywatnych prowadzących działalność gospodarczą. Z uwagi na tematykę szkoleń należy uznać, iż szkolenia te będą związane z zakresem wykonywanych zawodowych obowiązków uczestników tych szkoleń.

W przypadku podmiotów publicznoprawnych płatność wynagrodzenia będzie następowała ze środków tych podmiotów.

W przypadku zorganizowania szkolenia na rzecz pozostałych podmiotów zapłata wynagrodzenia będzie następowała ze środków własnych tych podmiotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Podatnik powziął wątpliwość, czy usługi szkoleniowe w zakresie obsługi oprogramowania komputerowego:

a.

są usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia, i czy dla udokumentowania takiej oceny wystarczający jest program konkretnego szkolenia,

b.

są usługami finansowanymi ze środków publicznych w rozumieniu przywołanych powyżej przepisów, jeżeli są finansowane ze środków (z rachunku) podmiotu prawa publicznego,

c.

korzystają ze zwolnienia podatkowego, jeżeli przynajmniej w 70% są finansowane ze środków publicznych,

d.

są usługami opodatkowanymi podstawową stawką podatku VAT, jeżeli są finansowane przez podmioty prawa prywatnego z ich własnych środków.

Zdaniem Wnioskodawcy

W ocenie Podatnika usługi szkoleniowe wykonane na rzecz Urzędu Marszałkowskiego w Y podlegają zwolnieniu od podatku, ponieważ są usługami kształcenia zawodowego finansowanymi ze środków publicznych. Zwolnienie z VAT znajdzie zastosowanie także w przypadku świadczenia usług na rzecz urzędów i organów administracji publicznej, jeżeli będą one finansowane ze środków publicznych, a tematyka oraz zakres szkolenia będzie wskazywała, iż ma ona związek z podnoszeniem umiejętności zawodowych uczestników poprzez dostarczenie lub aktualizację wiedzy w zakresie obsługi oprogramowania komputerowego wykorzystywanego przez nich w pracy.

Zdaniem Podatnika, w przypadku wykonywania usług szkoleniowych na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, nawet jeżeli szkolenia będą związane z branżą i zawodem w celu podnoszenia (uzyskanie lub uaktualnienie) wiedzy zawodowej uczestników szkoleń, zasadne będzie ich opodatkowanie podstawową stawką VAT.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku m.in. usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych. Ponadto, na podstawie przepisu § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Udzielenie odpowiedzi na pytania, przedstawione przez Podatnika w niniejszym wniosku, wymaga zatem analizy pojęć występujących w przywołanych przepisach, tj. "usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego", a także finansowania "ze środków publicznych".

Odnosząc się do pierwszego zwrotu należy zauważyć, że zgodnie z art. 44 rozporządzenia Rady usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego "obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia".

Wskazówką interpretacyjną pojęcia "kształcenie zawodowe" może być także odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na interpelację poselską (odpowiedź na zapytanie nr 8424), z dnia 27 stycznia 2011 r., w której - występując z upoważnienia Ministra Finansów - wskazał m.in.: "przyjąć można, że w ramach pojęcia kształcenia zawodowego mieści się zdobywanie wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania określonego zawodu, jak również późniejsze rozwijanie tej wiedzy i tych umiejętności, natomiast w ramach pojęcia przekwalifikowania zawodowego mieści się zdobywanie wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania innego zawodu niż obecnie wykonywany (przez określoną osobę)".

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia oraz przedstawiony na wstępie stan faktyczny zasadne jest przyjęcie, że w ramach "usług kształcenia zawodowego" mieszczą się szkolenia dotyczące zagadnień związanych z wykonywaniem zawodu uczestników, np. pracowników urzędów korzystających w pracy zawodowej z oprogramowania komputerowego, z którego są szkoleni.

Jakkolwiek Podatnik nie jest w stanie obiektywnie stwierdzić, czym zajmują się konkretni pracownicy biorący udział w szkoleniu, a także czy wykorzystają, albo nawet są w stanie wykorzystać wiedzę zdobytą w trakcie szkolenia, to nie zmienia to jednak oceny, iż usługi takie są usługami kształcenia zawodowego. Dla takiej oceny wystarczające jest bowiem, aby szkolenie przynajmniej potencjalnie wiązało się z wykonywaniem zawodu, bądź też umożliwiało wykonywanie takiego zawodu. Okoliczność, iż konkretny uczestnik szkolenia w danym momencie nie wykonuje zajęcia zarobkowego związanego z tematyką szkolenia nie może w żadnej mierze oznaczać, iż Podatnik nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia z VAT. Oznaczałoby to bowiem, że zwolnienie przedmiotowe byłoby uzależnione od okoliczności przez Podatnika niesprawdzalnych. W tym zakresie - w ocenie Podatnika - odbieranie jakichkolwiek oświadczeń od uczestników szkolenia jest nieracjonalne, gdyż Podatnik nie może wymusić na nich, aby oświadczenia takie były prawdziwe. Nie jest również w stanie w żaden sposób zweryfikować prawdziwości takich oświadczeń.

Z uwagi na tematykę szkolenia organizowanego przez Podatnika trudno uznać, iż są świadczone one na cele osobiste (pozazawodowe) uczestników. Z tego względu, w ocenie Podatnika, świadczone usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. Dla udokumentowania charakteru tych świadczeń dla celów VAT Podatnik powinien przechowywać program szkolenia.

Odnośnie z kolei interpretacji pojęcia finansowania "ze środków publicznych", Podatnik uważa, że jako dowód finansowania z tych środków wystarczające jest posiadanie dowodu przelewu bankowego, z którego będzie wynikało, iż płatność nastąpiła z rachunku jednostki prawa publicznego (jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki administracji rządowej). Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia "środki publiczne". Właściwa w tym zakresie jest wykładnia systemowa, odwołująca się do definicji tego zwrotu zawartej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 tej ustawy, są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e.

z innych operacji finansowych;

5.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

W ocenie Podatnika finansowanie przez podmioty prawa publicznego szkoleń w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego następuje zawsze ze środków publicznych, skoro za takie należy uznać w zasadzie wszystkie środki, którymi może dysponować taki podmiot (również "pochodzące z innych źródeł"). W tym zakresie, w ocenie Podatnika, nie musi on zbierać dodatkowych dowodów, które potwierdzałyby, iż finansowanie szkolenia następuje ze środków publicznych. Wystarczy wyłącznie dowód przelewu bankowego, w którym jako podmiot dokonujący zapłaty będzie widniała dana jednostka prawa publicznego.

Powyższe ustalenia pozwalają w ocenie Podatnika przyjąć, że szkolenie zrealizowane na rzecz Urzędu Marszałkowskiego, a także szkolenia, które będą wykonywane na rzecz podmiotów prawa publicznego, we wskazanych okolicznościach, są świadczeniami zwolnionymi od podatku.

Konsekwentnie należy także przyjąć, że usługi szkoleniowe, wykonywane na rzecz podmiotów prawa prywatnego, z uwagi na to, że nie są finansowane ze środków publicznych, nie są objęte zwolnieniem od podatku, a zatem należy je opodatkować podstawową stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności określony został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) (art. 8 ust. 1 cyt. ustawy).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (PKWiU ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

* oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie natomiast do pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

* oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nadmienić należy, iż ww. rozporządzenie Ministra Finansów obowiązuje od dnia 6 kwietnia 2011 r. i zastąpiło rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), przy czym powołany powyżej przepis § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. jest odpowiednikiem tego samego przepisu rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r.

Powołane wyżej przepisy przewidują zatem zwolnienie od podatku dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe w zakresie obsługi programów komputerowych na rzecz urzędów i organów administracji publicznej oraz podmiotów prywatnych prowadzących działalność gospodarczą (głównie przewoźników). Szkolenia dotyczą obsługi programów wykorzystywanych m.in. w branży transportowej. Wnioskodawca wskazuje, iż nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, ani też nie jest jednostką badawczo - rozwojową w zakresie kształcenia. Podatnik nie jest wpisany do ewidencji szkół niepublicznych, ani też nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przeprowadzane szkolenia nie są usługami prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponadgimnazjalnym lub wyższym.

W maju bieżącego roku Podatnik zawarł umowę z Urzędem Marszałkowskim w Y, na mocy której przeprowadził szkolenie na rzecz pracowników tego urzędu. Szkolenie było związane z podnoszeniem umiejętności zawodowych przez pracowników urzędu poprzez dostarczenie lub aktualizację wiedzy w zakresie obsługi oprogramowania komputerowego wykorzystywanego przez nich w pracy pod nazwą "Analiza..." oraz "Licencje...". Całość wynagrodzenia należnego Podatnikowi pochodziła ze środków (z rachunku) Urzędu Marszałkowskiego.

Wnioskodawca wskazuje także, iż w przyszłości zamierza zorganizować podobne szkolenia zarówno na rzecz jednostek samorządu terytorialnego lub jednostek administracji rządowej, w tym zakładów budżetowych tych jednostek, jak też na rzecz podmiotów prywatnych prowadzących działalność gospodarczą. Z uwagi na tematykę szkoleń należy uznać, iż szkolenia te będą związane z zakresem wykonywanych zawodowych obowiązków uczestników tych szkoleń. W przypadku podmiotów publicznoprawnych płatność wynagrodzenia będzie następowała ze środków tych podmiotów, natomiast w przypadku zorganizowania szkolenia na rzecz pozostałych podmiotów zapłata wynagrodzenia będzie następowała ze środków własnych tych podmiotów.

W przedmiotowej sprawie należy przede wszystkim rozstrzygnąć, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi można uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 77 str. 1). Przepis art. 44 tego rozporządzenia wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zauważyć przy tym należy, iż ww. rozporządzenie Rady 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) Nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 288 str. 1), które w art. 14 stanowiło, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Odniesienie powyższych przepisów do przedstawionych w złożonym wniosku sytuacji prowadzi do wniosku, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi uznać można za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. Organizowane szkolenia związane są bezpośrednio z wykonywanymi zawodami uczestników szkoleń, wiążą się z podnoszeniem umiejętności zawodowych przez pracowników urzędu poprzez dostarczenie lub aktualizację wiedzy w zakresie obsługi oprogramowania komputerowego wykorzystywanego przez nich w pracy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, spełniona jest pierwsza z przesłanek warunkująca zwolnienie dla realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń.

Dokonując oceny zaistniałego stanu faktycznego oraz przedstawionych zdarzeń przyszłych należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. W związku z tym, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają pierwszą z przesłanek warunkujących zwolnienie od podatku, tj. uznane zostały za usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., zbadać należy kwestię ich finansowania.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e.

z innych operacji finansowych;

5.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Z powyższego wynika, iż ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego i innych jednostek sektora finansów publicznych, pochodzące z innych źródeł (pkt 4 i 5). Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych. Tym samym, jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe zakłady budżetowe czy organy administracji rządowej należą do kategorii podmiotów zaliczanych do sektora publicznego i środki pieniężne, którymi dysponują są środkami publicznymi. Wobec tego uznać należy, iż prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia są w całości lub co najmniej w 70% finansowane ze środków publicznych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż przeprowadzone przez Wnioskodawcę szkolenie dla pracowników Urzędu Marszałkowskiego w Y - z uwagi na związek z podnoszeniem umiejętności zawodowych tych pracowników poprzez dostarczenie lub aktualizację wiedzy w zakresie obsługi oprogramowania komputerowego wykorzystywanego przez nich w pracy, a także z uwagi na fakt, iż szkolenie powyższe w całości finansowane było ze środków publicznych, tj. z rachunku Urzędu Marszałkowskiego - korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT.

Również szkolenia, które Wnioskodawca w przyszłości zamierza realizować na rzecz jednostek samorządu terytorialnego lub jednostek administracji rządowej, w tym zakładów budżetowych tych jednostek, we wskazanych okolicznościach, tj. w przypadku świadczenia usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w całości lub co najmniej w 70% ze środków publicznych, korzystać będą ze zwolnienia od podatku, odpowiednio na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT bądź na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Pamiętać jednak należy, iż zwolnienie uregulowane powyższymi przepisami przysługuje wyłącznie przy spełnieniu warunków w nich określonych. Zatem, planowane przez Wnioskodawcę szkolenia na rzecz podmiotów prywatnych prowadzących działalność gospodarczą, pomimo spełnienia pierwszej przesłanki jaką będzie związek z zakresem wykonywanych zawodowych obowiązków uczestników tych szkoleń, nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ nie będą finansowane ze środków publicznych, o których mowa w cyt. wyżej ustawie o finansach publicznych, lecz z własnych środków podmiotów prywatnych prowadzących działalność gospodarczą.

Wątpliwości Wnioskodawcy wzbudza również kwestia dokumentowania charakteru ww. świadczeń dla celów podatku od towarów i usług. W tym miejscu zauważyć należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Jak zostało wskazane powyżej, zwolnienie od podatku ma zastosowanie m.in. do usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o VAT oraz w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów, i Wnioskodawca usługi o takim właśnie charakterze świadczy. Jednakże wskazać należy, iż w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, to na Podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia okoliczności uzasadniających zastosowanie preferencji podatkowej, tj. w tym przypadku zwolnienia. Ustawodawca oczekuje, aby to Podatnik wykazał, że świadczone przez niego usługi są rzeczywiście usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, bowiem to podmiot prowadzący działalność gospodarczą ponosi konsekwencje będące wynikiem naruszenia obowiązujących przepisów. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego, jakim dysponuje Podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać będą charakter świadczonych usług. W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca korzystający ze zwolnienia podatkowego powinien więc być w posiadaniu takich dokumentów i powinien zrobić to we własnym interesie.

W odniesieniu do szkoleń, które są i będą realizowane na rzecz podmiotów zaliczanych do sektora publicznego, a płatność za usługi szkoleniowe w każdym przypadku dokonywana będzie ze środków tych podmiotów stwierdzić należy, iż źródłem finansowania takich szkoleń są środki publiczne. Wobec powyższego uznać należy, iż posiadanie dowodu przelewu bankowego, z którego będzie wynikało, iż płatność nastąpiła z rachunku jednostki prawa publicznego (jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki administracji rządowej) będzie wystarczającym dowodem poświadczającym publiczne pochodzenie środków pieniężnych.

W związku z powyższym należy uznać, iż zastosowanie zwolnienia podatkowego zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy o VAT jak i § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia wymaga posiadania odpowiednich dokumentów. W przedstawionych okolicznościach dowód zapłaty (przelew) przez jednostki sektora publicznego na rzecz Wnioskodawcy za realizowane szkolenia jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym publiczne pochodzenie środków pieniężnych w przypadku przedstawionych szkoleń. W zakresie natomiast udokumentowania charakteru świadczeń dla celów podatku VAT wskazać należy, iż potwierdzeniem zawodowego charakteru prowadzonych szkoleń może być posiadany przez Podatnika program konkretnego szkolenia.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego oraz przedstawionych zdarzeń przyszłych całościowo należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, iż w dniu 26 sierpnia 2011 r. opublikowany został tekst jednolity ustawy o podatku od towarów i usług - Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a także zdarzeń przyszłych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl