IPPP1-443-1095/09-5/PR - Zastosowanie stawki podatkowej dla wykonania montażu mebli i boazerii w części użytkowej lokalu mieszkalnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.), uzupełniony pismem z dnia 16 grudnia 2009 r. (data wpływu 18 grudnia 2009 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 8 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatkowej dla wykonania oraz montażu mebli i boazerii w części użytkowej budynku mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatkowej dla wykonania oraz montażu mebli i boazerii w części użytkowej budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym obszarem działalności firmy jest szeroko pojęte stolarstwo. Wnioskodawca świadczy usługi na bazie indywidualnej dokumentacji architektonicznej, obejmują one realizację prostych i złożonych projektów architektury wnętrz z zastosowaniem wszelkich dostępnych na rynku materiałów m.in. takich jak: drewno, forniry, materiały drewnopochodne, laminaty, lakiery, kamień naturalny i syntetyczny, szkło, metal, tworzywa sztuczne. Spółka wykonuje zarówno meble wolnostojące, jak i w trwałej zabudowie - szafy wnękowe, zabudowy kuchenne, obudowy (kominków, kaloryferów czy fancolii), schody, poręcze, balustrady, panele ścienne, boazerie, parapety, blaty, sufity podwieszane itp.

Spółka podkreśla, iż na rzecz inwestora budującego budynek mieszkalny wielomieszkaniowy wykonała ladę recepcyjną wolnostojącą, szklane logo zamocowane na zawiasach, zasłaniające okno oraz zabudowę boazeryjną przyklejoną do ściany z drzwiami przejściowymi.

Ponadto, Wnioskodawca w nadesłanym uzupełnieniu zaznaczył, iż przedmiotowa usługa polegająca na wykonaniu lady recepcyjnej, szklanego logo oraz zabudowy boazeryjnej stanowi kompleksową usługę składającą się z wytworzenia oraz montażu ww. rzeczy, bez projektowania. Spółka zaklasyfikowała świadczone przez siebie usługi w ramach prowadzonej działalności pod symbolem PKWiU 36.12 - meble biurowe i sklepowe pozostałe według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). Powyższa klasyfikacja znajduje również swój właściwy odpowiednik w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) pod symbolem 31.01 opisanym jako meble biurowe i sklepowe.

Zainteresowany dodaje, iż przedmiotowe czynności polegające na wykonaniu lady recepcyjnej, szklanego logo oraz zabudowy boazeryjnej wraz z drzwiami przejściowymi zlokalizowane są w części użytkowej budynku mieszkalnego wielomieszkaniowego (hall recepcyjny).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT Spółka powinna zastosować do wykonanych mebli, boazerii i jej montażu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on zastosować 7 % stawki VAT do wolnostojącej lady recepcyjnej oraz do szklanego logo. Natomiast w opinii Spółki, może ona zastosować stawkę preferencyjną 7 % dla zabudowy boazeryjnej wraz z drzwiami przejściowymi.

Spółka uważa, że dostawę wykonanej boazerii razem z montażem można zaliczyć do robót budowlano-montażowych (a tym samym do usług). Jest to usługa kompleksowa, której celem jest zamontowanie boazerii i drzwi. Z punktu widzenia odbiorcy nie jest istotne przeniesienie na niego prawa do rozporządzania wyrobami Spółki, ale przeprowadzenie odpowiednich robót budowlanych.

Według Urzędu Statystycznego montaż trwałych elementów meblowych wykonywanych przez producenta mebli mieści się grupowaniu mebli, a nie usług (opinia w załączeniu). Wnioskodawca uważa jednak, że klasyfikacje statystyczne nie mogą mieć tu decydującego wpływu, bowiem ważna jest faktyczna kwalifikacja wykonywanych czynności. W PKWiU nie ma usług określanych mianem robót budowlano-montażowych, czyli terminu użytego w ustawie o VAT. Spółka jest zdania, że jej usługi opisane powyżej są robotami budowlano-montażowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej: ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zasadniczo rozumie się, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, zaś przez świadczenie usług - zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Natomiast na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne.

Stosownie więc do art. 41 ust. 12 powołanej ustawy, 7 % stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się - w myśl ust. 12a cyt. przepisu - obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie zaś z ust. 12b ww. artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 (tj. 7 %), stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7 % również w odniesieniu do:

* w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z ust. 2 tego artykułu ustawy oraz § 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów, 7 % stawka podatku od towarów i usług znajduje zastosowanie w odniesieniu do budowy, a także robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

Należy zauważyć, że w treści wskazanego § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów ustawodawca użył pojęć: roboty budowlano-montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne, nie dokonując ich zdefiniowania, dlatego też, w celu ustalenia, czy kompleksowe świadczenie będące przedmiotem zapytania, należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie zatem z art. 3 pkt 7-8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś przez remont - wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Konserwacja, zgodnie z § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. Nr 74, poz. 836) - oznacza wykonywanie robót mających na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku. Natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., konserwacja oznacza utrzymanie czegoś w dobrym stanie, dbanie o coś, pielęgnowanie czegoś w celu zabezpieczenia przed szybkim zużyciem się, zniszczeniem lub zepsuciem.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej trudni się szeroko pojętym stolarstwem, świadcząc swoje usługi na podstawie dokumentacji architektonicznej wykorzystując do tego najróżniejsze materiały. Zainteresowany zaznaczył, iż przedmiotowe czynności polegające na wykonaniu lady recepcyjnej, szklanego logo oraz zabudowy boazeryjnej wraz z drzwiami przejściowymi zlokalizowane są w części użytkowej budynku mieszkalnego - hallu recepcyjnego oraz stanowią kompleksową usługę składającą się z wytworzenia oraz montażu ww. rzeczy. Wątpliwości Spółki sprowadzają się do zastosowania właściwej stawki podatku dla usług polegających na wykonaniu i montażu lady recepcyjnej wolnostojącej, szklanego logo zamocowanego na zawiasach, zasłaniające okno oraz zabudowy boazeryjnej przyklejonej do ściany z drzwiami przejściowymi w części użytkowej budynku mieszkalnego wielomieszkaniowego.

Powyższe wskazuje, iż czynności Wnioskodawcy, polegające na wytworzeniu oraz montażu ww. rzeczy, tj. lady recepcyjnej, szklanego logo oraz zabudowy boazeryjnej wraz z drzwiami przejściowymi, nie mieszczą się w zakresie ww. wymienionych pojęć (roboty budowlane, remont czy konserwacja).

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosowało się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.). W myśl § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 222, poz. 1753), w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. nadal stosuje się ww. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) z dnia 18 marca 1997 r.

Zgodnie zaś z generalnym trójpodziałem działalności gospodarczej, działalność dzieli się na trzy główne grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 statystycznych zasad metodycznych ww. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zależności od tego kto: producent, firma usługowa, czy handlowa dokonuje montażu artykułów branży budowlanej, tak klasyfikowana jest wykonywana przez niego czynność. I tak, roboty instalacyjne i montażowe wykonywane na miejscu przeznaczenia są klasyfikowane w odpowiednich grupowaniach podkategorii wyodrębnionych w tym celu w ramach klas obejmujących instalowane (montowane) wyroby (sprzęt, maszyny, urządzenia), z następującymi zastrzeżeniami:

Spółka klasyfikuje przedmiotowe usługi pod symbolem PKWiU 36.12 - meble biurowe i sklepowe (31.01 według PKWiU z 2008 r.)

W świetle przywołanych przepisów oraz przedstawionej przez Wnioskodawcę klasyfikacji, powyższe czynności tj. kompleksowa usługa składająca się z wytworzenia oraz montażu lady recepcyjnej, szklanego logo oraz zabudowy boazeryjnej wraz z drzwiami przejściowymi w części użytkowej budynku mieszkalnego wielomieszkaniowego (hall recepcyjny) są w istocie rzeczy wykonaniem towaru - mebla, a nie robotą budowlaną, montażową, remontową czy konserwacyjną. Celem czynności świadczonych przez Wnioskodawcę jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem - meblem, na rzecz klienta Spółki. Zatem w tym przypadku mamy do czynienia z dostawą towaru w postaci trwałej zabudowy meblowej. Należy mieć na uwadze fakt, iż Spółka, dokonując wszystkich czynności związanych z przedmiotową zabudową, występuje jako producent tych towarów.

Reasumując, należy stwierdzić, iż skoro kompleksowa usługa składająca się wytworzenia oraz montażu lady recepcyjnej, szklanego logo oraz zabudowy boazeryjnej wraz z drzwiami przejściowymi w części użytkowej budynku mieszkalnego wielomieszkaniowego (hall recepcyjny) nie została wymieniona w ustawie o VAT ani w przepisach wykonawczych do tej ustawy jako korzystająca z preferencyjnej stawki podatku VAT, podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT 22 %, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionych przez Spółkę klasyfikacji świadczonych usług. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniego grupowania nie są kompetentne organy podatkowe. Uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podmiot świadczący usługę i to jego obciążają wszelkie konsekwencje z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.