IPPP1/443-1079/13-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przebudową linii elektroenergetycznej - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przebudową linii elektroenergetycznej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), X Sp. z o.o. zwraca się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (t. jedn. z 29 lipca 2011 r., Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej "Ustawą VAT" oraz o ocenę poprawności przyjętego przez Spółkę stanowiska.

Spółka X Sp. z o.o. (zwana dalej "Spółką" lub "Wnioskodawcą") zajmuje się produkcją, dystrybucją i sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi.

W związku ze zwiększeniem zdolności operacji magazynowej Spółka podjęła decyzję o rozbudowie istniejącego magazynu produktu gotowego na terenie jednego z zakładów produkcyjnych. Przez nieruchomości, na których jest budowany magazyn przebiega sieć elektroenergetyczna (linia napowietrzna wysokiego napięcia wraz ze słupami) uniemożliwiająca realizację inwestycji zgodnie z obowiązującymi normami określającymi minimalną odległość budynków od sieci elektroenergetycznych 115kV. W celu realizacji inwestycji Spółka zwróciła się do właściciela sieci (w dalszej części zwanego "E") z wnioskiem o możliwość przebudowy linii energetycznej. Spółka uzyskała zgodę na przebudowę sieci podpisując z E porozumienie regulujące wszystkie warunki techniczno-prawne planowanej przebudowy. Na podstawie porozumienia sporządzono projekt budowlany i uzyskano pozwolenie na budowę w stosownych instytucjach. Na mocy powyższego porozumienia Spółka zobowiązała się przekazać firmie E wszystkie nowe elementy przebudowanej linii w formie aktu notarialnego i wpisu do KW. Następnie Spółka podpisała umowę z firmą powiązaną kapitałowo z E specjalizującą się w pracach na sieciach wysokiego napięcia (w dalszej części zwanego "T"). Firma T dokonała przebudowy sieci zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym. Po przebudowie ww. linia została przekazana protokołem odbioru technicznego i przyjęta do eksploatacji przez E.

Towary i usługi nabyte przez Spółkę w celu usunięcia kolizji uniemożliwiającej realizację inwestycji (budowa magazynu) są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. Linia elektroenergetyczna stanowi część składową sieci elektroenergetycznej należącej do E.

W momencie przekazania przebudowanego odcinka sieci Spółka nie była właścicielem przedmiotowej inwestycji, bowiem została ona włączona do sieci i stanowi część istniejącej sieci należącej do E, stanowiąc jedną całość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka była zobowiązana do naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przebudową linii elektroenergetycznej będącej w kolizji w związku z zagospodarowaniem nieruchomości Spółki (budowa magazynu).

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie nakładów związanych z przebudową linii elektroenergetycznej stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy VAT podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W świetle powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. W tym przypadku nieodpłatne świadczenie związane jest z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, co powoduje, iż przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, nie została spełniona. W konsekwencji, Spółka nie jest zobowiązana do naliczenia należnego podatku od towarów i usług.

Potwierdzenie stanowiska Spółki można znaleźć w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. IPTPP4/443-13/13-7/BM czy też w postanowieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 27 września 2007 r., sygn. PP-1/005-117/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Zgodnie jednak z unormowaniami zawartymi w przepisach ustawy o VAT, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. I tak, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Wobec powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją, dystrybucją i sprzedażą napojów bezalkoholowych, soków owocowych i warzywnych, wód oraz nektarów opatrzonych zastrzeżonymi znakami towarowymi. W związku ze zwiększeniem zdolności operacji magazynowej Spółka podjęła decyzję o rozbudowie istniejącego magazynu produktu gotowego na terenie jednego z zakładów produkcyjnych. Przez nieruchomości, na których jest budowany magazyn przebiega sieć elektroenergetyczna (linia napowietrzna wysokiego napięcia wraz ze słupami) uniemożliwiająca realizację inwestycji zgodnie z obowiązującymi normami. W celu realizacji inwestycji Spółka zwróciła się do właściciela sieci z wnioskiem o możliwość przebudowy linii energetycznej. Wnioskodawca uzyskał zgodę na przebudowę sieci podpisując z właścicielem sieci porozumienie regulujące wszystkie warunki techniczno-prawne planowanej przebudowy. Na podstawie porozumienia sporządzono projekt budowlany i uzyskano pozwolenie na budowę w stosownych instytucjach. Na mocy powyższego porozumienia Spółka zobowiązała się przekazać właścicielowi sieci wszystkie nowe elementy przebudowanej linii w formie aktu notarialnego i wpisu do księgi wieczystej. Następnie Spółka podpisała umowę z firmą powiązaną kapitałowo z właścicielem sieci, specjalizującą się w pracach na sieciach wysokiego napięcia, która dokonała przebudowy sieci zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym. Po przebudowie ww. linia została przekazana protokołem odbioru technicznego i przyjęta do eksploatacji przez właściciela sieci. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabyte przez Spółkę w celu usunięcia kolizji uniemożliwiającej realizację inwestycji (budowa magazynu) są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT. Linia elektroenergetyczna stanowi część składową sieci elektroenergetycznej należącej do właściciela sieci. W momencie przekazania przebudowanego odcinka sieci Spółka nie była właścicielem przedmiotowej inwestycji, ponieważ została ona włączona do sieci i stanowi część istniejącej sieci, stanowiąc jedną całość.

W odniesieniu do przedstawionego opisu, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku naliczenia podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych w związku z przebudową linii elektroenergetycznej będącej w kolizji z zagospodarowaniem nieruchomości Spółki, tj. budową magazynu.

Stosownie do treści art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), rzeczami są tylko przedmioty materialne. W myśl natomiast art. 47 § 1 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (§ 2 ww. artykułu). Jak stanowi § 3 powołanego przepisu, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

W art. 48 Kodeksu cywilnego postanowiono, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto, stosownie do art. 49 § 1 ww. ustawy, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Należy zaznaczyć, że przesłanka wynikająca powołanego wyżej art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego należy wskazać, że Wnioskodawca w momencie nieodpłatnego przekazania przebudowanego odcinka sieci nie jest właścicielem przedmiotowej inwestycji, ponieważ odcinek ten jest już włączony do sieci i stanowiąc część istniejącej sieci należącej do podmiotu zarządzającego tą siecią, stanowi jedną całość. Tym samym, nieodpłatne przekazanie przebudowanego odcinka sieci do podmiotu zarządzającego daną siecią należy traktować jako świadczenie usług, ponieważ jest to w istocie jedynie przekazanie poniesionych nakładów.

Należy zauważyć, że powołany przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT nie uzależnia faktu opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika od prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tym świadczeniem.

Z opisu sprawy wynika, że przebudowa linii elektroenergetycznej związana była z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą - Wnioskodawca podjął decyzję o rozbudowie istniejącego magazynu produktu gotowego na terenie jednego z zakładów produkcyjnych, jednak przez nieruchomości, na których jest budowany magazyn przebiega sieć elektroenergetyczna uniemożliwiająca realizację inwestycji zgodnie z obowiązującymi normami.

Zatem przekazanie przez Wnioskodawcę nakładów poniesionych w związku z przebudową sieci elektroenergetycznej będącej własnością innego podmiotu, stanowi na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług świadczenie usług - w przedstawionej sytuacji nieodpłatne.

W świetle obowiązujących przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie jednej z przesłanek warunkujących zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług - istnieje związek z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika - ww. nieodpłatne przekazanie na rzecz właściciela sieci nakładów poniesionych w związku z przebudową linii elektroenergetycznej, jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.