IPPP1/443-1072/12-4/AS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 lutego 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1/443-1072/12-4/AS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 29 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 stycznia 2013 r. (skutecznie doręczone 22 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążania kosztami zużycia mediów właściciela lokali użytkowych, będącego członkiem wspólnoty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążania kosztami zużycia mediów właściciela lokali użytkowych, będącego członkiem wspólnoty.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 stycznia 2013 r. (skutecznie doręczone 22 stycznia 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości zarządza nieruchomością wspólną w budynku, w którym znajdują się:

a.

lokale mieszkalne wyodrębnione będące własnością osób fizycznych,

b.

lokale mieszkalne będące własnością osoby prawnej

c.

lokale użytkowe na nieruchomości wspólnej będące własnością Wspólnoty

d.

wyodrębnione lokale użytkowe będące własnością osoby prawnej.

Najemcy lokali użytkowych stanowiących własność Wspólnoty Mieszkaniowej obciążani są co miesiąc fakturami za czynsz najmu oraz opłatami za świadczenia (centralne ogrzewanie, dostawa zimnej wody i odprowadzanie ścieków, ciepła woda, wywóz śmieci) przy czym do wszystkich ww. pozycji, tzn. czynszu najmu i świadczeń, doliczany jest podatek VAT w wysokości podstawowej 23%. Dla świadczeń (centralne ogrzewanie, dostawa zimnej wody i odprowadzanie ścieków, ciepła woda, wywóz śmieci) podatek VAT naliczany jest od stawek netto wykazanych na fakturach odpowiednich dostawców (np. zimna woda i odprowadzanie ścieków, itd.).

W ten sam sposób za świadczenia obciążany jest właściciel lokali użytkowych w nieruchomości, osoba prawna, członek Wspólnoty Mieszkaniowej. Pozostałą część opłat (tzw. koszty zarządu nieruchomością wspólną i fundusz remontowy) właściciel ten wnosi na podstawie stosownych uchwał Wspólnoty Mieszkaniowej. Tak więc dla właściciela lokali użytkowych wystawiane są jedynie faktury za świadczenia ze stawką podstawową VAT wynoszącą 23% dla wszystkich świadczeń, naliczaną od stawek netto występujących na fakturach odpowiednich dostawców.

Z takim sposobem rozliczania świadczeń nie zgadza się właściciel lokali użytkowych, osoba prawna, członek Wspólnoty Mieszkaniowej. Uważa on, że podatek VAT powinien być stosowany w obniżonej wysokości tj. 8% dla dostawy zimnej wody i odprowadzania ścieków oraz dla wywozu śmieci, tak jak ma to miejsce na fakturach odpowiednich dostawców. Z takim stanowiskiem nie zgadza się Wspólnota Mieszkaniowa, stąd też powstał problem do rozstrzygnięcia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa słusznie obciąża osobę prawną, właściciela lokali użytkowych w nieruchomości, członka Wspólnoty Mieszkaniowej, opłatami za wszystkie świadczenia (centralne ogrzewania, woda zimna i odprowadzanie ścieków, woda ciepła, wywóz śmieci) z zastosowaniem podstawowej stawki VAT, tj. stawki w wysokości 23%.

Dla najemców lokali użytkowych będących własnością Wspólnoty Mieszkaniowej naliczany jest podatek VAT w jednakowej wysokości podstawowej wynoszącej 23% zarówno dla czynszu najmu jak i dla świadczeń (centralne ogrzewanie, dostawa zimnej wody i odprowadzanie ścieków, ciepła woda, wywóz śmieci), traktując opłatę za świadczenia jako usługę dodatkową nierozerwalnie związaną z usługą najmu lokalu. Do opodatkowania świadczeń Wspólnota Mieszkaniowa stosuje stawkę podatku VAT właściwą dla usługi zasadniczej, jaką jest najem lokalu, czyli czynsz ze stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku VAT jak i w przepisach wykonawczych ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy zwalnia się od podatku VAT usługi w zakresie wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe. Natomiast usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podstawową VAT w wysokości 23% (zarówno czynsz jak i świadczenia).

Oznacza to, że przy wynajmie lokali użytkowych na nieruchomości wspólnej, stanowiących własność Wspólnoty Mieszkaniowej, cały obrót (czynsz świadczenia) opodatkowany jest stawką 23%.

Dla lokali użytkowych wyodrębnionych, których właścicielem jest osoba prawna, członek Wspólnoty Mieszkaniowej, lub ogólniej - osoba fizyczna lub prawna członek Wspólnoty. miesięczne opłaty składają się z 3 elementów:

a.

koszty zarządu nieruchomością wspólną ustalane odpowiednimi uchwałami Wspólnoty,

b.

fundusz remontowy ustalany odpowiednimi uchwałami Wspólnoty,

c.

opłaty za świadczenia wykorzystywane w lokalach (c.o., z.w. kanalizacja, ccw, wywóz śmieci).

Pierwszy z wymienionych wyżej elementów to zaliczki uiszczane przez właścicieli lokali (zarówno mieszkalnych jak i użytkowych) na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną. Zaliczki te stanowią wewnętrzne rozliczenie pomiędzy Wspólnotą Mieszkaniową a jej członkami i nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Identycznie sytuacja przedstawia się w odniesieniu do funduszu remontowego, wpłaty na rzecz którego nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem rozliczenie z właścicielami lokali obojętne czy mieszkalnych czy użytkowych, za pierwsze dwie pozycje nie będzie zawierało podatku VAT. Tylko trzeci z wymienionych wyżej elementów stanowi obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT i będzie podlegał opodatkowaniu.

Sytuacja jest zatem następująca:

a.

przy wynajmie lokali użytkowych obrotem jest suma kwot czynszu i świadczeń,

b.

przy obciążaniu właściciela lokalu użytkowego obrotem jest tylko kwota świadczeń.

W pierwszym przypadku cały obrót opodatkowany jest stawką podstawową VAT wynoszącą 23%. Nigdzie w ustawie ani w przepisach wykonawczych nie jest powiedziane, że należy w jakikolwiek sposób różnicować stawkę VAT dotyczącą obrotów, a w konsekwencji rozliczania świadczeń w lokalach użytkowych wynajmowanych, bądź też w lokalach użytkowych utrzymywanych przez ich właścicieli. Stąd, w ocenie Wnioskodawcy, dla lokali użytkowych stanowiących własność osób fizycznych lub prawnych, członków Wspólnoty Mieszkaniowej, przy rozliczaniu świadczeń w lokalach użytkowych należy stosować stawkę VAT w wysokości podstawowej, tj. 23% dla wszystkich składników świadczeń (centralne ogrzewanie, dostawa zimnej wody i odprowadzanie ścieków, ciepła woda, wywóz śmieci).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów - stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy - należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast świadczeniem usług, jest w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Jedną z generalnych zasad na gruncie podatku od towarów i usług jest to, że czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy wykonane są przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Powyższa działalność obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zarządza nieruchomością wspólną w budynku, w którym znajdują się:

a.

lokale mieszkalne wyodrębnione będące własnością osób fizycznych,

b.

lokale mieszkalne będące własnością osoby prawnej,

c.

lokale użytkowe będące własnością wspólnoty

d.

wyodrębnione lokale użytkowe będące własnością osoby prawnej

Najemcy lokali użytkowych obciążani są co miesiąc fakturami za czynsz najmu oraz opłatami za świadczenia (centralne ogrzewanie, dostawa zimnej wody i odprowadzanie ścieków, ciepła woda, wywóz śmieci) przy czym do wszystkich ww. pozycji, tzn. czynszu najmu i świadczeń, doliczany jest podatek VAT w wysokości podstawowej 23%. Dla świadczeń (centralne ogrzewanie, dostawa zimnej wody i odprowadzanie ścieków, ciepła woda, wywóz śmieci) podatek VAT naliczany jest od stawek netto wykazanych na fakturach odpowiednich dostawców (np. zimna woda i odprowadzanie ścieków itd.).

W ten sam sposób za świadczenia obciążany jest właściciel lokali użytkowych w nieruchomości, osoba prawna, członek Wspólnoty Mieszkaniowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób rozliczenia kosztów zużycia mediów, dotyczących lokali użytkowanych, będących własnością osoby prawnej, członka Wspólnoty.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten daje wspólnocie mieszkaniowej przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Z powyższego wynika, iż wspólnota mieszkaniowa jest odrębnym od członków wspólnoty podmiotem praw i obowiązków, a tym samym działając w ramach przyznanej zdolności prawnej, może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku.

Jednostka, która powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

W myśl art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1.

wydatki na remonty i bieżącą konserwację,

2.

opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,

3.

ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,

4.

wydatki na utrzymanie porządku i czystości,

5.

wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że wspólnota mieszkaniowa realizując wspólny interes właścicieli występuje w odmiennych rolach w przypadku nabycia towarów i usług w ramach zarządu nieruchomością wspólną oraz w przypadku nabycia towarów i usług na potrzeby utrzymania poszczególnych lokali właścicieli.

W pierwszym z wyżej wymienionych przypadków, wspólnota nabywając towary i usługi dla celów nieruchomości wspólnej nie wykonuje żadnych czynności na rzecz właścicieli.

Natomiast w drugim przypadku, gdy wydatki ponoszone są przez właściciela wyłącznie w związku z odrębną własnością lokalu, Wspólnota w zakresie nabywanych towarów i usług (tekst jedn.: głównie mediów) celem zaopatrzenia poszczególnych lokali, występuje w odmiennej roli. Nabywa bowiem towary i usługi w swoim imieniu jednakże na rzecz właścicieli poszczególnych lokali, którzy dokonują na poczet tych zakupów stosownych wpłat.

Wydatki te nie stanowią partycypacji w kosztach wspólnych nieruchomości, bowiem finalnym nabywcą towarów i usług świadczonych przez podmioty np. dostarczające wodę czy odprowadzające ścieki i służących zaspokajaniu indywidualnych potrzeb każdego z członków Wspólnoty jest nie Wspólnota, a każdy z jej członków z osobna.

W przedmiotowej sprawie właściciele lokali użytkowych ponoszą wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali (m.in. centralne ogrzewanie, woda zimna i ciepła, odprowadzanie ścieków, wywóz śmieci). Wspólnota dokonuje zakupu mediów i usług i następnie rozliczając ten zakup na poszczególne lokale, w rzeczywistości dokonuje ich odsprzedaży.

W świetle powyższego należy przyjąć, iż nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu (czego nie należy utożsamiać z pośrednictwem w jej świadczeniu) - a jego udział przejawia się w odsprzedaży takiej usługi - to dla potrzeb podatku VAT, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem podatku VAT ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych oraz udokumentować fakturami.

Tym samym Wnioskodawca w przedmiotowej sprawie działa jako podatnik, który nabył usługi w zakresie poniesionych kosztów we własnym imieniu, a następnie je wykonał na rzecz osoby trzeciej. Następuje zatem odsprzedaż zakupionych wcześniej usług, a czynność taka podlega opodatkowaniu według stawek właściwych dla odsprzedawanych usług.

Mając na uwadze powyższą analizę należy stwierdzić, że kwoty wpłacane przez członków wspólnoty, będących właścicielami lokali użytkowych związane z odsprzedażą przez Wspólnotę mediów z tytułu kosztów utrzymania tych lokali, stanowią wynagrodzenie za czynności wykonywane przez Wspólnotę na rzecz jej członków, a tym samym stanowią obrót w rozumieniu ustawy o VAT. Wnioskodawca zatem zobowiązany jest do udokumentowania przedmiotowej transakcji wystawiając fakturę VAT zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 106 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisach wykonawczych, zawierającą stawkę podatku właściwą dla przedmiotu sprzedaży.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a ustawy powołanej ustawy, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W poz. 140 ww. załącznika ustawodawca wymienił "usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych" - PKWiU 36.00.20.0, natomiast w poz. 141 tego załącznika mieszczą się "usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych" - PKWiU 36.00.30.0. Z kolei w poz. 142 mieszczą się "usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków"- PKWiU ex 37.

W poz. 143 do 151 załącznika nr 3 do ustawy przewidziano 8% stawkę podatku dla usług związanych ze zbieraniem, przetwarzaniem i unieszkodliwianiem odpadów, sklasyfikowanych wg PKWIU 38.11.1; 38.11.2; 38.11.6; 38.12.1, 38.12.30.0; 38.21.10.0; 38.21.2; 38.22.19.0; ex 38.22.2.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż obciążając opłatami za media osobę prawną, właściciela lokali użytkowych w nieruchomości, członka Wspólnoty - Wnioskodawca winien zastosować każdorazowo stawkę właściwą dla rodzaju usługi, określoną w art. 41 ust. 1 i ust. 2 w zw. z załącznikiem nr 3 do ustawy, tj. centralne ogrzewanie - 23%, woda i odprowadzanie ścieków - 8%, wywóz odpadów - 8%.

Podkreślić należy, że nie można zgodzić się z analogią przeprowadzoną przez Wnioskodawcę w zakresie tożsamości rozliczeń z tytułu zużycia mediów w przypadku lokali wynajmowanych oraz utrzymywanych przez ich właścicieli, bowiem w pierwszym z ww. przypadków mamy do czynienia ze świadczeniem usługi najmu, z którą opłaty za media są powiązane.

Końcowo należy stwierdzić, że w niniejszej interpretacji dokonano oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w kwestii objętej zakresem zapytania tzn. obciążania kosztami zużycia mediów właściciela lokali użytkowych, będącego członkiem wspólnoty. Nie odniesiono się zaś do innych kwestii opisanych w przestawionym stanowisku, z uwagi na to, iż nie były one przedmiotem zapytania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl