IPPP1-443-1037/09-2/BS - Możliwość zwolnienia od podatku VAT usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 14 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPP1-443-1037/09-2/BS Możliwość zwolnienia od podatku VAT usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku usług pomocniczych związanych z pośrednictwem finansowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Bank w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadczy na rzecz swoich klientów (dalej: "Klienci") m.in. szereg usług finansowych (dalej łącznie: "usługi finansowe") z zakresu bankowości korporacyjnej (w szczególności bankowości transakcyjnej, bankowości inwestycyjnej oraz produktów rynków finansowych).

Bank, zasadniczą część swoich przychodów (ok. 70 %) osiąga z tytułu świadczenia usług finansowych na rzecz tzw. Klientów globalnych grupy A. (dalej: "grupa Banku"). Klienci globalni są to spółki z międzynarodowych grup kapitałowych obsługiwanych na świecie przez banki z grupy Banku. Sporadycznie Bank jest usługodawcą usług dla polskich podmiotów bez zagranicznych powiązań kapitałowych.

Ze względu na zasady obowiązujące w segmencie sektora bankowego, w którym działa Bank, lokalne świadczenie usług pośrednictwa finansowego na rzecz polskiego podmiotu, należącego do międzynarodowej grupy kapitałowej w praktyce wymaga wsparcia innego banku z grupy Banku, który obsługuje spółkę nadrzędną polskiego Klienta.

Globalni Klienci grupy Banku posiadają wyznaczonego po stronie grupy Banku opiekuna (tzw. bankiera relacyjnego - ang. Global Reletionship Banker, dalej: "GRB"). GRB jest odpowiedzialny za świadczenie przez grupę Banku na rzecz wspomnianych powyżej klientów usług finansowych. GRB jest, co do zasady pracownikiem banku z grupy Banku, który ma historycznie najdłuższą, relację z klientem globalnym (tj. pracownikiem, który de facto pozyskał klienta) lub pracuje w kraju, gdzie klient ma swą światową siedzibę.

Jednocześnie grupa Banku przywiązuje dużą wagę do odpowiedniej alokacji kapitału grupy, tj.:

1.

skierowania działalności banków z grupy Banku w stronę bardziej dochodowych obszarów usług finansowych; oraz

2.

minimalizacji zaangażowania w niedochodowe lub ryzykowne obszary usług finansowych.

W konsekwencji, w ramach podmiotów tworzących grupę Banku, działają tzw. Komitety Alokacyjne podejmujące decyzje z zakresu zarządzenia i alokacji kapitału grupy Banku.

W przypadku, gdy Bank ma zamiar świadczyć na rzecz klienta globalnego usługi finansowe angażujące kapitał grupy Banku (np. kredyty, kredyty walutowe, akredytywy dokumentowe, akredytywy zabezpieczające, gwarancje bankowe, transakcje na stopach procentowych), niezbędne jest zaangażowanie GRB oraz Komitetu Alokacyjnego. GRB w momencie zwrócenia się do niego przez Bank staje się, w istocie, członkiem zespołu odpowiedzialnego za oferowanie i świadczenie klientowi usługi finansowej przez Bank.

W pierwszej kolejności, GRB bierze udział w procesie określania i negocjacji warunków planowanej transakcji w zakresie świadczenia usług finansowych na rzecz Klienta. Jednocześnie, GRB jako pracownik grupy Banku ponoszący odpowiedzialność za alokację (koncentrację) kapitału grupy Banku w odniesieniu do danego klienta, którego jest opiekunem, jak również za maksymalizację tzw. stopy zwrotu z zaangażowanego kapitału, dokonuje analizy warunków (parametrów finansowych) planowanej przez Bank transakcji z zakresu świadczenia usług finansowych. W tym zakresie, w pierwszej kolejności dokonywana jest analiza wpływu planowanych przez Bank usług finansowych na realizację określonych założeń finansowych grupy Banku wobec danego klienta globalnego, w zakresie alokacji kapitału grupy. GRB przedstawia wyniki dokonanej analizy m.in. na forum Komitetu Alokacji Kapitału. Następnie GRB wspólnie z Komitetem formułują wnioski w zakresie:

1.

poprawności warunków transakcji zaproponowanych przez Bank; oraz

2.

opłacalności zaangażowania kapitału w proponowaną transakcję.

Drugim aspektem analizy warunków proponowanej przez Bank transakcji jest wiążące się z nią ryzyko. GRB odpowiedzialny jest w tym zakresie za ocenę poziomu ryzyka transakcji. Wyniki przeprowadzonej przez GRB analizy, przybierają formę rekomendacji w zakresie akceptowalności z punktu widzenia grupy Banku poziomu ryzyka dla proponowanej transakcji.

Powyżej omówione rekomendacje oraz wnioski brane są pod uwagę przez Bank przy podejmowaniu decyzji biznesowej, dotyczącej świadczenia usług finansowych na rzecz danego klienta.

Oprócz czynności poprzedzających rozpoczęcie przez Bank świadczenie usług finansowych na rzecz Klienta globalnego, GRB wykonuje również czynności na dalszych etapach współpracy Banku z Klientem. GRB na bieżąco nadzoruje wpływ zaangażowania przez Bank kapitału na realizację strategii grupy Banku wobec danego Klienta, nadzoruje wykorzystanie przez danego Klienta limitów dotyczących tzw. pozabilansowych instrumentów finansowych, jak również bierze udział w ustalaniu warunków odnowienia linii kredytowych dla danego Klienta (gdy zajdzie taka potrzeba).

Ze względu na fakt, iż historia grupy Banku rozpoczęła się w Holandii, to również holenderski podmiot z grupy Banku, tj. A. N. (dalej: "Bank N."), ma zasadniczo historycznie najdłuższe relacje z klientami globalnymi. W konsekwencji, co do zasady, GRB są pracownikami Banku N. z siedzibą w Holandii. Powyżej opisane czynności wykonywane są na rzecz Banku przez GRB na podstawie umowy zawartej pomiędzy Bankiem a Bankiem N. Bank N. jest więc usługodawcą przedstawionej usługi, nabywanej przez Bank, z zakresu wsparcia w procesie oferowania oraz świadczenia usług finansowych.

Należy zauważyć, iż Bank N. posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie świadczenia usług finansowych, w tym przede wszystkim usług finansowych dla klientów korporacyjnych.

W efekcie Bank N. posiada wyspecjalizowane kadry jak również opracowaną metodologię świadczenia takich usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, Bank N. może zaoferować Kontrahentowi wsparcie merytoryczne w procesie świadczenia usług finansowych w zakresie przygotowania warunków transakcji oraz wsparcia w trakcie jej realizacji, w postaci czynności wykonywanych przez GRB. Dla Banku współpraca z Bankiem N. jest niezbędna w celu oferowania i efektywnego świadczenia usług finansowych Klientom globalnym grupy Banku.

Dodatkowo należy wskazać, iż w sytuacji podobnej do Kontrahenta znajdują się również inne podmioty z jego grupy kapitałowej. W efekcie opisywana usługa świadczona jest przez Bank N. również na rzecz innych niż Bank członków grupy Banku.

Przedmiotowa usługa nabywana jest od Banku N. ściśle w związku ze świadczonymi przez Bank usługami pośrednictwa finansowego i de facto stanowi kluczowy element procesu ich świadczenia. Jak już wcześniej wspomniano, ze względu na specyfikę sektora usług finansowych, praktycznie niemożliwe jest świadczenie usług pośrednictwa finansowego na rzecz polskiego podmiotu, należącego do międzynarodowej grupy kapitałowej, bez udziału Banku N., mającego relację ze spółką nadrzędną takiego klienta Banku.

Świadczenie powyżej opisanej usługi, wymaga od zaangażowanych GRB oraz innych pracowników Banku N., w szczególności specjalistycznej wiedzy z zakresu poszczególnych produktów oferowanych Klientom, jak również funkcjonowania rynków finansowych w tym zakresie.

Z tytułu świadczenia opisanej powyżej usługi, Bank wypłaca Bankowi N. określone wynagrodzenie. Wynagrodzenie należne Bankowi N. od Banku kalkulowane jest na zasadzie podziału kosztów. Bank obciążany jest częścią kosztów ponoszonych przez Bank N. proporcjonalnie do udziału Banku w ogólnym wykorzystaniu usługi Banku N. przez podmioty z grupy Banku.

W świetle okoliczności stanu faktycznego, usługa nabywana przez Bank od Banku N., powinna być traktowana na gruncie podatku od towarów i usług, jako usługa pomocnicza związana z pośrednictwem finansowym.

Bank uzyskał opinię klasyfikacyjną wydaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi, zgodnie z którą przedstawiona powyżej usługa jest usługą z kategorii pośrednictwa finansowego, mieszczącą się w grupowaniach PKWiU; 67.13.10-00.90 (zgodnie z PKWiU z 1997 r. - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.)) - "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe, gdzie indziej niewymienione" oraz 66.19 (zgodnie z PKWiU z 2008 r. - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)) - "Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiona powyżej, nabywana przez Bank usługa świadczona przez Bank N., objęta jest zakresem zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy nabywana przez niego usługa na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Banku, na poprawność wskazanego stanowiska wskazują w szczególności:

1.

Brzmienie przepisów ustawy o VAT i klasyfikacja przedmiotowej usługi na gruncie PKWiU

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku, usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, pod poz. 3, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU; Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług stanowiąca załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, którą zgodnie z treścią § 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r.).

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, zasadniczo są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji. W związku z powyższym, w ocenie Banku, aby odpowiedzieć na pytanie czy nabywane usługi podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, należy ustalić, czy znajdują się one w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a konkretnie, czy stanowią one jedną z kategorii usług zawartych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU.

O prawidłowości klasyfikacji nabywanej przez Bank usługi, jako usługi pomocniczej związanej z pośrednictwem finansowym, zdaniem Banku, przesądza jej charakter. Nabywana usługa polega bowiem na wsparciu merytorycznym w procesie świadczenia przez Bank usług finansowych, w zakresie przygotowania warunków transakcji bankowości korporacyjnej oraz wsparcia w trakcie jej realizacji, w postaci weryfikacji założeń oraz warunków transakcji (również w kontekście poziomu ryzyka danej transakcji). W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Bank N. nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny i efektywny działalności pośrednictwa finansowego przez Bank.

Dokonując formalnej analizy możliwości klasyfikacji wsparcia udzielanego przez Bank N., jako usługi pomocniczej w stosunku do pośrednictwa finansowego, należy wskazać, iż za takie usługi mogą zostać uznane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU. Należy w tym miejscu wskazać, iż działalność banków komercyjnych sklasyfikowana jest właśnie w dziale 65, zatytułowanym "Usługi pośrednictwa finansowego".

O pomocniczym charakterze przedmiotowej usługi w stosunku do usług finansowych świadczy w szczególności fakt, że wszystkie działania oraz czynności podejmowane przez Bank N. realizowane są w ścisłym związku z działalnością Banku, tj. z pośrednictwem finansowym i mają na calu wsparcie tej działalności w zakresie przygotowania warunków transakcji bankowości korporacyjnej oraz wsparcie w trakcie jej realizacji, w postaci weryfikacji założeń oraz warunków transakcji (również w kontekście poziomu ryzyka danej transakcji). W świetle powyższego należy stwierdzić, że bez czynności podejmowanych przez Bank N. nie byłoby możliwe wykonywanie w sposób skuteczny i efektywny, działalności pośrednictwa finansowego przez Bank.

W ocenie Banku, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usług będących przedmiotem niniejszego wniosku.

W opinii Banku, usługa świadczona przez Bank N., sprowadzająca się do udzielenia wsparcia Bankowi w zakresie wykonywanej działalności pośrednictwa finansowego (poprzez dostarczanie opisanego powyżej wsparcia merytorycznego) stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, usługa opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym na gruncie PKWiU, powinna zostać sklasyfikowana w sekcji J w grupowaniu 67.13.10-00.90, tj. jako usługa pomocnicza związana z pośrednictwem finansowym, pozostała gdzie indziej niesklasyfikowana. Poprawność stanowiska Banku została potwierdzona w opinii klasyfikacyjnej nr (...) dokonanej przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi.

W powyższej opinii Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi stwierdził, że przedstawiona powyżej usługa świadczona na rzecz Banku, polegająca na wsparciu w procesie świadczenia usług finansowych w zakresie zawierania transakcji bankowości korporacyjnej, mieści się w grupowaniach PKWiU: 67.13.10-00.90 (według PKWiU z 1997 r.) - "Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe gdzie indziej niewymienione" oraz 66.19 (według PKWiU z 2008 r.) - "Pozostałe usługi wspomagające usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych".

Dodatkowo, Bank pragnie zaznaczyć, że jakkolwiek treść załącznika nr 4 do ustawy o VAT wyłącza ze zwolnienia szereg usług pośrednictwa finansowego, usługa nabywana przez Bank nie należy do katalogu wyłączonych ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Charakter nabywanej usługi nie pozwala bowiem na przyporządkowanie jej do którejkolwiek z wymienionych kategorii usług pośrednictwa finansowego, wobec których zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie ma zastosowania.

2.

Zwolnienie usług finansowych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na gruncie przepisów prawa wspólnotowego i orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości

Zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie prawa wspólnotowego, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: "Dyrektywa 112"). Uregulowany treścią art. 135 Dyrektywy 112 zakres zwolnienia, ze względu na pojawiające się rozbieżności interpretacyjne, został doprecyzowany w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: "ETS"). ETS wielokrotnie podkreślił, że, aby usługi pomocnicze mogły zostać uznane na gruncie Dyrektywy VAT za zwolnione usługi finansowe, muszą one stanowić:

i)

odróżniającą się całość,

ii)

być specyficzne dla transakcji zwolnionych oraz

iii)

mieć podstawowe znaczenie dla ich realizacji (i.a. sprawy C-2/95 Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet oraz C-235/00 Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd.).

Usługą spełniającą kryteria sformułowane przez ETS jest niewątpliwie wsparcie merytoryczne działalności finansowej Banku, w zakresie przygotowania warunków transakcji bankowości korporacyjnej oraz wsparcia w trakcie jej realizacji, w postaci weryfikacji założeń oraz warunków transakcji (również w kontekście poziomu ryzyka danej transakcji).

Usługa świadczona przez Bank N., polegająca na wsparciu Banku w przedstawionym zakresie, niewątpliwie:

*

stanowi odróżniającą się całość, o czym świadczy m.in. możliwość zlecenia jej odrębnemu podmiotowi;

*

jest specyficzna dla transakcji zwolnionych, o czym świadczy jej ścisłe dopasowanie do wykonywanych przez Bank usług finansowych oraz fakt, że wykonywanie przedmiotowych usług przez Bank N., pozbawione byłoby sensu ekonomicznego w oderwaniu od operacji wykonywanych przez Bank (innymi słowy, wykonywanie przez Bank usług finansowych warunkuje wykreowanie popytu na omawiane usługi pomocnicze, bez usługi wykonywanej przez Bank, żaden przedsiębiorca nie byłby w stanie wykonać omawianej usługi pomocniczej);

*

jest niezbędna dla realizacji przez Bank usług pośrednictwa finansowego na rzecz klientów Banku, bez tych usług Bank nie mógłby oferować i świadczyć usług bankowości korporacyjnej, a w efekcie nie mógłby świadczyć usługi pośrednictwa finansowego.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, również biorąc pod uwagę przepisy europejskie z zakresu podatku od towarów i usług, nie ulega wątpliwości, że nabywana usługa objęta jest zakresem zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

3.

Zakres zwolnienia usług finansowych w kontekście doprecyzowanych przepisów Wspólnotowych

Dodatkowo, zwolnienie nabywanej przez Bank usługi znajduje potwierdzenie także na gruncie planowanych zmian treści Dyrektywy 112.

Z uwagi na fakt, że definicje usług podlegających zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów usług zostały sformułowane w 1977 r. (Na potrzeby Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku), a na przestrzeni ostatnich 30 lat rynek usług finansowych uległ znacznemu rozwojowi, tj. pojawiły się nowe rodzaje usług oraz istotnie zmieniły się okoliczności ich świadczenia, definicje zawarte w art. 135 Dyrektywy 112 nie odzwierciadlają w sposób prawidłowy zakresu zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług będącego intencją ustawodawcy wspólnotowego. W efekcie, w przypadku wielu rodzajów usług świadczonych obecnie w ramach tzw. rynków finansowych, ich prawidłowe traktowanie dla celów podatku od towarów i usług w świetle literalnego brzmienia przepisów art. 135 Dyrektywy 112 może budzić wątpliwości.

W tym miejscu Bank pragnie zwrócić uwagę na projekt Rozporządzenia Rady Unii Europejskiej (Rozporządzenie Rady ustanawiające przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych (Proposal for a Council Regulation laying down implementing measures for Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax, COM (2007) 746 final, Komisja Wspólnot Europejskich, Bruksela, z dnia 28 listopada 2007 r.; dalej: "Rozporządzenie"), którego celem jest zapewnienie jednolitego traktowania na gruncie podatku od towarów i usług, usług finansowych świadczonych przez podmioty działające na rynku wspólnotowym. Co prawda Rozporządzenie nie posiada jeszcze mocy prawnej, jednakże przedstawia koncepcję ustawodawcy, stanowiąc również wskazówkę, jak w chwili obecnej powinien być interpretowany katalog usług finansowych zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wynika to z faktu, iż zamiarem Komisji Europejskiej nie jest zmiana zakresu zwolnienia, a jedynie usankcjonowanie obecnego zakresu zwolnienia określonego na bazie regulacji Dyrektywy VAT w drodze szeregu orzeczeń ETS. Planowane Rozporządzenie ma na celu doprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w usługach ubezpieczeniowych i finansowych, w celu zwiększenia pewności prawnej i zmniejszenia kosztów administracyjnych podmiotów oraz administracji podatkowej Państw Członkowskich UE. Dodatkowo na konieczność uznania zapisów powyższego dokumentu za wskazówkę przy determinowaniu traktowania usług, jako usług pomocniczych do usług finansowych wskazuje takie właśnie wykorzystanie omawianego projektu Rozporządzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (Por. Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2008 r.; sygn. akt III SA/Wa 319/08. W orzeczeniu Sąd powołuje się na "planowaną zmianę prawa wspólnotowego, a mianowicie Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej" w postaci rozporządzenia Rady ustanawiającego przepisy wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do opodatkowania usług ubezpieczeniowych i finansowych).

Treść Rozporządzenia potwierdza i sankcjonuje jednocześnie stanowisko ETS dotyczące kryteriów, których spełnienie pozwala uznać określone usługi za usługi zrównane dla celów podatku od towarów i usług ze zwolnionymi usługami finansowymi. Zgodnie z uzasadnieniem projektu Rozporządzenia, sekcja "Podstawa i cele wniosku", zwolnienie obejmuje świadczenie każdej części składowej usługi finansowej, stanowiącej odrębną całość i posiadającej specyficzne oraz istotne cechy dla danej usługi zwolnionej z opodatkowania.

Zakres usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku, nabywanej przez Bank od Banku N., w ocenie Banku, spełnia przewidziane treścią Rozporządzenia kryteria. Tym samym usługa nabywana przez Bank od Banku N. jest w ocenie Banku usługą podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, iż zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 222, poz. 1753, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.) dla celów podatku od towarów i usług stosuje się do dnia 31 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl