IPPP1-443-1026/11-4/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu 29 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń i konferencji dotyczących kwestii nauczania języków obcych, metodyki nauczania, nowoczesnych technologii pomocowych w procesie nauczania, kwestii związanych z funkcjonowaniem szkoły języków obcych - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT szkoleń i konferencji dotyczących kwestii nauczania języków obcych, metodyki nauczania, nowoczesnych technologii pomocowych w procesie nauczania, kwestii związanych z funkcjonowaniem szkoły języków obcych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 1 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Stowarzyszenie (dalej P.), jest stowarzyszeniem wspierającym nauczanie języków obcych w Polsce. Członkami P. są podmioty, prowadzące działalność gospodarczą w zakresie nauczania języków obcych. P. wspiera szkoły językowe w osiąganiu wysokich standardów nauczania. Umożliwia wymianę doświadczeń lektorów i kadry administrującej szkołami językowymi. Inicjuje i wspiera dyskusje, ważne dla całego środowiska działania oraz wspólne przedsięwzięcia, na przykład: badania marketingowe, profesjonalny lobbing na rzecz branży szkoleń językowych czy obsługa prawna szkoły.

A. jest członkiem stowarzyszonym EAQUALS (The European Association for Quality Language Services) - europejskiej organizacji zajmującej się promowaniem jakości w nauczaniu języków obcych.

B. prowadzi działalność gospodarczą, polegającą między innymi na organizowaniu szkoleń i konferencji dotyczących, kwestii nauczania języków obcych, metodyki nauczania, nowoczesnych technologii pomocnych w procesie nauczania jak również wszelkich innych kwestii związanych z funkcjonowaniem szkoły językowej. Prowadzone przez P. szkolenia i konferencje mają charakter kształcenia zawodowego, dla lektorów i nauczycieli języków obcych, ale także dla dyrektorów placówek i pracowników administracyjnych szkół językowych.

Szkolenia i konferencje organizowane przez P., prowadzone są w zgodzie z zasadami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (DzU z 2006 r. nr 31, poz. 216, z późn. zm.)

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytania (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 12 września 2011 r.)

Ad.1. Art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadził zwolnienie usług nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, 27 i 29 artykułu 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że nie ma definicji legalnej pojęcia nauczania języków obcych, do interpretacji tego pojęcia powinniśmy używać zasad wykładni przepisu prawnego. Zgodnie z wykładnią językową, do pojęcia usługi nauczania języków obcych, powinniśmy zaliczyć wszelkie usługi związane z nauczaniem języków obcych, w tym również te usługi które dotyczą szkolenia i kształcenia nauczycieli i lektorów języka obcego. W ocenie wnioskodawcy, do zakresu zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 28, należy zakwalifikować wszystkie usługi związane z kształceniem nauczycieli lektorów, dotyczące różnych aspektów nauczania języków obcych. Usługa szkolenia nauczycieli języków obcych, niewątpliwie jest ściśle związana z nauczaniem języków obcych i jako taka powinna korzystać ze zwolnienia opisanego w cytowanym powyżej przepisie.

Ad. 2 i 3

Zakres zwolnień z podatku VAT, które do końca 2010 był ujęty w załączniku nr 4 do ustawy, począwszy od 1 stycznia 2011, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2006.347.1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy Rady, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Natomiast, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Zatem z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkolenia, są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, konieczne jest stwierdzenie:

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia I stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma tutaj znaczenia.

W odniesieniu do działalności P. odrębne przepisy to rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.).

Zgodnie z 2. powyższego rozporządzenia formami uzyskiwania i uzupełniania m.in. umiejętności i kwalifikacji zawodowych są:

Przepisy z § 4 i 5 powołanego rozporządzenia wprowadzają zasady dokumentowania przeprowadzanego szkolenia zawodowego. Na dokumentację przebiegu kształcenia składa się:

Program nauczania każdej formy kształcenia zawierać powinien:

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach

A. prowadzi szkolenia w zgodzie z zasadami wyżej powołanego rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki, przez co spełnione są przesłanki do uznania usług P. za usług kształcenia zawodowego. Ponadto, usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że usługi szkolenia zawodowego organizowane przez P. wchodzą w zakres kształcenia zawodowego, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy i korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczących tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej. Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, gimnazjalnym, ponad gimnazjalnym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, zwalnia się od podatku usługi nauczania języków obcych oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, inne niż wymienione w pkt 26, pkt 27 i pkt 29.

Ponadto w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest stowarzyszeniem wspierającym nauczanie języków obcych w Polsce. Członkami stowarzyszenia są podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie nauczania języków obcych. Wnioskodawca wspiera szkoły językowe w osiąganiu wysokich standardów nauczania. Wnioskodawca min. in. organizuje szkolenia i konferencje dotyczące kwestii nauczania języków obcych, metodyki nauczania, nowoczesnych technologii pomocnych w procesie nauczania jak również wszelkich innych kwestii związanych z funkcjonowaniem szkoły językowej. Wnioskodawca wskazał, iż prowadzonego przez niego szkolenia i konferencje mają charakter kształcenia zawodowego, dla lektorów i nauczycieli języków obcych, ale także dla dyrektorów placówek i pracowników administracyjnych szkół językowych. Szkolenia i konferencje organizowane przez Wnioskodawcę, prowadzone są zgodnie z zasadami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216, z późn. zm.).

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w odniesieniu do swoich usług, jako ściśle związanych z usługami nauczania języków obcych, ma prawo zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy. W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" -wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV.

Wskazać należy, iż aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, dany podmiot winien świadczyć usługi nauczania języków obcych bądź dostarczać towary i świadczyć usługi ściśle związane z takimi usługami. Warto w tym miejscu także odnieść się do literalnego brzmienia wyrazu "ścisły", gdzie zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) wyraz ten oznacza bezpośredni, bardzo bliski związek, relację, ale także wyraża on relację ograniczoną do niewielkiej grupy osób. Z powyższego można wnioskować, iż zwolnienie dotyczy tylko takich usług i dostaw, które bezpośrednio wiążą się z usługą nauczania języków obcych. Zwrócić należy uwagę, iż przedmiotowe szkolenia i konferencje organizowane przez Wnioskodawcę nie mają na celu bezpośredniej nauki języków obcych, szkolenia i konferencje są szkoleniami zawodowymi, podnoszącymi kwalifikacje zawodowe m.in. lektorów, nauczycieli języków obcych czy też dyrektorów placówek i pracowników administracyjnych szkół językowych.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na obowiązujący od dnia 1 kwietnia 2011 r. art. 43 ust. 17a ustawy, (wprowadzony art. 1 pkt 13 lit. e) ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332)), zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe. Przywołany przepis stanowi jasne dookreślenie w odniesieniu do podmiotów, które mogą korzystać ze zwolnienia przewidzianego m.in. w art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, ograniczając je wyłącznie do podmiotów świadczących usługi podstawowe tj. w tym przypadku usługi nauczania języków obcych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, pomimo, że świadczy usługi, które można uznać za ściśle związane z usługami nauczania języka obcego, sam nie jest podmiotem, który świadczy usługi nauczania języka obcego, co powoduje wyłączenie takich usług ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Należy natomiast rozważyć, czy prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia i konferencje mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy.

Powołane powyżej przepisy przewidują zwolnienie dla usług w zakresie kształcenia i wychowania świadczonych przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ponadto wyżej cytowane przepisy zwolnieniem obejmują usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w pkt 26) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi.

Wskazać należy, iż środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.), są:

Zgodnie zaś z art. 9 ustawy o finansach publicznych sektor finansów publicznych tworzą:

Z okoliczności sprawy wynika, iż przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia i konferencje kierowane są do lektorów, nauczycieli języków obcych, dyrektorów placówek i pracowników administracji szkół językowych. Około 60% uczestników szkoleń z cyklu Kapelusze Lektora są to pracownicy szkół państwowych i publicznych, których udział w szkoleniu opłacany jest przez pracodawcę/szkołę lub samodzielnie przez uczestników. Szkolenia i konferencje mają charakter kształcenia zawodowego, dotyczą kwestii nauczania języków obcych jak również wszelkich innych kwestii związanych z funkcjonowaniem szkoły językowej. Ponadto Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie posiada również akredytacji na organizowane szkolenia/konferencje.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że z uwagi na to, iż Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, przedmiotowe szkolenia i seminaria nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Dla objęcia świadczonych przez Wnioskodawcę przedmiotowych usług szkoleniowych/konferencji zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy konieczne jest uznanie przedmiotowych usług za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stwierdzenie, iż przedmiotowe szkolenia są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub Wnioskodawca uzyskał akredytację na dany rodzaj szkoleń lub przedmiotowe usługi są finansowane w całości bądź w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wskazać należy, iż pojęcia kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego nie zostały zinterpretowane w ustawie o podatku od towarów i usług, jak również w samej Dyrektywie, ani, jak dotąd, w żadnym z wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE. Pojęcia te wyjaśnione zostały natomiast w art. 14 rozporządzenia Rady WE nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. (Dz. Urz. UE L Nr 288, str. 1), zgodnie z którym usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Nadmienić należy, iż powyższe Rozporządzenie z dniem 1 lipca 2011 r. zostało zastąpione przez rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej Dz. U. UE L Nr 77 str. 1), przy czym przytoczona powyżej treść regulacji co do swej istoty nie uległa zmianie, a zmiana miała jedynie charakter techniczny. Powyższy przepis został przeniesiony do art. 44 rozporządzenia Rady UE.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia i konferencje kierowane do lektorów i nauczycieli języków obcych, dyrektorów placówek i pracowników administracyjnych szkół językowych, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotem szkoleń jest metodyka nauczania języków obcych, kwestie dotyczące nauki języków obcych, przedstawienie nowoczesnych technologii pomocnych w procesie nauczania, jak również kwestie związane bezpośrednio z funkcjonowaniem szkoły językowej, zatem tematyka szkoleń wykorzystywana jest do celów zawodowych osób uczestniczących w szkoleniach/konferencjach.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe szkolenia i konferencje prowadzone są na zasadach określonych w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.). Na tej podstawie w ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe szkolenia podlegają zwolnieniu od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Należy jednak podkreślić, iż w myśl § 2 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

Natomiast § 9 pkt 2 rozporządzenia stanowi, iż kursy zawodowe mogą prowadzić osoby prawne i fizyczne, prowadzące działalność oświatową nie obejmującą prowadzenia szkoły, placówki lub ich zespołu, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskały akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy, jeżeli zakres kursu zawodowego jest zgodny z zakresem kształcenia, dla którego została przyznana akredytacja.

Z powyższego wynika zatem, iż wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie reguluje zasady prowadzenia kursów, seminariów i praktyk zawodowych, a w przypadku kursów - mogą je prowadzić m.in. osoby fizyczne prowadzące działalność oświatową, dla której uzyskały akredytację i jeżeli zakres kursu zawodowego jest zgodny z zakresem kształcenia, dla którego została przyznana akredytacja. Z okoliczności przedstawionych w przedmiotowej sprawie wynika natomiast, że Wnioskodawca nie uzyskał takiej akredytacji. Należy zatem wbrew opinii Wnioskodawcy stwierdzić, iż wskazane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. nie określa form i zasad prowadzenia opisanych we wniosku szkoleń i konferencji powadzonych przez Wnioskodawcę.

Istotne jest również to, że przedmiotowe rozporządzenie wydane zostało na podstawie przepisów o systemie oświaty - art. 68c ust. 1 cyt. ustawy o systemie oświaty, zgodnie z którym minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, a także może określić warunki i tryb przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych umożliwiających uzyskanie tytułów zawodowych, skład, warunki powoływania i odwoływania przez kuratora oświaty państwowych komisji egzaminacyjnych, wzory wydawanych świadectw i dyplomów, wysokość opłat za przeprowadzenie egzaminów kwalifikacyjnych oraz warunki wynagradzania członków komisji.

Przedmiotowe rozporządzenie adresowane jest zatem do jednostek systemu oświaty i zawiera jedynie ogólne zasady prowadzenia kursów, kursów zawodowych, seminariów i praktyk zawodowych przez te jednostki. Z przedstawionych w analizowanej sprawie okoliczności nie wynika natomiast, aby Wnioskodawca był jednostką objętą systemem oświaty. Rozporządzenie to nie reguluje również wprost kwestii szkoleń i konferencji opisanych we wniosku, zatem należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę rozporządzenie nie stanowi "przepisów odrębnych", o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT, które określałyby formy i zasady prowadzenia szkoleń z zakresu przedmiotowych szkoleń i konferencji. W konsekwencji zwolnienie z podatku wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż przedmiotowe szkolenia/konferencje nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca nie może również korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b), gdyż jak wskazał w uzupełnieniu wniosku, nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty na świadczone szkolenia/konferencje.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na zapis art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, z którego wynika, iż zwolnieniu od podatku podlegają usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych, ponadto zgodnie z treścią ww. cytowanego § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych są również zwolnione od podatku VAT. Wnioskodawca wskazał, iż szkolenia/seminaria kierowane są w około 60% do pracowników szkół państwowych i publicznych i finansowane są przez pracodawcę/szkołę lub samodzielnie przez uczestników.

Stwierdzić zatem należy, iż w przypadku szkoleń zawodowych o których mowa we wniosku kierowanych zarówno do nauczycieli, metodyków, dyrektorów szkół językowych, ale również do pracowników administracyjnych szkół językowych a finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych (finansowanych przez szkoły publiczne, państwowe), Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku od towarów i usług na ich wykonywanie, na mocy § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, w przypadku finansowania szkoleń w całości zastosowanie będzie miał art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy. Podkreślić jednak należy, iż w przypadku, kiedy przedmiotowe szkolenia nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych (opłacane są przez uczestników ze środków własnych) Wnioskodawcy nie będzie w związku z ich prowadzeniem przysługiwało zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w takim przypadku przeprowadzane szkolenia/konferencje opodatkowane będą podstawową stawką podatku tj. 23%.

Reasumując, prowadzone szkolenia i konferencje opisane we wniosku prowadzone przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy, jak również ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, natomiast w przypadku, gdy szkolenia/konferencje finansowane są w całości, bądź co najmniej w 70% ze środków publicznych, Wnioskodawcy na ich wykonywanie przysługiwać będzie zwolnienie od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy bądź na mocy § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie, tut. organ informuje, iż na podstawie art. 14f § 1 opłata za wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wynosi 40 zł Zgodnie z § 2 cytowanego artykułu w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca za wydanie interpretacji indywidualnej uiścił opłatę 120 zł. Zaznaczyć należy, iż przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zawiera jeden stan faktyczny. W związku z powyższym zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej kwota w wysokości 80 zł. zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.