IPPP1/443-102/09-3/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego wg wskaźnika proporcji ustalonego zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

W dniu 3 lutego 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego wg wskaźnika proporcji ustalonego zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność gospodarczą pod firmą: Z - Spółka Doradztwa Podatkowego z siedzibą w W wykonuje usługi księgowe oraz usługi doradztwa podatkowego.

W okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. oprócz sprzedaży opodatkowanej spółka uzyskała obrót w kwocie 12.000,00 zł z tytułu wynajmu lokalu mieszkalnego na cele mieszkalne osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Zgodnie z pkt 4 w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług wynajem lokalu mieszkalnego był zwolniony w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. z podatku od towarów i usług. W ww. okresie usługi zwolnione od podatku stanowiły ponad 2% wartości (2,30%) ogółu sprzedaży uzyskanej ze sprzedaży usług. Nadto strona uzyskała w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. odsetki z tytułu lokat w bankach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Spółce z uwagi fakt, iż wartość uzyskanego czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego oraz wartość odsetek z tytułu lokat jest wyższa od 2% wartości sprzedaży ogółem za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. spoczywa obowiązek korekty podatku naliczonego według wskaźnika proporcji ustalonego zgodnie z zasadami określonymi w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z działalnością Spółki, a nie mającymi bezpośredniego związku, ani z uzyskiwaniem czynszu za wynajem lokalu mieszkalnego, ani z uzyskiwaniem odsetek z lokat bankowych, oraz czy strona przy wyliczaniu proporcji o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług ma obowiązek zaliczyć do sprzedaży zwolnionej także wartość uzyskanych odsetek z lokat terminowych i rachunku bieżącego w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r....

Zdaniem wnioskodawcy ponoszone przez Spółkę wydatki są związane wyłącznie z działalnością w zakresie usług księgowych oraz w zakresie doradztwa podatkowego. Za rok 2008 r. Spółka nie poniosła żadnego wydatku udokumentowanego fakturą VAT, który związany był bezpośrednio z działalnością w zakresie wynajmu lokalu mieszkalnego oraz z działalnością w zakresie uzyskiwania odsetek z lokat terminowych. Z uwagi na powyższe na Spółce nie spoczywa obowiązek ustalenia na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług proporcji do korekty podatku naliczonego za poszczególne okresy rozliczeniowe za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. Jeżeli spoczywałby na Spółce obowiązek do wyliczenia proporcji, przy wyliczaniu wskaźnika do korekty podatku naliczonego nie uznaje się za czynności zwolnione od podatku od towarów i usług za 2008 wartości uzyskanych odsetek bankowych z lokat terminowych i rachunku bieżącego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124".

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy "w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego".

Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu "jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10".

W myśl ust. 3 cytowanego artykułu "proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo".

"Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej" (art. 90, ust. 4 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ponoszone przez Spółkę wydatki są związane wyłącznie z działalnością w zakresie usług księgowych oraz w zakresie doradztwa podatkowego czyli z przychodami podlegającymi opodatkowaniu wg właściwej stawki podatku VAT. Spółka nie poniosła żadnych wydatków związanych z przychodami zwolnionymi z opodatkowania (przychody z wynajmu lokalu mieszkalnego).

Ponieważ w przypadku Spółki zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w okresie 2008 r. nie wystąpił zakup towarów i usług, które były wykorzystywane przez podatnika zarówno do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, to wnioskodawca nie dokonuje korekty podatku naliczonego wg wskaźnika ustalonego w art. 90 ust. 3 ustawy.

W związku z tym, w przypadku wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, przepisy dotyczące ustalania proporcji nie znajdują zastosowania, gdyż dokonane zakupy towarów i usług były wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót (z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą wykonuje usługi księgowe oraz usługi doradztwa podatkowego. Strona dodatkowo uzyskała odsetki z tytułu lokat w banku. Nie wskazano, iż prowadzi działalności poboczną (uzupełniającą podstawową działalność) w zakresie świadczenia usług bankowych lub związaną z pośrednictwem finansowym.

Z powołanych przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług (z wyjątkiem ściśle określonych przypadków w art. 7 ust. 2 i 3 oraz art. 8 ust. 2 ustawy) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas gdy wykonywane są odpłatnie. Ponadto czynność wykonana odpłatnie może zostać opodatkowana jedynie wówczas, gdy pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny, w ramach którego spełnione są świadczenia wzajemne.

Podstawowe znaczenie ma fakt, że w roli usługodawcy występuje bank, a nie wnioskodawca jako zleceniodawca. Podatnik poprzez samą czynność posiadania środków na rachunku bankowym nie świadczy usługi, jedynie sam korzysta z usługi instytucji finansowej. Zakładane lokaty bankowe mają jedynie na celu zarządzanie własnymi środkami finansowymi w celu zwiększenia (ochrony) kapitału. W rezultacie to bank w ramach świadczonych usług wypłaca odsetki.

Kwoty uzyskanych odsetek z tytułu posiadania wolnych środków pieniężnych na rachunku bankowym na podstawie umów zawartych z instytucją świadczącą usługi finansowe, tj. z bankiem - nie stanowią dostawy towarów ani też świadczenia usług. W świetle powyższego odsetki takie nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i w konsekwencji nie powinny być brane pod uwagę przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 6 ustawy.

Reasumując wnioskodawca nie zalicza do sprzedaży zwolnionej odsetek z lokat terminowych i rachunku bieżącego oraz nie powinno to być uwzględniane przy wyliczaniu proporcji rocznej, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.