IPPP1/443-1014/11-4/JL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 27 czerwca 2011 r.) - uzupełnionym w dniu 15 września 2011 r. na wezwanie Organu z dnia 5 września 2011 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku nabywanych usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku nabywanych usług.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 9 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 5 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank S.A. (dalej: "Bank", "Wnioskujący") jest bankiem mającym siedzibę na terytorium Polski wykonującym czynności bankowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). W toku prowadzonej działalności Bank nabywa usługi polegające na dostępie do systemu elektronicznego od E. (dalej: "Spółka"). W systemach elektronicznych oferowanych Bankowi kojarzeni są uczestnicy transakcji na rynku walutowym. Przedmiotem transakcji zawieranych za pomocą systemów elektronicznych jest obrót instrumentami finansowymi. Spółka ustaliła swoje wynagrodzenie w oparciu o dwa czynniki (I) dostęp do systemu elektronicznego oraz (II) prowizję brokerską z tytułu każdej zrealizowanej transakcji, ustalane w oparciu o wolumen transakcji.

Dostęp do systemu elektronicznego ma istotne znaczenie dla świadczenia usług finansowych w zakresie instrumentów finansowych przez Bank. Należy podkreślić, że usługi świadczone przez Spółkę umożliwiają Bankowi przeprowadzanie operacji na instrumentach finansowych na rynku walutowym, a tym samym stanowią de facto element usług w zakresie instrumentów finansowych.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż występując z przedmiotowym wnioskiem jest podmiotem zainteresowanym w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, gdyż opisane usługi nabywane są od spółki zagranicznej z siedzibą w Szwajcarii i Wnioskodawca dla potrzeb tej transakcji jest podatnikiem podatku VAT z tytułu importu usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi nabywane przez Bank od Spółki opisane w stanie faktycznym są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (dalej "podatek VAT") w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; dalej "ustawa o VAT").

Zdaniem Wnioskodawcy usługi nabywane od Spółki opisane w stanie faktycznym są zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów według art. 7 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Zgodnie natomiast z przepisami zawartymi w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania podatkiem VAT usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie (art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT).

W opinii Banku, biorąc pod uwagę brzmienie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, usługi dostępu do systemu elektronicznego nabywane przez Bank od Spółki powinny być objęte zwolnieniem z podatku VAT. Wnioskujący uważa, iż przedmiotowe usługi spełniają wszystkie kryteria wymienione w tym przepisie, mianowicie (1) stanowią odrębną całość, (2) są właściwe niezbędne do świadczenia usług zwolnionych (tekst jedn.: do świadczenia usług w zakresie instrumentów finansowych, stanowiąc de facto element usług w zakresie instrumentów finansowych zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT).

Przedmiotowe usługi odgrywają rolę pomocniczą i istotną dla pomyślnego zrealizowania czynności zawarcia transakcji na rynku walutowym. Nabycie usług dostępu do systemu elektronicznego dotyczącego transakcji na rynku walutowym jest niezbędne do prowadzenia przez Bank jego podstawowej działalności. Bez zapewnienia dostępu do systemu elektronicznego świadczenie usług w zakresie instrumentów finansowych byłoby niemożliwe.

Dostęp do systemu elektronicznego w omawianym przypadku nie stanowi dla Banku celu samego w sobie, a jedynie umożliwia świadczenie usługi w zakresie instrumentów finansowych. System elektroniczny jest wykorzystywany przez Bank wyłącznie w celu zawierania transakcji na rynku walutowym. Nabycie usług od Spółki opisanych w stanie faktycznym jest determinowane uzyskaniem możliwości dokonywania transakcji na rynku instrumentów finansowych, a tym samym jest konieczne do prowadzenia przez Bank jego podstawowej działalności.

Zdaniem Banku powyższy tok rozumowania znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej m.in. w wyroku z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie Card Protection Plan (sygn.: C-349/96), w którym Trybunał stwierdził, że "każde świadczenie usług musi być zasadniczo uznawane za odrębne i niezależne i, po drugie, świadczenie obejmujące jedną usługę z ekonomicznego punktu widzenia nie powinno być sztucznie dzielone, by nie zakłócić funkcjonowania systemu VAT; należy określić zasadnicze cechy transakcji w celu ustalenia, czy podatnik świadczy na rzecz klienta, który jest typowym klientem, kilka odrębnych usług zasadniczych czy też jedną usługę (...) Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej."

W omawianym stanie faktycznym, usługi świadczone przez Spółkę odgrywają rolę pomocniczą i istotną dla pomyślnego zrealizowania czynności wymienionych przez ustawodawcę, jako zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, tj. dla korzystania z systemu elektronicznego, za pomocą którego dokonywane są transakcje na instrumentach finansowych (a więc usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem VAT). W rezultacie usługi Spółki powinny w ocenie Banku zostać objęte zwolnieniem z opodatkowania podatkiem VAT.

Usługi świadczone przez Spółkę jako zapewniające dostęp do systemu elektronicznego służącego do zawierania transakcji na rynku instrumentów finansowych stanowią element usługi świadczonej przez Bank na rzecz klienta w ramach przyjętej do realizacji dyspozycji dotyczącej wykonywania transakcji na instrumentach finansowych. W konsekwencji, zdaniem Banku należy uznać, że zapewnienie dostępu do systemu, za pomocą którego Bank realizuje transakcje na instrumentach finansowych wchodzi w skład kompleksowych usług świadczonych przez Bank.

Powyższą argumentację potwierdza inne orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Wskazał on w wyroku z 11 czerwca 2009 r. (C-572/07) RLRE Tellmer Property sro (Tellmer) przeciwko Finanćni reditelstvi v Usti nad Labem, że "jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy".

Zgodnie ze stanem faktycznym usługa będąca przedmiotem niniejszego wniosku jest świadczeniem pomocniczym do usługi realizacji transakcji na instrumentach finansowych. Dzięki korzystaniu z systemu elektronicznego EBS możliwe jest świadczenie przez Bank dla klientów na lepszych warunkach (wygodniej i w prostszy sposób).

Ponadto w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie Sparekassernes Datacenter przeciwko Skatteministeriet (sygn. C-2/95) ETS uznał, że zwolnienie przewidziane m.in. dla transakcji łącznie z negocjacjami, dotyczącymi depozytu i bieżących rachunków, płatności transferów, długów, czeków i papierów wartościowych "nie jest uwarunkowane tym aby świadczenie usług było realizowane przez instytucję finansową na podstawie stosunku prawnego z finalnym klientem banku. Fakt, że transakcja ujęta w przytoczonych przepisach jest wykonywana przez stronę trzecią ale przedstawiona jest finalnemu klientowi banku, jako usługa wykonywana przez bank nie stanowi przeszkody zwolnieniu takiej operacji. Dodatkowo ETS w cytowanym orzeczeniu uznał, iż zwolnieniem z VAT są objęte także usługi świadczone przez centrum informatyczne, "jeżeli posiadają one odmienny charakter i są specyficzne i istotne dla transakcji zwolnionych".

Powyższa kwalifikacja uzyskuje również potwierdzenie w świetle stanowiska przedstawianego przez ETS m.in. w wyroku z 13 grudnia 2000 r. (C-235/00) Commisioners of Customs Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd.

Z orzeczeń ETS wynika, iż możliwość zidentyfikowania na gruncie Dyrektywy VAT usług pomocniczych uwarunkowane jest wypełnieniem poniższych przesłanek: (1) stanowią odróżniającą się całość, (2) powinny być specyficzne dla transakcji zwolnionych oraz (3) powinny stanowić podstawowe znaczenie dla ich realizacji. Podobnie zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT jest usługa, która stanowi odrębną całość i jest właściwa oraz niezbędna do świadczenia usług finansowych.

Podsumowanie

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Banku analizowana w przedmiotowym stanie faktycznym usługa świadczona przez Spółkę spełnia kryteria sformułowane zarówno przez ETS jak i zawarte w art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, ponieważ:

Podsumowując, zdaniem Banku usługi nabywane od Spółki spełniają przesłanki do ich kwalifikacji, jako korzystających ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 13 ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Niemniej jednak zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Jednakże stosownie do ustępu 14 cytowanego artykułu przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ustawodawca określając ramy przedmiotowe art. 43 ust. 1 pkt 41 odwołał się do definicji zawartej w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 tej ustawy, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, iż Wnioskodawca jest bankiem mającym siedzibę na terytorium Polski wykonującym czynności bankowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.). W toku prowadzonej działalności Bank nabywa usługi polegające na dostępie do systemu elektronicznego od spółki z siedzibą w Szwajcarii. W systemach elektronicznych oferowanych Wnioskodawcy kojarzeni są uczestnicy transakcji na rynku walutowym. Przedmiotem transakcji zawieranych za pomocą systemów elektronicznych jest obrót instrumentami finansowymi.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe. Wnioskodawca wskazał, iż wynagrodzenie dla spółki szwajcarskiej - prócz dostępu do systemu elektronicznego - ustalane jest również w oparciu o prowizję brokerską z tytułu każdej zrealizowanej transakcji. Zatem w przedstawionej sytuacji spółka szwajcarska świadczy na rzecz Wnioskodawcy usługę złożoną, składającą się z dwóch świadczeń - (1) umożliwienia dostępu do systemu elektronicznego oraz (2) kojarzenia uczestników transakcji na rynku walutowym. Należy jednak zwrócić uwagę, że świadczenia te są ze sobą ściśle powiązane, tzn. służą one dokonywaniu przez Wnioskodawcę operacji na rynku walutowym. Zgodnie z dorobkiem orzeczniczym, w przypadku czynności powiązanych ekonomicznie i funkcjonalnie ze sobą w taki sposób, że stanowią jedno świadczenie z gospodarczego i ekonomicznego punktu widzenia, wskazane jest ich traktowanie jako jednej nierozłącznej całości także dla celów opodatkowania VAT. Jeżeli kilka świadczeń dokonywanych przez podatnika na rzecz klienta jest ze sobą tak ściśle związane, że tworzy obiektywnie jedno świadczenie z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, to nie należy dla celów podatkowych sztucznie dzielić takiego świadczenia.

Generalnie zatem usługę świadczoną przez spółkę szwajcarską można uznać za usługę kompleksową. Zasadą jest, że w przypadku usług kompleksowych konieczne jest stosowanie jednolitych konsekwencji podatkowych dla całego kompleksu czynności. Należy przy tym wskazać, że do kompleksu tego należy stosować konsekwencje podatkowe właściwe dla świadczenia głównego.

W przedstawionym stanie faktycznym za świadczenie główne spółki należy uznać umożliwienie Wnioskodawcy dostępu do systemu elektronicznego zatem cała kompleksowa usługa spółki i pobrane za nią wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach właściwych usłudze dostępu do systemu elektronicznego. W przedmiotowej sprawie należy zatem rozstrzygnąć kwestię opodatkowania tej usługi na gruncie powołanych przepisów ustawy o VAT.

Analizując relację pomiędzy dostawcą systemów elektronicznych i bankiem należy zauważyć, iż dostawca wykonuje usługi obejmujące dostęp do systemów obsługujących pewne procesy związane ze świadczeniem usług obrotu instrumentami finansowymi - zwolnionych od podatku VAT. Art. 43 ust. 13 ustawy przewiduje zwolnienie od podatku dla usługi stanowiącej element usługi zwolnionej od podatku, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

W tym miejscu należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż wymieniona we wniosku usługa dostępu do systemów elektronicznych, świadczona przez szwajcarską spółkę, w pewnym sensie stanowi element składowy usług zwolnionych z VAT Wnioskodawcy, których przedmiotem jest obrót instrumentami finansowymi. Nabycie takich systemów nie jest dla Wnioskodawcy celem samym w sobie, jednakże umożliwia ono Wnioskodawcy przeprowadzanie operacji na instrumentach finansowych na rynku walutowym. Tym samym świadczone przez wymienioną spółkę usługi dostępu do systemów elektronicznych stanowią element usług Wnioskodawcy w zakresie obrotu instrumentami finansowymi.

Jednakże, poza spełnieniem powyższego warunku, aby omawiana usługa dostępu do systemów elektronicznych mogła zostać objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, koniecznym jest łączne (kumulatywne) spełnienie pozostałych przesłanek tj.:

* musi ona stanowić odrębną całość,

* musi ona być niezbędna oraz właściwa dla świadczenia usługi, której element stanowi.

Nabywana przez Wnioskodawcę usługa dostępu do systemów elektronicznych niewątpliwie może być traktowana jako całkowicie odrębna od szeroko rozumianych usług finansowych, których przedmiotem jest m.in. obrót instrumentami finansowymi. O powyższym świadczy m.in. fakt, iż jak to ma zresztą miejsce w przedstawionych okolicznościach, usługa ta może być świadczona przez odrębny od Banku podmiot - spółkę.

Jak stwierdził Wnioskodawca - dostęp do systemu elektronicznego ma istotne znaczenie dla świadczenia usług finansowych w zakresie instrumentów finansowych przez Bank i umożliwia Bankowi przeprowadzanie operacji na instrumentach finansowych, a także przy pomocy wspomnianego systemu elektronicznego kojarzeni są uczestnicy transakcji na rynku walutowym. Nie sposób zatem podważyć tezę, iż przedmiotowa usługa jest również niezbędna do świadczenia przez Bank usług finansowych.

Zauważyć jednak należy, że opisane usługi dostępu do systemów elektronicznych nie posiadają specyficznego i istotnego charakteru usługi zwolnionej - usługi obrotu instrumentami finansowymi. Trudno uznać, że nabywana przez Wnioskodawcę usługa jest właściwa do świadczenia usługi finansowej. Przedmiotowa usługa ma wyłącznie charakter techniczny. Przepis ust. 13 art. 43 ustawy dotyczący zwolnienia wyraźnie wskazuje, że usługi te muszą być właściwe do wykonania usługi finansowej. Aby uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi zwolnionej. Usługa polegająca na umożliwieniu dostępu do systemu elektronicznego, mimo iż w analizowanym przypadku jest niezbędna do świadczenia usług obrotu instrumentami finansowymi, nie posiada cech istotnych i właściwych takim usługom finansowym.Brak jest więc podstaw do uznania technicznej obsługi takich czynności za usługę właściwą dla usługi finansowej.

Podkreślenia wymaga również fakt, iż dokonując analizy pojęć użytych do opisania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, winny one być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie usługi świadczone przez podatników.

Tym samym w przedmiotowej sprawie usług polegających na zapewnieniu dostępu do systemów elektronicznych nie można uznać za usługi właściwe, gdyż owszem stanowią one osobną całość obok usługi finansowej, jednakże nie obejmują one funkcji charakterystycznych tej usługi zwolnionej.

Choć pojęcie usług finansowych nie zostało zdefiniowane ustawowo, w jego skład wchodzą usługi inwestycyjne zdefiniowane w dyrektywie 2004/39 - (Dyrektywa 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych zmieniająca Dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i Dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca Dyrektywę Rady 93/22/EWG (Dz. U.UE L04.145.1) - jako przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących instrumentów finansowych, wykonywanie tych zleceń na rachunek klienta, dokonywanie czynności na rynku instrumentów finansowych na własny rachunek (czynności dealerskie), zarządzanie portfelami, doradztwo inwestycyjne, usługi subemisji oraz dystrybucji na rynku papierów wartościowych oraz prowadzenie platform obrotu papierami wartościowymi. Do usług finansowych można zaliczyć także usługi pomocnicze, takie jak przechowywanie i ewidencjonowanie papierów wartościowych doradztwo w zakresie polityki i strategii finansowych rozwoju przedsiębiorstw i gospodarstw domowych, doradztwo w zakresie rynku fuzji i przejęć (Adamek Artur, Bitner-Przybylska Katarzyna, Brożyna Michał, Chudzik Mariusz, Frań Aneta, Karasek Iwona, Kohutek Konrad, Korus Krzysztof, Kwaśnicki Radosław, Lachner Jacek, Molis Janusz, Olczyk Magdalena, Płończyk Katarzyna, Podlasko Paweł, Porzycki Marek, Rataj Andrzej, Rogoń Dominika, Rusinek Michał, Spyra Marcin, Spyra Tomasz, Szuster Sergiusz, Tereszkiewicz Piotr, Wacławik Agata, Wejman Filip, Wyrwiński Michał, Zoll Fryderyk, Prawo bankowe. Komentarz, Tom I i II, Zakamycze, 2005, Komentarz do art. 6 ustawy - Prawo bankowe).

Zatem prawna możliwość przekazania innym podmiotom czynności faktycznych związanych z działalnością bankową nie oznacza, że podmiot obejmujący takie czynności będzie wykonywał czynności bankowe, czy wręcz świadczył usługi finansowe.

Również w powołanym przez Wnioskodawcę orzeczeniu w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), TSUE zaznaczył, iż dla zastosowania zwolnienia istotne jest, aby usługa pomocnicza, z ogólnego punktu widzenia, stanowiła osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi finansowej. Trybunał wskazał, iż nie może to być zatem sama czynność techniczna, taka jak udostępnienie bankowi systemu rozliczeniowego, która pozwoli doprowadzić do przeniesienia środków pomiędzy rachunkami i do zaksięgowania transakcji. Dla uznania danej usługi za zwolnioną z VAT decydująca może być kwestia czy odpowiedzialność usługodawcy jest ograniczona do aspektów technicznych czy obejmuje charakterystyczne i istotne aspekty transakcji.

Przedmiotowa usługa dostępu do systemów elektronicznych umożliwia Bankowi dokonywanie transakcji na rynku walutowym, jednak ma ona charakter jedynie technicznej obsługi tych transakcji i sama w sobie nie posiada cech usług finansowych.

Reasumując, nabywane przez Wnioskodawcę usługi dostępu do systemów elektronicznych, w których kojarzeni są uczestnicy transakcji na rynku walutowym - świadczone przez firmę z siedzibą w Szwajcarii - nie stanowią usług właściwych do wykonania usługi podstawowej tj. usługi finansowej zwolnionej od podatku VAT bowiem nie obejmują one funkcji charakterystycznych dla tej usługi. Zatem nie korzystają one ze zwolnienia od podatku od towarów i usług lecz podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową 23%.

Zatem należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.