IPPP1/443-1013/12/15-7/S/EK

wydana po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 959/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 21 sierpnia 2015 r.)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 959/13 (data wpływu prawomocnego orzeczenia - 21 sierpnia 2015 r.) - stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2012 r. (data wpływu 9 października 2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.) na wezwanie Organu z dnia 10 grudnia 2012 r. (skutecznie doręczone 13 grudnia 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla sprzedaży napojów A., m., latte m. i cappuccino - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 października 2012 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla sprzedaży napojów A., m., latte m. i cappuccino. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.) na wezwanie Organu z dnia 10 grudnia 2012 r. (skutecznie doręczone 13 grudnia 2012 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się prowadzeniem parku rozrywki. Goście parku mogą kupić do spożycia na miejscu lub na wynos następujące napoje:

1. A. z mlekiem składa się z espresso, 92,5 ml wody oraz ok. 50 ml mleka.

2. Espresso m. składa się z espresso i mlecznej plamki o objętości ok.10ml.

3. Latte macciato składa się w 1/10 objętości z espresso, w 7/10 z mleka i w 2/10 z pianki mlecznej.

4. Cappuccino składa się w 1/6 objętości z espresso, w 4/6 z mleka i w 1/6 z pianki mlecznej

Głównym składnikiem wyżej wymienionych napojów jest espresso. Espresso jest otrzymywane poprzez przeciśnięcie od 22,5 do 27,5ml wody o temperaturze od 88 do 92 stopni Celsjusza pod ciśnieniem od 8 do 10 bar przez 6,5 do 7,5 g odpowiednio zmielonej kawy w czasie od 22,5 do 27,5s. Na powierzchni espresso powinna znajdować się crema, tzw. pianka.

Ponadto składnikiem napojów jest mleko. Stosowane jest mleko pasteryzowane, UHT, o zawartości tłuszczu mlekowego od 2,0 do 3,2%.

Wnioskodawca uzyskał interpretację statystyczną z której wynika, że taka działalność mieści się w grupowaniu PKWiU 56 "Usługi związane z wyżywieniem" oraz że takie napoje jako towary w obrocie mieszczą się w grupowaniu PKWiU 11.07.19.0 "Pozostałe napoje bezalkoholowe".

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż procedura sprzedaży przedmiotowych kaw jest następująca:

Wnioskodawca nie zapewnia obsługi kelnerskiej. Wnioskodawca prowadzi park rozrywki na terenie którego jest bardzo dużo miejsca, w tym także możliwość konsumpcji. Nie jest to jednak miejsce należące do punktu sprzedaży, w szczególności może w tych miejscach usiąść każdy, kto jest w parku rozrywki, może tam zjeść także własne jedzenie (przyniesione ze sobą), może tam usiąść w dowolnym celu (np. lektury, rozmowy, odpoczynku). Naczynia i nakrycia stołowe przeznaczone wyłącznie do konsumpcji kawy to kubek jednorazowy, tekturowy, z nadrukiem firmy kawowej, mieszadełko plastikowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanych napojów A., espresso m., latte m. i cappucino jest opodatkowana obniżoną stawką VAT.

Wnioskodawca wskazał, że załącznik nr 3 w poz. 52 wymienia: "Pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje: 1) w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, 2) zawierające tłuszcz mlekowy klasyfikowanego w grupowania 11.07.19.0 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w tym załączniku są wymienione towary opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług. Ponadto zgodnie z § 7 pkt 1 i załącznikiem 1 poz. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. usługi związane z wyżywieniem również są opodatkowane obniżoną stawką podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jednoznaczne stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że sprzedaż opisanych napojów jest opodatkowana obniżoną stawka VAT (7%, przejściowo 8%).

W dniu 8 stycznia 2013 r. wydana została interpretacja indywidualna nr IPPP1/443-1013/12-4/EK, w której stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej Organ wskazał, że z uwagi na fakt, że Minister Finansów nie określił które produkty należy uznać za dodatki podawane do kawy, jak również nie określił procentowego udziału kawy w przygotowanym napoju - kawa, jak również napój, przy którego przygotowaniu następuje proces parzenia kawy, powinny być wyłączone z opodatkowania preferencyjną stawką. Dlatego w przypadku, gdy przedmiotem sprzedaży są napoje, takie jak kawa A., espresso macciachto, latte macciato oraz cappuccino - preferencyjna stawka podatku nie znajdzie zastosowania. Zatem sprzedaż ww. napojów spożywanych w lokalu jak również sprzedaż "na wynos" wskazanych napojów, w skład których wchodzi kawa z dodatkiem mleka, opodatkowana jest podstawową stawką podatku 23%, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy.

Powyższa interpretacja była przedmiotem skargi Strony. Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. III SA/Wa 959/13 uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną nr IPPP1/443-1013/12-4/EK z dnia 8 stycznia 2013 r. Wskazując na motywy uchylenia zaskarżonej interpretacji, Sąd stwierdził, że nie można za jedynie doprecyzowującą uznać zmiany treści przepisu polegającej na tym, że w załączniku nr 3 do u.p.t.u. w miejsce pozycji "wyłącznie niegazowane napoje zawierające tłuszcz mlekowy" wprowadza się zapis "zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju". W ocenie Sądu jest to ewidentne ograniczenie zakresu przedmiotowego towarów objętych poz. 52 załącznika. Analogiczna sytuacja występuje w przypadku usług określonych w poz. 7 pkt 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia wykonawczego, w którym w miejsce wyłączenia "kawy i herbaty (wraz z dodatkami)" wprowadzono "napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju".

Zdaniem Sądu, zasadne jest przyjęcie, że dostawa napojów opisanych przez Skarżącego, przypisanych do grupowania PKWiU z 2008 r. 11.07.19.0, stanowią sprzedaż "napojów zawierających tłuszcz mlekowy" nie zaś sprzedaż "kawy z dodatkami". W ocenie WSA nie sposób przyjąć, że ten sam napój jest inaczej kwalifikowany jako wyrób i inaczej jako przedmiot usługi. Innymi słowy, skoro jako wskazane napoje A., espresso m., latte m. i cappuccino nie są "kawą z dodatkami", a napojem mlecznym, ich sprzedaż nie może być uznana za usługę sprzedaży kawy z dodatkami.

Zdaniem Sądu § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 7 zał. nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. dotyczy dostawy usług, a nie dostawy towarów. Budowanie na tej podstawie poglądu prawnego, co do wyłączenia w stosowaniu stawki obniżonej nie ma uzasadnienia prawnego.

W ocenie Sądu, sprzedaż przedmiotowych napojów do spożycia w parku rozrywki prowadzonym przez Skarżącą, w którym klienci mają do dyspozycji stoliki i krzesła i tym samym mogą na miejscu kupić do spożycia przedmiotowe napoje, stanowi świadczenie usługi w rozumieniu wskazanego przez Skarżącą grupowania 56 według PKWiU z 2008 r. tj. "usługi związane z wyżywieniem"- co wynika także z uzyskanej przez Skarżącą interpretacji statystycznej. Sąd wskazał, że sprzedaż napojów "na wynos" tj. sprzedaż, w przypadku której spożycie napojów przez klientów nie odbywa się w lokalu, Organ winien ocenić odrębnie, a mianowicie czy określone świadczenie należy potraktować jako złożone (dostawa towarów czy też świadczenie usług). WSA zaznaczył przy tym, że pomimo, że organ podjął taką próbę, z uzasadnienia interpretacji wynikają sprzecznie wniosku, gdyż - z jednej strony Organ zakwalifikował sprzedaż napojów w całości jako dostawę, z drugiej zaś, uznając stanowisko Skarżącej za nieprawidłowe, odwołał się do przepisów dotyczących usługi związanej z wyżywieniem.

Sąd stwierdził, że zaskarżona interpretacja wydana została zarówno z naruszeniem przepisów prawa procesowego, tj. art. 14c O.P. poprzez przyjęcie przez Organ innego zgrupowania przedmiotowych napojów, niż wskazane przez Skarżącą oraz prawa materialnego, tj. art. 41 ust. 1 w związku z poz. 52 załącznika nr 3. Ponownie rozpatrując wniosek Organ winien ocenić czy przedstawione we wniosku okoliczności sprzedaży na wynos uzasadniają stwierdzenie, że jest to dostawa towarów. Jeżeli Organ uzna sprzedaż przedmiotowych napojów na wynos za dostawę, to ustalić winien też odpowiednią stawkę podatku dla takiej sprzedaży.

Ww. rozstrzygnięcie było przedmiotem skargi kasacyjnej Ministra Finansów. Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. sygn. akt I FSK 615/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Organu, stwierdzając, że sąd pierwszej instancji prawidłowo uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego oraz z uwagi na wnioski płynące z wyroku WSA z dnia 21 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 959/13 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie trzeba wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi park rozrywki. Goście parku mogą kupić do spożycia na miejscu lub na wynos napoje: A., Espresso m., Latte macciato,Cappuccino. Wszystkie wymienione napoje składają się z odpowiedniej ilości kawy espresso i mleka. Wnioskodawca wskazał, że działalność polegająca na sprzedaży ww. napojów mieści się w grupowaniu PKWiU 56 "Usługi związane z wyżywieniem" oraz że takie napoje jako towary w obrocie mieszczą się w grupowaniu PKWiU 11.07.19.0 "Pozostałe napoje bezalkoholowe". W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż sprzedając ww. napoje nie zapewnia obsługi kelnerskiej. Wnioskodawca prowadzi park rozrywki na terenie którego jest bardzo dużo miejsca, w tym także możliwość konsumpcji. Nie jest to jednak miejsce należące do punktu sprzedaży, w szczególności może w tych miejscach usiąść każdy, kto jest w parku rozrywki, może tam zjeść także własne jedzenie (przyniesione ze sobą), może tam usiąść w dowolnym celu (np. lektury, rozmowy, odpoczynku). Naczynia i nakrycia stołowe przeznaczone wyłącznie do konsumpcji kawy to kubek jednorazowy, tekturowy, z nadrukiem firmy kawowej, mieszadełko plastikowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy związane są ze stawką podatku VAT dla sprzedaży wymienionych napojów spożywanych w lokalu, jak również na wynos.

W celu prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz prawidłowa klasyfikacja statystyczna przedmiotu sprzedaży. Ustalenie, czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Zatem, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że stosownie do obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r. art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 2011. 77. 1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z art. 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W oparciu o powyższe regulacje, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (w szczególności wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz wyrok z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) wnioskować można, że działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności, czy napojów jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

W wyroku C-499/09 Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że działalność restauracyjną charakteryzuje cały zespół cech i czynności, co oznacza m.in., że do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (szatnia itp.), umeblowanie i zastawa stołowa, jak również personel restauracji. Wszystkie te elementy, wraz z dostarczeniem posiłków i napojów, należy - w świetle wspólnotowych, zharmonizowanych regulacji VAT - klasyfikować jako świadczenie usług. Sytuacja wygląda jednak odmiennie, jeśli transakcja dotyczy żywności sprzedawanej "na wynos" i nie obejmuje usług służących ułatwieniu (uprzyjemnianiu) konsumpcji na miejscu przy odpowiednim wystroju (atmosferze) lokalu. Oznacza to, że w przypadku, gdy sprzedawca wydaje klientowi wyłącznie określone produkty żywnościowe oraz napoje, a jednocześnie klient nie wyraża chęci korzystania z infrastruktury (lokalu) oferowanej przez sprzedawcę i po nabyciu towarów zamierza opuścić lokal, należy uznać, że nie nastąpiło świadczenie jakiejkolwiek usługi, a przedmiotowa transakcja powinna być uznana za dostawę towarów.

Analogicznie w wyroku z C-497/09 Trybunał Sprawiedliwości wskazał, że sprzedaż świeżo przygotowanych dań i artykułów żywnościowych do spożycia na miejscu na stoiskach lub w pojazdach gastronomicznych, lub we foyer kin stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 5 VI Dyrektywy, jeżeli z oceny jakościowej całości transakcji wynika, że elementy świadczenia usług poprzedzające dostawę artykułów żywnościowych i towarzyszące jej nie mają charakteru przeważającego.

A zatem należy wskazać, że jeżeli wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom związanym z przyrządzaniem i dostarczaniem ww. napojów w lokalu towarzyszą odpowiednie usługi wspomagające, pozwalające na ich natychmiastowe spożycie, to należy uznać je za usługi, a nie dostawę towarów. W niniejszej sprawie, przygotowywanie i sprzedaż napojów do spożycia w parku rozrywki prowadzonym przez Wnioskodawcę, w którym klienci mają do dyspozycji stoliki i krzesła (infrastrukturę) i tym samym mogą na miejscu kupić do spożycia przedmiotowe napoje, stanowi świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Potwierdza to również uzyskana przez Wnioskodawcę interpretacja statystyczna (grupowanie 56 według PKWiU z 2008 r.).

Natomiast w przypadku, kiedy czynność dotyczy jedynie dostarczenia napoju "na wynos" i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach, należy potraktować taką transakcję jako dostawę towaru.

Odnosząc się następnie do możliwości opodatkowania ww. czynności obniżonymi stawkami podatku VAT należy mieć na względzie, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Należy podkreślić, że zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienia od podatku od towarów i usług, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, ma charakter wyjątkowy i możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie, na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ponadto, w myśl art. 41 ust. 2a, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 52 wskazano na sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 11.07.19.0 "Pozostałe napoje bezalkoholowe-wyłącznie niegazowane napoje:

Ponadto zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 31 wymienione zostały również, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 11.07.19.0, "Pozostałe napoje bezalkoholowe - wyłącznie niegazowane napoje:

Ponadto, w myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm., obowiązujące od dnia 6 kwietnia 2011 r.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

Pod poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów i usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Odnośnie sprzedaży napoju, który ma być spożywany w lokalu, zakwalifikowanej jak wskazano wyżej jako świadczenie usług, należy wskazać, że usługi gastronomiczne klasyfikowane przez Wnioskodawcę do PKWiU ex 56, wskazane zostały w poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%. Obniżona stawka nie dotyczy jedynie towarów, których sprzedaż wyłączono z opodatkowania według tej stawki. Powołany przepis wskazuje, że stawki preferencyjnej nie stosuje się m.in. do sprzedaży kawy i herbaty (wraz z dodatkami). Dla prawidłowego zakwalifikowania usług, w ramach których Spółka sprzedaje napoje, takie jak - wymienione we wniosku - kawa A., m., latte m. i cappuccino, przyrządzane w lokalu, pod odpowiednią stawkę podatku, należy oprzeć się na wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacjach statystycznych. Jak wynika ze stanu faktycznego sprawy, usługi przyrządzania, podawania i sprzedaży powyższych napojów Urząd Statystyczny zakwalifikował jako "usługi związane z wyżywieniem" (grupowanie 56 wg PKWiU z 2008 r.). Natomiast napoje te, jako towary, zakwalifikowane zostały jako "pozostałe napoje bezalkoholowe" (grupowanie 11.07.19.0 wg PKWiU z 2008 r.). Bazowym składnikiem wymienionych napojów, oprócz kawy, jest mleko z zawartością tłuszczu od 2% do 3,2%, tym samym, jak potwierdza otrzymana przez Spółkę opinia Urzędu Statystycznego, należy je klasyfikować do grupowania 11.07.19.0 PKWiU 2008 - "pozostałe napoje bezalkoholowe", a nie jako kawę, o której mowa w pozycji 7 pkt 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia wykonawczego. Zasadne jest bowiem przyjęcie, że usługi stanowiące sprzedaż napojów opisanych przez Wnioskodawcę do spożycia w lokalu, przypisanych do grupowania 11.07.19.0 PKWiU z 2008 r. stanowią sprzedaż "pozostałych napojów bezalkoholowych", nie zaś sprzedaż "kawy z dodatkami". Tym samym, sprzedaż napojów: kawa A., m., latte m. i cappucino, zawierających tłuszcz mlekowy i kawę, przygotowywanych i podawanych w ramach świadczonych usług gastronomicznych w lokalu, zakwalifikowanych do usług związanych z wyżywieniem - PKWiU ex 56, korzysta z obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

Natomiast w przypadku sprzedaży wskazanych wyżej napojów "na wynos", sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 11.07.19.0, gdzie, jak wyżej wskazano, sprzedaż taką należy traktować jako dostawę towarów, zastosowanie znajdzie stawka podatku podatku w wysokości 5%, zgodnie z poz. 31 załącznika nr 10 do ustawy. Sprzedane napoje są napojami bezalkoholowymi, niegazowanymi, zawierającymi tłuszcz mlekowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż opisanych napojów jest opodatkowana obniżoną stawka podatku, w wysokości 8% należało uznać za nieprawidłowe.

Zatem, w świetle obowiązującego stanu prawnego i przedstawionych okoliczności sprawy oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 21 listopada 2013 r. sygn. akt III Sa/WA 959/13 stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji nr IPPP1/443-1013/12-4/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.