IPPP1/443-1002/14-2/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług służących realizacji projektu - jest prawidłowe.

W dniu 3 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług służących realizacji projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest beneficjentem umowy finansowej zawartej 5 maja 2014 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Komisją Europejską (KE) przyznającej grant na działania sieci Europejskich Służb Zatrudnienia (EURES) w Polsce od 1 czerwca 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. w ramach projektu. Umowa tego typu jest zawierana przez Wnioskodawcę rokrocznie w celu realizacji działań EURES w Polsce.

EURES jest siecią współpracy publicznych służb zatrudnienia i ich partnerów na rynku pracy w krajach UE/EOG: w Polsce zadania w ramach sieci EURES realizują Wnioskodawca oraz wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy. Sieć EURES została powołana przez Komisję Europejską, aby wspierać jedną z czterech podstawowych swobód obywateli UE/EOG, tj. swobodę przepływu pracowników poprzez: międzynarodowe pośrednictwo pracy, informowanie na temat warunków życia i pracy w krajach członkowskich, identyfikowanie i przeciwdziałanie przeszkodom w mobilności. Usługi EURES są ogólnodostępne, bezpłatne i skierowane do osób poszukujących pracy, zainteresowanych wyjazdem do innego kraju UE/EOG w celach podjęcia pracy oraz do pracodawców, którzy chcą prowadzić rekrutację pracowników z zagranicy.

Działania sieci EURES w Polsce współfinansowane są z budżetu Komisji Europejskiej. Środki finansowe przekazywane są Polsce na podstawie ww. umowy. Działania przewidziane w umowie realizowane są przez Wnioskodawcę oraz szesnaście wojewódzkich i pięć powiatowych urzędów pracy, którym środki na ten cel Wnioskodawca przekazuje na mocy porozumień zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a województwami i powiatami.

Wartość środków finansowych przyznanych przez Komisję Europejską na działania EURES od 1 czerwca 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. to 654 979,82 euro. Po zakończeniu okresu realizacji umowy Komisja Europejska rozlicza wydatki poniesione przez beneficjenta. Za koszty kwalifikowalne projektu uznaje się wydatki na podróże służbowe oraz na zakup towarów i usług, bezpośrednio związane z realizacją działań określonych w ww. umowie. Podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym tylko wówczas, gdy beneficjent umowy nie ma możliwości jego odzyskania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odzyskania poniesionego podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług służących realizacji projektu.

Wnioskodawcy - beneficjentowi projektu współfinansowanego z budżetu Komisji Europejskiej - nie przysługuje prawo do odzyskania poniesionego podatku VAT naliczonego przy zakupie towarów i usług służących realizacji projektu.

Powyższe wynika z:

1. Art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zgodnie z którym Wnioskodawcę, jako organu władzy publicznej, nie uznaje się za podatnika.

2. Charakteru działań wykonywanych w ramach projektu, które to działania nie mają charakteru zarobkowego i rynkowego, wobec czego oferowane są beneficjentom ostatecznym bezpłatnie. Zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu nie jest powiązany z dalszą sprzedażą opodatkowaną (czynnością opodatkowaną). Wobec powyższego nie ma zastosowania art. 86 przedmiotowej ustawy stanowiący o prawie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a i b) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje czynny podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. poz. 1656), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów uznany za podatnika podatku od towarów i usług gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz kiedy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca jest urzędem obsługującym organ jakim jest Minister zadania nałożone przepisami prawa Wnioskodawca spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 6 ustawy i niewystępuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest beneficjentem umowy finansowej zawartej 5 maja 2014 r. pomiędzy Wnioskodawcą a Komisją Europejską (KE) przyznającej grant na działania sieci Europejskich Służb Zatrudnienia (EURES) w Polsce od 1 czerwca 2013 r. do 31 grudnia 2014 r. w ramach projektu pn. "Plan działania EURES 2013/2014 - POLSKA". Umowa tego typu jest zawierana przez Wnioskodawcę rokrocznie w celu realizacji działań EURES w Polsce. EURES jest siecią współpracy publicznych służb zatrudnienia i ich partnerów na rynku pracy w krajach UE/EOG: w Polsce zadania w ramach sieci EURES realizują Wnioskodawca oraz wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy. Sieć EURES została powołana przez Komisję Europejską, aby wspierać jedną z czterech podstawowych swobód obywateli UE/EOG, tj. swobodę przepływu pracowników poprzez: międzynarodowe pośrednictwo pracy, informowanie na temat warunków życia i pracy w krajach członkowskich, identyfikowanie i przeciwdziałanie przeszkodom w mobilności. Usługi EURES są ogólnodostępne, bezpłatne i skierowane do osób poszukujących pracy, zainteresowanych wyjazdem do innego kraju UE/EOG w celach podjęcia pracy oraz do pracodawców, którzy chcą prowadzić rekrutację pracowników z zagranicy. Działania sieci EURES w Polsce współfinansowane są z budżetu Komisji Europejskiej. Środki finansowe przekazywane są Polsce na podstawie ww. umowy. Działania przewidziane w umowie realizowane są przez Wnioskodawcę oraz szesnaście wojewódzkich i pięć powiatowych urzędów pracy, którym środki na ten cel Wnioskodawca przekazuje na mocy porozumień zawieranych pomiędzy Wnioskodawcą a województwami i powiatami. Zadania wykonywane w ramach projektu oferowane są beneficjentom ostatecznym bezpłatnie. Zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu nie jest powiązany z dalszą sprzedażą opodatkowaną.

Z uwagi na przedstawiony stan sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. W niniejszej sprawie towary i usługi zakupione w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT w związku z realizacją projektu. W konsekwencji Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku VAT z tego tytułu, w trybie art. 87 ustawy o VAT.

Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku na mocy regulacji rozdziału 4 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r., gdyż z treści wniosku wynika, że środki finansowe w niniejszej sprawie nie pochodzą ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4 wskazanego rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.