IPPB6/4510-358/15-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia Spółki do stosowania zasad wynikających z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na potrzeby ustalania wysokości odsetek od pożyczek - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uprawnienia Spółki do stosowania zasad wynikających z art. 15c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na potrzeby ustalania wysokości odsetek od pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług leasingu. Zawierane przez Spółkę umowy z klientami stanowią umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy CIT.

Na potrzeby finansowania prowadzonej działalności gospodarczej, w 2012 r. Spółka zawarła z B. S.L. (dalej: "B.") umowę o kredyt rewolwingowy (dalej: "Umowa"). Zgodnie z Umową, Spółka może zaciągać finansowanie w ramach ustalonego limitu. Kolejne transze kredytu są przekazywane Spółce zgodnie z jej zapotrzebowaniem, a terminy spłat poszczególnych transz oraz terminy płatności odsetek są każdorazowo uzgadniane z B. Spółka otrzymywała kolejne transze kredytu przed 1 stycznia 2015 r. Natomiast pierwsza w 2015 r. transza kredytu została Spółce przekazana w dniu 30 stycznia 2015 r. W 2015 r. Spółka dokonywała i może dokonywać płatności odsetek zarówno z tytułu transz kredytów faktycznie otrzymanych przed 1 stycznia 2015 r., jak i transz otrzymanych po tej dacie.

Pomiędzy B. a Spółką (zarówno obecnie, jak i przed 1 stycznia 2015 r.) istnieją dalsze powiązania kapitałowe, tj. B. nie jest ani spółką matką, ani spółką siostrą Spółki, jednak zarówno w kapitale zakładowym Spółki, jak i w kapitale zakładowym B. inny podmiot posiada pośrednio ponad 25% udziałów.

W dniu 30 stycznia 2015 r. (data nadania: 28 stycznia 2015 r.) wpłynęło do właściwego dla Spółki naczelnika urzędu skarbowego zawiadomienie o wyborze przez Spółkę zasad określonych w art. 15c ustawy CIT na potrzeby ustalania wysokości odsetek podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy począwszy od 2015 r. Spółka jest uprawniona do stosowania zasad wynikających z art. 15c ustawy CIT na potrzeby ustalania wysokości odsetek od pożyczek w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, począwszy od 2015 r. Spółka jest uprawniona do stosowania zasad wynikających z art. 15c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: ustawy CIT) na potrzeby ustalania wysokości odsetek od pożyczek w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Z dniem 1 stycznia 2015 r., obok istniejących dotychczas regulacji wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, została wprowadzona możliwość stosowania alternatywnych zasad w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT. Zasady te wynikają z art. 15c ustawy CIT.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy CIT spółki i spółdzielnie, które otrzymały pożyczkę w rozumieniu art. 16 ust. 7b od podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61, mogą nie stosować wynikających z tych przepisów ograniczeń w zaliczaniu odsetek od takiej pożyczki do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli zdecydują o stosowaniu zasad określonych w niniejszym artykule. O wyborze stosowania tych zasad spółki i spółdzielnie są obowiązane zawiadomić, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego.

Artykuł 15c ust. 12 ustawy CIT stanowi natomiast, iż podatnik, który do dnia otrzymania pożyczki, o której mowa w ust. 1, nie stosował w roku podatkowym ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 albo 61, może wybrać sposób zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek według zasad, o których mowa w niniejszym artykule, pod warunkiem zawiadomienia, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy takiej pożyczki. W przypadku zaistnienia tych okoliczności w trakcie roku podatkowego, podatnik stosuje zasady określone w niniejszym artykule od początku roku podatkowego.

Możliwość stosowania art. 15c ustawy CIT jest zatem uzależniona od dokonania przez podatnika wyboru tej metody poprzez zawiadomienie właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminach wskazanych w ustawie CIT.

Dodatkowe regulacje w powyższym zakresie wprowadzają również przepisy przejściowe wynikające z ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (dalej: "Ustawa Nowelizująca"). W myśl art. 7 ust. 1 ustawy CIT do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku których kwota udzielonej podatnikowi pożyczki (kredytu) została temu podatnikowi faktycznie przekazana przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 oraz ust. 6 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r. Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 Ustawy Nowelizującej podatnicy, którzy przed dniem 1 stycznia 2015 r. zawarli umowę pożyczki z podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r., mogą, począwszy od pierwszego roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2014 r., dokonać wyboru stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. O wyborze stosowania zasad określonych w art. 15c ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, podatnicy są obowiązani zawiadomić, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2014 r. W takim przypadku podatnicy nie stosują ograniczeń w zaliczaniu odsetek od potyczki (kredytu) do kosztów uzyskania przychodów, wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Jak wynika z powołanych przepisów zasadą jest, iż zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego o wyborze metody alternatywnej winno być dokonane w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego. Niemniej jednak w określonych przypadkach zawiadomienie takie winno być złożone w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki, co wynika z art. 15c ust. 12 ustawy CIT.

Zdaniem Spółki, zważywszy na literalne brzmienie art. 15c ust. 12 ustawy CIT, termin na złożenie zawiadomienia o wyborze metody określonej w art. 15c ustawy CIT wynikający z tego przepisu winien być stosowany, jeżeli do dnia otrzymania pożyczki podatnik nie stosował w roku podatkowym ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 60 albo 61 ustawy CIT, co ma miejsce między m.in. wówczas, gdy zostały zawarte umowy pożyczek z podmiotami innymi niż spółka-matka lub spółka-siostra, a kwoty pożyczek zostały faktycznie przekazane przed 1 stycznia 2015 r., a tym samym, do czasu otrzymania pierwszej pożyczki w 2015 r. na podstawie art. 7 ust. 1 Ustawy Nowelizującej stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r. Oznacza to w praktyce, iż nie stosuje się wówczas żadnych ograniczeń wynikających z przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Taka sytuacja miała miejsce w przypadku Spółki.

Spółka otrzymała bowiem przed 1 stycznia 2015 r. pożyczkę od podmiotu innego niż spółka-matka lub spółka-siostra, a więc do 31 grudnia 2014 r. nie miały do niej zastosowania ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r.). Spółka została objęta ograniczeniami wynikającymi z art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT dopiero z chwilą zaciągnięcia pierwszej w 2015 r. pożyczki w rozumieniu art. 16 ust. 7b ustawy CIT tj. z chwila otrzymania pierwszej w 2015 r. transzy kredytu na podstawie Umowy.

Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż nie będzie mieć do niej zastosowania termin wynikający z art. 7 ust. 2 Ustawy Nowelizującej, gdyż przed dniem 1 stycznia 2015 r. Spółka nie zawarła umowy pożyczki z podmiotem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2015 r.

Zdaniem Spółki, powyższe argumenty wskazują, iż w przypadku Spółki zastosowanie winny znaleźć zasady dotyczącego terminu na złożenie zawiadomienia o wyborze stosowania metody określonej w art. 15c ustawy CIT wynikające z art. 15c ust. 12 ustawy CIT. Tym samym, warunkiem umożliwiającym stosowanie metody określonej w art. 15c ustawy CIT jest zawiadomienie, w formie pisemnej, właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki.

Powyższe podejście potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB3/423-1166/14-4/AG) stwierdził, iż skoro "Spółka posiada umowy pożyczek (kredytów) zawarte przed 1 stycznia 2015 r. w tym od podmiotów powiązanych pośrednio, od których odsetki nie podlegały przed 1 stycznia 2015 r. przepisom art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 u.p.d.o.p. (zgodnie z treścią przedstawionego zdarzenia przyszłego), może w terminie 30 dni od momentu otrzymania w roku podatkowym pierwszej transzy z tytułu zawartych umów kredytów liniowych na podstawie regulacji art. 15c ust. 12 u.p.d.o.p. dokonać wyboru zasad określonych w art. 15c u.p.d.o.p., poprzez zawiadomienie w formie pisemnej naczelnika właściwego urzędu skarbowego".

Analogiczne stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 lipca 2015 r. (sygn. IPTPB3/4510-110/15-4/PM) oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2015 r. (sygn. IPPB3/423-1169/14-4/AG).

Spółka zawiadomiła właściwego dla Spółki naczelnika urzędu skarbowego w dniu 30 stycznia 2015 r., gdyż w tym dniu zostało doręczone do urzędu skarbowego pismo zawiadamiające o dokonaniu przez Spółkę wyboru metody, o której mowa w art. 15c ustawy CIT i w tym samym dniu Spółka otrzymała pierwszą w 2015 r. transzę kredytu. W ocenie Spółki, nie ulega zatem wątpliwości, iż termin na złożenie zawiadomienia został dochowany, gdyż zgłoszenie wyboru metody alternatywnej nastąpiło w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy CIT.

W opinii Spółki, skoro został dochowany termin na złożenie zawiadomienia o stosowaniu zasad wynikających z art. 15c ustawy CIT, Spółka jest uprawniona do stosowania począwszy od 2015 r. zasad, o których mowa w art. 15c ustawy CIT. Zasady te mogą być przez Spółkę stosowane również w kolejnych latach podatkowych, jednak nie krócej niż trzy lata podatkowe (łącznie z 2015 r.), co wynika z art. 15c ust. 9 ustawy CIT, zgodnie z którym w przypadku dokonania wyboru sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odsetek od pożyczek według zasad, o których mowa w niniejszym artykule, podatnik jest obowiązany stosować te zasady przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, liczony łącznie z rokiem podatkowym, w którym rozpoczął ich stosowanie.

Wobec powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.