IPPB5/4510-955/15-6/PS - Możliwość obniżenia dochodu do opodatkowania uzyskanego na terenie Polski o część kosztów ogólnych poniesionych przez spółkę macierzystą, a przypisanych do zakładu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) uzupełnionego pismem z dnia 11 stycznia 2016 r. (data nadania 11 stycznia 2016 r., data wpływu 12 stycznia 2016 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 17 grudnia 2015 r. Nr IPPB5/4510-955/15-2/PS (data nadania 17 grudnia 2015 r., data doręczenia 5 stycznia 2016 r.) oraz pismem z dnia 26 stycznia 2016 r. (data nadania 26 stycznia 2016 r., data wpływu 3 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w części dotyczącej możliwości obniżenia dochodu do opodatkowania uzyskanego na terenie Polski o część kosztów ogólnych poniesionych przez spółkę macierzystą, a przypisanych do zakładu (pytanie Nr 1 wniosku) - jest prawidłowe.

W dniu 16 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie skutków podatkowych działalności na terytorium Polski.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą w Czechach. Na potrzeby dokonywania transakcji sprzedaży i opodatkowania dochodów uzyskiwanych na terenie Polski posiada numer identyfikacji podatkowej, którym posługuje się, dokonując transakcji sprzedaży towarów oraz transakcji zakupów związanych z tą sprzedażą. Na terenie Polski wynajmuje magazyny, w których przechowuje towar dostarczany na bieżąco z siedziby Spółki w Czechach. Spółka na terenie Polski nie zatrudnia pracowników. Zawarła umowy współpracy z polskimi usługobiorcami dotyczące prowadzenia magazynu i dokonywania sprzedaży na terenie Polski. Spółka nie posiada wpisu do KRS, co jednocześnie oznacza, że nie jest oddziałem w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nabywa towary z siedziby na podstawie dokumentu przesunięcia magazynowego (MM), w cenie ewidencyjnej, ustalonej przez spółkę macierzystą, bez marży. Przesunięte towary przyjmuje na magazyn w cenie wskazanej na dokumencie MM, przeliczając jego wartość na PLN według kursu NBP z dnia poprzedzającego datę wystawienia dokumentu przesunięcia magazynowego. Towary te sprzedaje klientom polskim w cenach rynkowych.

Wnioskodawca ustala dochód do opodatkowania podatkiem dochodowym jako różnicę pomiędzy uzyskanym przychodem ze sprzedaży, a kosztem nabycia sprzedanych towarów ustalonym według ceny przyjęcia tego towaru na magazyn. Przychód pomniejsza o koszty usług związanych z zakupem usług prowadzenia magazynu, prowizji z tytułu sprzedaży i innych kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z prowadzeniem działalności na terenie Polski. Tak obliczony dochód pomniejsza o koszty funkcjonowania spółki macierzystej na podstawie wystawionej przez centralę noty obciążeniowej uwzględniającej poniesioną część kosztów ogólnych, która z obliczeń spółki macierzystej powinna być przypisana do zakładu w Polsce.

W piśmie z dnia 26 stycznia 2016 r. (data nadania 26 stycznia 2016 r., data wpływu 3 lutego 2016 r.) Spółka stwierdziła, że posiada na terytorium Polski zakład. Wnioskodawca przesuwa towary do posiadanego na terytorium Polski zakładu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca może obniżyć dochód do opodatkowania uzyskany na terenie Polski o część kosztów ogólnych poniesionych przez spółkę macierzystą, a przypisanych do zakładu, na podstawie wystawionej przez spółkę macierzystą noty obciążeniowej, bez stosowania marży, a potwierdzającą rzeczywiście poniesione koszty.

2. Czy Wnioskodawca może ustalać wartość sprzedanych towarów w oparciu o dokumenty przesunięcia magazynowego "MM" pomiędzy spółką macierzystą a zakładem, przeliczone po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego datę wystawienia każdego dokumentu, bez stosowania marży.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytanie oznaczone Nr 1 wniosku.

W kwestiach poruszanych w pytaniach oznaczonym Nr 2, a dotyczących podatku od dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne postanowienie.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ustalaniu dochodów zakładu uwzględnione powinny być koszty służące uzyskaniu tych dochodów, w tym także ta część kosztów ogólnych przedsiębiorstwa, jaka proporcjonalnie dotyczy przychodów przypisanych do zakładu, niezależnie od tego, czy koszty te powstały w tym państwie, w którym usytuowany jest zakład, czy w państwie siedziby. Ponieważ polskie przepisy podatkowe nie zawierają regulacji określających szczegółowy sposób podziału kosztów, jakie podlegają przypisaniu do "zakładu", należy stosować zasady określone w art. 7 umowy zawartej między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatku od dochodów i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 13 września 2011 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 991; dalej: umowa) oraz ogólne zasady dotyczące określania dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce, o których mowa w art. 7 ust. 3 i art. 15 ust. 2 i 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.; dalej jako: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak wynika z art. 7 umowy, przy ustalaniu dochodów (zysków) zakładu dopuszcza się potrącenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym leży zakład, czy gdzie indziej. Zatem kosztem zagranicznego zakładu mogą być tylko te koszty zarządu podatnika, które w jakimś stopniu związane są z działalnością tego zakładu. Nie zalicza się do kosztów zakładu takich kosztów zarządu, które nie mają żadnego związku z działalnością zakładu i które na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych mogą być wyodrębnione z kosztów ogólnych podatnika. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Zasada ta wynika z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosuje się ją również w przypadkach, kiedy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania (art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Jeżeli Spółka macierzysta ponosi koszty, które dotyczą tylko zakładu zagranicznego, powinna je przypisać w całości do zakładu. Ustalając przychody Spółka macierzysta powinna uwzględnić całą wartość przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w tym przychody ze sprzedaży produktów i usług, przychody z działalności operacyjnej czy przychody finansowe (np. dodatnie różnice kursowe).

Obciążenie Zakładu kosztami funkcjonowania powinno następować na zasadzie zwrotu kosztów a Spółka macierzysta nie powinna stosować zasady ceny rynkowej z uwzględnieniem odpowiedniej marży.

Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu niezależnie od tego, czy powstały w tym państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej. Zakład nie jest w tym przypadku traktowany analogicznie jak spółka zależna. Zakład nie jest odrębnym od Spółki macierzystej podmiotem, stanowi jedynie wyodrębnioną organizacyjnie i majątkowo część tej Spółki. Zatem wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką a jej oddziałem dokonywane są w ramach jednego podmiotu. Natomiast stosownie do art. 7 ust. 3 konwencji, przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych na rzecz tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej. Istotą powołanych norm jest zatem taki podział zysku osiągniętego przez Spółkę (rozumianego jako suma zysku osiągniętego zarówno na terenie Czech, jaki Polski) aby odpowiadał on zyskowi jaki może być przypisany Zakładowi. W wyniku wzajemnych rozliczeń dokonywanych pomiędzy Spółką a zakładem nie może zatem dojść ani do powstania przychodu, ani do zwiększenia kosztów ich uzyskania. Wzajemne rozliczenia są bowiem przepływami wewnętrznymi dokonywanymi w ramach jednego podmiotu. Rozliczenia te są zatem neutralne podatkowo, nie generują zysku, a ustalają jedynie sposób jego podziału pomiędzy Spółką a jej zakładem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi -Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.