IPPB5/4510-9/16-2/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu:

* dywidend wypłacanych za pośrednictwem Banku - jest prawidłowe,

* odsetek wypłacanych za pośrednictwem Banku - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu dywidend oraz odsetek wypłacanych za pośrednictwem Banku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank S.A. (dalej: "Bank") jest bankiem krajowym prowadzącym działalność na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 128 z późn. zm.) (dalej: "Prawo bankowe"). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank otwiera i prowadzi rachunki papierów wartościowych, na których są ewidencjonowane papiery wartościowe (m.in. akcje oraz obligacje) klientów Banku.

Bank otworzył rachunek papierów wartościowych dla zagranicznego depozytariusza (dalej: "Depozytariusz"). Na rachunku Depozytariusza są ewidencjonowane obligacje emitowane przez Skarb Państwa oraz akcje polskich spółek kapitałowych. Papiery wartościowe ewidencjonowane na tym rachunku są nabywane na rachunek i ryzyko holenderskiego funduszu inwestycyjnego działającego w formie tzw. "fonds voor gemene rekening" (dalej łącznie jako "FGR"), który z punktu widzenia prawa holenderskiego stanowi jedynie wyodrębnioną masę majątkową i nie podlega przepisom holenderskiego prawa spółek handlowych. FGR nie posiada osobowości prawnej, w szczególności, FGR nie jest spółką kapitałową, spółką osobową, ani inną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. FGR nie posiada również zdolności do czynności prawnych, ani struktury organizacyjnej (w rozumieniu organów stanowiących, pracowników, itd.). Zgodnie z prawem holenderskim, FGR działa na podstawie umowy zawartej pomiędzy uczestnikami, Depozytariuszem oraz podmiotem zarządzającym, przy czym udział podmiotu zarządzającego i Depozytariusza podyktowany jest charakterem prawnym FGR.

FGR ma charakter zamknięty, gdyż przewiduje ograniczenia w zakresie możliwości swobodnego zbycia jednostek uczestnictwa przez uczestników (co do zasady, możliwość sprzedaży uzależniona jest od zgody pozostałych uczestników) oraz w zakresie przystąpienia nowych uczestników do FGR.

Generalnie, uczestnicy mają prawo do umorzenia całości lub części posiadanych jednostek uczestnictwa. Niemniej jednak, podmiot zarządzający FGR może - według swojego uznania wprowadzić limit jednostek uczestnictwa do umorzenia. Dodatkowo, podmiot zarządzający oraz Depozytariusz mogą zawiesić prawo uczestników do umorzenia posiadanych jednostek uczestnictwa w określonych przypadkach.

Udział podmiotu zarządzającego i Depozytariusza podyktowany jest charakterem prawnym FGR. Podmiot zarządzający oraz Depozytariusz FGR nie są uczestnikami FGR i tym samym, nie otrzymują jednostek uczestnictwa w FGR. Podmiot zarządzający zarządza FGR, w szczególności inwestuje aktywa wniesione przez uczestników, odpowiada za sprawy organizacyjne, administracyjne oraz zarządcze FGR, jak również odpowiada za przeprowadzenie wyceny aktywów FGR oraz przygotowanie odpowiednich sprawozdań do uczestników. Depozytariusz występuje jedynie jako posiadacz tytułu prawnego do inwestycji dokonywanych z inicjatywy podmiotu zarządzającego. Depozytariusz zawiera umowy i zaciąga zobowiązania w imieniu FGR, niemniej jednak każdorazowo na rachunek i ryzyko uczestników FGR, niemniej jednak, Depozytariusz nie może reprezentować ani zaciągać zobowiązań w imieniu uczestników wobec osób trzecich. Depozytariusz nie działa nigdy z własnej inicjatywy, lecz każdorazowo w oparciu o instrukcje podmiotu zarządzającego FGR, który - jak wskazano powyżej - zarządza FGR i inwestuje jego aktywa w imieniu uczestników. Przedmiotem działalności FGR jest zarządzanie oraz inwestowanie aktywów wniesionych przez jego uczestników. Zgodnie z założeniami, uczestnicy wnoszą aktywa do FGR w zamian za jednostki uczestnictwa w FGR.

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157), przez fundusz zagraniczny rozumie się fundusz inwestycyjny otwarty lub spółkę inwestycyjną, które uzyskały zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe. FGR nie jest ani funduszem inwestycyjnym otwartym (z uwagi na jego zamknięty charakter) ani spółką inwestycyjną, która uzyskała zezwolenie właściwego organu w państwie członkowskim na prowadzenie działalności zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Zgodnie z holenderskim prawem podatkowym, FGR jest podmiotem transparentnym podatkowo, tzn. nie jest uważany za podatnika holenderskiego podatku dochodowego od osób prawnych oraz holenderskiego podatku u źródła. W konsekwencji, FGR:

Dochody generowane przez FGR alokowane są do poszczególnych uczestników FGR, którzy są faktycznymi odbiorcami dochodów wygenerowanych przez podmiot transparentny podatkowo - FGR. W konsekwencji, dochody FGR podlegają opodatkowaniu na poziomie jego uczestników. Tym samym, to uczestnicy FGR (w tym Fundusz) wykazują dochód z tytułu dokonanych przez FGR inwestycji w składanych deklaracjach na podatek dochodowy / podatek od dywidend. Co więcej, zgodnie z holenderskimi przepisami podatkowymi, ani Depozytariusz (pomimo, iż posiada tytuł prawny do inwestycji FGR), ani podmiot zarządzający (pomimo, iż zarządza aktywami wniesionymi przez uczestników oraz inwestycjami) nie podlegają opodatkowaniu w Holandii z tytułu dochodów uzyskanych z inwestycji dokonanych przez FGR. Powyższe wynika z faktu, iż z ekonomicznego punktu widzenia faktycznymi odbiorcami zysku z przedmiotowych inwestycji są uczestnicy FGR.

W wyniku dokonanych inwestycji, FGR uzyskuje odsetki (z obligacji Skarbu Państwa) oraz dywidendy (od akcji polskich spółek kapitałowych). Zgodnie z charakterystyką prawno-podatkową FGR, zyski te alokowane są bezpośrednio do uczestników FGR. Dochody wygenerowane przez FGR wynikają ze zmiany wartości posiadanych przez FGR aktywów. Wycena aktywów dokonywana jest w ustalonych okresach rozliczeniowych (zwykle na bazie miesięcznej). Dochód wygenerowany przez FGR przyporządkowany do danego uczestnika FGR - co do zasady zwiększa wartość posiadanych już przez niego jednostek uczestnictwa, lub znajduje odzwierciedlenie w postaci nowych jednostek uczestnictwa w FGR alokowanych do danego Uczestnika przez podmiot zarządzający. Dodatkowo, podmiot zarządzający FGR - według swojego uznania może zdecydować o wypłacie dochodu osiągniętego przez FGR jego uczestnikom (w formie pieniężnej lub niepieniężnej).

W przedmiotowym stanie faktycznym, uczestnikami FGR są fundusze emerytalne z siedzibą w Holandii (dalej: "Fundusze emerytalne"). Fundusze emerytalne posiadają osobowość prawną i są holenderskim rezydentami podatkowymi, tj. podlegają w Holandii opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Jednocześnie, Fundusze emerytalne są zwolnione podmiotowo z holenderskiego podatku dochodowego od osób prawnych. W związku z tym, Fundusze emerytalne nie są zobowiązane do składania rocznego zeznania podatkowego i tym samym, wykazywania dochodu do opodatkowania, w tym dochodu z tytułu udziału w zyskach wygenerowanych przez FGR.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, w przypadku, gdy Fundusze emerytalne dostarczą Bankowi certyfikaty rezydencji, Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską, a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120, dalej "Polska-Holenderska UPO") w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu dywidend oraz odsetek wypłacanych za pośrednictwem Banku, alokowanych do Funduszy emerytalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dostarczenia przez Fundusze emerytalne certyfikatów rezydencji, Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień Polsko-Holenderskiej UPO w odniesieniu do wypłacanych za pośrednictwem Banku odsetek oraz dywidend alokowanych do Funduszy emerytalnych, w tym do stosowania obniżonych stawek podatkowych dla dywidend wypłacanych przez polskie spółki kapitałowe, jak również ze zwolnienia z opodatkowania w przypadku odsetek wypłacanych z tytułu obligacji Skarbu Państwa.

Stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: u.p.d.o.p.), osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 2c u.p.d.o.p., w przypadku wypłat należności z tytułu:

- obowiązek poboru podatku, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. podatnicy, o ile nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów osiąganych na terytorium RP. Przepis ten wyznacza granice ograniczonego obowiązku podatkowego. Na jego gruncie przyjmuje się, że Polska ma prawo do opodatkowania dochodów osiągniętych przez nierezydenta na terytorium RP. Przepis ten jest spójny z zakresem obowiązków płatnika wypłacającego świadczenia (w tym m.in. odsetki) nierezydentom, wyznaczonym przez art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p.

Wobec powyższego, Bank pełni funkcję płatnika podatku dochodowego w odniesieniu do odsetek oraz dywidend wypłacanych Depozytariuszowi. Z uwagi jednak na to, że Depozytariusz jest jedynie formalnym właścicielem papierów wartościowych (posiada jedynie tytuł prawny do papierów nabytych na rachunek oraz ryzyko FGR) oraz działa wyłącznie w charakterze pośrednika pomiędzy Bankiem a podmiotem, na rachunek którego działa - Depozytariusz nie jest podatnikiem w rozumieniu przepisów u.p.d.o.p. Zakres podmiotowy u.p.d.o.p. może bowiem obejmować wyłącznie te podmioty, którym możliwe jest przypisanie dochodu podatkowego.

Dodatkowym elementem wyznaczającym podmiotowy zakres opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce jest podatkowo-prawny status podmiotu, który uzyskuje dochód w sensie ekonomicznym. Jeśli zostanie on zidentyfikowany jako podmiot transparentny podatkowo w swojej jurysdykcji prawnej, wówczas na gruncie art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. konieczne jest alokowanie tak ustalonego dochodu do podmiotów uznawanych za podatników z tego tytułu zgodnie z prawem wewnętrznym odbiorcy płatności. Chodzi tu przykładowo o transparentne spółki osobowe (wymienione wprost w art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p.), ale także o każde inne "wspólne przedsięwzięcie".

Na gruncie przedstawionego stanu faktycznego wypłacane przez Bank świadczenia ekonomicznie przypadają FGR. Depozytariusz działa bowiem na rzecz i na rachunek FGR. W konsekwencji, skoro FGR, któremu ekonomicznie przypadają odsetki oraz dywidendy wypłacone przez Bank Depozytariuszowi, nie posiada podmiotowości podatkowo-prawnej w Holandii (tekst jedn.: nie jest uznawany za podatnika podatku dochodowego w tej jurysdykcji prawnej), to konieczne jest przypisanie wypłacanych na jego rzecz odsetek oraz dywidend jego uczestnikom (inwestorom), którym są holenderskie Fundusze emerytalne.

Fundusze emerytalne, jak wskazano w stanie faktycznym, posiadają osobowość prawną i są podatnikami dla celów holenderskiego prawa podatkowego. Tym samym, Fundusze będą również podatnikami na gruncie art. 1 ustawy o p.d.o.p. i jako takie, zgodnie z art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. będą podlegały obowiązkowi podatkowemu od dochodów, które osiągną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W konsekwencji, Fundusze emerytalne będą zobowiązane do opodatkowania podatkiem dochodowym zysku z tytułu inwestycji w obligacje Skarbu Państwa oraz akcje polskich spółek kapitałowych, w części odpowiadającej ich udziałowi w zysku FGR.

Podkreślić należy, że powyższe podejście zgodne jest także z założeniami funkcjonowania FGR na gruncie prawa holenderskiego, zgodnie z którymi podatnikami z tytułu zysku osiągniętego przez FGR są jego uczestnicy. Podatnikami nie są podmiot zarządzający FGR oraz Depozytariusz (których udział w FGR wynika z charakterystyki prawnej FGR, tj. braku zdolności do czynności prawnych), gdyż nie uczestniczą oni w podziale zysku wypracowanego przez FGR i tym samym, nie są ekonomicznymi beneficjentami zysku FGR. Zysk ten - zgodnie z postanowieniami umowy o założeniu FGR - przypisany jest bezpośrednio (w odpowiednich proporcjach) do uczestników FGR.

Reasumując, podatnikami podlegającymi ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, z tytułu odsetek oraz dywidend wypłacanych przez Bank są holenderskie Fundusze emerytalne. To te podmioty osiągają dochody na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. przychodów z tytułu odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Z kolei, zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.p., podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Stosownie natomiast do art. 22a u.p.d.o.p. przepisy art. 21 oraz art. 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Tym samym, sposób opodatkowania przychodów z tytułu odsetek od obligacji Skarbu Państwa oraz dywidend z akcji spółek kapitałowych, które są alokowane do Funduszy, powinien zostać określony zgodnie z postanowieniami Polsko-Holenderskiej UPO.

Na podstawie art. 10 Polsko-Holenderskiej UPO dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce do osób mających siedzibę w Holandii podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, z tym że jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma siedzibę w Holandii, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

Z kolei stosownie do art. 11 Polsko-Holenderskiej UPO, odsetki wypłacane z Polski do Holandii - co do zasady - podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce, z tym że jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma siedzibę w Holandii, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek. Niemniej jednak, Polsko-Holenderska UPO przewiduje pewne wyjątki od powyższej zasady ogólnej. I tak jeden z takich wyjątków dotyczy sytuacji gdy odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane w związku z obligacjami emitowanymi przez Rząd Umawiającego się Państwa (art. 11 ust. 3 lit. d) Polsko-Holenderskiej UPO).

W świetle powyższego, Polsko-Holenderska UPO przewiduje preferencyjne stawki podatkowe dla dywidend wypłacanych przez polskie spółki kapitałowe do Holandii, jak również zwolnienie z opodatkowania w przypadku odsetek wypłacanych z tytułu obligacji Skarbu Państwa.

Niemniej jednak, aby skorzystać z postanowień Polsko-Holenderskiej UPO, odbiorca dywidend oraz odsetek powinien być:

Zdaniem Banku, holenderskie Fundusze emerytalne spełniają oba powyższe warunki. Jak wskazano powyżej, Fundusze podlegają w Holandii opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Ponadto, Fundusze emerytalne mogą uzyskać od holenderskich władz podatkowych certyfikaty rezydencji potwierdzające ich rezydencję podatkową w Holandii.

Dodatkowo, Fundusze emerytalne będą posiadać status "osób uprawnionych" (tzw. "beneficial owner") do dywidend oraz odsetek wypłacanych przez Bank (proporcjonalnie do ich udziałów w FGR).

Przepisy u.p.d.o.p., ani postanowienia Polsko-Holenderskiej UPO nie zawierają definicji "osoby uprawnionej". Pewne wskazówki w tym zakresie dostarcza oficjalny Komentarz do Konwencji Modelowej OECD (dalej: Komentarz). Analizując jego treść możliwe jest wyodrębnienie dwóch grup podmiotów nieuznawanych za osoby uprawnione: zastępców w szerokim znaczeniu oraz spółki podstawione (conduit companies). Z uwagi na charakterystykę przedstawionego stanu faktycznego należy skoncentrować się na pierwszej grupie wyłączeń. Przez zastępcę w szerokim znaczeniu uznać należy podmiot, będący odbiorcą płatności, który działa w związku z daną transakcją na rachunek innego podmiotu (we własnym imieniu, bądź w imieniu mocodawcy - jako jego pełnomocnik bądź przedstawiciel) - M. Wilk, Klauzula rzeczywistego beneficjenta (beneficial ownership) po zmianach w Komentarzu do Konwencji Modelowej OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku z 2014 r., Przegląd Podatkowy 2015, nr 9, s. 51. W konsekwencji, Depozytariusz działający na rzecz i na rachunek FGR - nie jest "osobą uprawnioną" do dywidend oraz odsetek wypłacanych przez Bank.

FGR z uwagi na brak podmiotowości prawno-podatkowej nie może stanowić "osoby uprawnionej" w rozumieniu polsko-holenderskiej UPO. Stanowisko Banku potwierdza także raport OECD o spółkach osobowych z 1999 r., w którym wskazano, że w sytuacji, w której spółka osobowa nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w państwie swojej rezydencji, nie może być ona uznana za rzeczywistego beneficjenta uzyskiwanych dochodów. Status ten przysługuje wówczas wspólnikom tej spółki, którym państwo siedziby spółki przypisuje dochód do opodatkowania. Charakter prawny transparentnej spółki osobowej jest przy tym zbliżony do charakteru prawnego funduszy FGR.

Wobec powyższego, nie powinno ulegać wątpliwości, że na gruncie przedstawionego stanu faktycznego za "osoby uprawnione" w rozumieniu Polsko-Holenderskiej UPO uznać należy Fundusze emerytalne.

Jednocześnie, fakt, że odsetki lub dywidendy są wypłacane podmiotowi, który nie jest "osobą uprawnioną" nie oznacza, że Bank nie może stosować postanowień polsko-holenderskiej UPO wobec "osoby uprawnionej" - tj. Funduszy emerytalnych. Zgodnie bowiem z wyrokiem NSA z 11 marca 2015 r., sygn. II FSK 215/13, Klauzula "osoby uprawnionej" (beneficial owner) została wprowadzona do Modelowej Konwencji w celu przeciwdziałania nadużyciom umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przez podmioty rezydujące w krajach trzecich (tekst jedn.: niebędących stroną danej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), działające na terenie umawiającego się państwa przez pośredników, agentów, itp. Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, że postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status faktycznego odbiorcy (beneficial owner), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. W sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2013 r., II FSK 2873/11). Nie oznacza to natomiast braku możliwości zastosowania postanowień umowy wobec ostatecznego odbiorcy odsetek, który jako faktyczny odbiorca jest "osobą uprawnioną do odsetek". Cechą "osoby uprawnionej do odsetek" (beneficial owner of the interest) jest ostateczne czerpanie korzyści z prawa do odsetek. Nie chodzi więc o to, aby "odbiorca odsetek" był odbiorcą bezpośrednim, ale o to, by jako odbiorca faktyczny (a nie pośrednik) był "osobą uprawnioną" do odsetek. Dotyczy to zarówno możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku w państwie źródła odsetek (art. 11 ust. 2 Umowy polsko-niemieckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania), jak też możliwości opodatkowania określonego rodzaju odsetek wyłącznie w państwie, w którym beneficjent ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (art. 11 ust. 3 Umowy polsko-niemieckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania)".

Tym samym, w przypadku dostarczenia przez Fundusze emerytalne certyfikatów rezydencji potwierdzających ich siedzibę dla celów podatkowych w Holandii, Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień UPO w odniesieniu do wypłacanych za pośrednictwem Banku odsetek oraz dywidend alokowanych do Funduszy emerytalnych, w tym do stosowania obniżonych stawek podatkowych dla dywidend wypłacanych przez polskie spółki kapitałowe, jak również ze zwolnienia z opodatkowania w przypadku odsetek wypłacanych z tytułu obligacji Skarbu Państwa, przewidzianych w polsko-holenderskiej UPO.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny (w tym informacje dotyczące obowiązującego w Holandii prawa), należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że brak jest podstaw do przyznania podmiotowości prawnopodatkowej "fonds voor gemene rekening" (dalej: "FGR"). FGR nie posiada bowiem przewidzianego w art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej także: "ustawa") minimalnego pierwiastka zorganizowania, które uprawniałoby do traktowania go jak jednostkę organizacyjną w rozumieniu ustawy. Tym samym przychody osiągane z tytułu inwestycji dokonywanych w ramach FGR należy rozpatrywać przez pryzmat wspólnego przedsięwzięcia podejmowanego przez podmioty uprawnione do czerpania korzyści z jego funkcjonowania. Istnieją zatem podstawy do zastosowania wobec tych podmiotów, będących podatnikami, art. 5 ustawy.

Bez wpływu na powyższe ustalenia pozostaje fakt ujęcia FGR w załącznikach do ustawy oraz dyrektyw UE. Umieszczenie podmiotu w załączniku do ustawy nie stanowi niezależnej normy prawnej uprawniającej do zwolnienia z opodatkowania, w sytuacji niespełnienia łącznie wszystkich warunków wymienionych w pozostałych przepisach tej ustawy. Powyższe stwierdzenie odnosi się nie tylko do przepisów art. 21 ust. 3 i 22 ust. 4 ustawy, które wprost uzależniają zastosowanie zwolnienia od spełnienia dodatkowych warunków odnoszących się do podmiotowości tych jednostek ale również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3. W odniesieniu do ostatniego ze wskazanych przypadków, art. 10 ust. 6 ustawy nakazuje stosowanie przepisów tego artykułu w sposób odpowiedni, co oznacza m.in., że w przypadku podmiotów niebędących podatnikami przepis ten nie będzie mógł być w ogóle zastosowany. Przedstawioną wykładnię potwierdza treść art. 3 dyrektywy 2009/133/WE, który poza warunkami dotyczącymi określonej formy odwołuje się również do kryterium rezydencji i opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu odsetek ustala się w wysokości 20% tych przychodów. Natomiast podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend - w wysokości 19% uzyskanego przychodu (art. 22 ust. 1 ustawy). Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest RP (art. 21 ust. 2 i art. 22a ustawy).

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie, na podstawie art. 26 ust. 2c ustawy, w przypadku wypłat należności z tytułu:

- obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120, dalej "konwencja") odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i do których osobą uprawnioną jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest osobą uprawnioną do odsetek mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 konwencji).

Bez względu na postanowienia ust. 2, odsetki, o których mowa w ust. 1 podlegają opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane m.in. w związku z obligacjami, skryptami dłużnymi lub innymi podobnymi obligacjami emitowanymi przez Rząd Umawiającego się Państwa, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny (art. 11 ust. 3 lit. d konwencji).

Natomiast, zgodnie z art. 10 ust. 1 konwencji, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże dywidendy takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, zyski FGR alokowane są bezpośrednio do uczestników FGR: Funduszy emerytalnych, w konsekwencji osobą uprawnioną do odsetek i dywidend w rozumieniu umowy jest Fundusz emerytalny (Fundusze emerytalne). Wypłata dochodów, natomiast, dokonywana jest do Depozytariusza.

Mając na uwadze przytoczone przepisy, odsetki, powstające w Polsce i do których Fundusz emerytalny (Fundusze emerytalne) jest osobą uprawnioną podlegają opodatkowaniu w Polsce, na zasadach określonych w ustawie. Jednocześnie należy zauważyć, że ograniczenie opodatkowania u źródła, tj. w Polsce, o którym mowa w art. 11 ust. 2 i 3 konwencji, nie będzie miało zastosowania ponieważ oba te przepisy uzależniają przyznanie korzyści od tego, żeby odbiorca odsetek był jednocześnie osobą uprawnioną do odsetek.

Natomiast dywidendy wypłacane z Polski, zakładając, że Depozytariusz ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii, będą podlegały obniżonej stawce podatku u źródła, o której mowa w art. 10 ust. 2 konwencji. Odmiennie niż art. 11 ust. 1 konwencji, przepis art. 10 ust. 1 konwencji odnosi się do dochodu wypłaconego osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Holandii, natomiast art. 10 ust. 2 konwencji odnosi się do takich dywidend, jeżeli osoba uprawniona do dywidend ma miejsce zamieszkania w tym samym państwie.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym:

* Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu dywidend wypłacanych za pośrednictwem Banku - jest prawidłowe,

* Bank będzie uprawniony do stosowania postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w odniesieniu do przychodów uzyskanych z tytułu odsetek wypłacanych za pośrednictwem Banku - jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Spółkę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazać należy, że nie mają one zastosowania na gruncie niniejszej sprawy. Zapadły one bowiem na gruncie polsko-niemieckiej UPO oraz polsko-szwajcarskiej UPO. Natomiast analizowana powyżej polsko-holenderska UPO zawiera inne rozwiązania prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.