IPPB5/4510-877/15-3/IŚ - CIT w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów odsetek i różnic kursowych związanych z pożyczkami na finansowanie działalności deweloperskiej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2015 r. (data wpływu 22 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów odsetek i róznic kursowych związanych z pożyczkami na finansowanie działalności deweloperskiej - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów odsetek i różnic kursowych związanych z pożyczkami na finansowanie działalności deweloperskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem CIT. Wnioskodawca jest spółką celową powołaną do realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego polegającego na budowie we Wrocławiu budynku wielomieszkaniowego wraz z pasażem biurowo-usługowym i miejscami parkingowymi (dalej: Nieruchomość). Po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego (dalej: Inwestycji) poszczególne lokale mieszkalne, użytkowe oraz miejsca parkingowe wchodzące w skład Nieruchomości (dalej: Towary) zostaną przez Spółkę sprzedane nabywcom.

IInwestycja nie mogłaby być zrealizowana bez zaangażowania zewnętrznych źródeł finansowania. Z tego względu, Spółka finansuje Inwestycję m.in. ze środków pochodzących z pożyczek uzyskanych w polskich złotych od podmiotów powiązanych. Ponadto, możliwe jest, że w przyszłości Spółka będzie finansować Inwestycję również ze środków pochodzących z pożyczek udzielonych przez podmioty powiązane w walutach obcych (dalej pożyczki uzyskane przez Wnioskodawcę od podmiotów powiązanych łącznie jako: Pożyczki, w tym Pożyczki uzyskane od podmiotów powiązanych w walutach obcych jako: Pożyczki Walutowe).

Zgodnie ze specyfiką prowadzonej przez Spółkę działalności deweloperskiej, Inwestycja realizowana jest przez kilka lat. W trakcie realizacji Inwestycji Spółka ponosi szereg kosztów, w tym m.in. koszty odsetek od Pożyczek. Spółka bowiem planuje rozpocząć spłaty Pożyczek (wraz z odsetkami)/kapitalizowanie odsetek od Pożyczek jeszcze w trakcie trwania Inwestycji. Ponadto, możliwe jest też przeprowadzenie refinansowania zadłużenia w trakcie trwania Inwestycji.

Ze względu na fakt, że celem Spółki jest sprzedaż Inwestycji (poszczególnych Towarów) w jak najkrótszym okresie po ukończeniu jej realizacji, to od strony księgowej poszczególne Towary będą przez Wnioskodawcę traktowane jako zapasy/produkcja w toku. Ich koszt (w tym odsetki od Pożyczek) i różnice kursowe związane ze spłatą Pożyczek Walutowych rozpoznawane zaś w momencie sprzedaży i korygują koszt własny sprzedaży.

Na tle przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca oczekuje potwierdzenia momentu rozliczenia odsetek od Pożyczek oraz różnic kursowych powstałych w wyniku spłaty w walucie obcej Pożyczek Walutowych przeznaczonych przez Spółkę na realizację Inwestycji w kosztach uzyskania przychodów na gruncie Ustawy o CIT.

Spółka rozpoznaje koszty uzyskania przychodów oraz przychody podatkowe z tytułu różnic kursowych na gruncie Ustawy o CIT zgodnie z tzw. metodą podatkową, tj. art. 15a w związku z art. 9b ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT zapłacone/skapitalizowane odsetki od Pożyczek będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży Towarów, a tym samym powinny być rozpoznawane w wyniku podatkowym w momencie osiągania przychodów ze sprzedaży Towarów.

2. Czy zrealizowane różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty w walucie obcej Pożyczek Walutowych powinny być uwzględnione w wyniku podatkowym w momencie osiągania przychodów ze sprzedaży Towarów (i odpowiednio korygować koszt własny sprzedaży).

Stanowisko Spólki:

1. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: Ustawa o CIT) zapłacone/skapitalizowane odsetki od Pożyczek będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży Towarów, a tym samym powinny być rozpoznawane w wyniku podatkowym w momencie osiągania przychodów ze sprzedaży Towarów.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, różnice kursowe powstałe w wyniku spłaty w walucie obcej Pożyczek Walutowych powinny być uwzględnione w wyniku podatkowym w momencie osiągania przychodów ze sprzedaży Towarów (i odpowiednio korygować koszt własny sprzedaży).

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: Ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Aby określony koszt (niewymieniony w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT) można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między jego poniesieniem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy.

Wydatek poniesiony przez podatnika może więc stanowić koszt uzyskania przychodów, jeśli spełnione są następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* ma definitywny (bezzwrotny) charakter,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT oraz

* został właściwie udokumentowany.

Biorąc pod uwagę powyższe przesłanki, nie ulega wątpliwości, że wydatki na odsetki od Pożyczek przeznaczonych na działalność deweloperską, w której wyniku Spółka osiągnie przychody ze sprzedaży Towarów, powinny być traktowane jako koszty uzyskania przychodów. Ponoszenie tego wydatku jest ściśle związane z przychodem ze sprzedaży.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Wskazana powyżej kasowa zasada rozliczania odsetek oznacza, że odsetki od pożyczek nie mogą być kosztami uzyskania przychodów dopóki nie zostaną faktycznie zapłacone (lub skapitalizowane). Analiza przepisów Ustawy o CIT prowadzi jednak do wniosku, że zasada kasowa odnosi się wyłącznie do kwestii klasyfikacji odsetek jako kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT, nie przesądza natomiast momentu, w którym zapłacone odsetki powinny zostać rozliczone w rachunku podatkowym. Zasada kasowa rozliczania odsetek od pożyczek nie może bowiem mieć zastosowania w oderwaniu od zasady współmierności przychodów i kosztów wyrażonej w art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT.

Określając moment zaliczenia odsetek od Pożyczek do kosztów uzyskania przychodów, w pierwszej kolejności należy odnieść się do zasad ogólnych Ustawy o CIT. Wnioskodawca pragnie w tym miejscu zaznaczyć, że tak jak wskazał w stanie faktycznym, Towary nie będą stanowiły środków trwałych Wnioskodawcy. W efekcie, koszt ich wytworzenia nie będzie zaliczany do wartości początkowej jakichkolwiek środków trwałych.

Ustawa o CIT przewiduje podział kosztów uzyskania przychodów na: (i) koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz (ii) koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, czyli tzw. koszty pośrednie. Ustawa o CIT nie zawiera jednak definicji kosztów bezpośrednich i pośrednich. W związku z tym, przyporządkowanie poszczególnych kosztów uzyskania przychodów do konkretnego rodzaju kosztów (bezpośrednich lub pośrednich) musi być dokonywane każdorazowo z uwzględnieniem okoliczności poniesienia tych kosztów, a także specyfiki działalności gospodarczej prowadzonej przez podatnika.

Niezależnie od braku definicji legalnych pojęć kosztów bezpośrednich i pośrednich, w ocenie Wnioskodawcy do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zalicza się koszty związane bezpośrednio, jednoznacznie związane z konkretnym przychodem, a do kosztów innych niż koszty związane z przychodem zaliczyć należy wszystkie wydatki, które są ponoszone na bieżąco, w związku z ogółem działalności np. w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W efekcie, koszty poniesione w celu uzyskania przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym przychód ten wystąpił. W konsekwencji, jeśli uzyskanie przychodu wprost zależy od poniesienia danego wydatku, koszt ten będzie można rozliczyć jako koszt podatkowy dopiero w momencie wystąpienia przychodu. Wskazany związek pomiędzy wydatkiem warunkującym osiągnięcie przychodu a tym przychodem uznaje się za bezpośredni. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych i organów podatkowych.

Przepis art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT stanowi z kolei, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za koszty pośrednie uważa się w szczególności koszty służące zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, które nie wykazują związku z konkretnym strumieniem przychodów, ale odnoszą się do całokształtu działalności gospodarczej podatnika. Typowymi przykładami kosztów pośrednich są m.in. koszty działalności pomocniczej podatnika, koszty nabywanych usług doradczych, koszty ogólnego zarządu, czy też koszty ogólnoadministracyjne. Są to więc koszty związane co prawda z prowadzoną działalnością gospodarczą, ale w przeciwieństwie do kosztów bezpośrednich nie mające bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach. Powyższe oznacza, że w przypadku, gdy nie jest możliwe powiązanie wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów z konkretnymi przychodami, to takie wydatki zalicza się do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia.

O uznaniu danego kosztu za bezpośrednio lub pośrednio związany z przychodami przesądza zatem każdorazowo konkretny stan faktyczny. W praktyce oznacza to, że w zależności od specyfiki działalności prowadzonej przez danego podatnika, ten sam rodzaj kosztu może być klasyfikowany odmiennie, a najistotniejszym elementem prawidłowej klasyfikacji danego kosztu jest ustalenie, czy istnieje możliwość ścisłego powiązania go z konkretnym strumieniem przychodów.

Jak wskazano powyżej, Spółka prowadzi działalność w branży deweloperskiej i finansuje Inwestycję ze środków zewnętrznych pochodzących z Pożyczek. Inwestycja realizowana jest w długim okresie, a przychody ze sprzedaży Inwestycji zostaną osiągnięte przez Wnioskodawcę dopiero przy sprzedaży poszczególnych Towarów. Natomiast w trakcie realizacji Inwestycji Spółka ponosić będzie szereg kosztów, w tym m.in. koszty generalnego wykonawcy, koszty materiałów budowlanych, a także koszty spłacanych Pożyczek i odsetek od Pożyczek.

Biorąc pod uwagę charakter działalności Wnioskodawcy i okoliczności, w jakich Spółka ponosi koszty finansowania Inwestycji należy stwierdzić, iż gdyby nie prowadzona przez Wnioskodawcę Inwestycja zmierzająca do uzyskania przychodów ze sprzedaży Towarów, to wydatki związane z zapłatą odsetek od Pożyczek nie byłyby w ogóle poniesione przez Spółkę. Pożyczki zostały bowiem pozyskane przez Wnioskodawcę wyłącznie dla potrzeb sfinansowania Inwestycji, a jej zrealizowanie bez pozyskania finansowania w formie Pożyczek nie byłoby możliwe. Koszty odsetek od Pożyczek nie powstały zatem samoistnie, w oderwaniu od realizowanej Inwestycji. Poniesienie ich spowoduje, że urzeczywistniony będzie podstawowy cel działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, tj. w przyszłości Wnioskodawca uzyska przychody ze sprzedaży Towarów.

W odniesieniu do odsetek od Pożyczek, przeznaczonych na regulowanie zobowiązań handlowych z tytułu prowadzonej działalności deweloperskiej, związek kosztu odsetkowego z przychodami z tytułu sprzedaży Towarów ma więc charakter bezsporny. Obsługa tych Pożyczek jest immanentnie i bezpośrednio związana z realizacją Inwestycji. W rzeczywistości, koszt odsetek ponoszonych w trakcie trwania inwestycji nie różni się od kosztów materiałów budowlanych czy usług budowlanych, które w taki sam sposób jak odsetki od finansowania, są ściśle związane z wytworzeniem Towarów. Ponadto, jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jest przy tym spółką celową, powołaną tylko do realizacji Inwestycji. Dla realizacji działalności Spółki konieczne było zaciągnięcie Pożyczek, co pozwala uznać, że z punktu widzenia ekonomicznego w przypadku realizowanej Inwestycji odsetki od Pożyczek muszą być potraktowane jako koszty bezpośrednio związane z przyszłą sprzedażą Towarów w ramach tej Inwestycji. Środki pieniężne pochodzące z Pożyczek nie zostały przeznaczone przez Spółkę na szeroko pojęte wydatki na utrzymanie działalności przedsiębiorstwa, tylko na ściśle określony cel - realizację Inwestycji, która wygeneruje w przyszłości przychody ze sprzedaży konkretnymi przychodami (tekst jedn.: przychodami ze sprzedaży konkretnych Towarów) ma więc charakter bezpośredni.

W związku z powyższym, koszty odsetek od Pożyczek, ze względu na możliwość ich ścisłego powiązania z konkretnym strumieniem przychodów (sprzedażą Towarów), należy traktować jako koszty bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży Towarów.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż koszty odsetek od Pożyczek poniesione w trakcie realizacji Inwestycji powinny być zgodnie z Ustawą o CIT traktowane przez Wnioskodawcę jako koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, rozliczane współmiernie do przychodów ze sprzedaży Inwestycji. A zatem, koszty płaconych odsetek od Pożyczek powinny być rozliczone proporcjonalnie do osiąganych przychodów z tytułu sprzedaży poszczególnych Towarów.

Na marginesie tylko Spółka wskazuje, że takie podejście jest też zgodne z podejściem księgowym stosowanym przez Spółkę, t.j. płacone odsetki są tymczasowo traktowane jako część wytworzenia Towarów/zapasy, a rozpoznawane jako element kosztu własnego sprzedaży w momencie sprzedaży Towarów.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że zgodnie z art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT zapłacone/skapitalizowane odsetki od Pożyczek będą stanowiły dla niego koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży Towarów, a tym samym powinny być rozpoznawane w wyniku podatkowym w momencie osiągania przychodów ze sprzedaży Towarów.

Powyższe stanowisko w analogicznych stanach faktycznych znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów w podobnych sprawach, m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 kwietnia 2015 r. (nr IBPBI/2/423-1494/14/PC),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 marca 2015 r. (nr IBPB1/2/423-1474/12/14/IZ),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 stycznia 2015 r. (nr IPPB3/423-1149/14-2/k.k.),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 listopada 2014 r. (nr ILPB3/423-388/14-2/KS).

Ad. 2.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 Ustawy o CIT, różnice kursowe zwiększają odpowiednio koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe albo przychody jako dodatnie różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy wartości określonych w ust. 2 i 3 tego artykułu.

W szczególności, uwzględnianie w rozliczeniach CIT różnic kursowych powstałych na spłacie zobowiązań z tytułu otrzymanych pożyczek (kredytów) przewidują zasady określone w art. 15a ust. 1, ust. 2 pkt 5, ust. 3 pkt 5 oraz ust. 9 Ustawy o CIT. Stosownie do art. 15a ust. 3 pkt 5 Ustawy o CIT, ujemne różnice kursowe powstają, jeśli wartość pożyczki (kredytu) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tej pożyczki (kredytu) w dniu jego spłaty. Z kolei, zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 5 Ustawy o CIT dodatnie różnice kursowe powstają, jeśli wartość pożyczki (kredytu) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tej pożyczki (kredytu) w dniu jego spłaty. Na podstawie art. 15a ust. 9 Ustawy o CIT przepisy art. 15a ust. 2 pkt 5 i ust. 3 pkt 5 stosuje się odpowiednio do rat kapitałowych pożyczek (kredytów).

Podobnie jak w przypadku odsetek od pożyczek, przepisy Ustawy o CIT dotyczące rozliczania różnic kursowych na pożyczkach (kredytach) w walucie obcej nie traktują o momencie, w którym różnice kursowe powinny zostać rozliczone w rachunku podatkowym w oderwaniu od innych okoliczności. Jednakże, Ustawa o CIT przewiduje moment, od którego w ogóle różnice kursowe mogą zostać rozliczone w rachunku podatkowym - moment uregulowania zobowiązania w walucie obcej z tytułu pożyczki (kredytu) udzielonej również w walucie obcej.

Spółka rozpoznaje koszty uzyskania przychodów oraz przychody podatkowe z tytułu różnic kursowych zgodnie z tzw. metodą podatkową na podstawie art. 15a Ustawy o CIT.

Jak wskazano wyżej, Spółka prowadzi działalność w branży deweloperskiej i finansuje Inwestycję ze środków zewnętrznych pochodzących z Pożyczek, w tym Pożyczek Walutowych. Inwestycja realizowana jest w długim okresie czasu, w związku z czym przychody ze sprzedaży Inwestycji zostaną osiągnięte przez Wnioskodawcę dopiero przy sprzedaży poszczególnych Towarów. W trakcie realizacji Inwestycji, poza szeregiem kosztów, w tym kosztów finansowania, w zależności od kształtowania się kursów wymiany walut, w wyniku spłaty w walucie obcej Pożyczek Walutowych pojawią się również ściśle związane z kosztem finansowania podatkowe różnice kursowe.

Biorąc pod uwagę charakter działalności Wnioskodawcy i okoliczności, w jakich Spółka finansuje Inwestycję należy stwierdzić, iż gdyby nie prowadzona przez Wnioskodawcę Inwestycja zmierzająca do uzyskania przychodów ze sprzedaży Towarów, to różnice kursowe na spłacie w walucie obcej Pożyczek Walutowych by nie powstały. Pożyczki zostały bowiem pozyskane przez Wnioskodawcę wyłącznie dla potrzeb sfinansowania Inwestycji, a jej zrealizowanie bez pozyskania finansowania w formie Pożyczek nie byłoby możliwe. Różnice kursowe na spłacie Pożyczek Walutowych nie powstałyby zatem samoistnie, w oderwaniu od realizowanej Inwestycji i kosztów jej finansowania.

Rozpoznawanie więc różnic kursowych tak jak innych elementów związanych z Inwestycją (tekst jedn.: uwzględnienie ich w wyniku podatkowym wy momencie uzyskania przychodów ze sprzedaży Towarów) będzie zgodne z zasadą współmierności przychodowi kosztów wyrażoną w art. 15 ust. 4 Ustawy o CIT.

Dodatkowo, na zasadzie analogii można posłużyć się treścią art. 16g ust. 5 Ustawy o CIT. Skoro zgodnie z tym przepisem różnice kursowe naliczone do dnia przekazania do używania budynku jako środka trwałego korygują koszt jego wytworzenia, to uzasadnione powinno być także traktowanie różnic kursowych powstałych w związku z wytworzeniem towarów na sprzedaż (tak jak Towarów w przypadku Spółki) w podobny sposób, tzn. korygując ich wartość (koszt własny sprzedaży) stanowiącą ogół kosztów bezpośrednich poniesionych w związku z realizacją Inwestycji.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie powinno się różnicować sytuacji podatników w tym zakresie. W szczególności, niezależnie od przeznaczenia inwestycji (i) na sprzedaż (tak jak w przypadku Wnioskodawcy) czy też (ii) na wynajem (w przypadku inwestycji w środki trwałe) różnice kursowe powstałe na spłacie finansowania inwestycji powinny korygować wartość "ostatecznego produktu" i w konsekwencji albo powinny wpływać na koszt własny sprzedaży towarów albo zostać odniesione do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. W przypadku Wnioskodawcy, jako że Inwestycja jest przeznaczona na sprzedaż, różnice kursowe powinny korygować koszt własny sprzedaży Towarów.

Ze względu na powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że zrealizowane różnice kursowe powstałe na spłacie Pożyczek Walutowych powinny być uwzględniane w wyniku podatkowym w momencie osiągania przychodów ze sprzedaży Towarów (poprzez odpowiednią korektę kosztu własnego sprzedaży).

Powyższe stanowisko w analogicznych stanach faktycznych znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów w podobnych sprawach, m.in.:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 września 2012 r. (nr IPPB5/423-445/12-2/IŚ),

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 21 czerwca 2012 r. (nr IPPB5/423-231/12-2/IŚ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.