IPPB5/4510-621/15-3/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2015 r. (data wpływu 9 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 14 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu wypłaty wynagrodzenia dla rezydentów podatkowych z Wielkiej Brytanii świadczących usługi prawne - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu wypłaty wynagrodzenia dla rezydentów podatkowych z Wielkiej Brytanii świadczących usługi prawne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność w zakresie produkcji seriali i programów telewizyjnych, działającym w ramach grupy kapitałowej, obejmującej podmioty z różnych państw Unii Europejskiej. W związku z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca korzysta z usług prawnych świadczonych na jego rzecz przez podmioty z grupy, mające siedzibę dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii.

Przed dokonaniem każdej wypłaty wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług prawnych na rzecz ww. podmiotów. Wnioskodawca dysponuje certyfikatem rezydencji podatkowej odbiorcy należności, wydanym przez właściwy organ, potwierdzającym jego rezydencję podatkową w Wielkiej Brytanii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego powyżej stanu faktycznego Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobierania podatku u źródła od wypłat dokonywanych na rzecz podmiotów będących rezydentami podatkowymi Wielkiej Brytanii za świadczone na jego rzecz usługi prawne.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za świadczenie usług prawnych na rzecz podmiotu będącego rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii nie będzie podlegać w Polsce podatkowi u źródła, w związku z czym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do jego pobrania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: Ustawa o CIT), podatek dochodowy z tytułu uzyskanych przez podatników niebędących polskimi rezydentami podatkowymi świadczeń z tytułu m.in. usług prawnych ustala się w wysokości 20% przychodów.

Jednocześnie na mocy art. 21 ust. 2 Ustawy CIT, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem, aby ustalić, czy w opisywanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania podatku u źródła, należy w pierwszej kolejności dokonać analizy odpowiednich postanowień konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840; dalej: "Umowa").

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo to prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 7 Umowy, jeżeli w zyskach mieszczą się dochody lub zyski majątkowe, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach Umowy (np.: dywidendy, należności licencyjne), to należy stosować postanowienia tych innych artykułów.

Jak się podkreśla w literaturze przedmiotu, "zyski przedsiębiorstw podlegają opodatkowaniu w państwie rezydencji przedsiębiorcy. Jedynym wyjątkiem, kiedy zyski takie mogą być opodatkowane w innym państwie, jest okoliczność uzyskiwania ich za pośrednictwem zakładu. Pojęcie zakładu wyznacza bowiem granicę, od której zagranicznemu państwu przysługuje prawo do opodatkowania zysków z działalności gospodarczej prowadzonej na jego terytorium" (tak A. Oktawiec, Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Komentarz, ABC Warszawa 2011, str. 158-159).

W świetle powyższego, w związku z faktem, że zagraniczny podmiot świadczący usługi prawne na rzecz Wnioskodawcy nie posiada w Polsce zakładu oraz, że dochody z tytułu usług prawnych nie zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach Umowy, wynagrodzenie otrzymywane od Wnioskodawcy za świadczenie usług prawnych nie będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce podatkiem u źródła zgodnie z przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 Umowy.

Jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, osoby prawne wypłacające należności z tytułów wymienionych w at. 21 ust. 1 Ustawy CIT (czyli również z tytułu usług prawnych) są obowiązane pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, przy czym nie pobranie podatku zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby zagranicznego podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Z powyższego wynika zatem, że niepobranie podatku u źródła od należności wypłacanych tytułem wynagrodzenia za usługi prawne będzie możliwe, jeżeli podmiot wypłacający jest w posiadaniu certyfikatu rezydencji podatkowej odbiorcy należności.

W związku z faktem, że Wnioskodawca posiada certyfikat rezydencji podatkowej podmiotu, na którego rzecz wypłaca wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług prawnych, nie będzie on zobowiązany do pobierania podatku u źródła od tej należności.

Powyższe stanowisko jest aprobowane zarówno w orzecznictwie sądowym, jak również w interpretacjach podatkowych, wydawanych również na gruncie innych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które zawierają analogiczne postanowienia do tych zawartych w Umowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.