IPPB5/4510-512/15-2/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu dokonania korekty przychodu z tytułu korekty Ceny sprzedanej Nieruchomości oraz różnic kursowych związanych z zapłatą kwot składających się na Cenę lub Cenę Skorygowaną (sprzedaż w momencie, gdy podatnikiem był komplementariusz Spółki) - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu dokonania korekty przychodu z tytułu korekty Ceny sprzedanej Nieruchomości oraz różnic kursowych związanych z zapłatą kwot składających się na Cenę lub Cenę Skorygowaną (sprzedaż w momencie, gdy podatnikiem był komplementariusz Spółki).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada status podatnika CIT począwszy od dnia 1 paździenika 2014 r., tzn. od dnia rozpoczęcia obecnego roku obrotowego Spółki. Poprzedni rok obrotowy Spółki rozpoczął się w dniu 19 listopada 2013 r. i trwał do dnia 30 września 2014 r. W związku z powyższym, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1387, dalej: "Ustawa Zmieniająca"), Spółka do dnia 30 września 2014 r. nie posiadała statusu podatnika CIT.

Spółka podkreśla, iż powyższe zostało potwierdzone w uzyskanej przez Spółkę indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2014 r. (IPPB3/423-392/14-4/MS).

W przeszłości Spółka byla użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej oraz właścicielem budynku (mieszczącego galerię handlową oraz powierzchnie biurowe) zlokalizowanego na przedmiotowej nieruchomości gruntowej (dalej: "Nieruchomość").

We wrześniu 2014 r. Spółka podpisała umowę sprzedaży Nieruchomości (dalej: "Umowa") z inną spółką (dalej: "Nabywca"). W tym samym miesiącu (wrzesień 2014 r.) nastąpiło przeniesienie prawa wieczystego użytkowania oraz własności budynku, jak również wydanie Nieruchomości na rzecz Nabywcy.

W zawartej Umowie Spółka oraz Nabywca (dalej łącznie: "Strony") ustalili cenę sprzedaży Nieruchomości (dalej: "Cena"). Cena ustalona została na poziomie rynkowym, przy czym jej wysokość powiązana została z zakładanymi parametrami biznesowymi Nieruchomości (m.in. wynajęcie całości powierzchni lokali znajdujących się w budynku wzniesionym na Nieruchomości, odpowiedni poziom zysku z tytułu najmu przedmiotowych lokali).

Zgodnie z postanowieniami Umowy, część Ceny płatna jest na rzecz Spółki w określonym terminie po zawarciu Umowy, natomiast pozostała część Ceny podlegać ma zapłacie na rzecz Spółki w przyszłości, po spełnieniu przesłanek biznesowych określonych w zawartym przez Strony porozumieniu określającym techniczne aspekty regulowania płatności Ceny (dalej: "Porozumienie").

Nie jest wykluczone, iż przedmiotowa część Ceny zostanie początkowo przelana przez Nabywcę na rachunek powierniczy prowadzony dla Spółki, z którego następnie będzie stopniowo zwalniana i przekazywana na rzecz Spółki.

Z uwagi na fakt, iż sprzedaż Nieruchomości podlegała opodatkowaniu VAT (powyższe zostało potwierdzone w uzyskanej przez Spółkę indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 30 lipca 2014 r., IPPP1/443-744/14-3/AW), ustalona w Umowie Cena uwzględnia również podatek VAT.

Cena została określona w Umowie częściowo w EUR (kwota netto), a częściowo w PLN (kwota odpowiadająca podatkowi VAT).

Jednocześnie Umowa przewiduje, iż Cena wyrażona w EUR może zostać również zapłacona przez Nabywcę w PLN, po ustalonym w Umowie kursie przeliczeniowym.

W dniu zawarcia Umowy, Spółka wystawiła fakturę VAT na kwotę odpowiadającą Cenie ustalonej w Umowie.

Zgodnie z postanowieniami Porozumienia, po upływie ustalonego w Umowie okresu czasu (trzy lub cztery lata), Cena podlegać będzie rekalkulacji, przy uwzględnieniu aktualnych w tym czasie parametrów biznesowych Nieruchomości oraz poniesionych przez Strony kosztów związanych z komercjalizacją Nieruchomości. Wynikiem dokonanej rekalkulacji będzie ustalenie skorygowanej ceny sprzedaży Nieruchomości (dalej: "Cena Skorygowana"), która będzie mogła być niższa lub wyższa od Ceny.

Po ustaleniu Ceny Skorygowanej, Spółka wystawi na rzecz Nabywcy fakturę korygującą, w której wykaże odpowiednio zmniejszenie lub zwiększenie Ceny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zwiększenie lub zmniejszenie Ceny (do poziomu ustalonej Ceny Skorygowanej), które zostanie dokonane w przyszłości poprzez wystawienie przez Spółkę faktury korygującej pierwotną fakturę dokumentującą sprzedaż Nieruchomości, powinno spowodować odpowiednio zwiększenie lub zmniejszenie przychodów podatkowych w rozliczeniu za okres, w którym doszło do zbycia Nieruchomosci oraz w którym wystawiona została pierwotna faktura sprzedaży, a tym samym - uwzględniając fakt, iż w przedmiotowym okresie Spółka nie posiadała statusu podatnika CIT - zwiększenie lub zmniejszenie Ceny będzie neutralne z punktu widzenia opodatkowania CIT po stronie Spółki.

2. Czy spłata na rzecz Spółki kwot składających się na Cenę lub Cenę Skorygowaną w EUR nie spowoduje po stronie Spółki powstania przychodów ani kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepisy dotyczące podatkowych różnic kursowych.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. pyt. nr 1)

W ocenie Spółki, zwiększenie lub zmniejszenie Ceny (do poziomu ustalonej Ceny Skorygowanej), które zostanie dokonane w przyszłości poprzez wystawienie przez Spółkę faktury korygującej pierwotną fakturę dokumentującą sprzedaż Nieruchomości, powinno spowodować odpowiednio zwiększenie lub zmniejszenie przychodów podatkowych w rozliczeniu za okres, w którym doszło do zbycia Nieruchomości oraz w którym wystawiona została pierwotna faktura sprzedaży (wrzesień 2014 r.). Tym samym - uwzględniając fakt, iż w przedmiotowym okresie Spółka nie posiadała statusu podatnika CIT - zwiększenie lub zmniejszenie Ceny będzie neutralne z punktu widzenia opodatkowania CIT po stronie Spółki. Przedmiotowe zwiększenie lub zmniejszenie Ceny znajdzie natomiast odzwierciedlenie w rozliczeniu podatkowym komplementariusza Spółki.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT") za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei art. 12 ust. 3a ustawy o CIT stanowi, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, uważa się co do zasady dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

* wystawienia faktury albo

* uregulowania należności.

Ustawa o CIT nie zawiera przepisów, które regulowałyby zagadnienie momentu rozpoznania przychodu podatkowego w sytuacji podwyższenia/obniżenia pierwotnie ustalonej ceny sprzedaży rzeczy, czy wynagrodzenia za wykonaną usługę. W orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w praktyce organów podatkowych dominuje stanowisko, iż powyższe zdarzenie nie zmienia pierwotnego momentu powstania przychodu podatkowego, ustalonego zgodnie z zasadami wynikającymi z przytoczonego art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. Co za tym idzie, podatnik który dokonał zwiększenia ceny sprzedaży rzeczy lub podwyższył wynagrodzenie za wykonaną usługę, wystawiając z tego tytułu stosowną fakturę korygującą, zobowiązany jest do rozliczenia dodatkowej kwoty przychodu podatkowego, wynikającej z dokonanej korekty, wstecznie, tj. w rozliczeniu za okres, w którym zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT powstał przychód podatkowy w pierwotnej wysokości.

Analogicznie, w przypadku zmniejszenia ceny sprzedaży rzeczy lub obniżenia wynagrodzenia za wykonaną usługę podatnik powinien dokonać zmniejszenia kwoty rozpoznanego przychodu podatkowego w rozliczeniu za okres, w którym zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT powstał przychód podatkowy.

Powyższe stanowisko zostało wyrażone przykładowo w następujących wyrokach sądów administracyjnych:

* wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2013 r. (sygn. II FSK 1595/11), w którym czytamy: "Przepis nie przewiduje odstępstwa od ustalenia momentu powstania przychodu w przypadku zajścia - po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi - zdarzeń, mających wpływ na jego wysokość w postaci zwrotu towaru, udzielenia bonifikaty czy skonta i nie wskazuje innego momentu uzyskania przychodu, wynikającego z korekty faktury. Nie okresla także innego momentu powstania przychodu w sytuacji, gdy po wydaniu towaru strony podwyzszą jego cenę, a tym samym przychód zostanie zwiększony lub gdy po wydaniu towaru cenę obniżą, a tym samym zmniejszy się przychód. W art. 12 ust. 3c-3e u.p.d.o.p. nie uregulowano odrębnego od wskazanego w art. 12 ust. 3a momentu powstania przychodu z tytułu zbycia rzeczy, wynikającego z faktu wystawienia faktury korygującej. Prawidłowo w związku z tym przyjęto w zaskarżonym wyroku, że momentem powstania przychodu będzie zawsze moment wydania towaru, także wówczas, gdy wysokość tego przychodu będzie w miesiącach następnych po wydaniu towaru ulegała zmianie. Przychód ten, jako wynikający z, wcześniejszego wydania towaru, powstanie w dacie wydania rzeczy także w tej części, która wynikać będzie z późniejszych ustaleń stron transakcji, udokumentowanych korektami faktur";

* wyrok NSA z dnia 12 lipca 2012 r. (sygn. II FSK 2653/10), w którym czytamy: "W konsekwencji, nieuprawniony jest pogląd (...), że faktura korygująca wielkość przychodu należnego powinna być rozliczona w dacie jej wystawienia, bowiem jej wystawienie odnosi się wyłącznie do uprzednio wykazanych przychodów (...) Skoro ustawodawca w u.p.d.o.p. nie określil żadnych reguł dotyczących korekty wartości należnego przychodu podatkowego w danym okresie rozliczeniowym, to nie ma podstaw prawnych, aby przyjmować, że dla daty rozliczenia takiej korekty przychodu netto i w konsekwencji dla określenia momentu (daty) powstania obowiązku podatkowego istotne znaczenie mają okoliczności związane z wystawieniem faktury korygującej, która obniżałaby lub zwiększałaby przychód. W rezultacie, bez względu na przyczynę wystawienia faktury korygującej korekta wielkości przychodu powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym został już ujęty przychód należny z uwzględnieniem zasad określających datę powstania przychodu".

Analogiczne stanowisko jest prezentowane w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wskazać można:

* interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lipca 2013 r. (IPPB5/423- 272/13-2/KS), w której czytamy: "Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają zasad dokonywania korekt przychodów. Brak jest również uregulowań kwestii dotyczących momentu zmniejszania lub zwiększania przychodów, tj. czy przychód pomniejsza się lub powiększa w dacie korekty, czy też w dacie powstania przychodu należnego. Wobec powyższego, należy posłużyć się literalną wykladnią wyżej powołanych przepisów, która prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Dla ustalenia przychodu istotnym zagadnieniem jest określenie daty uzyskania przychodu, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego. Pierwszeństwo w ksztattowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Faktura korygująca powinna mieć wpływ na przychody należne, określone w fakturze podstawowej, bowiem dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów";

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2013 r. (IPTPB3/423-19/13-4/IR), w której czytamy: "Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu należnego ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego wykonania usługi lub jej częściowego wykonania. Późniejsze wystawienie faktury VAT korygującej nie powoduje zmiany daty powstania tego przychodu. Skoro zatem określony przychód powstaje na podstawie ustawy w momencie wydania rzeczy, wykonania usługi lub zaistnienia innych zdarzeń wymienionych w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do tej daty winna być odniesiona jego korekta".

Uwzględniając powyższe stanowisko, w ocenie Spółki nie powinno ulegać wątpliwości, iż zwiększenie lub zmniejszenie Ceny, które będzie miało miejsce po zawarciu Umowy oraz spełnieniu przesłanek biznesowych określonych w Porozumieniu, powinno skutkować zwiększeniem lub zmniejszeniem przychodu podatkowego w okresie, w którym zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT zrealizował się przychód z tytułu sprzedaży Nieruchomości, tj. we wrześniu 2014 r. W przedstawionym stanie faktycznym, przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie powstał po stronie Spółki (która w ww. okresie czasu była tzw. podmiotem transparentnym podatkowo na gruncie przepisów ustawy o CIT), lecz po stronie komplementariusza Spółki. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana ani uprawniona do wykazania zwiększenia ani zmniejszenia własnego przychodu podatkowego w związku z korektą Ceny należnej z tytułu sprzedaży Nieruchomości. Obowiązek dokonania stosownego zwiększenia lub zmniejszenia przychodu podatkowego będzie ciążyć na wspólniku Spółki będącym komplementariuszem, zgodnie z zasadą ustanowioną w art. 5 ustawy o CIT. Konsekwentnie, zwiększenie lub zmniejszenie Ceny będzie neutralne z punktu widzenia opodatkowania CIT po stronie Spółki.

Ad. pyt. nr 2)

W ocenie Spółki, spłata na rzecz Spółki kwot składających się na Cenę lub Cenę Skorygowaną w EUR nie spowoduje po stronie Spółki powstania przychodów ani kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepisy dotyczące podatkowych różnic kursowych.

Jak zostało już podkreślone, Cena ustalona w Umowie została wyrażona w EUR. W tej samej walucie wyrażona zostanie Cena Skorygowana.

Co do zasady, zapłata przez Nabywcę kwoty odpowiadającej Cenie lub Cenie Skorygowanej nastąpić powinna w EUR (aczkolwiek Nabywca ma również prawo dokonania zapłaty w PLN, po ustalonym w Umowie kursie przeliczeniowym).

Jak zostało już podkreślone, przychód z tytułu sprzedaży Nieruchomości, w kwocie odpowiadającej ustalonej Cenie, powstał w dacie zbycia Nieruchomości i wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż, tzn. we wrześniu 2014 r. Również zmniejszenie lub zwiększenie przedmiotowego przychodu (do kwoty odpowiadającej Cenie Skorygowanej) powinno zostać dokonane w rozliczeniu za wrzesień 2014 r. (zob. stanowisko Spółki w przedmiocie pytania nr 1). Przypomnienia wymaga fakt, iż we wrześniu 2014 r. Spółka nie posiadała jeszcze statusu podatnika CIT.

Co do zasady, spłata wierzytelności lub zobowiązań wyrażonych w walucie obcej powodować może powstanie po stronie podatnika przychodów podatkowych lub kosztów uzyskania przychodów. Wylączną podstawą prawną powstawania ww. przychodów podatkowych oraz kosztów uzyskania przychodów są przepisy ustawy o CIT dotyczące różnic kursowych. W przypadku ustalania różnic kursowych metodą podatkową, powstawanie różnic kursowych regulowane jest w art. 15a ustawy o CIT. Należy podkreślić, iż ww. przepis zawiera zamknięty katalog sytuacji, w których dla celów podatkowych należy rozpoznać różnice kursowe (a co za tym idzie - przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodów w związku ze spłatą wierzytelności/zobowiązań wyrażonych w walucie obcej). Zgodnie z jednolitym stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie, wystąpienie jedynie ekonomicznych różnic kursowych na kwotach wierzytelności czy zobowiązań, które jednakże nie stanowią różnic kursowych w rozumieniu ustawy o CIT, nie może powodować powstania podatkowych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów - przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 września 2010 r. (sygn. I SA/Kr 1039/10) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1840/09).

Kwestia powstawania podatkowych różnic kursowych w związku ze spłatą na rzecz podatnika wierzytelności handlowych (powstałych w wyniku zbycia towarów, praw lub świadczenia usług) regulowana jest w art. 15a ust. 2 pkt 1) oraz art. 15a ust. 3 pkt 1) ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego oglaszanego przez Narodowy Bank Polski (dalej: "NBP") jest niższa od wartosci tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Odpowiednio, art. 15a ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Zgodnie z art. 15a ust. 4 ustawy o CIT, przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Mając na uwadze powyższe przepisy, warunkiem rozpoznania podatkowych różnic kursowych w związku ze spłatą na rzecz podatnika wierzytelności handlowych jest:

* wyrażenie wierzytelności w walucie obcej,

* rozpoznanie przez podatnika wierzytelności wyrażonej w walucie obcej jako przychodu podatkowego,

* spłata wierzytelności w walucie obcej,

* wystąpienie różnicy pomiędzy wartością wierzytelności w walucie obcej w dniu jej rozpoznania jako przychodu podatkowego oraz w dniu jej spłaty.

W ocenie Spółki, w związku z faktem, iż wyrażona w walucie obcej wierzytelność Spółki wobec Nabywcy z tytulu zbycia Nieruchomości (odpowiadająca wstępnie Cenie, a finalnie Cenie Skorygowanej) została (zostanie) rozpoznana - zgodnie z właściwymi przepisami ustawy o CIT - we wrześniu 2014 r., a co za tym idzie nie stanowiła (nie będzie stanowić) ona przychodu podatkowego po stronie Spółki (a jedynie po stronie komplementariusza Spółki), nie zostanie spełniony drugi z ww. warunków. Brak rozpoznania wierzytelności z tytułu sprzedaży Nieruchomości jako przychodu podatkowego Spółki, przeliczonego według określonego kursu wymiany walut powoduje, iż w momencie spłaty przedmiotowej wierzytelności na rzecz Spółki nie będą mogły zrealizować się podatkowe różnice kursowe, brak będzie bowiem możliwości porównania wartości otrzymanej wierzytelności z wartością rozpoznanego przychodu podatkowego. Co za tym idzie, spłata na rzecz Spółki wierzytelności z tytulu sprzedaży Nieruchomości (odpowiadającej wstępnie Cenie, a finalnie Cenie Skorygowanej) nie spowoduje powstania po stronie Spółki przychodów podatkowych ani kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacja podatkowa - a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Z tego względu niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Spółki, jako występującej z wnioskiem, nie chroni natomiast innych podmiotów, w tym Komlementariusza Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.