IPPB5/4510-189/15-2/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne i cateringowe oraz zakup artykułów spożywczych i napojów na potrzeby świadczonych przez Spółkę usług - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na usługi gastronomiczne i cateringowe oraz zakup artykułów spożywczych i napojów na potrzeby świadczonych przez Spółkę usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się w szczególności świadczeniem usług związanych z produkcją filmów fabularnych oraz innych utworów audiowizualnych o podobnym charakterze, a także świadczeniem kompleksowego zakresu usług związanych ze sponsoringiem i lokowaniem produktów w programach telewizyjnych, serialach telewizyjnych oraz filmach fabularnych. Spółka może realizować prace z wybranych zakresów powyższych procesów, jak również świadczyć usługę kompleksową w zależności od potrzeb klientów. Przykładowo Spółka może realizować i koordynować wszelkiego typu działania produkcyjne i postprodukcyjne począwszy od przygotowania budżetu, kreatywne wsparcie produkcji, poszukiwania lokacji, castingi, uzyskiwanie niezbędnych zezwoleń, po obsługę planu filmowego, efekty specjalne, kolor korekcję i udźwiękowienie. Na potrzeby świadczonych usług Spółka może zorganizować i zapewnić m.in. potrzebne zestawy sprzętu zdjęciowego, profesjonalne ekipy, hale zdjęciowe, najnowocześniejszy sprzęt postprodukcyjny i z zakresu efektów specjalnych.

Mając na uwadze charakter realizowanych usług, przynajmniej wybrane rodzaje powyżej wymienionych prac wiążą się z współpracą z zasobami ludzkimi zatrudnionymi przez Spółkę a także będącymi przedstawicielami usługodawców, klientów lub przez klientów zaangażowanych. Tytułem przykładu chodzi o aktorów biorących udział w produkcjach, reżyserów, inne osoby z obsługi planu, specjalistów z zakresu produkcji, koordynatorów projektu itp. Co do zasady Spółka w ramach świadczonych usług zobowiązana jest do zapewnienia całkowitej obsługi logistycznej wszelkich realizowanych prac, w tym do zapewnienia zaplecza socjalnego. Wnioskodawca musi zatem zapewnić wszystkie warunki techniczne niezbędne do prawidłowego przebiegu wszystkich czynności wykonywanych przez uczestników każdego etapu procesu tworzenia projektu. Wnioskodawca powinien zapewnić nie tylko dostęp do odpowiedniej kadry, odpowiedniego sprzętu, powierzchni, wyposażenia, zaplecza biurowego i sanitarnego, ale również zapewnić wyżywienie dla ekipy biorącej udział w projektach.

W celu zapewnienia tych ostatnich Spółka nabywa usługi gastronomiczne i cateringowe u zewnętrznych dostawców oraz nabywa artykuły spożywcze i napoje przeznaczone bezpośrednio do konsumpcji. Obowiązek zapewnienia wyżywienia może dotyczyć nie tylko planu filmowego, ale również innych etapów procesu świadczenia usługi jak np. spotkań kreacyjnych oraz kolaudacyjnych (odbiór usługi, zgłoszenie niezbędnych poprawek do efektów usługi), tworzenia dokumentacji itp. Zabezpieczenie wyżywienia w procesie świadczonych przez Spółkę usług jest elementem składowym usługi głównej i jednym z elementów kalkulacyjnych ceny usługi kompleksowej.

Należy również zauważyć, że wyżywienia dla osób zaangażowanych w proces wykonywania świadczonych przez Spółkę usług jest niezbędne w celu zapewnienia rentowności i zyskowności świadczonych usług oraz zapewnienia sprawnego i płynnego przebiegu prac nad realizacją projektu. Organizowanie przerw w celu zwolnienia ludzi zaangażowanych w produkcję w trakcie prac wiązałby się z koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów takich jak: najmu specjalistycznego sprzętu, pracy aktorów czy ludzi dedykowanych do obsługi sprzętu itp. a przede wszystkim wydłużyło by czas pracy nad projektem. Innymi słowy ponoszenie kosztów przez Spółkę na opisane wydatki na usługi gastronomiczne, cateringowe i artykuły spożywcze i napoje jest uzasadnione ekonomicznymi aspektami prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabywane przez Spółkę usługi gastronomiczne i cateringowe oraz zakup artykułów spożywczych i napojów na potrzeby świadczonych usług, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez Spółkę usługi gastronomiczne i cateringowe oraz artykuły spożywcze i napoje na potrzeby świadczonych usług, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p.") kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem, aby dany koszt mógłby być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione przesłanki o charakterze pozytywnym a zarazem nie może być on zawarty w katalogu negatywnym (art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.). Zdaniem Spółki koszt, o którym mowa w pytaniu wypełnia dyspozycję art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Przedmiotowy koszt bowiem jest elementem składowym usługi, będącej przedmiotem sprzedaży Spółki, czyli źródła przychodu. W związku z tym niewątpliwie jest związany z działalnością Wnioskodawcy i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Z drugiej strony zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowy koszt nie został wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. W szczególności nie wypełnia on dyspozycji art. 16 ust. 1 pkt 28. Zgodnie z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z jego konstrukcji jednoznacznie wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów m.in. nabyte usługi gastronomiczne ale tylko o charakterze reprezentacji. Zatem usługi gastronomiczne nabyte w celach innych niż reprezentacyjnych mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o ile są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Jako, że zdaniem Spółki w przedmiotowym stanie faktycznym nabyte usługi gastronomiczne i cateringowe służyły niewątpliwie innym celom niż cele reprezentacyjne, to przedmiotowe koszty mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Za takim stanowiskiem przemawia jednoznacznie wykładnia językowa omawianego przepisu jak również odwołanie się do języka prawnego oraz tez płynących z orzecznictwa sądów administracyjnych. Zasadniczym bowiem elementem jest tutaj prawidłowa identyfikacja danej czynności czy działania pod kątem możliwości zaliczenia lub nie zaliczenia do reprezentacji. Zgodnie z definicją "Uniwersalnego słownika języka polskiego" pod redakcją S. Dubisza (Wyd. Naukowe PWN 2008, tom III, s. 932), "reprezentacja" to m.in. okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Zwraca się zatem tu uwagę na element wystawności i okazałości jako czynniki niezbędne do uznania danego działania za wyczerpujące znamiona reprezentacji.

Z kolei etymologicznie wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek.

Zespalając powyższe definicje z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. można dojść do wniosku, że do kosztów uzyskania przychodów nie należy zaliczać kosztów działań realizowanych jedynie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. Wydatki na reprezentację zatem to koszty, jakie ponosi podatnik jedynie w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu, zasadniczo o charakterze okazałym i w żadnym innym celu.

Próbując rozstrzygnąć czy dane koszty są kosztami reprezentacji czy nie zdaniem Spółki należy kierować się jedynie kryterium ich celu. Jeśli wyłącznym lub zasadniczym celem ponoszonych kosztów jest stworzenie pozytywnego wizerunku podatnika, dobrego obrazu jego działalności itp., to koszty te mają charakter reprezentacyjny. W przeciwnym wypadku takiego charakteru mieć nie mogą. Każdy takiego typu wydatek należy analizować indywidualnie. Jako, że w przedstawionym stanie faktycznym ponoszone koszty usług gastronomicznych i cateringowych są niejako elementem składowym usługi, będącej przedmiotem sprzedaży Spółki to niewątpliwie koszty te mają charakter inny niż reprezentacyjny. W związku z tym nie mogą być one traktowane jako objęte dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. i tym samym nie mogą być uważane za koszty, które nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Pozostają w bezpośrednim związku z uzyskaniem przychodu, są "zużyte" do świadczenia sprzedawanej usługi i nie są poniesione w celu kreowania wizerunku firmy.

Jak bowiem zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku o sygn. II FSK 702/11 z 17 czerwca 2013 r. tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na zasadach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. Potwierdził on, że wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Pogląd ten został poparty przez Ministra Finansów w interpretacji ogólnej nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 z dnia 27 listopada 2013 r.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku że nabywane przez nią usługi gastronomiczne i cateringowe oraz artykuły spożywcze i napoje na potrzeby świadczonych usług z zakresu projektów filmowych, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko Spółki ma potwierdzenie w innych interpretacjach podatkowych w analogicznych sprawach. Tytułem przykładu warto powołać się na tezy płynące z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 marca 2014 r. nr IBPBI/2/423-1756/13/MS czy Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2014 r. nr IPPB3/423-939/13-2/MC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że w Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm. został opublikowany jednolity tekst ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.