IPPB5/4510-1140/15-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 10 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych spółce doradczej - jest prawidłowe,

* obowiązku przesłania do urzędu skarbowego rocznych deklaracji CIT-10Z - jest prawidłowe,

* obowiązku przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu informacji IFT2/IFT2R w związku z wypłatą należności spółce doradczej - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do koszt uzyskania przychodu wypłacanego wynagrodzenie spółce doradczej - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłacanym spółce doradczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską w zakresie budowy budynków wielorodzinnych. Wnioskodawca planuje korzystać z usług doradztwa technicznego w szczególności inżynierskich świadczonego przez spółkę prawa handlowego zarejestrowaną i działającą zgodnie z prawem Państwa Izrael mającą siedzibę na terytorium Państwa Izrael (dalej zwaną "spółką doradczą" lub "usługodawcą"). Zarząd spółki doradczej jest wykonywany na terytorium Państwa Izrael. Spółka ta świadczy usługi także na rzecz podmiotów mających siedzibę w innych Państwach niż Polska, np. w Izraelu i w Republice Rumunii.

Spółka doradcza zgodnie z przepisami prawa podatkowego Państwa Izrael jest traktowana jako osoba prawna i podlega w tym Państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Spółka może przedstawić zaświadczenie o miejscu jej siedziby do celów podatkowych w Państwie Izrael wydane przez właściwy organ administracji podatkowej tego Państwa (certyfikat rezydencji).

W ramach świadczenia usług doradztwa technicznego spółka doradcza z Izraela nie będzie udostępniać do użytkowania ani przekazywać prawa do użytkowania żadnego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego. Wnioskodawca nie będzie też użytkować ani otrzymywać prawa do użytkowania żadnego urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Usługi świadczone przez Spółkę Izraelską nie będą też stanowiły sprzedaży informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how).

Spółka z Izraela nie będzie świadczyć usług doradztwa technicznego przez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład czy stałą placówkę w rozumieniu umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu a zarząd tej Spółki nie będzie wykonywany na terytorium R.P.

Wnioskodawca zamierza wypłacać spółce wynagrodzenie za świadczone usługi doradztwa technicznego. Wysokość wynagrodzenia za usługi doradztwa technicznego nie została jeszcze przez strony ustalona, jednak będzie ona odpowiadać warunkom, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niezależne. Spółka z Izraela kontrolowana jest przez członka zarządu Wnioskodawcy, będącego z wykształcenia inżynierem o wieloletnim doświadczeniu w realizacji projektów deweloperskich oraz mającego miejsce zamieszkania w państwie Izrael, który jest tzw. beneficjentem rzeczywistym spółki doradczej z siedzibą i miejscem zarządu w Izraelu.

Osoba należąca do składu zarządu spółki izraelskiej pełni także funkcje członka zarządu w innych spółkach mających siedzibę na terytorium R.P., Republiki Rumunii oraz Państwa Izrael. Doradztwo techniczne świadczone przez Spółkę doradczą, na rzecz wnioskodawcy będzie świadczone zarówno przez członka zarządu Wnioskodawcy jak i przez innych ekspertów zatrudnianych przez ww. spółkę doradczą.

W powyższym zakresie pomimo pełnienia funkcji w obydwu Spółkach członek zarządu Wnioskodawcy, działając w imieniu i na rzecz spółki doradczej z siedzibą w Izraelu działał będzie jako osoba trzecia, korzystając jak wyżej zaznaczono z pomocy pracowników i współpracowników i podwykonawców spółki izraelskiej. Wnioskodawca informacyjnie zaznacza, że Wnioskodawca oraz spółka świadcząca usługi doradztwa technicznego będą podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p., jednak istnienie powiązań nie będzie miało wpływu na ustalenie ceny na warunkach odbiegających od cen rynkowych, nadto wnioskodawca będzie sporządzać dokumentację podatkową, o której mowa w art. 9a ust. 1 u.p.d.o.p. dotyczącą świadczenia usług doradztwa technicznego.

Wnioskodawca uprzejmie informuje, iż niniejszy wniosek nie będzie dotyczył zagadnienia dokumentacji cen transferowych a jedynie uznawania kosztów usług świadczonych przez podmiot izraelski jako kosztu uzyskania przychodów, zakładając brak negatywnych przesłanek wynikających z istnienia powiązań dla zaliczania kosztów opisanych wyżej usług do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych spółce doradczej.

2. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do przesyłania do urzędu skarbowego rocznych deklaracji CIT-10Z.

3. Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu informacji IFT 2/IFT 2R.

4. Czy wynagrodzenie wypłacane spółce doradczej będzie stanowiło dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Stanowisko w sprawie pytania nr 1

Okoliczności faktyczne wskazane w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym przy uwzględnieniu obowiązujących przepisów prawa prowadzą do wniosku, iż Wnioskodawca, wypłacając spółce doradczej z siedzibą i miejscem zarządu w Izraelu wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług, działając jako płatnik na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej także: u.p.d.o.p.) nie będzie obowiązany pobierać zryczałtowanego podatku dochodowego, w sytuacji, gdy miejsce siedziby izraelskiego podatnika (spółki doradczej) dla celów podatkowych zostanie udokumentowane uzyskanym przez podatnika certyfikatem rezydencji dla celów podatkowych, a spółka ta nie posiada na terytorium RP miejsca zarządu, stałej placówki ani zakładu.

Niepobranie zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych przez Wnioskodawcę będzie zgodne z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, albowiem na podstawie tej umowy będą one podlegać opodatkowaniu w Państwie Izrael jako zyski z przedsiębiorstw (art. 7 Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu Dz. U. z 1992 r. Nr 28, poz. 124) Wnioskodawca, dysponując uzyskanym przez podatnika certyfikatem rezydencji (będzie) nie będzie obowiązany pobierać podatku dochodowego od wypłacanych spółce należności.

Dochód (przychód) uzyskiwany przez spółkę, świadczącą usługi doradztwa technicznego, nie będzie podlegać opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym, niepobranie podatku przez płatnika będzie zgodne z powołaną umową oraz wynikać z ustawy odwołującej się do postanowień umowy.

Powyższe wynika z art. 3 ust. 2 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 2a oraz ust. 2, art. 4a pkt 12, art. 7 ust. 1, art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz art. 22 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu zawartej 22 maja 1991 w Jerozolimie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Wyjątek stanowią należności z tytułów określonych art. 21 i 22 u.p.d.o.p. W przypadku tych należności przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń usług doradczych ustala się w wysokości 20% przychodów. Z przywołanego przepisu wynika, że przychód z tytułu świadczenia usług doradczych będzie podlegał opodatkowaniu na zasadach wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. tylko wówczas, gdy zostanie on osiągnięty przez podatnika niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby ani zarządu, a zarazem dochód ten (przychód) będzie osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego prowadzą do wniosku, że spółka doradcza, będzie objęta obowiązkiem podatkowym tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej z zastrzeżeniem wynikającym z treści umowy Polka -Izrael.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym nie jest wykluczone, że usługodawca będzie wykonywał część usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale ponieważ nie posiada miejsca zarządu ani swojej siedziby na terytorium R.P., spółka doradcza z siedzibą i miejscem sprawowania zarządu w Izraelu podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) w Państwie Izrael bez względu na miejsce ich osiągnięcia, bowiem jej siedziba dla celów podatkowych znajduje się na terytorium Państwa Izrael, co może zostać udokumentowane zaświadczeniem wydanym przez Władze podatkowe Państwa Izrael, stanowiącym certyfikat rezydencji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a wnioskodawca dokonując wypłat należności na rzecz spółki izraelskiej będzie w posiadaniu takiego certyfikatu.

Powyższe okoliczności prowadzą zatem do wniosku, iż choć Spółka Izraelska jako podatnik będzie podlegała ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nadto przychód uzyskiwany przez spółkę doradczą z tytułu usług świadczonych na rzecz wnioskodawcy, mającego siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, należy uznać za osiągany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bowiem źródło tego przychodu znajduje się bowiem na jej terytorium to jednak przychód z tytułu świadczenia usług doradczych w opisanych wyżej okolicznościach nie będzie podlegał opodatkowaniu w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Podstawa prawna takiej wykładni prawa winna zostać dokonana na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p., to jest zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. W tym przypadku zastosowanie znajdzie umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisana w Jerozolimie dnia 22 maja 1991 r. (Dz. z 1992 r. Nr 28, poz. 124).

Zdaniem Wnioskodawcy świadczenie usług doradztwa technicznego w opisanych powyżej okolicznościach nie będzie stanowić o posiadaniu przez spółkę izraelską zakładu (brak miejsca zarządu, filii, biura, zakładu fabrycznego, budowy, montażu, brak wykonywania pełnomocnictwa do zawierania umów w mieniu Spółki izraelskiej na terytorium R.P.) ani też stałej placówki, ani też nie będzie wykonywaniem wolnego zawodu w rozumieniu art. 14 umowy o unikania podwójnego opodatkowania łączącej Rzeczpospolitą Polską oraz Państwo Izrael. Przychód uzyskiwany z tytułu świadczenia usług doradztwa technicznego w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będzie też stanowić należności licencyjnych w art. 12 ust. 3 rozumieniu umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Wypłacane spółce doradczej wynagrodzenie nie będzie bowiem stanowić należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego lub naukowego, ani należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, czy też należności za udostępnianie informacji "know-how".

Przychody uzyskiwane przez spółkę doradczą w ocenie Wnioskodawcy stanowić będą zyski z przedsiębiorstw w rozumieniu art. 7 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tzn. że będą podlegać opodatkowaniu tylko w Izraelu, nie będą też stanowić dochodu zdefiniowanego w innych postanowieniach umowy, które wskazywałyby na opodatkowanie takiego dochodu na terytorium R.P.

W świetle powyższego dochody (przychody) otrzymywane przez spółkę świadczącą usługi doradztwa technicznego będą podlegać opodatkowaniu jako "inne dochody" na zasadach przewidzianych w art. 22 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Państwem Izrael.

W przepisie tym ustanowiono generalną zasadę zgodnie z którą przychód (dochód) podlega opodatkowaniu w tym Państwie, w którym osoba go uzyskująca ma miejsca zamieszkania (siedzibę zarządu). Zakwalifikowanie dochodów z tytułu świadczenia usług doradztwa technicznego jako "innych dochodów" prowadzi zatem do wniosku, iż będą one podlegać opodatkowaniu w Państwie Izrael, jako Państwie w którym spółka posiada siedzibę swojego zarządu. W ocenie Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 2 niniejszej umowy, albowiem spółka uzyskująca dochody nie będzie wykonywać usług doradztwa technicznego przez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład.

Reasumując, dochód (przychód) osiągany przez spółkę świadczącą usługi doradztwa technicznego w opisanych powyżej okolicznościach będzie podlegać opodatkowaniu w Państwie Izrael na podstawie art. 22 ust. 1 umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania łączącej Rzeczpospolitą Polską oraz Państwo Izrael, jako normie mającej pierwszeństwo przed przepisami polskiej ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.o.d.p. Jednocześnie Art. 26 ust. 1 u.p.d.o.p. nakłada na osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które wykonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 obowiązek pobierania, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Zdanie drugie przywołanego przepisu uprawnia Płatnika do zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku, jeżeli jest to zgodne z taką umową, a zarazem miejsce siedziby podatnika jest udokumentowane uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Definicja legalna certyfikatu rezydencji została zawarta w art. 4a pkt 12 u.p.d.o.p. Zgodnie z nią za certyfikat rezydencji uważa się zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Niepobranie podatku dochodowego od wypłacanych należności będzie zgodne z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, albowiem zgodnie z jej postanowieniami przychód osiągany przez spółkę świadczącą usługi doradztwa technicznego będzie podlegać opodatkowaniu w Państwie Izrael.

Wobec powyższego Wnioskodawca będzie mógł nie pobrać podatku dochodowego od wypłacanych należności, jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostanie udokumentowane uzyskanym przez podatnika certyfikatem rezydencji.

Dlatego też Wnioskodawca nie będzie zobowiązany pobierać a następnie przekazywać pobranych kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym pobrano podatek, jeżeli miejsce siedziby podatnika zostanie udokumentowane certyfikatem rezydencji dla celów podatkowych wydanych przez właściwy organ administracji podatkowej Państwa Izrael.

Stanowisko w sprawie pytania nr 2

W opisanym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany na podstawie art. 26a ust. 1 u.p.d.o.p. do przesyłania do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych rocznych deklaracji CIT-10Z, gdyż w opisanych powyżej okolicznościach przewidziany w art. 26 u.p.d.o.p. obowiązek poboru a następnie zapłaty zryczałtowanego podatku w stosunku do Wnioskodawcy nie powstanie.

Artykuł 26a ust. 1 u.p.d.o.p. zobowiązuje płatników, o których mowa w art. 26 ustawy do przesłania rocznych deklaracji CIT-10Z w terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku. Z przywołanego przepisu wynika, iż obowiązek przesłania deklaracji CIT-10Z dąży wyłącznie na płatniku.

Tymczasem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jako płatnik do poboru a następnie zapłaty podatku od należności wypłacanych spółce doradczej.

Stanowisko w sprawie pytania nr 3

Wnioskodawca będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 3 pkt 2 oraz art. 26 ust. 3a u.p.d.o.p. w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokona wypłat na rzecz spółki doradczej przesłać IFT2-R oraz przesłać informację IFT-2 do podatnika. Wnioskodawca będzie bowiem dokonywał wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 u.p.do.p. na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p. Powyższe wynika z art. 26a ust. 3 pkt 2 oraz ust. 3a i 3d u.p.d.o.p.

Na podstawie art. 26a ust. 3 pkt 2 u.p.d.o.p. płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku.

Na podstawie przywołanego przepisu, obowiązek sporządzenia i przesłania informacji IFT2/ IFT2R ciąży zatem wyłącznie na płatnikach, także wtedy gdy zgodnie z obowiązującymi przepisami nie byli zobowiązani do poboru podatku. Jednocześnie norma wyrażona w art. 26 ust. 3d u.p.d.o.p. nakłada obowiązek sporządzania informacji IFT2 / IFT2R także na podmioty, niebędące ipso facto płatnikami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie zobowiązany na podstawie art. 26 ust. 3d u.p.d.o.p. do sporządzania informacji IFT2 / IFT2R jako podmiot, dokonujący wypłat należności z tytułu świadczeń doradczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p.

Stanowisko w sprawie pytania nr 4

Wynagrodzenie wypłacane spółce świadczącej usługi doradztwa technicznego będzie stanowiło koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy, albowiem ich poniesienie jest niezbędne do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, a zarazem nie będzie ono stanowiło wydatków nieuznawanych za koszty. Powyższe wynika z art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 57b u.p.d.o.p.

Zgodnie z definicją kosztów uzyskania przychodu zawartą w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. są nimi koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Korzystanie z usług doradztwa technicznego przez podmiot prowadzący działalność deweloperską musi być uznane za konieczne dla prawidłowego funkcjonowania spółki. Spółka doradcza zatrudnia odpowiednich specjalistów i ma bogate doświadczenie w zakresie świadczenia usług consultingowych na rzecz podmiotów mających siedzibę w różnych krajach.

Wypłacane wynagrodzenie będzie koniecznym wydatkiem spółki, którego wysokość będzie odpowiadała cenom rynkowym.

Ponadto wynagrodzenie nie będzie stanowiło świadczeń oraz należności, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 57b u.p.d.o.p. Przepis ten stanowi, iż należne, wypłacone lub postawione do dyspozycji wypłaty, świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i art. 13 pkt 2,5 i 7-9 u.p.d.o.f. cudzoziemcowi, który w okresie świadczenia pracy lub wykonywania osobiście działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadał ważnego wymaganego na podstawie odrębnych przepisów dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Pracownicy spółki doradczej oraz inne osoby działające w jej imieniu będą posiadać stosowne zezwolenia na pracę, jeżeli będą one wymagane prawem.

Niezależnie od faktu, iż usługi consultingowe będą świadczone zgodnie z przepisami prawa wynagrodzenie wypłacane spółce doradczej nie może stanowić kosztu, o którym mowa w art. 16 pkt 57b u.p.d.o.p., albowiem należności wypłacane spółce doradczej będą wypłacane z tytułu świadczeń doradczych, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p.

Tym samym nie będą one stanowić świadczeń z tytułów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p., gdyż Wnioskodawcę oraz osoby fizyczne działające w imieniu i na rzecz spółki doradczej nie będzie łączył żaden stosunek prawny.

Nie mogą one zatem stanowić świadczeń dokonywanych na rzecz cudzoziemca z tytułów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem spółka doradcza nie jest osobą fizyczną, w związku z czym przepisy tej ustawy nie znajdą do niej zastosowania.

W związku z powyższym art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p. nie znajdzie zastosowania nawet wówczas, gdy osoby działające w imieniu i na rzecz spółki nie będą posiadały wymaganych prawem dokumentów uprawniających do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.