IPPB5/423-998/14-3/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r.) uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 3 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji, o której mowa w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W piśmie, które wpłynęło do tut. organu w dniu 3 grudnia 2014 r. Wnioskodawca sprecyzował własne stanowisko w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową należącą do H., która z kolei wchodzi w skład Grupy D. (dalej: Grupa). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż mleka w proszku i innych odżywek dla dzieci.

Działalność grupy D.

Podstawowym przedmiotem działalności spółek Grupy jest działalność polegająca przede wszystkim na produkcji i sprzedaży żywności na bazie mleka.

W skład grupy D. wchodzi m.in. zarejestrowana i działająca na terenie Niemiec spółka H. jako jednostka dominująca, jak również inne spółki kapitałowe prowadzące działalność polegającą między innymi na produkcji i sprzedaży żywności i suplementów żywności dla dzieci.

Strukturę organizacyjną Grupy D. Wnioskodawca przedstawił jako załącznik 1 do wniosku.

Celem poprawy zarządzania płynnością finansową w ramach D., wybrane spółki z Grupy (dalej: Uczestnicy) korzystają z systemu, w oparciu o który, w ramach Grupy funkcjonuje system zarządzania środkami pieniężnymi oraz przepływami pieniężnymi (dalej: System) oparty na zasadach cash poolingu.

Celem Systemu jest m.in.:

1. Optymalizacja zarządzania przepływami pieniężnymi i tym samym zapewnienie wypłacalności każdego z Uczestników Systemu,

2. Ograniczenie sytuacji, gdy na rachunkach poszczególnych spółek Grupy jednocześnie występują salda debetowe i kredytowe,

3. Konsolidacja dziennych sald debetowych oraz kredytowych w ramach spółek Grupy.

Wnioskodawca zamierza przystąpić do Systemu jako jeden z jego Uczestników.

Wdrożenie kompleksowego zarządzania płynnością w ramach Systemu pozwoli Uczestnikom Systemu, w tym Spółce, efektywnie wykorzystywać płynność na poziomie Grupy - z jednej strony poprzez optymalizację kosztów i dostępność krótkoterminowego finansowania - z drugiej zaś strony, dzięki korzystnemu zagospodarowaniu nadwyżek pieniężnych.

Zasady funkcjonowania Systemu

Produkt cash pooling transgraniczny mający na celu efektywne zarządzanie krótkoterminowymi nadwyżkami oraz niedoborami występującymi w tym samym czasie na rachunkach bankowych Klientów z danej grupy kapitałowej prowadzących działalność w różnych państwach/krajach.

Poprawa zarządzania środkami pieniężnymi zostanie osiągnięta poprzez mechanizm codziennych "zerujących" transferów transgranicznych, wykonywanych na koniec każdego dnia roboczego pomiędzy rachunkami członków z danej grupy kapitałowej, przeprowadzanymi przez Bank Polski oraz Bank Zagraniczny. Produkt działa w taki sposób, że wynik netto grupy będzie wykazany w Banku Zagranicznym a rachunek Polskiego Uczestnika (członka ww. grupy kapitałowej) zostanie wyzerowany na koniec każdego dnia roboczego.

Polski Uczestnik otworzy rachunki bankowe zarówno w Banku Polskim jak i w Banku Zagranicznym, w tym przypadku w X. Bank Polski umożliwi Polskiemu Uczestnikowi deponowanie środków pieniężnych na rachunku oraz umożliwi mu wykorzystywanie przyznanego limitu salda ujemnego na podstawie przyznanego oddzielną umową limitu intra-day.

Cash Pooling środków pieniężnych zostanie przeprowadzony w następujący sposób:

* Na koniec każdego dnia roboczego, saldo wykazane na rachunku Polskiego Uczestnika w Banku Polskim zostanie przetransferowane na jego zagraniczny rachunek prowadzony w Banku Zagranicznym. Oznacza to, że w przypadku, gdy rachunek Polskiego Uczestnika w Banku Polski wykaże saldo ujemne, nastąpi przelew środków na ten rachunek z rachunku otworzonego przez tę spółkę za granicą. Jeżeli saldo na rachunku Polskiego Uczestnika będzie dodatnie, kwota ta zostanie przelana na jego rachunek zagraniczny. W konsekwencji, na koniec każdego dnia, polski rachunek bankowy prowadzony przez Bank Polski zostanie doprowadzony do salda zero w odniesieniu do rachunku prowadzonego przez Bank Zagraniczny z zachowaniem tej samej daty waluty (tzn. jego saldo zostanie przekazane na rachunek zagraniczny - tej samej spółki);

* Faktyczny cash pooling dodatniego / ujemnego salda wykazanego na rachunku Polskiego Uczestnika w Banku Zagranicznym będzie przeprowadzony poprzez rachunek należący do Zagranicznego Uczestnika z danej grupy kapitałowej prowadzony przez ten sam Bank Zagraniczny,

* Jeżeli zagraniczny rachunek Polskiego Uczestnika wykaże saldo ujemne, saldo to zostanie pokryte środkami pochodzącymi z rachunku Zagranicznego Uczestnika (dokonany zostanie transfer środków z rachunku Zagranicznego Uczestnika na rachunek Polskiego Uczestnika);

* Z drugiej strony, jeżeli zagraniczny rachunek Polskiego Uczestnika wykaże saldo dodatnie, nadwyżka ta zostanie przelana na rachunek Zagranicznego Uczestnika. W efekcie, rachunek Polskiego Uczestnika zostanie wyzerowany;

* Zwrot środków pieniężnych przekazywanych pomiędzy rachunkami Polskiego Uczestnika i Zagranicznego Uczestnika nastąpi w ramach późniejszych wewnątrzgrupowych rozliczeń cash poolingowych, będących poza zakresem umowy zawartej z Bankiem lub Bankiem Zagranicznym, ponadto, powyższe porozumienie wewnątrzgrupowe będzie również regulowało sposób kalkulacji i alokacji odsetek od faktycznych przepływów środków pieniężnych pomiędzy Zagranicznym Uczestnikiem i Polskim Uczestnikiem.

Rodzaj umowy którą chce zawrzeć Wnioskodawca to Cash Pooling typu rzeczywistego.

Wzór Wewnętrznej Umowy Zarządzania Płynnością - Umowy Konsolidacji Rachunków Bankowych - Umowy wykonania Bilansu Płynności pomiędzy D. i H. Polska Sp. z o.o. Wnioskodawca przedstawił jako załącznik nr 2 do wniosku.

Wzór aneksu do Umowy Konsolidacji Rachunków Bankowych - Wewnętrzna Umowa Kredytowa o Konsolidacji Rachunków Bankowych Wnioskodawca przedstawił jako załącznik nr 3 do wniosku.

Poza powyższą umową wewnętrzną, Wnioskodawca zawrze wielostronną Umowę tzw. Zero Balancing Agreement. Stronami Umowy Zero Balancing Agreement będą: Wnioskodawca, Bank Polski z siedzibą w W., Bank Zagraniczny tj. X. z siedzibą w Niemczech. Umowa ta dotyczy codziennego automatycznego wykonywania przez Bank Polski oraz Bank X. na koniec każdego dnia transferów środków pieniężnych między rachunkiem Wnioskodawcy prowadzonym w Banku Polski a rachunkiem Wnioskodawcy prowadzonym w X.

Rola banków w systemie cash poolingu:

Bank Polski - bank w którym prowadzony będzie na rzecz Wnioskodawcy jego rachunek bankowy (Participating Account).

X. bank w którym prowadzony jest na rzecz Wnioskodawcy rachunek zagraniczny (Master Account).

Master Account - jest to rachunek, z którego dokonywany będzie transfer środków pieniężnych w celu spłaty zadłużenia na rachunku Wnioskodawcy prowadzonego w Banku Polski (Participating Account) lub na który wykonywany będzie transfer środków pieniężnych w celu przetransferowania nadwyżek znajdujących się na rachunku Wnioskodawcy prowadzonym w Banku Polskim (Participating Account).

Master Account - rachunek zawarty na potrzeby uczestnictwa w systemie cash poolingu.

Participating Account - rachunek zawarty na potrzeby wykonywania transakcji związanych z codziennym prowadzeniem działalności gospodarczej, oraz na potrzeby uczestnictwa w systemie cash poolingu.

Zagraniczny Uczestnik opisywany we wniosku to D., Niemcy.

Zgodnie z przedstawionym opisem Zagraniczny Uczestnik jest to podmiot na którego rachunku finalnie będą księgowane środki pieniężne pochodzące z rachunku Master Account lub z którego będzie pokrywane saldo ujemne na rachunku Master Account.

Zgodnie z Wewnętrzną Umową Zarządzania Płynnością - Wnioskodawca za środki pieniężne przekazane finalnie na rachunek Uczestnika Zagranicznego będzie otrzymywał odsetki, zaś za środki pozyskane z rachunku Uczestnika Zagranicznego będzie płacił odsetki. Zarówno zasady rozliczania odsetek, okres kapitalizacji jak i ich wysokość od sald dodatnich i ujemnych określona będzie w Wewnętrznej Umowie Zarządzania Płynnością.

Wnioskodawca będzie ponosił na rzecz banku miesięczną opłatę za uczestnictwo w systemie zarówno do Banku Polski jak i do Banku Zagranicznego. Ponadto Wnioskodawca poniesie jednorazowy koszt za uruchomienie systemu.

Uczestnicy Systemu cash pooling - podmioty z grupy H. podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pomiędzy Wnioskodawcą a pozostałymi uczestnikami Systemu cash poolingu z grupy D. występują powiązania, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pomiędzy Wnioskodawcą a bankami uczestniczącymi w Systemie cash poolingu nie występują powiązania, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do przedstawionego stanu przyszłego w związku z przystąpieniem przez Wnioskodawcę do Systemu zaistnieje obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych uregulowany w art. 9a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z uczestnictwem w cash poolingu, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji, o której mowa w art. 9a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 u.p.d.o.p. - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji.

Ponadto, zgodnie z art. 9a ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

* 100.000 euro - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, albo

* 30.000 euro - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo

* 50.000 euro - w pozostałych przypadkach.

Mając na względzie powyższe zauważyć należy, że podatnik jest zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji gdy trzy następujące warunki są spełnione łącznie:

* mamy do czynienia z transakcją,

* transakcja ma miejsce pomiędzy podmiotami powiązanymi, oraz

* kwota wynikająca z transakcji przekracza limity wskazane w art. 9a ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (30.000 euro w roku podatkowym w przypadku świadczenia usług).

W tym miejscu wskazać należy, że pojęcie "transakcji" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego. Oznacza to, że można uznać, że nie posiada ono definicji legalnej i dla potrzeb interpretacji tego sformułowania należy posłużyć się znaczeniem słownikowym. Według internetowego Słownika Języka Polskiego "transakcja" to "operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług" lub "umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług; też zawarcie takiej umowy.

Odnosząc powyższe do analizowanego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że Wnioskodawca wraz z innymi Uczestnikami należącymi do tej samej grupy kapitałowej zamierza zawrzeć z Bankiem Umowę, na podstawie której przystąpi do Systemu cash poolingu. Na podstawie Umowy Bank będzie wykonywaj na rzecz Uczestników szereg czynności składających się łącznie na jedną usługę w postaci kompleksowej usługi zarządzania płynnością finansową (cash pooling).

Uczestnicy wobec siebie są podmiotami powiązanymi, Uczestnicy wobec Banku nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z tytułu wykonywania wskazanych czynności cash poolingu Bank uzyskiwał będzie wynagrodzenie - z tytułu, Uczestnicy obciążani będą opłatą.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że usługę cash poolingu świadczoną przez Bank na rzecz Wnioskodawcy można określić mianem transakcji. Niemniej, z uwagi na fakt, że opłaty wynikające z Umowy lub rzeczywiście zapłacone przez Wnioskodawcę w roku podatkowym z tytułu świadczenia przez Bank usługi cash poolingu nie przekroczą w roku podatkowym równowartości 30.000 euro, nie zostanie spełniony wskazany powyżej warunek nr 3 i tym samym obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej nie powstanie.

Obowiązek sporządzenia dokumentacji z art. 9a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie powstanie także w stosunku do relacji pomiędzy Uczestnikami, z powodu niespełnienia wskazanego powyżej warunku nr 1, tj. niewystąpienia transakcji. W ocenie Wnioskodawcy nie sposób bowiem uznać wzajemnych relacji Uczestników wynikających z Umowy za kupno lub sprzedaż towarów bądź usług, czyli zakwalifikować ich jako przeprowadzanie transakcji. Brak istnienia transakcji pomiędzy Uczestnikami (w tym pomiędzy Wnioskodawcą a pozostałymi Uczestnikami) oznacza, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie będzie spełniony pierwszy z trzech wskazanych powyżej warunków, od których to zależy obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej. A zatem Wnioskodawca, jako jeden z Uczestników, nie będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca zwraca również uwagę, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektorów Izb Skarbowych działających z upoważnienia Ministra Finansów. Przykładowo, interpretacja indywidualna wydana w dniu 3 października 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPB5/423-658/11-6/JC), czy też w dniu 15 kwietnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (nr ITPB3/423-31d/11/PS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Umowa "cash poolingu" jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu, dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool leadera (agenta), którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Powyższy obowiązek, na podstawie art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p., obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Definicja podmiotów powiązanych została umieszczona w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. I tak, jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Z powyższego wyraźnie wynika, że aby mógł powstać wymóg sporządzania wspomnianej dokumentacji podatkowej, konieczne jest jednoczesne ziszczenie się dwóch warunków: musimy mieć do czynienia z transakcją oraz taka transakcja musi mieć miejsce pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Pojęcie "transakcja" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego ani cywilnego, zatem można uznać, że nie posiada ono definicji legalnej. W takim przypadku należy posłużyć się znaczeniem słownikowym, w myśl którego (według internetowego Słownika Języka Polskiego - http://sjp.pwn.pl) transakcja to operacja handlowa dotycząca kupna lub sprzedaży towarów lub usług lub umowa handlowa na kupno lub sprzedaż towarów lub usług, też zawarcie takiej umowy.

Zauważyć przy tym należy, że przepis art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza obowiązku dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, dokonywanych w ramach cash poolingu.

Umowa cash poolingu to forma zarządzania finansami, stosowana przez podmioty należące do jednej grupy. Celem tego typu narzędzia finansowego jest minimalizowanie kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy.

Umowa cash poolingu nie została uregulowana w polskim systemie prawnym, jest zatem tzw. umową nienazwaną w rozumieniu prawa cywilnego. Jednakże, biorąc pod uwagę charakter tej umowy i jej cele, stwierdzić należy, że ma ona cechy zbliżone do umowy pożyczki (udostępnianie określonej kwoty pieniędzy w zamian za odpowiednie wynagrodzenie - odsetki). Zatem faktycznym jej celem jest udostępnianie środków pieniężnych pomiędzy podmiotami z grupy oraz osiąganie przez te podmioty korzyści w postaci odsetek. Jest to zatem rodzaj pożyczek udzielanych pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w tej strukturze.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazania, należy stwierdzić, że transfery środków dokonywane są między uczestnikami struktury cash poolingu, są oni ich odbiorcami oraz odbiorcami należnych odsetek. Nawet zatem w sytuacji, gdy warunki umowy, np. wysokość oprocentowania odsetek ustala niepowiązany z uczestnikami struktury bank, transfery środków pomiędzy uczestnikami struktury mogą nie odzwierciedlać warunków rynkowych. Przez warunki podlegające badaniu należy rozumieć zarówno wysokość odsetek, jak i poziom zadłużenia.

Jak już wskazano wyżej, celem umowy cash poolingu jest ograniczenie - u podmiotów uczestniczących w takim porozumieniu - kosztów związanych z finansowaniem prowadzonej przez nie działalności. Jeżeli dzięki tej umowie u każdego z uczestników struktury (w tym Wnioskodawcy) saldo odsetek otrzymanych nad odsetkami zapłaconymi jest wyższe od analogicznego salda, jakie podmiot taki zrealizowałby, gdyby w umowie nie uczestniczył, lecz pożyczał środki finansowe na prowadzoną działalność i jednocześnie lokował swoje środki, dokonując tych czynności z podmiotami niepowiązanymi według zasad rynkowych, to przyjąć należy, że dzięki tej umowie wyżej wspomniany cel jest zrealizowany. Jednakże w każdym indywidualnym przypadku wymagałoby oceny to (co zrealizować można tylko w postępowaniu podatkowym lub kontrolnym), czy stopień korzyści w postaci oszczędności związanych z uczestniczeniem przez podmioty w tej umowie jest adekwatny do angażowanych przez podmioty środków finansowych. W przypadku, gdy wzajemne świadczenia uczestników umowy są ekwiwalentne, to - zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. Nr 160, poz. 1268, z późn. zm.) - organy podatkowe nie dokonają korekty cen przedmiotów takich transakcji i dochodu podmiotów w niej uczestniczących.

Stwierdzenie czy postanowienia danej umowy odbiegają od warunków rynkowych, może wymagać w konkretnym przypadku porównania treści swobodnie zawartych umów ze standardowymi warunkami, określonymi w ofercie bankowej. W szczególności prawdopodobieństwo, że umowne uregulowania mogą odbiegać od rynkowych istnieje, kiedy administratorem rozliczeń staje się podmiot z grupy, natomiast konstrukcja i warunki funkcjonowania cash poolingu zostają określone w umowie zawartej przez podmioty przystępujące do tego porozumienia i będące podmiotami powiązanymi.

Odnośnie zastosowania przepisu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do omawianej struktury cash poolingu, należy raz jeszcze podnieść, że przepis ten nie wyłącza obowiązku dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi dokonywanych w ramach cash poolingu. Dokumentacja taka powinna zawierać te informacje, które będą niezbędne do oceny, że warunki określone w ramach umowy odzwierciedlają warunki ustalane w porównywalnych okolicznościach przez podmioty niezależne. Ponadto powinna wskazywać na ekonomiczną zasadność korzystania przez podatnika z umowy cash pooling tj. że podatnik uczestniczący w takiej umowie (tu: Spółka) osiąga wyższe korzyści (np. w postaci niższych kosztów), niż gdyby lokował i pożyczał środki finansowe od podmiotów z nim niepowiązanych. Zarazem z dokumentacji tej wynikać powinien ekwiwalentny charakter takiej umowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego zostaną spełnione przesłanki wynikające z art. 9a u.p.d.o.p., w związku z czym Spółka będzie zobowiązana do sporządzania dokumentacji podatkowej, o ile nastąpi wypełnienie przesłanki dotyczącej przekroczenia rocznej wartości zawieranych transakcji, o której mowa w art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p.

Reasumując, w związku z uczestnictwem Wnioskodawcy w przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego strukturze cash poolingu na Spółce spoczywał będzie obowiązek dokumentacyjny wynikający z art. 9a u.p.d.o.p., jeżeli transakcje między uczestnikami cash poolingu przekroczą w danym roku podatkowym wartości określone w art. 9a ust. 2 u.p.d.o.p.

Zaakcentować należy, że tut. organ podatkowy formułując rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie dokonał analizy orzecznictwa organów podatkowych (interpretacji indywidualnych) odnoszących się do podobnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych, w tym interpretacji powołanych przez Wnioskodawcę, uwzględniając jednak przede wszystkim naczelną zasadę dotyczącą instytucji interpretacji indywidualnej, tj. zasadę praworządności wyrażoną w art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm., której odzwierciedleniem na gruncie prawa podatkowego jest norma prawna określona w art. 120 (w zw. z art. 14h) Ordynacji podatkowej.

Podkreślić należy, że odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa.

Jednocześnie podkreślić należy, że ze względów wskazanych w uzasadnieniu niniejszej interpretacji tut. organ nie podziela stanowiska zawartego w powołanych przez Spółkę interpretacjach.

Na podstawie art. 14e ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego oraz Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Ponadto, wskazać należy na generalną zasadę, że nawet gdyby w odniesieniu do innych podatków lub innych okresów rozliczeniowych, organy podatkowe wydały odmienne rozstrzygnięcia, to nigdy nie może to stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy podatnika, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. W przypadku takiej rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych decyzji, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie (wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/GL 848/07). Podobnie stwierdził WSA w Łodzi w orzeczeniu z dnia 18 listopada 2008 r. (sygn. akt I SA/Łd 907/08). Również w innych orzeczeniach sądowych zgodnie przyjmuje się, że zasada zaufania wyrażona w art. 121 Ordynacji podatkowej nie może być rozumiana jako konieczność wydawania decyzji sprzecznych z obowiązującym prawem i powielających poprzednie błędy (wyrok NSA z 8 grudnia 1999 r., SA/Sz 1775/98, Serwis Podatkowy 2001, Nr 4, poz. 12). Korzystniejsze, ale niezgodne z prawem orzeczenie w stosunku do innej osoby, znajdującej się w takiej samej sytuacji faktycznej i prawnej, nie rodzi po stronie podatnika prawa do potraktowania go w ten sam sposób (wyrok NSA z 19 kwietnia 2005 r., FSK 1660/04, GP 2005, nr 77, s. 6). Tut. organ podatkowy zgadza się z tezą wyroku NSA z 18 lipca 2001 r., SA/Sz 797/00, LexPolonica nr 362513 - "Zasada wyrażona w art. 121, iż postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzące zaufanie do organów podatkowych, nie może być rozumiana jako wydawanie decyzji sprzecznych z obowiązującym prawem".

Końcowo należy podkreślić, że w toku prowadzonego postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego tut. organ nie ma uprawnień do weryfikacji przedstawionego zdarzenia przyszłego, poprzez postępowanie dowodowe, tj. analizę dokumentów załączonych do przedmiotowego wniosku. W konsekwencji niniejsza interpretacja opiera się tylko i wyłącznie na treści wniosku, a przy jej wydawaniu nie brano pod uwagę załączonych do wniosku dokumentów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.