IPPB5/423-880/14-2/JC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na inwestycję drogową - jest prawidłowe,

* momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na inwestycję drogową oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przedmiotowych wydatków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej: "X." lub "Spółka"), na mocy porozumienia z dnia 22 lutego 2006 r. (dalej: "porozumienie") zawartego z Z. (Z.), po uzyskaniu zgody Ministra Skarbu, zobowiązała się do przebudowy (modernizacji) skrzyżowania z zainstalowaniem sygnalizacji świetlnej (dalej: Inwestycja). Wykonanie inwestycji miało na celu usprawnienie połączeń komunikacyjnych z siedzibą Spółki oraz zwiększeniem bezpieczeństwa przejazdu, a w konsekwencji osiąganiem przychodów i zachowaniem oraz zabezpieczeniem źródła przychodów. Spółka nie jest właścicielem ani współwłaścicielem gruntów, na których prowadzona była inwestycja (grunty są własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego).

Stosownie do ww. porozumienia z dnia 22 lutego 2006 r. (wraz z późniejszymi aneksami) pomiędzy: Z. a X. S.A., będącą Głównym Inwestorem zrealizowano modernizację i przebudowę skrzyżowania. Inwestycja obejmowała swym zakresem modernizację urządzeń wodno-kanalizacyjnych, zainstalowanie sygnalizacji świetlnej jak i teren w obrębie skrzyżowania leżącego poza pasem drogowym. Spółka zobowiązana była przekazać część zrealizowanej inwestycji na rzecz Z., a pozostałe części do Burmistrza Dzielnicy występującego w imieniu Miasta i do Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego. Przekazanie zadania inwestycyjnego do eksploatacji miało miejsce w 2007 r.

Po wykonaniu przedmiotowego zadania, Spółka z mocy prawa, ma obowiązek przekazać na majątek odpowiednim podmiotom, zmodernizowane i przebudowane części Inwestycji.

Formalnie, przekazanie Inwestycji zainteresowanym podmiotom mogło nastąpić dopiero po otrzymaniu zgody od Ministra Skarbu i przejęciu przez wszystkie (trzy) podmioty na podstawie zaakceptowanych protokołów. Pismem z dnia 21 stycznia 2009 r. Minister Skarbu wyraził zgodę na nieodpłatne przekazanie ww. zmodernizowanego układu drogowego.

Po otrzymaniu zgody X. S.A. wystawiła w 2009 r. protokoły zdawczo-odbiorcze (dokument PT).

Zgodnie z zapisami porozumienia i decyzją Ministra Skarbu Z. przejął nieodpłatnie z dniem 24 lutego 2009 r. protokołem zdawczo-odbiorczym skrzyżowanie wraz z sygnalizacją, a MPWIK protokołem z dnia 21 kwietnia 2010 r. przejęło nieodpłatnie urządzenia wodno-kanalizacyjne.

Odbiorcą części inwestycji w obrębie skrzyżowania poza pasem drogowym z mocy prawa powinien być Burmistrz Dzielnicy, który odmówił w 2013 r. nieodpłatnego przejęcia inwestycji uważając, że nie jest on stroną porozumienia. Ponieważ X. S.A. uznał, że rozliczenie inwestycji oraz zaliczenie jej w koszty nastąpi po akceptacji protokołów zdawczo-odbiorczych przez wszystkie zainteresowane podmioty, w latach 2009-2013 prowadzona była liczna korespondencja pomiędzy Burmistrzem a X. S.A. mająca na celu przejęcie przez Burmistrza Dzielnicy części zmodernizowanego skrzyżowania. Ostatnie pismo datowane jest na koniec 2013 r.

Wobec braku możliwości porozumienia się z Burmistrzem Dzielnicy Zarząd X. S.A. podjął w lipcu 2014 r. uchwałę o dokonaniu całkowitego ostatecznego rozliczenia przedmiotowego zadania i spisanie wartości Inwestycji pozostającej w ewidencji X. S.A. na koncie środków trwałych w budowie w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych.

Z uwagi na powyższe okoliczności decyzja Zarządu jest racjonalna, ponieważ inwestycja (skrzyżowanie) oddana jest do użytkowania, a od lipca 2014 r., nie są generowane nowe koszty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy X. S.A. postępuje prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki na inwestycję drogową. Czy Spółka postępuje prawidłowo zaliczając, na podstawie decyzji Zarządu X. S.A., przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów w lipcu 2014 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: "ustawa o CIT"), za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ustawa o CIT nie zawiera definicji sformułowania "wykorzystywanie na potrzeby związane z działalnością gospodarczą". W ocenie Spółki wydatki poniesione w związku z realizacją Inwestycji, której wykonanie miało na celu usprawnienie połączeń komunikacyjnych z siedzibą oraz zwiększenie bezpieczeństwa przejazdu, miały związek z osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, w konsekwencji mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako spełniające przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wydatki poniesione w związku z realizacją ww. Inwestycji w szczególności przepisy ustawy o CIT nie przewidują warunku, że można było zaliczyć w koszty uzyskania przychodu wydatki, po podpisaniu protokołów zdawczo-odbiorczych dotyczących przedmiotowej inwestycji.

Wydatki poniesione w związku z realizacją ww. Inwestycji jako nie mające wpływu na osiągnięcie konkretnego przychodu, stanowią koszty uzyskania przychodu inne niż bezpośrednio związane z przychodami tj. koszty pośrednie, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Uwzględniając przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przedstawionym stanie faktycznym, X. zamierza, zaliczyć poniesione na inwestycje wydatki w roku ostatecznym rozliczenia Inwestycji, czyli w lipcu 2014 r. po podjęciu przez Zarząd X. S.A. uchwały w br. o ostatecznym rozliczaniu Inwestycji pt. "skrzyżowanie".

W ocenie Spółki momentem właściwym do rozpoznania analizowanych wydatków jako kosztów podatkowych nie powinien być moment ujęcia powyższych wydatków w księgach rachunkowych, ale termin ostatecznego rozliczenia inwestycji. Powyższa konkluzja wynika z faktu, że dopiero w momencie formalnego przekazania nakładów możliwe jest stwierdzenie, że koszty te mają charakter definitywny oraz, że powinny być uznane jako koszty pośrednie.

W sytuacji, gdy nawet formalnie Burmistrz nie podejmie decyzji o przejęciu tej inwestycji to Inwestycja powstała na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa (właściwych jednostek samorządu terytorialnego) w momencie realizacji Inwestycji (skrzyżowanie), stała się własnością jednostek samorządu terytorialnego i nie należy do X. S.A.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach potwierdzają, że zaliczenie do kosztów uzyskania wydatków na inwestycję typu skrzyżowanie powinno nastąpić w roku ostatecznego rozliczenia inwestycji tj. 2014 r. gdy zostaną zebrane wszystkie koszty, a nie w roku podpisania protokołów odbiorczych w 2009 r. i 2010 r.

Stanowisko takie zostało zaprezentowane w następującej interpretacji:

* z dnia 27 kwietnia 2011 r. sygn. nr IPPB5/423-117/11-4/AM.

Dlatego też Spółka uważa, że powinna mieć prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych na wykonanie Inwestycji, w roku podjęcia decyzji i ostatecznym rozliczeniu Inwestycji, czyli w lipcu 2014, a i przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią przesłanki negatywnej do zaliczenia w koszty podatkowe wydatków na inwestycje i takie stanowiska prezentują również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.).

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanej interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacja ta co do zasady wiąże w sprawie, w której została wydana i nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowi podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji. Ponadto, stan faktyczny przedstawiony w powołanej interpretacji nie jest tożsamy z tym, który został przedstawiony przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.