IPPB5/423-838/12-6/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Stowarzyszenia, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do dochodu osiągniętego na skutek organizacji turnusów rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych osób - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w stosunku do dochodu osiągniętego na skutek organizacji turnusów rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych osób.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Stowarzyszenie to organizacja pożytku publicznego, prowadząca nieodpłatną działalność, polegającą m.in. na wyrównywaniu szans osób z upośledzeniem umysłowym oraz wspieraniu ich rodzin. Podstawowe formy działalności to prowadzenie dziennych ośrodków wsparcia tj.: Środowiskowych Domów Samopomocy, Ośrodka Dziennego, Zespołu Rehabilitacyjnego, Ośrodka Rehabilitacyjno- Edukacyjno-Wychowawczy, Mieszkania Treningowego oraz placówki całodobowej - Domu Rodzinnego. Oprócz powyższych form, w ramach działalności gospodarczej organizujemy turnusy rehabilitacyjne (zwolnione z podatku VAT), które są jednym z podstawowych elementów rehabilitacji i leczenia osób niepełnosprawnych intelektualnie. Dotychczasowe prowadzenie tej działalności z punktu widzenia finansowego powodowało stratę lub przychody pokrywały całkowite koszty organizacji tych turnusów. W roku 2012 po zakończeniu sezonu wyjazdów oceniamy, iż Koło osiągnie zysk z powodu dużego zainteresowania podopiecznych wyjazdami i proporcjonalnie mniejszych kosztów organizacji, niż zostały skalkulowane przed rozpoczęciem naboru uczestników. Wypracowany zysk Stowarzyszenie planuje przeznaczyć na częściowe pokrycie kosztów turnusów rehabilitacyjnych w 2013 r.

Zgodnie z art. 4 Statutu "Celem Stowarzyszenia jest działanie na rzez wyrównania szans osób z upośledzeniem umysłowym, tworzenia warunków przestrzegania wobec nich prawa człowieka, prowadzenia ich ku aktywnemu uczestnictwu w życiu społecznym oraz wspieranie ich rodzin."

Wobec powyższego Stowarzyszenie ocenia, iż dochód na działalności gospodarczej będący swoistym zabezpieczeniem części kosztów ponoszonych na tę działalność w następnym roku, jest zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zysk osiągnięty w następstwie organizacji turnusów rehabilitacyjnych przeznaczony jest wyłącznie na realizacje celów statutowych stowarzyszenia, w szczególności na pokrycie kosztów wyjazdów na turnusy rehabilitacyjne osób niepełnosprawnych w następnych latach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód stowarzyszenia osiągnięty na skutek organizacji turnusów rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych umysłowo jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód na działalność gospodarczą będący swoistym zabezpieczeniem części kosztów ponoszonych na tę działalność w następnym roku, jest zwolniony do podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) określa, że stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach może podlegać ograniczeniom przewidzianym jedynie przez ustawy, niezbędnym do zapewnienia interesów bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego oraz ochrony zdrowia lub moralności publicznej albo ochrony praw i wolności innych osób. W myśl art. 33 ust. 2 tej ustawy, stowarzyszenie, z zachowaniem obowiązujących przepisów, może przyjmować darowizny, spadki i zapisy oraz korzystać z ofiarności publicznej.

Stowarzyszenia posiadają osobowość prawną, tak więc jako osoby prawne są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) jako podmioty zwolnione od podatku. Zatem stowarzyszenia, tak jak inne podmioty posiadające osobowość prawną, podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w tej ustawie. Oznacza to, że stowarzyszenia ustalają dochód bez względu na rodzaje źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty.

Generalnie działalność stowarzyszenia można podzielić na:

* działalność statutową (niegospodarczą) oraz

* działalność gospodarczą.

Zasadniczo środki na realizację celów statutowych mogą pochodzić z:

* majątku, w jaki stowarzyszenie zostało wyposażone, i dochodów z tego majątku;

* dotacji, zbiórek, spadków, darowizn, zapisów, programów pomocowych.

Ponadto dodatkowym źródłem dochodów stowarzyszenia może być własna działalność gospodarcza. Wzajemny stosunek działalności statutowej i działalności gospodarczej określa art. 33-35 ustawy o stowarzyszeniach, który stanowi, że stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że celami statutowymi Stowarzyszenia jest wyrównanie szans osób z upośledzeniem umysłowym, tworzenia warunków przestrzegania wobec nich prawa człowieka, prowadzenia ich ku aktywnemu uczestnictwu w życiu społecznym oraz wspieranie ich rodzin. Podstawową forma działalności jest prowadzenie dziennych ośrodków wsparcia tj.: Środowiskowych Domów Samopomocy, Ośrodka Dziennego, Zespołu Rehabilitacyjnego, Ośrodka Rehabilitacyjno - Edukacyjno-Wychowawczy, Mieszkania Treningowego oraz placówki całodobowej - Domu Rodzinnego. Oprócz powyższych form, w ramach działalności gospodarczej Stowarzyszenie organizuje turnusy rehabilitacyjne (zwolnione z podatku VAT), które są jednym z podstawowych elementów rehabilitacji i leczenia osób niepełnosprawnych intelektualnie. Stowarzyszenie wypracowany zysk zamierza przeznaczyć na częściowe pokrycie kosztów turnusów rehabilitacyjnych osób niepełnosprawnych w następnych latach.

Użycie przez ustawodawcę w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy sformułowanie "w części przeznaczonej na te cele" oznacza, że jeżeli statut będzie przewidywał również realizację innych celów niż wymienione w tym przepisie - to przeznaczenie dochodów podatnika na realizację tych "innych celów" nie będzie stanowiło podstawy do zwolnienia od opodatkowania. Nie można bowiem w tym zakresie zastosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego.

Zatem warunkiem skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podatkowej jest aby cele przewidziane w statucie mieściły się w katalogu celów wymienionych w tym przepisie.

Z regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika zatem wprost, iż podstawowym kryterium zastosowania przewidzianego w nim zwolnienia podatkowego jest przeznaczenie przez podatnika osiągniętego przez niego dochodu na ściśle określone w nim cele preferowane, przy czym cele te muszą w sposób nie budzący wątpliwości wynikać z postanowień statutu danego podmiotu. Jednocześnie określenie "cel statutowy" oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej.

Przepis ten nie zawiera natomiast wymogu, by wskazane w nim cele statutowe były głównymi czy też jedynymi celami działalności osoby prawnej. Jednak, aby podatnik, mógł skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi zadeklarować, iż osiągnięty przez niego dochód w całości lub w części przeznaczy na cele statutowe preferowane przez ustawodawcę i na te cele go faktycznie przeznaczy.

Zwrócić należy również uwagę na różnicę pojęciową, jaka występuje między "celami działania", a "sposobem jego realizacji". Określenie "cel statutowy" oznacza cel, który został wyraźnie sprecyzowany w statucie danej osoby prawnej. Działania faktyczne osoby prawnej polegające na realizacji tych celów to sposoby jego osiągnięcia.

W związku z tym, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe w systemie polskiego prawa podatkowego są wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości podatkowej) nie można w tym zakresie stosować wykładni rozszerzającej ustawowy zakres zwolnienia podatkowego na pokrywanie wydatków związanych z całokształtem działalności podmiotów. Zatem, wydatkowanie dochodu na inne cele niż wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub na nabycie środków trwałych niesłużących bezpośrednio realizacji celów, o których w nim mowa, nie może być objęte przedmiotowo zwolnieniem.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że prowadzenie działalności gospodarczej nie może być samoistnym celem stowarzyszenia. Działalność gospodarcza sensu stricto (nastawiona na zysk) nie może być również sposobem realizacji celów głównych. Prowadzenie dochodowej działalności gospodarczej jest zasadniczo jedynie sposobem uzyskania środków na działalność statutową, pełni więc rolę służebną względem realizacji niezarobkowych celów stowarzyszenia. Działalność gospodarcza musi być więc dostosowana i podporządkowana działalności statutowej, tzn. co najmniej większość dochodów z działalności gospodarczej musi być przeznaczona na cele statutowe, wydatki na działalność gospodarczą muszą pozostawać w rozsądnej proporcji do wydatków na cele statutowe, środki majątkowe przeznaczone wyraźnie na działalność statutową nie mogą być przeznaczane na wspieranie działalności gospodarczej stowarzyszenia, te same środki mogą być wykorzystywane zarówno w działalności gospodarczej, i statutowej, jednakże zawsze musi nastąpić księgowe wyodrębnienie obu rodzajów działalności.

A zatem analizując przedstawione we wniosku okoliczności stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca realizuje cele statutowe poprzez organizacje turnusów rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych. Tym samym zysk z tej działalności gospodarczej jest przeznaczony na pokrycie kosztów wyjazdów na turnusy rehabilitacyjne dla osób niepełnosprawnych w następnych latach to w tym zakresie jest spełniona przesłanka z art. 17 ust. 1 pkt 4.

Tym samym dochód stowarzyszenia osiągnięty na skutek organizacji turnusów rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych umysłowo jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W związku z powyższym wskazać należy, iż organy podatkowe sprawdzając, czy spełniony został warunek wyłączenia dochodów z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawnione są jedynie do badania treści celów statutowych oraz treści przepisu warunkującego zwolnienie podatkowe. A zatem sposób realizacji celów określonych w statucie jednostki powinien być wskazany w sposób ścisły i nie budzący wątpliwości by organy podatkowe mogły rozstrzygnąć, czy jest on zgodny z celami preferowanymi przez ustawodawcę. Organy podatkowe nie są bowiem uprawnione do dokonywania wykładni zapisów statutu. Innymi słowy precyzyjne określenie celów, dla realizacji których dana osoba prawna została powołana jest istotne dlatego, że cele te nie mogą być ustalane przez organy podatkowe w drodze wykładni postanowień statutu, ponieważ nie są do tego upoważnione. Organ podatkowy, wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego; jest związany wyłącznie zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i stanowiskiem Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.