IPPB5/423-802/10-2/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy - jest prawidłowe.

W dniu 6 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest częścią międzynarodowego koncernu farmaceutycznego ("Grupa") produkującego produkty lecznicze ("Produkty"). W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy usługi reklamy na rzecz zagranicznego usługobiorcy z Grupy (na podstawie odpowiedniej umowy zawartej tym usługobiorcą) w zamian za wynagrodzenie. Wartość wynagrodzenia należnego Spółce obliczana jest z zastosowaniem tzw. metody "koszt plus", tj. w oparciu o sumę wszelkich wydatków ponoszonych w związku ze świadczonymi usługami, powiększoną o ustaloną marżę procentową.

W ramach prowadzonej reklamy, Spółka wykonuje czynności skierowane m.in. do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi (zwanych dalej "Adresatami Reklamy"). Czynności te polegają m.in. na informowaniu i zachęcaniu do stosowania Produktów usługobiorcy oraz mają na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji tych Produktów i mogą obejmować w szczególności:

* organizowanie spotkań promocyjnych dla Adresatów Reklamy;

* sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla Adresatów Reklamy;

* odwiedzanie Adresatów Reklamy przez przedstawicieli handlowych i medycznych;

* dostarczanie próbek produktów leczniczych Adresatom Reklamy będących osobami uprawnionymi do wystawiania recept;

* rozprowadzanie ulotek reklamowych promujących Produkty wśród Adresatów Reklamy;

* przekazywanie Adresatom Reklamy prezentów/przedmiotów o małej wartości nieprzekraczającej 100 zł, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczna, opatrzonych logo usługobiorcy lub promowanego Produktu.

Czynności wykonywane przez Spółkę w ramach usług świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy są prowadzone zgodnie z wymogami określonymi w ustawie z dn. 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, tekst jedn. z późn. zm., zwanej dalej "Prawem Farmaceutycznym").

W związku z powyższym, w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy, Spółka ponosi szereg wydatków ("Wydatki"). Wydatki te obejmują w szczególności koszty:

* zakupu usług gastronomicznych opisywanych przez dostawców tych usług najczęściej jako "usługi gastronomiczne", "usługi cateringowe", "catering", "konsumpcja" lub innymi równoważnymi określeniami) dla celów organizacji spotkań promocyjnych produktów leczniczych;

* zakupu artykułów spożywczych i/lub napojów dla celów organizacji spotkań promocyjnych produktów leczniczych;

* wynajmu / przygotowania pomieszczeń wykorzystywanych podczas spotkań promocyjnych;

* wynajmu / przygotowania pomieszczeń wykorzystywanych podczas spotkań naukowych;

* pobytu wykładowców na konferencjach, zjazdach, kongresach i sympozjach naukowych;

* druku zaproszeń oraz innych materiałów dla Adresatów Reklamy na konferencje, zjazdy, kongresy i sympozja naukowe;

* zakupu materiałów biurowych dla Adresatów Reklamy na konferencje, zjazdy, kongresy i sympozja naukowe;

* zapewnienia zakwaterowania i noclegu dla Adresatów Reklamy uczestniczących w konferencjach, zjazdach, kongresach i sympozjach naukowych;

* zapewnienia wyżywienia dla Adresatów Reklamy uczestniczących w konferencjach, zjazdach, kongresach i sympozjach naukowych;

* zapewnienia transportu dla Adresatów Reklamy uczestniczących w konferencjach, zjazdach, kongresach i sympozjach naukowych;

* utrzymania stoisk reklamowych podczas konferencji, kongresów, zjazdów i seminariów naukowych (np. wynajmu powierzchni wystawienniczej, instalowaniem oświetlenia, zakupu ścianek wystawienniczych, plansz, dekoracji, kwiatów itp.);

* zakupu artykułów spożywczych (np. ciastek, herbatników, czekoladek, owoców, soków, kawy, herbaty, wody itp.) dla Adresatów Reklamy na stoiska reklamowe podczas konferencji, kongresów, zjazdów i seminariów naukowych;

* opracowania projektu graficznego i druku ulotek, broszur, plakatów, a także przygotowania filmów i innych materiałów multimedialnych reklamujących Produkty Grupy, które są następnie przekazywane Adresatom Reklamy;

* zakupu upominków zawierających treści reklamujące Produkty Grupy oraz zakupu opakowań na ta upominki, które są następnie przekazywane Adresatom Reklamy;

* przekazywania próbek Produktów Grupy, przekazywanych bezpłatnie Adresatom Reklamy będącym osobom uprawnionym do wystawiania recept.

Powyższe Wydatki są dokumentowane fakturami VAT lub rachunkami, do których załączany jest opis wydarzenia, którego dotyczą dane wydatki (stosownie do wydarzenia będą to: data i miejsce wydarzenia, ilość uczestniczących w nim Adresatów Reklamy, nazwa promowanego Produktu, imię i nazwisko osoby prowadzącej wydarzenie, temat przewodni wydarzenia).

Jednocześnie, w przypadku Wydatków ponoszonych przez Spółkę w związku z organizacją spotkań promocyjnych lub naukowych z Adresatami Reklamy ("Spotkania"), wydatki stanowiące przejawy gościnności wobec Adresatów Reklamy (w szczególności na zakup usług gastronomicznych i artykułów spożywczych), nie wykraczają poza główny cel tego Spotkania nie charakteryzują się okazałością ani wystawnością bez względu na miejsce w którym odbywa się Spotkanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem czynności stanowiących reklamę produktów leczniczych w rozumieniu Prawa Farmaceutycznego, w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy, mogą być w pełnej wysokości uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Adnotacja

Spółka stoi na stanowisku, że Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem czynności stanowiących reklamę produktów leczniczych w rozumieniu przepisów Prawa Farmaceutycznego, w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy, mogą być w pełnej wysokości uznane przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej ustawa o p.d.o.p.), gdyż Wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę i nie należą do kategorii kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o POOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Zdaniem Spółki, powyższy przepis należy interpretować w ten sposób, że o możliwości zakwalifikowania określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatki te powinny pozostawać w związku z działalnością podatnika prowadzoną w celu uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu (tj. wpływać na powstawanie, zwiększanie, zachowywanie lub zabezpieczanie przychodów podatkowych uzyskiwanych przez podatnika); oraz

* wydatki te nie mogą być wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. jako wydatki, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu.

W przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym, którego dotyczy wniosek, w odniesieniu do Wydatków wszystkie powyższe warunki są spełnione.

Spółka wskazała, że omawiane Wydatki są przez nią ponoszone w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach usług świadczonych odpłatnie na rzecz zagranicznego usługobiorcy.

Zgodnie z umową zawartą z zagranicznym usługobiorcą, wszelkie wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach usług reklamy, stanowią podstawę obliczenia wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia tych usług (z zastosowaniem tzw. metody "koszt plus"). Tym samym, poniesienie przez Spółkę każdego z tych wydatków powoduje wzrost wysokości wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia tych usług, będącego podstawowym źródłem przychodów podatkowych osiąganych przez Spółkę w Polsce.

Tym samym, wszelkie te Wydatki pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami Spółki (tj. z wynagrodzeniem z tytułu świadczenia usług, otrzymywanym przez Spółkę od zagranicznego usługobiorcy).

3.1 Kwalifikacja czynności wykonywanych przez Spółkę jako reklamy na gruncie ustawy o p.d.o.p.

Przepis art. 16 ust. 1 Ustawy o POOP zawiera zamknięty katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów Ustawy o p.d.o.p. W opinii Spółki oznacza to, iż jakikolwiek wydatek nie zawarty w tym artykule może stanowić koszt odliczany dla celów podatkowych pod warunkiem pozostawania w zgodności zasadami ogólnymi (tj. art. 15 ust. 1 Ustawy o p.d.o.p.).

Wyżej wymieniony katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów nie zawiera kategorii związanej z działalnością reklamową. W opinii Spółki oznacza to, że w zakresie, w jakim Wydatki ponoszone przez Spółkę stanowią reklamę na gruncie ustawy o POOP, Spółka ma prawo do zaliczenia przedmiotowych Wydatków do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Spółka zwraca przy tym uwagę, że przepisy ustawy o POOP nie zawierają definicji reklamy. Tym samym, zdaniem Spółki, konieczne jest w tym względzie odwołanie się do językowego rozumienia reklamy, jak również - w omawianym przypadku - do definicji reklamy zawartej w przepisach Prawa Farmaceutycznego.

Prawidłowość takiego stanowisko została potwierdzona w piśmie Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich Ministerstwa Finansów z dn. 7 maja 2002 r. (sygn. PB3/24/GM-8214-8/02), w którym stwierdzono m.in.: "Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji reklamy. Tym samym należy posługiwać się pojęciem reklamy w znaczeniu nadanym przez słownik języka polskiego oraz unormowaniami zawartymi w przepisach szczególnych". Identyczne stanowisko było też wielokrotnie podzielane przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2008 r. o sygn. ILPB3/423-561/08-4/MC wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu lub interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2009 r. o sygn. IPPB5/423-450/09-2/JC wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

W tym kontekście, Spółka wskazuje, że - jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku - treść czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy odpowiada ogólnie przyjętemu, językowemu rozumieniu pojęcia reklamy, zgodnie z którym reklama oznacza "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług; plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi" ("Słownik języka polskiego PWN").

Dodatkowo Spółka wskazuje, że czynności te spełniają definicję reklamy produktu leczniczego zawartą w art. 52 ust. 1 Prawa Farmaceutycznego, zgodnie z którą reklamą taką jest "działalność polegająca na informowaniu i zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego mająca na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych". Jednocześnie art. 52 ust. 2 Prawa Farmaceutycznego zawiera przykładowe (tj. niemające wyczerpującego, zamkniętego charakteru) wyliczenie czynności stanowiących reklamę produktu leczniczego. Wyliczenie to obejmuje:

* reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości;

* reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących zaopatrzenie w te produkty;

* odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept i osób prowadzących zaopatrzenie w produkty lecznicze przez przedstawicieli handlowych i medycznych;

* dostarczanie próbek produktów leczniczych;

* sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept osób zaopatrujących w produkty lecznicze;

* sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept i osób zaopatrujących w produkty lecznicze.

W tym kontekście, Spółka zauważa, że przedstawione w stanie faktycznym czynności, wykonywane przez nią w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy, można bezpośrednio powiązać z czynnościami wymienionymi w art. 52 ust. 2 Prawa Farmaceutycznego. Tym samym, czynności te powinny być uznane za reklamę produktów leczniczych w rozumieniu przepisów Prawa Farmaceutycznego.

Biorąc powyższe pod uwagę, czynności wykonywane przez Spółkę w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy powinny, zdaniem Wnioskodawcy, być traktowane dla celów Ustawy o p.d.o.p. jako reklama.

Spółka zauważa, iż prawidłowość powyższego stanowiska została również potwierdzona w powyższym piśmie Dyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich Ministerstwa Finansów: "Zdaniem Ministerstwa Finansów definicja zawarta w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. Nr 126, poz. 1381) powinna być stosowana, ale tylko w odniesieniu do reklamy produktów leczniczych. Odmienny sposób postępowania byłby sprzeczny z obowiązującymi zasadami interpretacyjnymi. W związku z powyższym przy określaniu skutków podatkowych wynikających z działalności polegającej na reklamie produktu leczniczego powinny być brane pod uwagę przepisy art. 52-64 Prawa farmaceutycznego. Przepisy te definiują bowiem czynności, które uznawane są za reklamę produktów leczniczych (...)".

W rezultacie, ze względu na fakt, że Wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach usług świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy stanowią reklamę dla celów Ustawy o p.d.o.p., a działalność reklamowa nie należy do kategorii wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 16 ust. 1 Ustawy o p.d.o.p., Wydatki te, w opinii Wnioskodawcy, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy o p.d.o.p.

3.2 Brak możliwości kwalifikacji czynności wykonywanych przez Spółkę jako reprezentacji na gruncie Ustawy o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o p.d.o.p., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Niemniej jednak, Spółka wskazuje, że czynności stanowiące reklamę Produktów, wykonane przez nią w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy, nie mogą być kwalifikowane dla celów Ustawy o p.d.o.p. jako reprezentacja.

Przepisy ustawy o p.d.o.p. - podobnie jak w przypadku reklamy - nie zawierają definicji reprezentacji. Ponieważ definicji reprezentacji nie zawierają również inne przepisy szczególne, zdaniem Spółki konieczne jest w tym względzie odwołanie się do ogólnie przyjętego, językowego rozumienia pojęcia "reprezentacji".

Zgodnie z tym rozumieniem, reprezentacja stanowi "przejawy okazałości, wystawności służącej kreowaniu własnego pozytywnego wizerunku wśród innych. Rozumie się ją również jako wystawność, okazałość w czyimś sposobie życia związana z zajmowaną pozycją społeczną, stanowiskiem" ("Słownik wyrazów obcych PWN"), czy też "wystawność życia, okazałość, zwłaszcza z chęci popisania się przed kimś" ("Mały słownik języka polskiego").

Spółka zauważa, że wszelkie czynności wykonywane przez nią w ramach usług reklamy na rzecz zagranicznego usługobiorcy nie stanowią przejawów wystawności ani okazałości Spółki, jak również nie mają na celu kreowania własnego pozytywnego wizerunku przez Spółkę. Wyłącznym celem czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy jest otrzymanie wynagrodzenia z tytułu świadczenia tych usług.

Spółka wskazuje ponadto, że nawet w przypadku, gdyby Minister Finansów uznał, że ponoszone przez nią Wydatki wypełniają znamiona reprezentacji na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., to zdaniem Spółki, Wydatki te nie powinny być traktowane jako koszty reprezentacji przypisywane samej Spółce, lecz zagranicznemu usługobiorcy. Spółka zwraca bowiem uwagę, że promując Produkty i działając na rzecz zagranicznego usługobiorcy, Spółka w żaden sposób nie promuje siebie ani prowadzonej przez siebie działalności oraz nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży promowanych Produktów. Przeciwnie, to zagraniczny usługobiorca ponosi ekonomiczny ciężar Wydatków dokonywanych przez Spółkę (zawarty w wynagrodzeniu wypłacanemu Spółce) i jednocześnie uzyskuje możliwość osiągnięcia potencjalnych korzyści w przyszłości w związku z promocją swoich Produktów.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że jeśli w ogóle można rozpatrywać przedmiotowe Wydatki jako koszty reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p., to zdaniem Spółki byłyby one związane z reprezentowaniem i poprawą wizerunku zagranicznego usługobiorcy, a nie samej Spółki, gdyż to zagraniczny usługobiorca ponosi efektywny ciężar tych Wydatków i to ten podmiot będzie ewentualnie korzystał z pozytywnych rezultatów działań reklamowych prowadzonych przez Spółkę. Jednocześnie, Spółka zauważa, że tego rodzaju wydatki, które nie wchodzą w zakres reklamy prowadzonej na rzecz zagranicznego usługobiorcy i są związane bezpośrednio z reprezentacją, promocją i poprawą wizerunku samej Spółki, Spółka już wyłącza z kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o p.d.o.p.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w imieniu Ministra Finansów. Dla przykładu, w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-309/09-2/AJ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że "Ponoszone przez Spółkę koszty nie są związane z jej reprezentacją i reklamą (o ile dotyczą tylko i wyłącznie marek i produktów jej kontrahentów) i zasadniczo nie wpływają na promocję samej Spółki. W tym stanie rzeczy przedmiotowe wydatki ponoszone przez Spółkę należy uznać za poniesione w związku z wykonaniem usług określonych w umowie, a nie w celu reprezentacji i reklamy Wnioskodawcy (natomiast koszty reprezentacji faktycznie ponosi klient), a w konsekwencji za będące poza hipotezą normy prawnej określonej w art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy ".

Z kolei w interpretacji z dnia 17 września 2007 r. (sygn. 1471/DPR2/423-141/07/WP) Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdził, że "Wydatki, o których mowa we wniosku Strony nie są związane z działaniami mającymi na celu reprezentację podatnika, lecz są to działania promujące podmioty, na rzecz których Spółka świadczy usługi marketingowe oraz produkty wytwarzane przez te podmioty. W świetle powyższego, (...) należy zgodzić się ze stanowiskiem Spółki, że o ile wydatki będące przedmiotem wystąpienia dotyczą tylko i wyłącznie produktów kontrahentów Spółki i w żaden sposób nie wpływają na promocję samej Spółki, nie stanowią wydatków na reprezentację, do których zastosowanie mają ograniczenia wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W takiej sytuacji wydatki ponoszone przez Podatnika są wydatkami poniesionymi w celu wykonania usługi, a nie w celu reprezentacji Podatnika. Natomiast koszty reprezentacji faktycznie ponosi zlecający - w postaci wynagrodzenia płatnego na rzecz Spółki".

Dodatkowo, Spółka podkreśla, że zgodnie ze stanem faktycznym podanym w niniejszym wniosku, ponoszone przez Spółkę Wydatki, w szczególności na zakup usług gastronomicznych lub artykułów żywnościowych w związku z organizacją Spotkań z Adresatami Reklamy, w myśl art. 58 ust. 3 Prawa Farmaceutycznego nie wykraczają poza główny cel tych Spotkań, nie charakteryzują się okazałością ani wystawnością bez względu na miejsce, w którym odbywa się Spotkanie. Wydatki te mieszczą się w ramach elementarnych postaw gościnności i podstawowych kanonów kultury i w związku z tym, zdaniem Spółki, nie powinny być uznane za przejaw reprezentacji.

Niezależnie od powyższego, Spółka podkreśla, że prawidłowość stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku była wielokrotnie potwierdzana przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

Ponadto, w interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2010 r. o sygn. IPPB3/423-1030/08-2/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie za prawidłowe uznał stanowisko podatnika, zgodnie z którym wydatki związane z wykonywaniem czynności stanowiących reklamę produktów leczniczych mogą być w pełnej wysokości uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 Ustawy o p.d.o.p.

Powyższa interpretacja indywidualna dotyczyła stanu faktycznego analogicznego do przedstawionego przez Spółkę w niniejszym wniosku, tj.:

* podatnik wykonywał analogiczne czynności stanowiące reklamę produktów leczniczych w ramach usług reklamy świadczonych odpłatnie na rzecz zagranicznego usługobiorcy;

* wynagrodzenie otrzymywane przez podatnika od zagranicznego z tytułu świadczonych usług reklamy było obliczane na podstawie wszelkich wydatków ponoszonych przez niego w związku z czynnościami wykonywanymi w ramach tych usług, powiększonych o ustaloną marżę procentową.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Naczelnik uznał, że:

* wydatki te pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami;

* wydatki te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 Ustawy o p.d.o.p.

W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym "ponoszone przez Wnioskodawcę np. koszty zakupu usług gastronomicznych, artykułów spożywczych zużywanych w trakcie spotkań, czy też konferencji, koszty związane z organizowaniem i finansowaniem sympozjów, konferencji i spotkań dla lekarzy, koszty zakwaterowania lekarzy i prelegentów nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie mają one na celu promocji, poprawy wizerunku Wnioskodawcy, lecz firmy E. A oraz produktów sprzedawanych w Polsce przez tą firmę, bądź też producentów tych leków, których produkty dystrybuuje E. A w Polsce. Dodatkowo podkreślić należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy poniesionymi przez Wnioskodawcę wydatkami na zakup usług gastronomicznych, artykułów spożywczych oraz organizację spotkań, sympozjów, czy też szkoleń dla lekarzy, a uzyskiwanymi przez niego przychodami. Zgodnie bowiem z zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a E. A umową Wnioskodawca wystawia na rzecz E. A faktury i otrzymuje od tej firmy wynagrodzenie, które kalkulowane jest w oparciu o metodę "koszt plus"."

Również w interpretacji indywidualnej z dn. 5 sierpnia 2006 r. (sygn. IP-PB3-423-847/08-2/DG) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym wydatki związane z wykonywaniem czynności stanowiących reklamę produktów leczniczych mogą być w pełnej wysokości uznane za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Powyższa interpretacja indywidualna dotyczyła stanu faktycznego analogicznego do przedstawionego przez Spółkę w niniejszym wniosku (tj. wykonywania czynności stanowiących reklamę produktów leczniczych w ramach usług świadczonych odpłatnie na rzecz zagranicznego usługobiorcy).

W powyższej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że "wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, które stanowią koszty świadczenia usług, czyli koszty wykonania czynności zleconych przez kontrahentów, można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.".

Ponadto, Spółka zwraca uwagę na inne interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego, które zostały wydane przez organy podatkowe w oparciu o zbliżone stany faktyczne.

Na przykład, w interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2009 r. o sygn. ILPB3/423-117/09-4/MC, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że "ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup artykułów spożywczych, usług gastronomicznych oraz usług cateringowych serwowanych podczas spotkań promocyjnych stanowią reklamę produktu leczniczego w świetle art. 52 ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, gdyż nie wykraczają one poza główny cel tych spotkań. Stanowią one zwyczajowy poczęstunek kontrahentów, należący do powszechnie do obowiązujących kanonów kultury (nie mające charakteru okazałości) mogą zatem zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, Spółka postępuje prawidłowo, zaliczając je do kosztów uzyskania przychodów."

Identyczne stanowisko zostało również wyrażone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-450/09-2/JC).

W powyższym kontekście, Spółka zwraca się z wnioskiem o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego przez nią stanowiska, zgodnie z którym Wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z wykonywaniem czynności stanowiących reklamę produktów leczniczych w rozumieniu przepisów Prawa Farmaceutycznego:

* pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami osiąganymi przez Spółkę (jako podstawa obliczania wynagrodzenia Spółki z tytułu usług reklamy świadczonych na rzecz zagranicznego usługobiorcy);

* powinny być kwalifikowane jako wydatki na reklamę dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, a w konsekwencji - nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów dla celów ustawy o p.d.o.p.;

* nie pozwalają zakwalifikować się jako wydatki na reprezentację Spółki (ze względu na to, że nie stanowią przejawów wystawności ani okazałości Spółki, jak również nie mają na celu kreowania własnego pozytywnego wizerunku Spółki).

W konsekwencji, wszelkie te Wydatki mogą być w pełnej wysokości uznane przez Spółę za koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., gdyż Wydatki te są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę i nie należą do kategorii kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.