IPPB5/423-751/12-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2012 r. (data wpływu 31 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5, art. 6 i 7 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej umowa polsko - niemiecka) oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - jest prawidłowe.

W dnu 31 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5, art. 6 i 7 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W. mbH (dalej: Spółka lub KAG tub Wnioskodawca) posiadająca w Polsce oddział - W. mbH spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce (dalej: Oddział) specjalizuje się w zarządzaniu aktywami funduszy inwestycyjnych. W chwili obecnej w Polsce Spółka jest m.in. odpowiedzialna za zarządzanie oraz dysponowanie aktywami W. (dalej łącznie jako: Fundusze lub WI), które są otwartymi funduszami inwestycyjnymi utworzonymi na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego.

Ze względu na specyfikę działalności funduszy inwestycyjnych działających na podstawie niemieckiego prawa inwestycyjnego, to Spółka jako podmiot zarządzający Funduszami nabywa aktywa, w tym nieruchomości oraz udziały w spółkach nieruchomościowych, ze środków zgromadzonych w Funduszach we własnym imieniu, tzn. jest ich cywilnoprawnym właścicielem.

Oddział Spółki utrzymuje w Polsce biuro począwszy od lipca 2011 r., w którym znajduje się jego siedziba. Oddział Spółki powierzył obsługę biura wykwalifikowanemu podmiotowi zajmującemu się w ramach działalności gospodarczej czynnościami administracyjnymi związanymi z utrzymaniem i prowadzeniem biur dla innych podmiotów (usługi sekretaryjne).

Należy jednak podkreślić, iż w przypadku podejmowania kluczowych decyzji oraz ich realizacji w związku z inwestycjami Spółki na terenie Polski, do Polski przybywają pracownicy Spółki oraz osoby odpowiedzialne za sprawowanie funkcji kierowniczych w Spółce. Utrzymywane w Polsce przez Spółkę zasoby służą podejmowaniu kluczowych decyzji związanych z działalnością Spółki w Polsce za pośrednictwem Oddziału.

W dniu 15 marca 2011 r. Spółka, na rzecz Funduszu I., nabyła 100% udziałów w spółce nieruchomościowej B. Sp. z o.o. (aktualnie B. Sp. z o.o. w likwidacji; dalej: B.). Analogicznej inwestycji Spółka dokonała w dniu 15 grudnia 2011 r. nabywając na rzecz Funduszu W. 100% udziałów w spółce nieruchomościowej Y. Sp. z o.o. (dalej: Y.). W chwili złożenia wniosku negocjowane jest nabycie nieruchomości inwestycyjnej bezpośrednio do Oddziału.

B. i Y. prowadzą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej działalność gospodarczą w zakresie m.in. kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

B. jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej zlokalizowanej w Warszawie przy ulicy B. 17 oraz właścicielem wybudowanej na wspomnianej nieruchomości gruntowej - nieruchomości komercyjnej w postaci budynku biurowego N. wraz z jego przynależnościami (dalej łącznie: Nieruchomość N.). Wspomniany budynek biurowy B. wykorzystuje do wynajmu powierzchni komercyjnej innym podmiotom gospodarczym.

Y. jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości gruntowej zlokalizowanej w W. oraz właścicielem wybudowanej na wspomnianej nieruchomości gruntowej - nieruchomości komercyjnej w postaci budynku biurowego wraz z jego przynależnościami (dalej łącznie: Nieruchomość).

Wspomniany budynek biurowy Y. wykorzystuje do wynajmu powierzchni komercyjnej innym podmiotom gospodarczym. Świadczenie usług wynajmu powierzchni budynku przez Y. i B. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ani B., ani Y. nie posiadają innych nieruchomości, ani nie są właścicielem udziałów w innych polskich lub zagranicznych spółkach kapitałowych.

Celem nabycia udziałów w B. i w Y. było faktyczne nabycie przedsiębiorstwa składającego się głównie z nieruchomości komercyjnych w celu kontynuowania działalności tych spółek i czerpania zysków z wynajmu nieruchomości. Nabycie przez Spółkę udziałów powyższych spółkach nieruchomośckwych zamiast bezpośredniego nabycia nieruchomości wynikało z warunków rynkowych (bezpośrednie nabycie nieruchomości ze względów biznesowych nie było możliwe). Tylko przystąpienie do transakcji nabycia udziałów umożliwiało poszerzenie portfela aktywów WI o Nieruchomości N. i M. Spółka ma zamiar bezpośredniego trzymania Nieruchomości N. oraz Nieruchomości M., który planuje zrealizować przez dalsze restrukturyzacje spółek B. i Y. Wnioskodawca rozważa również inne inwestycje w spółki nieruchomościowe lub bezpośrednie nabycia nieruchomości komercyjnych w Polsce.

W związku z podejmowanymi przez Wnioskodawcę w Polsce inwestycjami (tekst jedn.: nabyciem udziałów w spółkach B. a następnie w Y.) Spółka utworzyła oddział W. mbH Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce. Oddział został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem 0000392246 w dniu 26 lipca 2011 r.

Zgodnie z KRS przedmiotem działalności Oddziału jest zarządzanie specjalnymi funduszami nieruchomości, zarządzanie na rzecz podmiotów trzecich aktywami zainwestowanymi w nieruchomości oraz związane z tymi usługami inne dodatkowe czynności.

W dniu 22 sierpnia 2011 r. Spółka złożyła zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2, podając jako datę rozpoczęcia działalności 26 lipca 2011 r. oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R. Ponieważ w zgłoszeniach tych omyłkowo podana została nazwa Oddziału zamiast Spółki, w dniu 6 października 2011 Spółka ponownie złożyła ww. zgłoszenia podając prawidłową nazwę podatnika, czyli Spółki. Spółka składa deklaracje VAT-7 począwszy od sierpnia 2011. Jeszcze przed nabyciem udziałów w B. Spółka rozpoczęła wykonywanie czynności mających na celu podjęcie działalności inwestycyjnej w nieruchomości przez WI w Polsce, którymi Spółka będzie zarządzać, dokonując w tym celu zakupów usług doradczych obejmujących usługi wyceny nieruchomości, usług audytu obejmujące m.in. prognozę cash flow, usługi doradztwa prawnego i podatkowego. W celu prowadzenia działalności w Polsce Spółka utrzymuje w Polsce biuro oraz ponosi m.in. koszty administracyjne i koszty stałej obsługi księgowej. W celu restrukturyzacji działalności Y. mających na celu bezpośrednie posiadanie nieruchomości przez WI w Polsce Spółka udzieliła Y. pożyczki.

Planowanie restrukturyzacyjne grupy

W celu uproszczenia struktury własnościowej wewnątrz grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, dokonana zostanie restrukturyzacja, planowanym efektem której będzie bezpośrednie czerpanie przez WI przychodów z tytułu wynajmu nieruchomości, którymi to aktywami zarządzać będzie Spółka za pośrednictwem Oddziału. Dodatkowo, w chwili obecnej Oddział negocjuje nabycie kolejnych aktywów nieruchomościowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony stan faktyczny doprowadził do ukonstytuowania na terytorium Polski zakładu skutkującego obowiązkiem rozliczania w Polsce podatku dochodowego z chwilą rozpoczęcia najmu powierzchni biurowej z zamiarem jej długoterminowego wykorzystywania do podejmowania kluczowych decyzji oraz ich realizacji w związku z inwestycjami Spółki na terenie Polski, tj. od lipca 2011 r.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dochody z działalności wykonywanej w Polsce przez Oddział Spółki w imieniu Wnioskodawcy działającego na rzecz Funduszy podlegają opodatkowaniu w Polsce, pod warunkiem, że Oddział stanowi zagraniczny zakład w Polsce.

Zgodnie z definicją określoną w art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, pojęcie zagranicznego zakładu oznacza:

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, stanowi inaczej.

Odnosząc ww. definicję zakładu do przedmiotowego stanu faktycznego, Oddział stanowi zagraniczny zakład Spółki w Polsce, jeśli spełnione są następujące warunki:

* oddział jest stałą placówką, poprzez którą spółka zagraniczna prowadzi działalność na terytorium kraju działalność,

* umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi inaczej.

W analizowanym przypadku, właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest UPO PL-DE.

W myśl art. 7 ust. 1 UPO PL-DE zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Zgodnie z art. 7 ust. 2 UPO PL-DE jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym Państwie poprzez położony tam zakład, to co do zasady w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem. Jednocześnie, na podstawie art. 7 ust. 3 UPO PL-DE, przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład czy gdzie indziej. Na tej podstawie w sytuacji, gdy oddział Wnioskodawcy stanowi zakład przychody i koszty funkcjonalnie związane z działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę za pośrednictwem tego oddziału, w tym również powstałe lub poniesione przed formalną. rejestracją Oddziału, będą podIegać opodatkowaniu w miejscu położenia zakładu, tj. w Polsce.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL-DE określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie zakład obejmuje w szczególności: miejsce zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat i kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Równocześnie art. 5 ust. 4 UPO PL-DE stwierdza, że bez względu na poprzednie postanowienia art. 5 określenie "zakład" nie obejmuje takich czynności, które polegają wyłącznie na:

Powyższy katalog czynności niestanowiących zakładu jest katalogiem zamkniętym i nie należy go interpretować rozszerzająco. W związku z powyższym podjęcie działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym dla przedsiębiorstwa nie prowadzi do ukonstytuowania zakładu.

Pomocnym w interpretacji zapisów umowy może być też tekst Modelowej Konwencji OECD, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią ważną wskazówkę - tzw. wykładnię autorską (tekst jedn.: pochodzącą od autora interpretowanych regulacji, czyli w tym wypadku od OECD), jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z komentarza do art. 5 Komentarza do Konwencji Modelowej w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD z lipca 2010 r. (dalej: KM OECD) wynika, że działalność placówki nie posiada charakteru przygotowawczego lub pomocniczego, gdy stanowi istotną i znaczącą część działalności przedsiębiorstwa jako całości, gdy istnieje znaczący związek między prowadzoną przez tę placówkę działalnością a uzyskiwanymi przez przedsiębiorstwo dochodami. Zakład, powstanie, jeżeli oprócz czynności przygotowawczych lub pomocniczych wykonywana jest działalność zasadnicza, nawet w relatywnie niewielkim zakresie. Następuje to już momencie przygotowywania działalności gospodarczej w miejscu w które może być wykorzystywane w sposób trwały.

Odnosząc powyższe do zacytowanych regulacji UPO PL-DE wskazać należy, iż z ogólnej regulacji zawartej w art. 5 tej umowy wynika, iż dla uznania, że przedsiębiorstwo prowadzi swoją działalność w formie zakładu winny wystąpić łącznie trzy następujące przesłanki, tj.:

* istnienie miejsca gdzie działalność jest prowadzona (placówka),

* stały charakter takiej placówki,

* wykonywanie za pośrednictwem placówki działalności gospodarczej, która nie maprzygotowawczego lub pomocniczego charakteru.

Za placówkę uważa się miejsce prowadzenia działalności gospodarczej będącej pojedynczą rzeczą lub ich zbiorem, który obejmuje w szczególności pomieszczenia lub ich części, wyposażenie lub urządzenia wykorzystywane w działalności gospodarczej. Nie ma przy tym znaczenia tytuł prawny do placówki. Placówka - jako miejsce działalności gospodarczej - może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń ani gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji (punkt 4 komentarza do art. 5 KM OECD). Przesłankę tę należy uznać za spełnioną, gdyż Oddział najmuje powierzchnię biurową, będącą do dyspozycji Oddziału w Polsce.

Placówkę uznaje się za stałą jeżeli działalność poprzez nią prowadzona wykonywana jest w sposób regularny, nawet przez krótki okres. Placówkę uznaje się za stałą również w przypadku gdy istniała przez krótki okres ale została utworzona przy założeniu istnienia przez okres dłuższy. Kryterium stałości nie wypełnia placówka o charakterze tymczasowym. W przypadku Oddziału mamy do czynienia ze stałą placówką której istnienie jest nieprzerwanie kontynuowane od daty zawarcia umowy najmu. Ponadto o stałości tej placówki świadczy fakt wpisania Oddziału wraz z adresem jego siedziby w KRS.

Z uwagi na fakt, iż UPO PL-DE nie zawiera definicji działalności przedsiębiorstwa należy stosować definicje wynikające z wewnętrznego prawa materialnego.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej pod pojęciem działalności gospodarczej rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. Przenosząc tę definicję na grunt UPO PL-DE należy stwierdzić, iż działalność przedsiębiorstwa może stanowić wszelka działalność zarobkowa niebędąca użytkowaniem majątku nieruchomego w rozumieniu art. 6 UPO PL-DE lub wykonywaniem wolnego zawodu w rozumieniu art. 14 UPO PL-DE.

W stanie faktycznym wskazano, że istotą działalności Wnioskodawcy w Polsce jest w szczególności zarządzanie na rzecz podmiotów trzecich aktywami zainwestowanymi nieruchomości mających na celu czerpanie zysków z długoterminowego wynajmu nieruchomości komercyjnych. W tym celu Wnioskodawca podjął szereg czynności zmierzających do wyselekcjonowania i nabycia nieruchomości spełniających określone kryteria Spółki, korzystając przy tym z usług doradców zewnętrznych obejmujących usługi wyceny nieruchomości, usług audytu, usługi doradztwa prawnego i podatkowego. Ponieważ bezpośrednie nabycie wyselekcjonowanych nieruchomości nie było możliwe, Wnioskodawca dokonał nabycia udziałów w spółkach nieruchomościowych B. i Y. a bezpośrednie nabycie posiadanych przez te spółki nieruchomości zamierza zrealizować poprzez dalsze restrukturyzacje tych spółek. Dodatkową działalnością Oddziału jest udzielanie pożyczek, co skutkuje powstaniem przychodów finansowych na poziomie Oddziału. Na potrzeby prowadzenia działalności w Polsce w lipcu 2011 r. tj. po pierwszej transakcji nabycia udziałów w spółce nieruchomościowej (tekst jedn.: po nabyciu udziałów w spółce B.) Wnioskodawca dokonał rejestracji oddziału, na potrzeby którego została najęta powierzchnia biurowa.

Mając na uwadze przytoczone brzmienie przepisów ustawy o CIT z uwzględnieniem zapisów UPO PL-DE, zapisów KM OECD, zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym w chwili rozpoczęcia najmu powierzchni biurowej z zamiarem jej długoterminowego wykorzystywania do prowadzenia i koordynowania działalności Wnioskodawcy w Polsce za pośrednictwem Oddziału, tj. w lipcu 2011 r. doszło do ukonstytuowania na terytorium Polski zakładu Spółki w rozumieniu z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT, skutkującego obowiązkiem rozliczania w Polsce CIT.

Ad. 2

W kontekście argumentacji przedstawionej dla pytania 1., zdaniem Wnioskodawcy w momencie bezpośredniego (tekst jedn.: bez pośrednictwa spółek celowych) nabycia przez Oddział nieruchomości w Polsce zastosowanie znajdzie art. 7 ust. 7 UPO PL-DE, zgodnie z którym jeżeli w zyskach przedsiębiorstwa mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, to postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu. Oznacza to, że z datą nabycia nieruchomości, pomimo istnienia zakładu przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce, Wnioskodawca będzie zobligowany do stosowania postanowień art. 6 UPO PL-DE (a nie art. 7 w powiązaniu z art. 5 UPO PL-DE), co efektywnie oznacza, że dochody z majątku nieruchomego Oddziału będą również opodatkowane w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę spełnienia przesłanek istnienia zakładu w świetle art. 5 umowy polsko - niemieckiej (w tym art. 5 ust. 5 i 6, przy spełnieniu przesłanek określonych w tych ustępach wcześniej od kryteriów, o których mowa w ustępie 1-4 powyższego artykułu). Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Zwrócić uwagę należy na specyfikę postępowania zmierzającego do wydania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Polega ona między innymi na tym, że właściwy organ podatkowy wydając interpretację indywidualną koncentruje się na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) oraz ocenie prawnej przedstawionymi przez stronę we wniosku o udzielenie interpretacji (właściwy organ podatkowy "porusza się" niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę). Dlatego bardzo ważne jest, aby składający taki wniosek przedstawił w nim wyczerpująco zarówno zaistniały stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W rezultacie należy stwierdzić, iż w ramach postępowania, którego przedmiotem jest udzielenie interpretacji organ podatkowy odnosi się wyłącznie do stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) opisanego we wniosku. Bez znaczenia jest to, czy opisane zdarzenia rzeczywiście wystąpiły lub wystąpią, a ich przebieg był/będzie rzeczywiście taki jak przedstawiony przez autora. W postępowaniu tym organ przyjmuje do wiadomości okoliczności wskazane przez wnioskodawcę. Nie bada i nie szuka potwierdzenia ich prawdziwości czy wiarygodności. Nie kwestionuje przedstawianych przez wnioskodawcę związków pomiędzy poszczególnymi zdarzeniami. To na wnioskodawcę nałożony został w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej wymóg wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, na tle którego wyrażana jest wątpliwość co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Opisując stan faktyczny w celu uzyskania interpretacji wnioskodawca - w zgodnej opinii orzecznictwa sądowo-administracyjnego - bierze na siebie odpowiedzialność za jego kompletność i wszelkie nieścisłości. Wyłącznie od jego decyzji zależy, jakie informacje znajdą się w opisie stanu faktycznego. Art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej jednoznacznie wymaga tylko, aby opis ten był wyczerpujący.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U.2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.