IPPB5/423-716/11-2/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na organizowanie wyjazdów konkursowych dla pracowników swoich bezpośrednich odbiorców oraz pracowników Spółki - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na organizowanie wyjazdów szkoleniowych dla pracowników swoich bezpośrednich odbiorców oraz pracowników Spółki - jest prawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na organizację imprez towarzyszących szkoleniom w trakcie wyjazdów konkursowych i szkoleniowych - jest nieprawidłowe,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na organizowanie wyjazdów reprezentacyjnych dla kadry zarządzającej bezpośrednich odbiorców - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na organizowanie wyjazdów konkursowych i wyjazdów szkoleniowych dla pracowników swoich bezpośrednich odbiorców i pracowników Spółki w celu zapoznania z możliwościami oferowanych przez Spółkę produktów, a także w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizowanie wyjazdów reprezentacyjnych dla kadry zarządzającej bezpośrednich odbiorców.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Ogólny opis działalności Spółki

Wnioskodawca - Sp. z o.o. (dalej "Spółka") jest dystrybutorem sprzętu elektronicznego (AGD, RTV, telefonia komórkowa, komputery i peryferia, aparaty cyfrowe). Spółka sprzedaje wyroby pod marką S., współpracując z kontrahentami zewnętrznymi. Odbiorcami Spółki są przede wszystkim sieci sprzedaży hurtowej, sieci sklepów wielkopowierzchniowych ze sprzętem elektronicznym i wielotowarowe oraz dystrybutorzy sprzętu komputerowego. Odbiorcy Spółki są podmiotami realizującymi własną działalność handlową, w ramach której wyroby marki S. są sprzedawane odbiorcom końcowym - konsumentom oraz podmiotom gospodarczym. Z uwagi na charakter oferty produktowej Spółki oraz zasady dystrybucji produktów elektroniki użytkowej, Spółka realizuje złożone działania mające na celu wsparcie sprzedaży jej produktów finalnym nabywcom. Działania te kierowane są do podmiotów będących nabywcami produktów marki S., ale nabywających te produkty w celu dalszej sprzedaży do ostatecznych odbiorców. W efekcie, działania Spółki mają przede wszystkim na celu motywowanie nabywców do skutecznej, dalszej odsprzedaży oraz informowanie ich o cechach często zmieniających się i rozwijanych produktów. W tym kontekście Spółka podnosi, że posiada bardzo rozbudowaną bazę produktową, liczącą obecnie około 3000 produktów (tzw. line-up). Produkty te są najczęściej bardzo innowacyjne (np. w segmencie telekomunikacyjnym), co powoduje, że nawet dwa razy w roku w danym segmencie zwiększana jest baza dostępnych produktów. W praktyce oznacza to, że co roku dodawanych jest do bazy produktowej kilkaset nowych pozycji. Ten fakt oraz brak własnej sieci sprzedaży (uzależnienie od dostawców na rynek detaliczny) powodują, że Spółka musi wkładać dużo wysiłku organizacyjnego i finansowego w przekazywanie uporządkowanej informacji o swoich wyrobach i w zachęcanie (motywowanie) do ich stałego i odpowiedniego eksponowania i sprzedawania ostatecznym odbiorcom.

Tak jak zostało wspomniane, powyższe działania Spółki są konieczne, pomimo że bezpośrednimi odbiorcami Spółki są znaczący dystrybutorzy sprzętu elektronicznego. Wynika to z faktu, iż o skali zamówień z ich strony de facto decyduje popyt na urządzenia marki S. wśród końcowych nabywców (użytkowników), będących klientami detalicznymi wskazanych dystrybutorów. Stąd, istotnym elementem działalności Spółki, mającym na celu zabezpieczenie i zagwarantowanie odpowiedniej wielkości sprzedaży jest ciągła współpraca z bezpośrednimi odbiorcami Spółki (dystrybutorami), mająca na celu zachęcanie ich do eksponowania i promowania wyrobów marki S. wśród nabywców końcowych i użytkowników.

Stan faktyczny będący podstawą wniosku:

Mając na uwadze powyższą specyfikę działalności dystrybucyjnej oraz cele handlowe, Spółka, w celu osiągania optymalnych wyników sprzedaży, realizuje szereg działań ukierunkowanych na zachęcanie jej bezpośrednich odbiorców do promowania, eksponowania i sprzedawania wyrobów marki S. konsumentom (finalnym nabywcom).

Wspomniane powyżej działania przyjmują przede wszystkim postać mechanizmów wynagradzania za przyczynienie się do popularności wyrobów marki S. wśród konsumentów. Działania te kierowane są do firm - bezpośrednich odbiorców Spółki i pracowników tych firm odpowiedzialnych w rożnym zakresie za sprzedaż konsumencką. W efekcie działań wspierających sprzedaż, podejmowanych przez Spółkę, pracownicy bezpośrednich odbiorców są nagradzani za szczególne osiągnięcia w zakresie promocji i sprzedaży wyrobów marki S. Spółka organizuje także wyjazdy szkoleniowe w zakresie swojej bazy produktowej (zwłaszcza w sytuacji jej dużego "odświeżenia"). W czasie takich wyjazdów, dla pracowników sieci dystrybucyjnych organizowane są intensywne szkolenia techniczno-sprzedażowe.

Podsumowując, działania Spółki motywujące pracowników bezpośrednich odbiorców mogą przyjąć poniższą formę. (1) W szczególności zatem, pracownicy bezpośrednich odbiorców mogą być nagrodzeni w ramach organizowanych przez Spółkę konkursów. (2) Ponadto, Spółka organizuje także wyjazdy szkoleniowe dla pracowników bezpośrednich odbiorców, które to wyjazdy mają za zadanie zaznajomić odpowiednie osoby z funkcjami urządzeń marki S., co pozwala w dalszej kolejności skutecznie promować je wśród konsumentów.

(3) I wreszcie, Spółka może także organizować wyjazdy dla wybranych osób reprezentujących jej bezpośrednich odbiorców, które to wyjazdy mają na celu podtrzymywanie i budowanie relacji z odbiorcami (osobami zapraszanymi są osoby realizujące funkcje zarządcze, a zatem wysoko postawione w strukturach danego odbiorcy).

Poniżej Spółka prezentuje szczegółowy opis powyżej wymienionych działań,

(1) Wyjazdy konkursowe

Spółka organizuje konkursy dla pracowników swoich bezpośrednich odbiorców. Konkursy te posiadają ściśle określony regulamin, obejmujący obiektywne kryteria i podstawy pozyskania nagrody. Nagrodami w konkursach dla pracowników (sprzedawców) bezpośrednich odbiorców Spółki są najczęściej wyjazdy zagraniczne. Aby wygrać tego typu nagrodę, pracownicy bezpośrednich odbiorców muszą wykazać się osiągnięciami w zakresie wolumenu sprzedaży wyrobów marki S. lub szczególnymi pomysłami w zakresie marketingu i promocji tych wyrobów na terenie sklepów danego odbiorcy Spółki.

Nagrody (wyjazdy) są kierowane do wszystkich pracowników bezpośredniego odbiorcy, uczestniczących w sprzedaży końcowej do konsumentów, Tak jak zostało wspomniane, kryteria konkursowe, ogłoszone z odpowiednim wyprzedzeniem, bazują na ponadnormatywnej aktywności pracowników w procesie sprzedaży lub promocji wyrobów marki Spółki. Brane są pod uwagę przede wszystkim wartości ilościowe (wolumen sprzedaży lub wartość sprzedaży) oraz wartości subiektywne (zaangażowanie w promocję wyrobów marki S., etc.). Wybór osób wygrywających konkurs dokonywany jest przez bezpośredniego odbiorcę spośród jego pracowników. Nagrodą w konkursie jest udział w wyjeździe (zazwyczaj poza granicami Polski) do miejsc, które swoją atrakcyjnością motywują pracowników odbiorcy do wysiłków mających na celu wygranie konkursu,

Zajęcia organizowane podczas wyjazdów konkursowych mają ponadto na celu zaprezentowanie nowych wyrobów marki Spółki, wskazanie wartości użytkowej nowych urządzeń dla konsumentów, podniesienia umiejętności sprzedażowych, etc. Spółka na tego typu wyjazdy desygnuje także swoich pracowników, na podstawie delegacji służbowej, którzy mają za zadanie prowadzić szkolenia dla pracowników kontrahenta. W ten sposób, Spółka realizuje cele, którymi są: (i) zachęcenie bezpośrednich odbiorców do istotnego wspierania sprzedaży końcowym konsumentom wyrobów marki S. (co przekłada się na wartość kolejnych zamówień kierowanych do Spółki) oraz (ii) przekazywanie obiektywnej wiedzy temat aktualnej oferty Spółki.

Wyjazd konkursowy dokumentowany jest regulaminem konkursu oraz, niekiedy, opisem racjonalnie zaplanowanych aktywności podczas wyjazdu, w tym: planem szkoleń oraz aktywności motywujących pracowników bezpośredniego odbiorcy w zakresie sprzedaży wyrobów marki S.

(2) Wyjazdy szkoleniowe

Są to wyjazdy kierowane do pracowników bezpośrednich odbiorców oraz pracowników Spółki, najczęściej poza granice Polski. W tym przypadku, uczestnicy z firm będących bezpośrednimi odbiorcami nie są wyłaniani na podstawie konkursu. Ten typ wyjazdu ma charakter wyłącznie szkoleniowy. Celem tego typu aktywności jest przekazanie wiedzy technicznej na temat nowych wyrobów marki S. i szkolenie uczestników w zakresie skutecznej sprzedaży (chociażby poprzez wykształcenie umiejętności prezentowania kluczowych funkcjonalności). Ten typ działań wspierających sprzedaż na rzecz końcowego konsumenta jest częściej stosowany w praktyce Spółki. Wynika to z faktu, że współczesne urządzenia elektroniczne mają coraz bardziej skomplikowaną budowę i rozbudowane możliwości. Często jednak, te obiektywne zalety nowoczesnych urządzeń są w praktyce trudne do zaprezentowania (a więc wymagają odpowiedniego przygotowania merytorycznego). Przykładem są tutaj produkty telekomunikacyjne oraz telewizory (np. telewizory 3D). Skuteczne zaprezentowanie walorów tych urządzeń wymaga przekazania wiedzy na temat zasad obsługi, aktualizacji systemu, oświetlenia zewnętrznego, oprogramowania, zarządzania wykorzystaniem pojemności baterii w przypadku tabletów i telefonów oraz wymagań w zakresie oświetlenia, odległości widza od ekranu, zastosowanych kabli, jakości sygnału, parametrów okularów, kątów patrzenia na ekran oraz tego co może być wyświetlane na ekranie (co z kolei jest determinowane przez takie parametry ekranu jako częstotliwość odświeżania oraz czas reakcji) w przypadku telewizorów 3D. W przypadku urządzeń podłączanych do Internetu dochodzą dodatkowo wymagania w zakresie aktualizacji oprogramowania typu firmware, sprzętu demonstracyjnego czy parametrów łącza internetowego. W efekcie, wyjazdy takie mają bardzo rozbudowaną część szkoleniowo-techniczną. Jednocześnie, wobec szczegółowości i intensywności przekazywanej wiedzy, wyjazdy te mają zaplanowane pewne elementy relaksujące. Wyjazdy tego typu są również realizowane według precyzyjnie zaplanowanego planu zajęć, kładącego zdecydowany nacisk na wspomniane elementy szkoleniowe.

(3) Wyjazdy reprezentacyjne

Są to wyjazdy o charakterze reprezentacyjnym, kierowane przede wszystkim do kadry zarządzającej bezpośrednich odbiorców Spółki. Wyjazdy takie mają na celu budowanie relacji z bezpośrednimi odbiorcami Spółki na poziomie stanowisk i organów wykonawczych zainteresowanych firm. Wyjazdy tego typu są wyjazdami zagranicznymi, o charakterze turystycznym, integracyjnym i reprezentacyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wszelkie koszty poniesione przez Spółkę w związku z organizacją wyjazdów określonych w punkach (1) i (2) stanowią koszty uzyskania przychodu. Zostały one bowiem poniesione w celu uzyskania i zabezpieczenia źródeł przychodów. Kosztowy, w rozumieniu podatkowym, charakter tych wyjazdów potwierdzają przygotowane i opisane regulaminem konkursy dla wyjazdów konkursowych oraz dokumentacja i cele wyjazdów szkoleniowych (tj. cele wynikające ze specyfiki bazy produktowej Spółki i jej częstych zmian). W wyniku przeprowadzonych działań (wyjazdów) Spółka notuje zwiększoną sprzedaż produktów uzyskaną m.in. poprzez motywujący efekt nagród w postaci wyjazdów oraz poprzez przekazywanie istotnych sprzedażowo informacji o produktach podczas wyjazdów szkoleniowych. Zdaniem Spółki, kosztem uzyskania przychodów jest także ta część wydatków związanych z powyższymi wyjazdami, które dotyczą pracowników Spółki towarzyszących osobom uczestniczącym w wyjazdach konkursowych i szkoleniowych. Pracownicy Spółki podczas takich wyjazdów pełnią rolę osób przekazujących informacje o produktach marki S. oraz o skutecznych technikach ich eksponowania, prezentowania i sprzedaży.

Z kolei w odniesieniu do wyjazdów reprezentacyjnych, Spółka stoi na stanowisku, że wobec faktu, iż mają one charakter wyjazdów przede wszystkim integracyjnych i reprezentacyjnych, kierowanych do ściśle określonego kręgu osób i których celem jest budowanie bezpośrednich relacji między osobami pełniącymi funkcje zarządcze w Spółce oraz u odbiorców Spółki, wydatki związane z tymi wyjazdami nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w świetle Ustawy.

Spółka podnosi, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy. Powyższy przepis, zdaniem Spółki, w sposób jednoznaczny wskazuje, iż podatnicy mają możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednakże warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma (bądź też może mieć) wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Zdaniem Spółki dodatkowym warunkiem, aby dany wydatek został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jest to, aby nie był on zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy.

Spółka pragnie podkreślić, iż zgodnie z ugruntowaną praktyką podatkową, kosztami uzyskania przychodów są wydatki na działania zaliczane do działań o charakterze promocji, marketingu i reklamy. Przede wszystkim wynika to z tego, iż działania o takim charakterze mają związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie wpływa na wielkość osiąganych przychodów i/lub zabezpieczenia ich. Jednocześnie, wydatki tego typu nie są wymienione w katalogu wydatków (w art. 16 ust. 1 Ustawy), nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów.

Według Spółki poprzez działania o charakterze promocji, marketingu i reklamy należy rozumieć działania mające na celu kształtowanie popytu (rynku) na dane towary i markę. W praktyce, kształtowanie takiego popytu ma posiać zachęcania jak największej liczby potencjalnych nabywców do wyboru danego produktu.

Spółka podnosi, iż na innowacyjnym i bardzo konkurencyjnym rynku, na którym działa, powyżej określone działania promocyjne, marketingowe i reklamowe (sprzedażowe) realizowane są, m.in. poprzez uwypuklanie zalet wyrobów marki S. na tle innych, konkurencyjnych produktów. Wspomniane uwypuklanie zalet danego produktu dokonuje się poprzez wskazywanie jego pozytywnych cech jakościowych, estetycznych, innowacyjności technicznej i użytkowej oraz wiązanie w sposób stały tych cech produktu z marką, pod którą występuje (w celu zwiększenia sprzedaży kolejnych produktów w przyszłości).

Spółka podnosi, iż co do zasady, działania opisane powyżej są w tradycyjnej firmie produkcyjno-handlowej realizowane poprzez własną sieć sprzedaży i dystrybucji. W przypadku Spółki taki tradycyjny model nie jest możliwy. Spółka nie posiada własnej sieci sprzedaży. Dlatego w zakresie budowania pozytywnego postrzegania marki S. oraz w zakresie działań marketingowych konkretnych produktów, musi polegać na współpracy z firmami sprzedającymi elektronikę użytkową finalnym odbiorcom i konsumentom. Sprzedawcy tego typu produktów (elektroniki użytkowej) nabywają urządzenia od Spółki i następnie eksponują je i sprzedają poprzez swoje sieci handlowe (wyspecjalizowane w elektronice ale także wieloasortymentowe). Zasadniczą cechą takiego modelu sprzedaży produktów marki S. jest to, iż Spółka po zbyciu ich odbiorcom hurtowym traci bezpośredni wpływ na dalszy sposób prezentowania i sprzedaży produktów swojej marki. Jednocześnie, konieczność dbania o dalsze "losy" sprzedanych produktów jest konieczna, ponieważ Spółka zainteresowana jest także budowaniem pozytywnego i określonego w swojej strategii wizerunku marki S. Kwestią ściśle powiązaną z wizerunkiem marki pozostaje fakt, iż silna jej pozycja wpływa na to, iż finalni odbiorcy przedkładają w czasie zakupów produkty Spółki nad produkty konkurencji. To z kolei powoduje, że kolejne zamówienia (kierowane do Spółki) dystrybutorów elektroniki użytkowej zwiększają się w celu zaspokojenia zwiększonego popytu na rynku konsumenckim. Fakt ten i wskazana zależność ma z kolei zasadniczy i bezpośredni wpływ na przychody Spółki. Kolejna kwestia warta, zdaniem Spółki, podkreślenia dotyczy charakteru obiektów, w których dokonuje się sprzedaż wyrobów elektroniki użytkowej finalnym nabywcom. Sklepy takie nie mają charakteru obiektów sprzedających wyroby jednej firmy (marki). Dlatego też bardzo istotne dla Spółki jest dbanie o właściwą ekspozycję i widoczność jej produktów w otoczeniu bardzo liczonych produktów konkurencyjnych. Dodatkowo, Spółka musi dbać o to, aby sprzedawcy i prezenterzy produktów (pracownicy obsługi klienta danej sieci) w takich sklepach dysponowali zawsze aktualną i rzetelną informacją o ofercie Spółki (także w wymiarze techniczno-użytkowym).

Mając na uwadze powyższe, Spółka przyjęta, iż jednym ze środków pozwalających motywować pracowników sklepów z elektroniką użytkową oraz edukować ich w zakresie cech produktów marki S. będą wyjazdy wymienione w punktach (1) oraz (2), tj. wyjazdy konkursowe oraz szkoleniowe. Spółka podnosi, iż w istocie zatem, działania te (organizacja wyjazdów dwóch wymienionych typów) mają charakter działań promocyjnych, marketingowych i reklamowych. Służą budowaniu popytu, wzmacnianiu wizerunku marki S., upowszechnianiu wiedzy o produktach oraz zwiększaniu sprzedaży Spółki na rynku konsumenckim.

Z racji zatem oczywistego związku z osiąganiem i zabezpieczaniem źródeł przychodów, Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki związane z organizacją analizowanych wyjazdów stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisami Ustawy. Taki wniosek, zdaniem Spółki, jest tym bardziej uzasadniony wobec faktu, iż opisane działania Spółki nie są wymienione w katalogu pozycji wyłączonych ze zbioru wydatków, które mogą być do kosztów uzyskania przychodów zaliczone (w art. 16 ust. 1 Ustawy).

Spółka podnosi, iż w szczególności, organizowanie przedmiotowych wyjazdów (będących w istocie realizacją celów sprzedażowych, marketingowych, promocyjnych i marketingowych) nie stanowi wydatków na reprezentację. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy, za koszt uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym napojów alkoholowych.

Tak jak zostało już wspomniane, Spółka nie uważa ponoszonych przez siebie wydatków dotyczących wspomnianych wyjazdów konkursowych i szkoleniowych za wydatki o charakterze reprezentacyjnym. Pojęcie reprezentacji nie jest wprawdzie pojęciem zdefiniowanym ustawowo, tym niemniej, rozumienie tego pojęcia utrwaliło się w praktyce podatkowej w wyniku stosowania stosownej wykładni językowej tego terminu. Mianowicie, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego pod redakcją profesora Stanisława Dubisza, reprezentacja definiowana jest jako okazałość, wystawność, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną. W doktrynie prawa podatkowego, na podstawie definicji językowych, sformułowano stanowisko, iż reprezentacja to występowanie przez podatnika lub w imieniu podatnika wobec jego otoczenia biznesowego w celu wywołania jak najlepszego wrażenia.

A zatem, zdaniem Spółki, reprezentacja w rozumieniu podatkowym (ale także biznesowym) to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych, wymianach delegacji, uczestnictwem w wydarzeniach o charakterze przyjęć i uroczystych spotkań. Całokształt działań tego typu ma na celu stworzenia odpowiedniego obrazu/wizerunku przedsiębiorcy, ułatwiającego dalsze kontakty handlowe.

W kontekście powyższego, przyjętego w praktyce podatkowej opisu działań reprezentacyjnych, Spółka pragnie podkreślić, że realizowane przez nią czynności związane z organizacją wyjazdów szkoleniowych i konkursowych nie mogą być definiowane jako reprezentacja. Przede wszystkim wynika to z faktu, iż celem tych działań i wyjazdów nie jest budowanie wizerunku i relacji Spółki u osób uczestniczących w wyjazdach. Celem tych organizacji wyjazdów konkursowych i szkoleniowych jest motywowanie i edukowanie osób wyjeżdżających do/w zakresie działań zwiększających zakupy po stronie kolejnych, finalnych nabywców wyrobów marki S. Taka sama reguła dotyczy budowania wizerunku marki S. Spółka poprzez wyjazdy przekazuje wiedzę i motywację w zakresie budowania wizerunku marki ale także tutaj nie jest jej celem budowanie tej świadomości u osób wyjeżdżających tylko, poprzez te osoby, u finalnych nabywców jej produktów. Za takim charakterem analizowanych wyjazdów, zdaniem Spółki, (nie będących w istocie działaniami reprezentacyjnymi) przemawia także to, iż są one kierowane do szeregowych pracowników sprzedaży sklepów z elektroniką użytkową. Tym samym, nie są to osoby, wobec których w interesie Spółki byłoby przeprowadzanie bezpośrednio kosztowych działań o charakterze reprezentacyjnym.

Spółka pragnie podkreślić, że oczywiście działania reprezentacyjne są przez Spółkę prowadzone ale, tak jak to jest przyjęte w praktyce biznesowej, są one kierowane do osób zarządzających wskazanymi sieciami sprzedaży artykułów elektroniki użytkowej. I te działania oczywiście nie są przez Spółkę klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższą ocenę prawną charakteru różnych wydatków ponoszonych na wyjazdy pracowników swoich kontrahentów, Spółka organizuje akcje marketingowe - konkursy dla pracowników obiektów handlowych. Celem tych konkursów jest premiowanie osiągania jak najlepszych wyników sprzedaży wyrobów marki S. oraz premiowanie szczególnie udanych pomysłów w zakresie prezentacji wyrobów marki S. (ciekawe dekorowanie ekspozycji, dodawanie do nich prezentacji audio-wizualnych, organizowanie zajęcia dla dzieci w pobliżu wyrobów marki S. itd.). Dla uzyskania tych celów, Spółka opracowuje regulaminy konkursów. Co do zasady, nagrodą w takich konkursach są wyjazdy dla pracowników sieci handlowych, którzy wyróżnili się w powyżej opisanych kwestiach. Należy podkreślić w tym kontekście, że Spółka w żaden sposób nie limituje ani nie selekcjonuje uczestniczących w konkursie. Konkursy są dostępne dla wszystkich pracowników danej spółki, zajmujących się sprzedażą wyrobów marki S.

Spółka podnosi, iż z kolei w przypadku wyjazdów szkoleniowych, są one dokumentowane pisemnymi zakresami szkoleń. W wyjazdach tych uczestniczą również osoby (pracownicy Spółki) przekazujące wiedzę na temat wyrobów marki S. uczestnikom. Także tutaj, Spółka nie selekcjonuje osób wyjeżdżających. Osoby wyjeżdżające wskazywane są przez odpowiedniego pracodawcę (sieć handlową) wśród osób związanych ze sprzedażą konsumencką w obiektach handlowych. W tym miejscu Spółka pragnie raz jeszcze podkreślić, że celem wyjazdów konkursowych i szkoleniowych nie jest reprezentowanie się wobec ich uczestników. Jest natomiast zmotywowanie albo przekazanie wiedzy w zakresie zwiększania sprzedaży wyrobów Spółki i wzmacnianie marki Spółki w świadomości finalnych konsumentów wyrobów elektroniki użytkowej.

Reasumując, zdaniem Spółki, wydatki na organizację wyjazdów konkursowych oraz szkoleniowych mają na celu zwiększenie osiąganego przychodu, ponieważ organizowanie konkursów i szkoleń jest środkiem służącym realizacji celów sprzedażowych Spółki. Jednocześnie, organizacja takich wyjazdów nie ma charakteru działań reprezentacyjnych ponieważ ich celem nie jest budowanie wizerunku Spółki w oczach uczestników wyjazdów. Celem takich wyjazdów jest wpłynięcie na efektywność działań uczestników w zakresie sprzedaży wyrobów Spółki finalnym odbiorcom. Tym samym, jakiekolwiek działania reprezentacyjne wobec nich nie miały racjonalnie uzasadnionej przyczyny.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, że prowadzi także działania mające charakter stricte reprezentacyjny. Mianowicie, organizuje niekiedy wyjazdy dla osób zarządzających sieciami handlowymi. Wyjazdy takie nie zawierają programu szkoleń, ani też nie są wygraną w konkursie ekspozycyjnym lub sprzedażowym. W wyjazdach uczestniczą wpływowi przedstawiciele Spółki oraz zarządzający z firm zewnętrznych. Celem wyjazdów jest budowaniem wzajemnych i osobistych relacji między uczestnikami. Jednocześnie, wyjazdy te służą budowie wizerunku i pozycji Spółki w oczach uczestników z zewnętrznych firm. Tego typu przedsięwzięcia są przez Spółkę kwalifikowane jako działania mające charakter reprezentacji zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy. W konsekwencji, wydatki z nimi związane Spółka rozpoznaje jako koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, Spółka uważa, że wydatki związane z wyjazdami opisanymi w punktach (1) i (2) stanu faktycznego stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle Ustawy. Z kolei wydatki związane z wyjazdami opisanymi w punkcie (3) stanu faktycznego, wobec faktu, iż są wydatkami na reprezentację, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Spółka podnosi, iż podobne stanowisko, jak prezentowane przez Spółkę powyżej zostało wyrażone w licznych, dotychczasowych pismach organów podatkowych, na przykład:

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi. Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

W złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym - dotyczące sprzedaży wytwarzanych dóbr i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami/klientami.

Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty promocji, reklamy i marketingu. Są to szeroko rozumiane działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Mogą być one realizowane za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić promocję, reklamę towaru, usługi, a także promocję reklamę firmy (przedsiębiorstwa). W tym miejscu należy podkreślić, iż nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "reprezentacji" należy zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa - odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. W internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną".

Zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów" (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159).

Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

* stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

* stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest dystrybutorem sprzętu elektronicznego (AGD, RTV, telefonia komórkowa, komputery i peryferia, aparaty cyfrowe). Spółka sprzedaje wyroby pod marką S., współpracując z kontrahentami zewnętrznymi. Odbiorcami Spółki są przede wszystkim sieci sprzedaży hurtowej, sieci sklepów wielkopowierzchniowych ze sprzętem elektronicznym i wielotowarowe oraz dystrybutorzy sprzętu komputerowego. Odbiorcy Spółki są podmiotami realizującymi własną działalność handlową, w ramach której wyroby marki S. są sprzedawane odbiorcom końcowym - konsumentom oraz podmiotom gospodarczym. W celu zachęcania kontrahentów zewnętrznych do eksponowania i promowania wyrobów marki S. wśród nabywców końcowych i użytkowników Spółka organizuje:

* wyjazdy konkursowe dla pracowników swoich bezpośrednich odbiorców, w których uczestniczą także pracownicy Spółki, mający za zadanie prowadzić szkolenia dla pracowników kontrahenta. Konkursy te posiadają ściśle określony regulamin, obejmujący obiektywne kryteria i podstawy pozyskania nagrody. Nagrodami w konkursach dla pracowników (sprzedawców) bezpośrednich odbiorców Spółki są najczęściej wyjazdy zagraniczne. Nagrody (wyjazdy) są kierowane do wszystkich pracowników bezpośredniego odbiorcy, uczestniczących w sprzedaży końcowej do konsumentów, Zajęcia organizowane podczas wyjazdów konkursowych mają ponadto na celu zaprezentowanie nowych wyrobów marki Spółki, podniesienia umiejętności sprzedażowych, etc. Wyjazd konkursowy dokumentowany jest regulaminem konkursu oraz, niekiedy, opisem racjonalnie zaplanowanych aktywności podczas wyjazdu, w tym: planem szkoleń oraz aktywności motywujących pracowników bezpośredniego odbiorcy w zakresie sprzedaży wyrobów marki S.

* wyjazdy szkoleniowe kierowane są także do pracowników bezpośrednich odbiorców oraz pracowników Spółki, najczęściej poza granice Polski. W tym przypadku, uczestnicy z firm będących bezpośrednimi odbiorcami nie są wyłaniani na podstawie konkursu. Ten typ wyjazdu ma charakter wyłącznie szkoleniowy. Celem tego typu aktywności jest przekazanie wiedzy technicznej na temat nowych wyrobów marki S. i szkolenie uczestników w zakresie skutecznej sprzedaży. Jednocześnie, wobec szczegółowości i intensywności przekazywanej wiedzy, wyjazdy te mają zaplanowane pewne elementy relaksujące. Wyjazdy tego typu są również realizowane według precyzyjnie zaplanowanego planu zajęć, kładącego zdecydowany nacisk na wspomniane elementy szkoleniowe.

* wyjazdy reprezentacyjne kierowane przede wszystkim do kadry zarządzającej bezpośrednich odbiorców Spółki. Wyjazdy takie mają na celu budowanie relacji z bezpośrednimi odbiorcami Spółki na poziomie stanowisk i organów wykonawczych zainteresowanych firm. Wyjazdy tego typu są wyjazdami zagranicznymi, o charakterze turystycznym, integracyjnym i reprezentacyjnym.

Odnosząc się do powyższego opisu i stanu należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy wydatki poniesione przez Spółkę na organizację przedmiotowych wyjazdów ukierunkowane były na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też służyły zwiększeniu sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę, co ma znaczenie w kontekście wielkości osiąganych przez nią przychodów.

Jak wskazano powyżej, kwalifikacja prawna przedmiotowych wydatków wymaga oceny, czy organizowane wyjazdy, miały kształtować: popyt na dystrybuowane przez Spółkę towary, poprzez zachęcenie jak największej liczby pracowników firm zewnętrznych do promowania produktów Spółki potencjalnym klientom (odbiorcom końcowym), czy też miały służyć budowaniu relacji z kontrahentami i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Jednostki.

W odniesieniu do wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację wyjazdów konkursowych i szkoleniowych skierowanych do pracowników dostawców na rynek detaliczny, którzy są ostatecznymi dystrybutorami oferowanych przez Spółkę towarów należy wskazać, iż o ile przedmiotowe wydatki, nie noszą znamion reprezentacji i mają związek z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami to z reguły mogą być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Na uwagę jednakże zasługuje okoliczność, iż w przypadku, gdy możliwość uczestniczenia w ww. wyjazdach będą mieli tylko wyselekcjonowani partnerzy Spółki - grupa podmiotów o określonym "potencjale zakupowym i dystrybucyjnym towarów", i jeśli wyjazdy te zostaną przygotowywane z myślą o budowaniu relacji z nimi, wydatki na ich organizację będą miały charakter reprezentacyjny. Innymi słowy, wskazane koszty mogą mieć zarówno znamiona wydatków na promocję, reklamę, jak i na reprezentację w zależności, od całokształtu okoliczności związanych z organizacją wyjazdów konkursowych i szkoleniowych.

W tym miejscu podkreślić należy, iż jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Ocena podatkowa poszczególnych kosztów, w każdym przypadku winna być dokonywana indywidualnie i całościowo. Dodatkowo w celu oceny, czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za reprezentację czy inny rodzaj wydatków konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów. W procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska wnioskodawcy na tle przedstawionego przez niego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Ponadto zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Spółkę na organizację wyjazdów konkursowych i szkoleniowych dla pracowników swoich bezpośrednich odbiorców, związane bezpośrednio z działalnością Spółki, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile przedmiotowe wydatki nie mają charakteru kosztów reprezentacji i pod warunkiem ich właściwego udokumentowania oraz wykazania, stosownie do omawianego art. 15 ww. ustawy, racjonalności dla osiągnięcia przychodu.

W tym zakresie stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie należy także wskazać, iż kosztami podatkowymi mogą być także tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników oraz inne świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Do kosztów tych zaliczyć również można wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizowania dla nich wyjazdów, czy szkoleń mających na celu pogłębianie wiedzy związanej z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

Jednakże stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W związku z powyższym należy wskazać, iż aby wydatki na organizację wyjazdów konkursowych i szkoleniowych, w odniesieniu do pracowników Spółki prowadzących szkolenia na przedmiotowych wyjazdach, mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, muszą zostać sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy, a nie z funduszu socjalnego.

Dodać również należy, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a cytowanej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. W konsekwencji wydatki poniesione na wyjazdy konkursowe i szkoleniowe w części dotyczącej pracowników Spółki będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W tym zakresie stanowisko Spółki także należało uznać za prawidłowe.

Przy czym niezależnie od powyższego należy zauważyć, że ww. warunków i możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie spełniają wszystkie ewentualne wydatki, które mogą być związane z organizacją imprez towarzyszących szkoleniom (do których można zaliczyć np. zwiedzanie okolicy, wizytę w muzeach itp.) - bowiem na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wydatki te noszą znamiona wystawności, okazałości, a więc mają cechy wydatków na reprezentację, ponadto nie wiążą się ze specyfiką prowadzonej przez Spółkę działalności. Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania Spółki na zewnątrz. Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że wobec szczegółowości i intensywności przekazywanej wiedzy, wyjazdy te mają zaplanowane pewne elementy relaksujące, nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom cech reprezentacji.

W tym zakresie stanowisko Spółki należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do wyjazdów reprezentacyjnych organizowanych przez Spółkę i skierowanych przede wszystkim do kadry zarządzającej bezpośrednich odbiorców Spółki, należy wskazać, iż Wnioskodawca słusznie zauważył, iż w związku z faktem, że ww. wyjazdy mają na celu budowanie relacji z bezpośrednimi odbiorcami Spółki na poziomie stanowisk i organów wykonawczych zainteresowanych firm, należy je zaliczyć do tzw. kosztów reprezentacyjnych. W związku z powyższym Spółka postępuje prawidłowo nie zaliczając ich do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż:

* o ile wydatki ponoszone przez Spółkę na organizowanie wyjazdów konkursowych i szkoleniowych dla pracowników bezpośrednich odbiorców Spółki oraz pracowników Spółki ponoszone są w celu szkolenia i rozpowszechniania informacji o oferowanych produktach i dostępnej technologii, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie popytu na oferowane przez Spółkę towary oraz o ile przedmiotowe wydatki nie mają charakteru wydatków reprezentacyjnych, mogą zostać zaliczone - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - do kosztów uzyskania przychodów;

* Spółka nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację imprez towarzyszących szkoleniom przeprowadzanym na wyjazdach konkursowych i szkoleniowych;

* Spółka postępuje prawidłowo nie zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na organizację wyjazdów reprezentacyjnych skierowanych przede wszystkim do kadry zarządzającej bezpośrednich odbiorców Spółki, gdyż podlegają one wykluczeniu z kosztów podatkowych na podstawie cytowanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu podnieść należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiałoby pełną i jednoznaczną ocenę istniejącego związku przyczynowo - skutkowego między wydatkami wymienionymi we wniosku a celem osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto wyłącznie na podstawie dowodów przedstawionych przez Spółkę możliwa jest ocena charakteru wydatków, w tym ustalenie czy niektóre z nich jak nie noszą znamion reprezentacji Spółki, w rozumieniu wyżej zaprezentowanym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.