IPPB5/423-701/10-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie:

* określenia przychodu z transakcji kupna sprzedaży dokonywanych w imieniu własnym na rzecz kontrahentów w przypadku zapłaty całości wynagrodzenia na rachunek Polskiej Spółki - jest prawidłowe,

* określenia przychodu z transakcji kupna sprzedaży dokonywanych w imieniu własnym na rzecz kontrahentów w przypadku zapłaty (tylko) prowizji na rachunek Polskiej Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 20 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia przychodu z transakcji kupna sprzedaży w imieniu własnym na rzecz kontrahentów w przypadku zapłaty całości wynagrodzenia na rachunek Polskiej Spółki oraz w przypadku zapłaty (tylko) prowizji na rachunek Polskiej Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Dubaju, Zjednoczone Emiraty Arabskie (dalej: Spółka"). Spółka zamierza utworzyć w Polsce spółkę zależną w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej. "Polska Spółka"), która może mieć w Polsce swoje biuro i personel. Polska Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą. Głównym rodzajem działalności, który ma być prowadzony przez Polską Spółkę będzie pośrednictwo w różnego rodzaju transakcjach gospodarczych. Polska Spółka będzie świadczyć swoje usługi na rzecz różnych podmiotów, które mogą być powiązane bądź niepowiązane z Polską Spółką. Działalność w zakresie pośrednictwa będzie podstawową działalnością Polskiej Spółki, dlatego też będzie ona miała status podmiotu niezależnego prowadzącego działalność jako profesjonalny usługodawca. W rezultacie działalność Polskiej Spółki nie będzie tworzyła w Polsce zakładu dla usługobiorców będących beneficjentami usług świadczonych przez Polską Spółkę. Typowe transakcje zawierane z udziałem Polskiej Spółki mogą być konstruowane przy wykorzystaniu jednego z dwóch poniższych scenariuszy:

Scenariusz 1 Spółki mające siedzibę poza terytorium Polski (dalej Zleceniodawcy) zaangażują Polską Spółkę do działania na ich rachunek przy prowadzeniu szeregu transakcji gospodarczych. Polska Spółka będzie kupować i sprzedawać towary w swoim własnym imieniu, ale na rachunek Zleceniodawców. W zamian za świadczone usługi Polska Spółka otrzyma prowizję obliczoną jako określony procent zysku uzyskanego przez Zleceniodawców z transakcji kupna i sprzedaży zawartych za pośrednictwem Polskiej Spółki. Częścią usługi świadczonej przez Polską Spółkę będzie wystawianie faktur sprzedaży w jej własnym imieniu, otrzymywanie faktur od klientów oraz dokonywanie płatności na rzecz dostawców towarów. Generalnie, towary będą transportowane na podstawie instrukcji Polskiej Spółki od ich dostawcy do odbiorcy końcowego, bez przewożenia ich przez terytorium Polski. Przy transakcjach kupna i sprzedaży zawieranych w imieniu własnym Polskiej Spółki, ale na rachunek Zleceniodawców, Polska Spółka będzie używać swojego numeru VAT. Prowizja otrzymywana przez Polską Spółkę za usługi pośrednictwa będzie określona według stawek rynkowych, odzwierciedlających wartość usług świadczonych przez Polską Spółkę Zgodnie z założeniami, prowizja należna Polskiej Spółce wynosić będzie zwykle około 5% marży netto uzyskanej przez Zleceniodawców z transakcji kupna sprzedaży zawartej za pośrednictwem Polskiej Spółki. W przypadku transakcji wymagających od Polskiej Spółki dodatkowej pomocy, wysokość prowizji kształtowałaby się w granicach od 5% do 15%. Co do zasady, prowizja będzie uiszczana na rzecz Polskiej Spółki po zakończeniu każdej transakcji. Na przykład, typowa transakcja polegałaby na zakupie przez Polską Spółkę towarów za kwotę 100 EUR i sprzedaży tych samych towarów za kwotę 200 EUR. Po uzyskaniu od kupującego kwoty 200 EUR i uiszczeniu, na rzecz dostawcy kwoty 100 EUR, zysk brutto w wysokości 100 EUR zostanie podzielony w taki sposób, że 95 EUR zostanie wypłacone Zleceniodawcy, a 5 EUR zostanie zatrzymane przez Polską Spółkę jako prowizja stanowiąca wynagrodzenie za usługi przezeń świadczone.

Scenariusz 2 Usługi pośrednictwa świadczone przez Polską Spółkę mogą być również wykonywane na podstawie nieco innego scenariusza. Zleceniodawcy mogą wyznaczyć Polską Spółkę do kojarzenia stron transakcji tj. przedstawiania klientów spółkom mającym siedzibę w innym państwie. Na przykład, Zleceniodawca będący rezydentem USA może wyznaczyć Polską Spółkę, aby przedstawiła spółce włoskiej klientów mających siedzibę w Europie Wschodniej i tu podobnie jak w przypadku pierwszego Scenariusza Polska Spółka będzie występowała w swoim własnym imieniu ale na rachunek Zleceniodawcy.

Od spółki, której przedstawiono klientów (tekst jedn. od spółki włoskiej z podanego przykładu) Polska Spółka otrzyma wynagrodzenie za skojarzenie stron transakcji. Wynagrodzenie zostanie obliczone jako procent obrotów uzyskanych przez spółkę (w naszym przykładzie, spółkę włoską) ze sprzedaży klientom (w naszym przykładzie, z Europy Wschodniej) swoich własnych towarów. Z uwagi na to, że Polska Spółka będzie występowała w swoim własnym imieniu, ale na rachunek Zleceniodawcy, przedmiotowe wynagrodzenie nie będzie należne Polskiej Spółce, ale Zleceniodawcy. Jednakże za usługi pośrednictwa świadczone przez Polskę Spółkę otrzyma ona od Zleceniodawcy prowizję obliczoną jako pewien procent (np. 5%) wynagrodzenia wypłaconego przez klienta (w naszym przykładzie, spółkę włoską). Procent prowizji wypłaconej Polskiej Spółce zostanie ustalony na podstawie warunków rynkowych. Uwzględniony zostanie zwłaszcza fakt, że Polska Spółka przekaże sprzedawcy towarów (np. spółce włoskiej), kontakty zdobyte przez Zleceniodawcę, który jedynie z przyczyn organizacyjnych działa za pośrednictwem Polskiej Spółki. Podobne rozwiązanie może zostać zastosowane również w przypadku świadczenia innych usług przez Polską Spółkę w jej własnym imieniu, ale na rachunek Zleceniodawców. Wszelkie przychody uzyskane przez Polską Spółkę ze świadczenia takich usług będą należne Zleceniodawcom. W zamian za to Polska Spółka będzie uprawniona do prowizji ustalonej jako pewien procent wynagrodzenia za usługę należnego Zleceniodawcom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W opinii Spółki, przychodem podatkowym, który zostanie uzyskany przez Polską Spółkę w przypadku transakcji zawieranych według Scenariusza 1 opisanego w stanie faktycznym będzie jedynie prowizja należna Polskiej Spółce za pośrednictwo w transakcjach kupna-sprzedaży. Z tego względu zyski uzyskane przez Zleceniodawców z transakcji kupna-sprzedaży zawartej przez Polską Spółkę w imieniu własnym, lecz na rachunek Zleceniodawców nie będą stanowić przychodu Polskiej Spółki. Zgodnie z artykułem 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), przychodem podatkowym są w szczególności, otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z artykułem 12 ust. 3 u.p.d.o.p., za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Zgodnie z powszechnie przyjętą interpretacją powyższego przepisu, za przychód podatkowy mogą być uznane jedynie takie przysporzenia, które mają charakter definitywny, co oznacza definitywny i stały przyrost aktywów podatnika. Z tego względu wszelkie środki pieniężne otrzymywane czasowo, z obowiązkiem ich przekazania innym podmiotom, nie powinny stanowić przychodu podatkowego. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przytoczył przykładowe wyroki sądów administracyjnych:

Biorąc powyższe pod uwagę, w opinii Spółki, przychodem Polskiej Spółki, w przypadku transakcji zawieranych według Scenariusza 1 przedstawionego w stanie faktycznym, powinna być jedynie prowizja otrzymana przez Polską Spółkę za pośrednictwo. Z tego względu cena uzyskana ze sprzedaży towarów przez Polską Spółkę w swoim imieniu, ale na rachunek Zleceniodawców nie będzie stanowić dla Polskiej Spółki przychodu podatkowego. Wynika to z faktu, że przedmiotowa cena pobrana przez Polską Spółkę nie będzie należna Polskiej Spółce, ale Zleceniodawcom. Jedyną kwotą należną Polskiej Spółce będzie prowizja płatna przez Zleceniodawców w wysokości określonego procentu zysku osiągniętego z transakcji. Omawiana transakcja może zostać zaklasyfikowana jako rodzaj umowy zlecenia powierniczego. Umowa zlecenia powierniczego nie jest umową nazwaną która jest bezpośrednio regulowana w polskim prawie. Biorąc jednak pod uwagę cechy takiej umowy, w tym zakresie powinien mieć zastosowanie artykuł 734 i następne kodeksu cywilnego, które dotyczą ogólnie umowy zlecenia. Zgodnie z tym przepisem, na podstawie umowy zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Ponadto, zgodnie z artykułem 740 kodeksu cywilnego przyjmujący zlecenie powinien wydać dającemu zlecenie wszystkie korzyści, które dla niego uzyskał, chociażby korzyści te zostały uzyskane w imieniu wykonującego zlecenie.

Zgodnie z powyższym, podstawową cechą charakterystyczną umowy zlecenia powierniczego jest to, że przyjmujący zlecenie (agent) nie może swobodnie rozporządzać towarami nabytymi w swoim imieniu, ale na rachunek zleceniodawcy. Zamiast tego, przyjmujący zlecenie powinien zawsze działać zgodnie z instrukcją dającego zlecenie i przenieść nań wszystkie korzyści uzyskane z rozporządzania przedmiotowymi towarami na rachunek dającego zlecenie. Biorąc powyższe pod uwagę, korzyścią która będzie stanowić dla Polskiej Spółki przychód podatkowy, będzie jednie prowizja uiszczona przez Zleceniodawców, podczas gdy cena uzyskana ze sprzedaży towarów w imieniu Polskiej Spółki, ale na rachunek Zleceniodawców nie będzie stanowić dla Polskiej Spółki przychodu podatkowego.

Wnioskodawca wskazał, iż znajduje powyższe stanowisko potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych i wyrokach sądowych wydanych w podobnych sprawach, przywołując przykładowo:

W opinii Spółki, powyższa analiza jak również podane przykłady stanowisk organów podatkowych i sądu wyrażone w podobnych sprawach potwierdzają stanowisko Spółki dotyczące przychodu uzyskanego przez Polską Spółkę w przypadku przedstawionego Scenariusza 1.

Ad. 2

W opinii Spółki, przychodem podatkowym, który zostanie uzyskany przez Polską Spółkę w przypadku transakcji przeprowadzonych według Scenariusza 2 przedstawionego w stanie faktycznym, będzie jedynie prowizja należna Polskiej Spółce za usługi pośrednictwa, obliczona jako udział w wynagrodzeniu zapłaconym przez sprzedającego towary. Z tego też względu, samo wynagrodzenie, które zostanie uiszczone przez sprzedającego towary od tej transakcji i które będzie należne Zleceniodawcom, nie będzie stanowiło dla Polskiej Spółki przychodu. Jak wskazano w stanie faktycznym, Scenariusz 2, według którego Polska Spółka może świadczyć swoje usługi, będzie różnił się od Scenariusza 1 tylko w niewielkim stopniu. Główna cecha obu tych opcji będzie podobna, a mianowicie Polska Spółka będzie działać w swoim własnym imieniu, ale na rachunek Zleceniodawców.

Biorąc pod uwagę powyższe, analiza skutków podatkowych przedstawiona powyżej w odniesieniu do Scenariusza 1 będzie dotyczyła również skutków podatkowych Scenariusza 2. Na podstawie powyższych argumentów, w opinii Spółki, przychodem podatkowym Polskiej Spółki w przypadku usług świadczonych według Scenariusza 2 będzie jedyne prowizja płatna przez Zleceniodawców za pośrednictwo Polskiej Spółki. Wynagrodzenie należne od klienta, któremu Polska Spółka przekazała informacje o kontrahentach, nie będzie stanowiło przychodu podatkowego Polskiej Spółki z uwagi na to, że wynagrodzenie to w pełnej wysokości będzie należne Zleceniodawcom. Argumentem przemawiającym za przyjęciem tego wniosku jest fakt, że Polska Spółka będzie działać na rachunek Zleceniodawców (choć we własnym imieniu), a zatem wszystkie przychody z transakcji zawartej przez Polską Spółkę powinny zostać przekazane Zleceniodawcom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytań oznaczonych nr 1-2.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.