IPPB5/423-700/09-2/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-700/09-2/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2009 r. (data wpływu 4 listopada 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania w związku z dokonywaniem wypłat z tytułu należności licencyjnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia podstawy opodatkowania w związku z dokonywaniem wypłat z tytułu należności licencyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Spółka w roku 2006, 2007, 2008 wypłacała, a w roku 2009 wypłaca Spółce z siedzibą w RFN należności licencyjne w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na fakturach wystawionych przez Spółkę niemiecką uwzględniona jest kwota należności netto, 19% niemiecki podatek VAT oraz kwota brutto należności do zapłaty. Spółka posiada certyfikat rezydencji Spółki niemieckiej. Planowane jest kontynuowanie transakcji, której dotyczą wypłaty w latach następnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podstawę naliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego, w przypadku dokonywania wypłat z tytułu należności licencyjnych na rzecz zagranicznego kontrahenta powinna stanowić wartość netto faktury, czy wartość brutto wraz z VAT-em.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.) opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym podlega 20% przychodu. Jeśli odbiorcą tych należności jest rezydent podatkowy z kraju, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania wówczas stawka potrącanego podatku u źródła wynika z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania bądź dochód taki może być na podstawie tej umowy zwolniony z opodatkowania. W rozpoznawanej sprawie przepisem szczególnym w stosunku do postanowień art. 21 ust. 1 u.p.d.o.p. jest art. 12 Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej w Berlinie 14 maja 2003 r.. Z art. 12 umowy wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie uprawnionej, mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w RFN, podlegają opodatkowaniu tylko w RFN. Jednakże takie należności mogą być opodatkowane także w Polsce tj. w państwie, w którym powstały i zgodnie z prawem polskim, z tym że podatek nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych należności a odbiorca musi być osobą uprawnioną do przedmiotowych należności licencyjnych. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat m.in. ww. należności, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy podatkowej są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, (z zastrzeżeniem ust. 2, niemającego zastosowania w przedmiotowej sprawie) w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się podatku od towarów i usług. W związku z tym Spółka stoi na stanowisku, że niemiecki podatek VAT wykazany na fakturze nie będzie doliczany do przychodów Spółki niemieckiej, czyli Wnioskodawca powinien naliczyć podatek od kwoty netto.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 21 ust. pkt 1 powołanej ustawy podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ww. ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 ww. Umowy).

Zgodnie z art. 26 ust. 1 powołanej ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ww. ustawy do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług.

W myśl art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W konsekwencji należy uznać, iż opodatkowanie podatkiem "u źródła" na mocy przepisów art. 21 tej ustawy uregulowane zostało w szczególny, odrębny sposób.

Brak jest jednocześnie podstaw prawnych do przyjęcia, iż polski Prawodawca kształtując obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego do osób prawnych odwołuje się do uregulowań obcych jurysdykcji podatkowych (tj. niemieckie przepisy podatkowe w zakresie podatku VAT), a nie tylko polskiej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Oczywiście w postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej (w trybie określonym w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej) Organ podatkowy związany jest treścią opisu stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. W rezultacie poprawność naliczenia niemieckiego podatku VAT nie podlegała analizie.

Jednocześnie należy stwierdzić, iż obowiązkiem Spółki wynikającym z przepisów prawa podatkowego jest pobranie w dniu dokonania wypłaty przedmiotowej należności 5 procentowego zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z postanowieniami art. 26 ust. 1 ustawy, a więc również z zastosowaniem zasad określonych w ww. umowie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz przekazanie kwoty podatku na rachunek urzędu skarbowego.

Należy zauważyć, iż polski Ustawodawca użył w przepisach ustawy podatkowej sformułowania określającego podstawę opodatkowania w odniesieniu do obowiązków płatnika - "od tych wypłat", a Strony przedmiotowej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania użyły konstrukcji modyfikującej, ograniczającej obowiązek podatkowy do określonego procentu "kwoty brutto należności licencyjnych".

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (sjp.pwn.pl) pojęcie "wynagrodzenie brutto" oznacza "wynagrodzenie bez potrącenia podatków", natomiast słowo "brutto" oznacza "nie uwzględniając dodatkowych kosztów, bez potrąceń".

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż zarówno wykładnia systemowa, jak i językowa powołanych przepisów wskazuje jednoznacznie, iż w analizowanym przypadku podstawę opodatkowania stanowi kwota całej wypłaconej kontrahentowi należności wraz z niemieckim podatkiem VAT, natomiast art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał w tym przypadku zastosowania.

W konsekwencji w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa należy uznać, iż stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka powinna naliczyć przedmiotowy podatek od kwoty netto - za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl