IPPB5/423-675/12-4/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości wyburzonego budynku - jest prawidłowe;

* określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w przypadku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości wyburzonego budynku oraz określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodu w przypadku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca (dalej Spółka) jest komandytariuszem w spółce T. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej T.), w której posiada 49% udziałów, w związku z czym jest zobowiązana do obliczania i odprowadzania podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości odpowiadającej jej udziałowi w spółce komandytowej. W 2011 r. T. nabyła budynek o wartości 1 998 600,00 zł, który został ujęty w ewidencji środków trwałych i jest amortyzowany liniowo stawką 2,5% rocznie. Nabyty budynek w związku z jego stanem fizycznym (budynek ten pochodzi z 1947 r.) planowano poddać modernizacji. Jednakże przeprowadzona w ramach okresowej kontroli obiektów budowlanych na terenie zakładu T. ocena stanu technicznego budynku nie pozwala na jego modernizację, gdyż w wyniku wieloletniego użytkowania obiektu i prowadzonej wewnątrz działalności produkcyjnej polegającej na wytwarzaniu półproduktu (masa papiernicza) w środowisku o wysokiej wilgotności i agresywności, nastąpiły nieodwracalne zmiany w zakresie istniejącej konstrukcji nośnej i posadowieniu budynku. Stwierdzona została rozległa korozja zbrojenia zarówno w słupach jak i dźwigarach konstrukcyjnych i liczne ubytki jak i spękania w konstrukcji nośnej. Ze względu na rodzaj produkcji oraz brak szczelnej betonowej posadzki wewnątrz budynku zabezpieczającej przed przedostawaniem się dużych ilości wody pod budynek, nieodwracalnym zmianom uległy zarówno same ceglane ławy fundamentowe jak i posadowione na nich ściany zewnętrze obiektu. W wyniku agresywnego oddziaływania na konstrukcję obiektu wciąż obecnej "wody technologicznej" w podłożu, ściany obiektu zostały trwale zawilgocone, a zbrojenie stop fundamentowych uległo znacznemu skorodowaniu. Doprowadzenie obiektu do odpowiedniego stanu technicznego zapewniającego odpowiednie warunki magazynowania wyrobu gotowego (do czego miałby służyć stary budynek) wymuszałoby gruntowną przebudowę obiektu wraz z wzmocnieniem samych fundamentów, poszczególnych elementów konstrukcyjnych wraz z bardzo kosztownym i nader trudnym do wykonania zabezpieczeniem antykorozyjnym istniejącego zbrojenia elementów konstrukcyjnych hali. Należy również podkreślić, iż ze względu na obowiązujące przepisy przeciwpożarowe i konieczność zapewnienia drogi przeciwpożarowej okalającej obiekty budowlane na terenie zakładu koniecznym byłoby rozebranie kilku naw hali tegoż budynku w celu wybudowania przedmiotowej drogi.

Podsumowując, koszty napraw uszkodzonych i skorodowanych elementów konstrukcyjnych istniejącego, starego oraz zniszczonego i zawilgoconego obiektu nie posiadającego odpowiednich zabezpieczeń w zakresie izolacji poziomej jaki przebudowy z uwagi na konieczność budowy drogi są nieadekwatne w efekcie końcowym do wybudowania nowego obiektu magazynowego, o lekkiej konstrukcji oraz zgodnych i wymaganych obowiązującymi przepisami zabezpieczeniach. W związku z tym podjęto decyzję o wyburzeniu tegoż budynku, a w jego miejsce wybudowania nowego. Nowy budynek będzie również zaliczony do środków trwałych. Wartość nabytego w 2011 r. budynku w momencie jego likwidacji nie będzie w pełni umorzona.

Moment rozpoczęcia likwidacji środka trwałego (data rozpoczęcia likwidacji ujęta zostanie w "dzienniku rozbiórki") będzie momentem wyksięgowania środka trwałego z ewidencji bilansowej i ujęciu go w ewidencji pozabilansowej, z której zostanie wyksięgowany pod datą zakończenia fizycznej likwidacji środka trwałego (data z "dziennika rozbiórki").

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Niezamortyzowana wartość likwidowanego środka trwałego stanowi koszt uzyskania przychodu.

Ad. 2. Koszt uzyskania przychodu w przypadku likwidacji nie w pełni umorzonego środka trwałego należy rozpoznać w momencie jego faktycznej likwidacji.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) dalej u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast w kosztach, których nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów zostały wymienione m.in. straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, w sytuacji gdy środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności (art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p.). Powołany powyżej przepis odnosi się wyłącznie do przypadku, w którym straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych nie są uważane za koszty uzyskania przychodów. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro ustawodawca wyraźnie wyłącza spod pojęcia kosztów straty związane z likwidacją środków trwałych wymuszoną zmianą rodzaju działalności, to straty związane z likwidacją środków trwałych uwarunkowaną innymi przyczynami, będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Ponieważ likwidacja budynku, który jest przedmiotem niniejszego wniosku, nastąpi nie w wyniku zmiany rodzaju działalności, ale aby w miejsce wyburzonego środka trwałego wybudować nowy, który będzie służył obecnej działalności, wyłącznie, o którym mowa w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.p., zdaniem Spółki nie będzie miało w tym przypadku zastosowania. Stanowisko takie jest również reprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

* interpretacja indywidualna z 08.11.2011 sygn. IBPBI/2/423-997/11/MS,

* interpretacja indywidualna z 10.06.2010 sygn. IBPBI/2/423-492/10/SD,

* interpretacja indywidualna z 24.08.2009 sygn. IBPBI/1/415-444/09/ZK.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 2.

Zdaniem Spółki w związku z tym, iż w procesie likwidacji środka trwałego można wyróżnić trzy etapy:

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. W związku z powyższym, ujęcie w koszty uzyskania przychodu nieumorzonej wartości likwidowanych środków trwałych możliwe jest po spełnieniu dwóch łącznych warunków:

Powyższe stanowisko jest również reprezentowane przez:

* interpretacja indywidualna z 15.06.2010 sygn. IPPB5/423-184/10-4/DG

Reasumując stanowisko Spółki odnośnie pytań skierowanych w niniejszym wniosku: Nieumorzona wartość likwidowanego środka trwałego, którego likwidacja nie jest związana ze zmianą rodzaju działalności Spółki stanowi koszt uzyskania przychodu. Koszt ten zostanie rozpoznany w momencie faktycznej likwidacji środka trwałego (data sporządzenia protokołu zakończenia fizycznej likwidacji środka trwałego) pod warunkiem ujęcia tego zdarzenia w księgach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.