IPPB5/423-670/13-5/JC

Pisma urzędowe

Status: Nieoceniane

Pismo z dnia 14 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-670/13-5/JC

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2013 r. (data wpływu 29 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy Spółka będzie wypłacała na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego Odsetki od Salda Zapotrzebowania, pokrywanego z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym, nie powstanie obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 11 UOP i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących certyfikatów rezydencji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy Spółka będzie wypłacała na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego Odsetki od Salda Zapotrzebowania, pokrywanego z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym, nie powstanie obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 11 UOP i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących certyfikatów rezydencji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: "Spółka") planuje przystąpić do systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową oferowanego w ramach Grupy (dalej: "Grupa"). Podstawą prawną dla funkcjonowania przedmiotowego systemu będzie umowa cash poolingu (dalej: "Umowa"). Poniżej przedstawiono zasadnicze elementy planowanego systemu wynikające z Umowy.

1. Uczestnicy.

Zgodnie z Umową, uczestnikami struktury cash poolingu będą spółki z Grupy ("Spółki Członkowskie"), w tym Spółka, przy czym szczególny status będą posiadały podmioty, którym przypisano funkcje Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego. W ramach struktury cash poolingu nie będzie funkcjonował jakikolwiek bank.

Do zadań Centralnego Administratora będzie należało:

* zapewnienie płynności niezbędnej do finansowania bieżącej działalności i działalności inwestycyjnej Spółek Członkowskich;

* koordynacja, centralizacja i zarządzanie nadwyżkami lub potrzebami Spółek Członkowskich;

* zarządzanie relacjami z instytucjami finansowymi francuskimi i zagranicznymi;

* zarządzanie zapotrzebowaniem na dewizy i ryzykiem kursowym Grupy;

* zarządzanie i zapewnienie nadzoru nad gwarancjami udzielonymi przez Administratora Pośredniego;

* zapewnienie zastosowania przestrzegania i nadzoru warunków umów kredytowych (zawieranych z bankami partnerskimi, podmiotami trzecimi poza strukturą cash poolingu), niezależnie od czasu ich trwania;

* zapewnienie nadzoru przestrzegania wymaganych współczynników przez poszczególne instytucje finansowe.

Centralny Administrator ma ogólnie rzecz biorąc za zadanie zapewnienie bezpieczeństwa finansowego Grupy zgodnie ze strategią finansową Grupy.

Z kolei, do zadań Administratora Pośredniego będzie należało:

* zapewnienie płynności niezbędnej do finansowania bieżącej działalności i działalności inwestycyjnej Spółek Członkowskich na ich prośbę;

* koordynacja, centralizacja i zarządzanie nadwyżkami lub zapotrzebowaniem na środki Spółek Członkowskich;

* zapewnienie nadzoru nad gwarancjami lokalnymi.

W związku z uczestnictwem w Umowie, Centralny Administrator oraz Administratorzy Pośredni będą posiadali rachunki bankowe. Rachunki te będą wykorzystywane nie tylko na potrzeby Umowy, ale także w celach związanych z funkcjonowaniem Spółek.

Funkcje Centralnego Administratora oraz Administratora Pośredniego w stosunku do Spółki będą pełniły spółki mające siedzibę we Francji. Zarówno Centralny Administrator, jak i Administrator Pośredni są rezydentami podatkowymi we Francji i nie posiadają zakładów w Polsce w rozumieniu UOP. Oprócz Spółki i wskazanych podmiotów, w strukturze cash poolingu będą uczestniczyły Spółki Członkowskie mające siedzibę poza Polską.

Wszystkie czynności związane z funkcjonowanie systemu cash poolingu dokonywane będą przez Centralnego Administratora, Administratorów Pośrednich lub Spółki Członkowskie.

2. Zasady funkcjonowania systemu.

Zgodnie z Umową, każda Spółka Członkowska zobowiązuje się do:

* codziennego inwestowania Nadwyżek Środków (rozumianych jako każda kwota, którą Spółka Członkowska ma do dyspozycji przez okres co najmniej jednego dnia) u Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego na rachunku bankowym wskazanym dla każdej Spółki Członkowskiej oraz do wnioskowania codziennego pokrycia Zapotrzebowania na Środki (rozumianego jako każda kwota, której Spółka Członkowska potrzebuje przez okres co najmniej jednego dnia);

* przekazywania Centralnemu Administratorowi lub Administratorowi Pośredniemu wszelkich wniosków o lokatę Nadwyżek Środków na 1 dzień przed faktycznym dniem lokaty;

* przekazywania Centralnemu Administratorowi lub Administratorowi Pośredniemu wszelkich wniosków o pokrycie Zapotrzebowania na Środki na 3 dni robocze przed dniem faktycznego pokrycia;

* w celu umożliwienia Centralnemu Administratorowi i Administratorowi Pośredniemu lepszej optymalizacji globalnego finansowania Grupy - przekazywania:

* do 30 listopada każdego roku, prognozowanego budżetu rocznego zapotrzebowania i rocznych Nadwyżek Środków,

* 25 każdego miesiąca, prognozowanego budżetu zapotrzebowania średnioterminowego,

* co tydzień, do piątku w południe, prognozowanego budżetu zapotrzebowania krótkoterminowego.

W przypadku wystąpienia salda dodatniego (tekst jedn.: wystąpienia Nadwyżki Środków) na rachunku Spółki Członkowskiej - saldo to zostanie przekazane na rachunek Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego, a w przypadku salda ujemnego (tekst jedn.: wystąpienia Zapotrzebowania na Środki) na rachunku Spółki Członkowskiej - saldo to zostanie pokryte środkami z rachunku Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego.

Tym niemniej, w przypadku wystąpienia Nadwyżki Środków, jej przekazanie na rachunek Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego uzależnione jest od określenia krótkoterminowej oceny przepływów na rachunku Spółki Członkowskiej. Jeśli zatem Spółka Członkowska spodziewa się, że w najbliższym czasie konieczne będzie dokonanie przelewów z rachunku bankowego, to może nie dokonać przekazania całości lub części Nadwyżki Środków. Ma to na celu uniknięcie dokonywania wielokrotnych przelewów w trakcie jednego dnia. Natomiast w przypadku wystąpienia Zapotrzebowania na Środki, odpowiednie środki zostaną przekazane w pełnej kwocie na rachunek Spółki Członkowskiej.

W ramach Umowy nie dochodzi do zwrotnego przelewu środków na początku następnego dnia.

Przelewy środków z lub do Spółek Członkowskich uzależnione są tylko od wystąpienia Nadwyżki Środków lub Zapotrzebowania na Środki.

Centralny Administrator lub Administrator Pośredni nie będzie zobowiązany do udzielenia pozytywnej odpowiedzi na wnioski Spółek Członkowskich, w szczególności w przypadku, gdy nie dysponuje niezbędnymi środkami finansowymi lub też, jeżeli uzna na podstawie posiadanych informacji, że złożony wniosek mógłby naruszyć równowagę finansową spółki z Grupy.

Jednocześnie, zważywszy na cel, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa finansowego Grupy, wykluczono podejmowanie jakichkolwiek działań wobec instytucji finansowych oraz planowanie udzielenia jakiejkolwiek gwarancji na rzecz tych instytucji przez Spółki Członkowskie bez jednoznacznej zgody Centralnego Administratora.

W związku z uczestnictwem w Umowie, Spółki Członkowskie będą posiadały rachunki bankowe. Rachunki te będą wykorzystywane nie tylko na potrzeby Umowy, ale także w celach związanych z funkcjonowaniem Spółek.

Zgodnie z Umową, wszelkie Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółkę będą pokrywane przez Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego, wyłącznie ze środków uzyskanych z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym.

3. Zasady wynagradzania.

Z tytułu codziennego Salda Administratora (tekst jedn.: w sytuacji, gdy wystąpi saldo netto Nadwyżki Środków ulokowanych przez Spółkę Członkowską u Centralnego Administratora lub u Administratora Pośredniego) Centralny Administrator lub Administrator Pośredni wypłaci Spółce Członkowskiej odsetki (dalej:"Odsetki od Salda Nadwyżki"). Odsetki od Salda Nadwyżki będą kalkulowane, co do zasady, jako 80% stawki referencyjnej wskazywanej przez Centralnego Administratora każdego dnia (DD) dla waluty rachunku Spółki Członkowskiej. Stawka ta będzie mogła ulec zmianie decyzją Centralnego Administratora. Odsetki od Salda Nadwyżki będą płacone kwartalnie do piątego dnia roboczego po zakończeniu danego kwartału.

Z kolei, z tytułu codziennego Salda Spółki Członkowskiej (tekst jedn.: w sytuacji, gdy wystąpi saldo netto Zapotrzebowania na Środki przekazane przez Centralnego Administratora Spółce Członkowskiej) Spółka Członkowska będzie wypłacać Centralnemu Administratorowi lub Administratorowi Pośredniemu odsetki (dalej: "Odsetki od Salda Zapotrzebowania"). Odsetki od Salda Zapotrzebowania będą ustalone według stałej stawki określonej na podstawie kosztu refinansowania Centralnego Administratora oraz zapotrzebowania finansowego Grupy wynikającego w szczególności z budżetów. Stawka ta będzie ustalona przez Centralnego Administratora na okres od 1 lipca do 30 czerwca i podlegać będzie corocznej aktualizacji. Odsetki od Salda Zapotrzebowania będą płacone kwartalnie do piątego dnia roboczego po zakończeniu danego kwartału.

Dodatkowo, Umowa przewiduje, że każda Spółka Członkowska będzie zobowiązana do zapłaty rocznej prowizji na rzecz Centralnego Administratora. Prowizja będzie obejmowała w szczególności:

* koszt uruchomienia i zarządzania administracyjnego dowolną linią finansową wykorzystywaną przez Centralnego Administratora dla celów Zapotrzebowania na Środki po stronie Spółek Członkowskich;

* prowizje za wykorzystanie i/lub niewykorzystanie linii finansowych uruchomionych przez instytucje bankowe na rzecz Centralnego Administratora;

* koszty uruchomienia i zarządzania narzędziami niezbędnymi do centralizacji środków (swiftnet).

4. Uwagi dodatkowe.

Spółka zaznacza, że otrzymała już indywidualną interpretację podatkową dotyczącą Umowy (interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. IPPB5/423-199/13-6/JC), zgodnie z którą Spółka powinna ustalić osobę podatnika, na rzecz którego przekazywane będą odsetki (tekst jedn.: podmiotu uprawnionego do odsetek), a dopiero później kierując się miejscem jego zamieszkania lub siedziby zastosować postanowienia odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w celu zastosowania właściwej stawki podatkowej lub odstąpienia od poboru podatku u źródła. W związku z powyższym nastąpiła modyfikacja Umowy w ten sposób, że Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółkę będą pokrywane przez Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego wyłącznie ze środków uzyskanych z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym.

Pismem z dnia 20 września 2013 r. nr IPPB5/423-670/13-2/JC wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:

* czy w związku z faktem, że Wnioskodawca planuje przystąpić do umowy cash poolingu, oraz że w przypadku wystąpienia salda ujemnego (tekst jedn.: wystąpienia Zapotrzebowania na Środki) na rachunku Wnioskodawcy saldo to zostanie pokryte środkami z rachunku Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego - Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółkę będą pokrywane przez Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego wyłącznie ze środków pozyskanych z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym a nie ze środków zdeponowanych na rachunku Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego przez Spółki Członkowskie (wystąpienie salda dodatniego, tj. wystąpienie Nadwyżki Środków na rachunku Spółki Członkowskiej, gdzie saldo to zostanie przekazane na rachunek Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego). Jeśli tak, tut. organ wzywa o wskazanie, co dzieje się z nadwyżkami środków zdeponowanych przez Spółki Członkowskie na rachunkach Centralnego Administratora/Administratora Pośredniego.

* Czy Centralny Administrator i Administrator Pośredni zaciągają pożyczki i kredyty w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym we własnym imieniu.

Pismem z dnia 30 września 2013 r. Wnioskodawca w terminie doprecyzował opis zdarzenia przyszłego o wskazane powyżej elementy.

Jednakże pismem z dnia 6 listopada 2013 r. Wnioskodawca dodatkowo uzupełnił i skorygował informacje zawarte w powyższym piśmie z dnia 30 września 2013 r. wskazując:

* Co do zasady, Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółki Członkowskie (w tym Spółkę) pokrywane są ze środków uzyskanych przez Centralnego Administratora (będącego francuskim rezydentem podatkowym) z banku będącego francuskim rezydentem podatkowym (w formie pożyczek, kredytów lub linii kredytowych). Środki uzyskane z banku Centralny Administrator przelewa następnie na rachunek odpowiedniego Administratora Pośredniego (w przypadku Spółki Administratorem Pośrednim jest podmiot będący francuskim rezydentem podatkowym), który następnie przekazuje odpowiednią kwotę środków na rachunek odpowiedniej Spółki Członkowskiej.

Natomiast Nadwyżki Środków od Spółek Członkowskich (w tym Spółki) przekazywane są na rachunek odpowiedniego Administratora Pośredniego (w przypadku Spółki będącego francuskim rezydentem podatkowym), który następnie przekazuje środki na rachunek Centralnego Administratora. Środki te są następnie wykorzystane na spłatę pożyczek, kredytów lub linii kredytowych zaciągniętych przez Centralnego Administratora w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym.

W świetle powyższego, w przedmiotowym modelu cash-poolingu, Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółki Członkowskie zawsze pokrywane są ze środków pochodzących ostatecznie z banku, a nie z Nadwyżek Środków przekazywanych przez Spółki Członkowskie. Jednocześnie Nadwyżki Środków zawsze przekazywane są na spłatę zadłużenia Centralnego Administratora wobec banku, a nie na pokrycie Zapotrzebowań na Środki zgłaszanych przez inne Spółki Członkowskie.

* Spółka będzie uczestniczyć w systemie cash-poolingu na takich samych zasadach jak pozostałe Spółki Członkowskie. W konsekwencji, wszelkie Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółkę będą pokrywane ze środków zdeponowanych na rachunku odpowiedniego Administratora Pośredniego a pochodzących wyłącznie z pożyczek, kredytów lub linii kredytowych zaciągniętych przez Centralnego Administratora w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym. Natomiast w żadnym przypadku Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółkę nie będą pokrywane z Nadwyżek Środków zdeponowanych u Centralnego Administratora przez pozostałe Spółki Członkowskie.

Wyjątkowość sytuacji Spółki w stosunku do innych Spółek Członkowskich polegać będzie wyłącznie na tym, że fakt że zgłaszane przez nią Zapotrzebowania na Środki pokrywane będą wyłącznie ze środków pochodzących ostatecznie z banku będącego francuskim rezydentem podatkowym wynikać będzie wyraźnie z Umowy.

* Zgodnie z ogólnymi zasadami funkcjonowania systemu cash-poolingu, Nadwyżki Środków przekazywane przez Spółkę na rachunek odpowiedniego Administratora Pośredniego nie będą wykorzystywane do pokrywania Zapotrzebowania na Środki zgłaszanego przez pozostałe Spółki Członkowskie, lecz będą służyły spłacie zadłużenia Centralnego Administratora wobec banku będącego francuskim rezydentem podatkowym.

* Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez wszystkie Spółki Członkowskie będą pokrywane wyłącznie ze środków uzyskanych przez Centralnego Administratora w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym.

* Centralny Administrator będzie we własnym imieniu zaciągać w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym pożyczki, kredyty przeznaczone między innymi na sfinansowanie Zapotrzebowań na Środki zgłaszanych przez Spółki Członkowskie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy Spółka będzie wypłacała na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego Odsetki od Salda Zapotrzebowania, pokrywanego z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym, nie powstanie obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 11 UOP i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących certyfikatów rezydencji.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Spółka będzie wypłacała na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego Odsetki od Salda Zapotrzebowania, pokrywanego z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym, nie powstanie obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 11 UOP i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących certyfikatów rezydencji.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

W sytuacji, gdy Spółka będzie wypłacała na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego Odsetki od Salda Zapotrzebowania (w rozumieniu nadanym w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego) nie powstanie obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1, w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, którzy nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Natomiast, zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek ustala się wysokości 20% przychodów. Na mocy art. 21 ust. 2 ustawy o CIT regulację zawartą w ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z kolei, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W analizowanym przypadku Odsetki od Salda Zapotrzebowania powinny być klasyfikowane jako odsetki w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W rezultacie, stosownie do art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka, co do zasady, będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła w momencie wypłaty tych Odsetek, chyba że inaczej stanowić będzie UOP.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 UOP, odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkani lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie. Zastosowanie wskazanej regulacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie oznaczało, że Spółka nie będzie zobowiązana do pobierania polskiego podatku u źródła w momencie wypłaty Odsetek od Salda Zapotrzebowania, ponieważ Odsetki te będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie we Francji.

Spółka stoi na stanowisku, że art. 11 ust. 1 UOP będzie miał zastosowanie do Odsetek od Salda Zapotrzebowania, ponieważ spełnione zostaną wszystkie przesłanki określone w art. 11 ust. 1 tj.:

* odsetki od Salda Zapotrzebowania stanowią "odsetki" w rozumieniu art. 11;

* odsetki te "pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa" tj. z Polski;

* odsetki te są "wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie" tj. we Francji.

Zdaniem Spółki, nawet w przypadku przyjęcia, że ekonomicznym właścicielem (rzeczywistym odbiorcą) odsetek od Salda Zapotrzebowania będzie francuski bank finansujący środki przekazywane Spółce przez Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek poboru podatek u źródła, pod warunkiem posiadania certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT. Wynika to z faktu, że środki pieniężne przekazywane Spółce w wyniku zgłoszenia Zapotrzebowania na Środki, pochodzić będą wyłącznie z pożyczek lub kredytów zaciągniętych przez Centralnego Administratora w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym.

Podsumowując, zważywszy na obowiązujące brzmienie art. 3 ust. 2, art. 21 ust. 1 i ust. 2, art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 11 UOP, jak również na fakt, że środki na pokrycie Zapotrzebowania na Środki zgłaszanego przez Spółkę pochodzić będą z pożyczek lub kredytów udzielonych przez bank będący francuskim rezydentem podatkowym, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji wypłaty na podstawie Umowy Odsetek od Salda Zapotrzebowania na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego, nie powstanie obowiązek poboru polskiego podatku u źródła, a co za tym idzie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w powyższym zakresie, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących certyfikatów rezydencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 22b ww. ustawy, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 Umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5) - dalej: "umowa polsko-francuska", "Konwencja"; odsetki, które pochodzą z jednego Umawiającego się Państwa i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 2 umowy polsko-francuskiej, użyte w tym artykule określenie "odsetki" oznacza dochody z wierzytelności wszelkiego rodzaju, tak zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych hipoteką lub klauzulą udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych i skryptów dłużnych, w tym również premie i udziały związane z powyższymi tytułami. Kary za zwłokę w wypłacie odsetek nie są traktowane jako odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, bądź działalność handlową lub przemysłową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie, bądź to wolny zawód w oparciu o stałą placówkę położoną w tym Państwie i jeżeli wierzytelności, na których zaspokojenie są płacone odsetki faktycznie należą do tego zakładu lub związane są z wykonywaniem wolnego zawodu. W tym przypadku mają zastosowanie odpowiednio postanowienia artykułów 7 lub 14 - art. 11 ust. 3 umowy polsko-francuskiej.

Uważa się, że odsetki pochodzą z Umawiającego się Państwa, jeżeli dłużnikiem jest samo Państwo, jednostka samorządu lokalnego, osoba prawna prawa publicznego lub osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jednakże, jeżeli płatnik odsetek posiadający lub nie posiadający miejsca zamieszkania lub siedziby w Umawiającym się Państwie, ma w Umawiającym się Państwie zakład, na rzecz którego została zaciągnięta pożyczka powodująca płatność odsetek i który ponosi ich koszty, uważa się, że powyższe odsetki pochodzą z tego Umawiającego się Państwa, w którym położony jest zakład - art. 11 ust. 4 umowy polsko-francuskiej.

Jeżeli między dłużnikiem i wierzycielem lub między każdym z nich a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone odsetki, biorąc pod uwagę wierzytelność, przekraczają kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i przy uwzględnieniu innych postanowień niniejszej umowy - art. 11 ust. 5 umowy polsko-francuskiej.

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 kwietnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3274/07 "Komentarz do Modelowej Konwencji OECD stanowi istotną pomoc przy stosowaniu i interpretacji Konwencji i korzystanie z niego nie może być traktowane jako naruszenie polskiego porządku prawnego".

Natomiast WSA w Warszawie w wyroku z dnia 21 sierpnia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1026/07 wskazuje: "Odnosząc się do zarzutu skargi, że Konwencja Modelowa OECD, wraz z Komentarzem nie stanowią źródeł prawa, wyjaśnić należy, że zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, powinny stosować się do tej Konwencji, aby sytuacja podatkowa podatników jednego państwa prowadzących działalność handlową, przemysłową lub finansową w drugim państwie, była przejrzysta i jednolita".

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika tymczasem, że postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy ("beneficial owner"), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, że postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek (por. Modelowa konwencja w sprawie podatku od dochodu i majątku, Wyd. ABC a Wolters Kluwer business, Warszawa 2011).

Stanowisko dotyczące stosowania przez Spółkę (jako płatnika podatku dochodowego) do wypłacanych odsetek stawek podatku u źródła określonych w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania (UPO) zawartych pomiędzy Polską a krajami, w których poszczególni podatnicy podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu znajduje zastosowanie zarówno wówczas gdy UPO zawarta pomiędzy RP a państwem siedziby (rezydencji) agenta rozliczeniowego (pool leadera) będzie zawierać klauzulę dotyczą tzw. osoby uprawnionej do odsetek (ang. beneficial owner), jak i wtedy gdy taka UPO nie będzie zawierać tej klauzuli i będzie posługiwać się wyłącznie pojęciem odbiorcy odsetek (ang. interest recipient).

Zasadniczo bowiem w zakresie opodatkowania odsetek (oraz dywidend i należności licencyjnych) przepisy UPO zawieranych przez Polskę posługują się dwoma pojęciami:

* interest paid to (odsetki wypłacane w polskiej wersji językowej Konwencji, w UPO wyrażenie to tłumaczone jest jako odsetki płatne, odsetki wypłacane lub nawet odsetki uzyskiwane) przy czym podmiot, któremu wypłacane są odsetki nazywany jest interest recipient (odbiorca odsetek);

* beneficial owner (osoba uprawniona w polskiej wersji językowej Konwencji, w UPO wyrażenie to tłumaczone jest niejednolicie - np. jako osoba uprawniona, właściciel, odbiorca będący właścicielem, rzeczywisty odbiorca czy uprawniony właściciel).

Pomimo, że pojęcie beneficial owner (odbiorcy odsetek) nie zostało zdefiniowane w Konwencji, a jego precyzyjne zdefiniowanie w doktrynie międzynarodowego prawa podatkowego również rodzi kontrowersje za uzasadnione uznaje się stanowisko, że podmiot który nie ma prawa do pełnego i swobodnego decydowania o tym kto i w jakim zakresie używa lub ma prawo dysponować danym majątkiem (odsetkami) nie może być uznany za osobę uprawnioną do tego majątku (odsetek) (stanowisko takie jest wyrażone jest m.in. w Klaus Vogel on Double Taxation Convention, Third Edition, Kluwer Law International 1997, s. 561 oraz w J. Banach Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, C.H. Beck 2002, str. 212). Beneficial owner (osoba uprawniona) jest zatem często przeciwstawiana osobie posiadającej tylko formalnie tytuł prawny do danej płatności, lecz nie będącej jej właścicielem w sensie ekonomicznym.

W szczególności warto również wskazać, że oficjalny komentarz do Konwencji opublikowany przez OECD wprost wyłącza możliwość potraktowania za osobę uprawnioną podmioty działające w charakterze przedstawicieli czy też powierników (agents, nominees) innych osób: "W sytuacji gdy dochód jest uzyskany przez rezydenta państwa strony Konwencji działającego w charakterze agenta lub przedstawiciela (powiernika), nie byłoby zgodne z celem Konwencji aby państwo źródła udzielało zwolnienia z podatku tylko na tej podstawie, że pośrednik otrzymujący dochód jest rezydentem państwa strony Konwencji. W takim przypadku pośrednik otrzymujący dochód ma status rezydenta, ale nie zachodzi problem podwójnego opodatkowania, bowiem podmiot otrzymujący dochód nie jest traktowany jako właściciel tego dochodu dla celów podatkowych w państwie swojej rezydencji" (Komentarz do art. 11 Konwencji, pkt 10).

W powyższym zakresie należy zauważyć, że poszczególne UPO zawierane przez Polskę z innymi krajami są zasadniczo w istotnej mierze oparte na postanowieniach Konwencji. Co więcej Polska będąc członkiem OECD w praktyce przyjmuje Konwencję i Komentarz za podstawowe źródła interpretacji UPO, pomimo że nie stanowią one formalnie wiążących aktów prawnych.

Należy także uwzględnić, że obie strony rozpatrywanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są stronami Konwencji o Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, wraz z Protokołami dodatkowymi nr 1 i 2 do tej konwencji, stanowiącymi jej integralną część, sporządzonych w Paryżu dnia 14 grudnia 1960 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 76, poz. 490). Zgodnie z art. 5 lit. b tej Konwencji Organizacja ta może przedkładać zalecenia swoim członkom. Jedno z nich - Rady OCDE z dnia 21 września 1995 r. dotyczące Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku - zaleca, aby organy podatkowe państw - sygnatariuszy tej Konwencji przestrzegały Komentarza do artykułów Modelowej Konwencji przy interpretowaniu postanowień umów dwustronnych, opartych na jej artykułach

Należy z całą stanowczością podnieść, że Francja jest sygnatariuszem wspomnianych konwencji.

W przypadku UPO nie zawierających klauzuli beneficial owner (osoby uprawnionej) należy zwrócić uwagę, że brak wyraźnego wymogu, aby odbiorca odsetek (interest recipient) był osobą uprawnioną (beneficial owner) do tych odsetek nie musi automatycznie oznaczać możliwości zastosowania takich UPO w przypadku, gdy odbiorca odsetek nie jest osobą uprawnioną do nich w znaczeniu prawnym - tj., gdy odbiorcy odsetek nie przysługuje tytuł prawny do odsetek na podstawie odpowiedniego stosunku prawnego. Na okoliczność taką zwraca się także uwagę w doktrynie prawa podatkowego:" (...) Tym samym, czy brak odwołania się w umowie do pojęcia beneficial owner pozwala na zastosowanie stawki wynikającej z tej umowy do opodatkowania wyżej wymienionych należności bez względu na to, kto jest ich odbiorcą... (...) Moim zdaniem, brak odwołania się przez umowę do pojęcia beneficial owner dla zdefiniowania odbiorcy dywidend, odsetek, czy też należności licencyjnych nie przesądza, że każdy odbiorca tych należności jest uprawniony do skorzystania z obniżonej stawki podatku wynikającej z umowy, bez względu na to, czy spełnia on warunki uznania go za beneficial owner. " (T. Szymura, Kto może być uznany za uprawnionego właściciela dywidendy, Przegląd Podatkowy, 2004 r. Nr 9.)

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Spółka planuje przystąpić do systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową oferowanego w ramach Grupy (dalej: "Grupa"). Podstawą prawną dla funkcjonowania przedmiotowego systemu będzie umowa cash poolingu (dalej: "Umowa").

Analizując istnienie cash poolingu w Polsce, należy wskazać przede wszystkim na brak regulacji prawnych w tym zakresie. Prawo cywilne - w części zobowiązaniowej - nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy, stąd umowa cash poolingu pozostaje na gruncie polskiego prawa umową nienazwaną. Generalnie rzecz ujmując, umowa cash poolingu jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Co do zasady, cash pooling sprowadza się do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Do istoty cash poolingu zalicza się możliwość kompensowania przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne podmioty z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy (zwana pool leaderem, agentem). Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe. Niezależnie od tego, czy podmiotem zarządzającym systemem cash poolingu (w ogólnym rozumowaniu) jest bank, czy wybrana spółka z grupy, realizuje on jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę (por. m.in. wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 lipca 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 653/11 oraz WSA w Lublinie z dnia 18 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 736/10).

Przepisy prawa podatkowego nie odnoszą się wprost do zdarzeń tego rodzaju, zatem ewentualne konsekwencje podatkowe należałoby oceniać z punktu widzenia ogólnych zasad opodatkowania obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Sposób konstrukcji umowy cash poolingu jest jednocześnie wyborem odpowiedniego typu instrumentu. Jest to sprawa indywidualna, uzależniona - z jednej strony - od podmiotu, który organizuje i pośredniczy w cash poolingu, z drugiej - z dostosowania zapotrzebowania spółek zainteresowanych tego typu instrumentem. Trzeba zaznaczyć, że jest to instrumentarium o niestandardowej ofercie, stąd też nie można przewidzieć wszystkich możliwych wariantów tej umowy. Z taką sytuacją mamy do czynienia na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca podnosi bowiem (podkreślenia organu):

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do opisanego zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że postanowienia art. 11 ust. 1 ww. umowy polsko-francuskiej będą miały zastosowanie wyłącznie do odsetek od Salda Zapotrzebowania wypłacanych na podstawie Umowy na rzecz Centralnego Administratora (Zapotrzebowanie na Środki zgłaszane przez Spółkę pokrywane ze środków uzyskanych przez Centralnego Administratora z pożyczek, kredytów lub linii kredytowych zaciągniętych z banku).

Jak wcześniej wspomniano, status osoby uprawnionej przysługuje ekonomicznemu właścicielowi udostępnionego kapitału, (a nie ekonomicznemu dysponentowi samych odsetek). Uprawnionym właścicielem może być podmiot posiadający prawo do kapitału, z tytułu którego udostępnienia należne będą odsetki, jak i prawo do gospodarowania tymi odsetkami, jako ich właściciel, a nie podmiot posiadający prawo tylko do otrzymania odsetek.

Nie można przyjąć za Spółką, że ekonomicznym właścicielem (rzeczywistym odbiorcą) odsetek od Salda Zapotrzebowania będzie francuski bank. W opinii organu, rzeczywistym odbiorcą odsetek od Salda Zapotrzebowania będzie Centralny Administrator, który będzie zaciągał w banku pożyczki i kredyty we własnym imieniu i przeznaczał je między innymi na sfinansowanie Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółki Członkowskie (w tym przez Wnioskodawcę). Wynika to jednoznacznie z opisu zdarzenia przyszłego. Należy zwrócić uwagę, że to Centralnemu Administratorowi przysługuje tytuł prawny (prawo własności) do odsetek wypłacanych przez Spółkę. Co więcej, z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach struktury cash poolingu nie będzie funkcjonował jakikolwiek bank.

Mając na uwadze powyższe, w opinii organu, rzeczywistym odbiorcą odsetek od Salda Zapotrzebowania nie może zostać również uznany Administrator Pośredni. Raz jeszcze należy zauważyć, że to Centralny Administrator będzie zaciągał w banku pożyczki i kredyty we własnym imieniu i przeznaczał je między innymi na sfinansowanie Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółki Członkowskie (w tym przez Wnioskodawcę). W opisie zdarzenia przyszłego jednoznacznie wskazano, że: "(...) środki uzyskane z banku Centralny Administrator przelewa następnie na rachunek odpowiedniego Administratora Pośredniego (w przypadku Spółki Administratorem Pośrednim jest podmiot będący francuskim rezydentem podatkowym), który następnie przekazuje odpowiednią kwotę środków na rachunek odpowiedniej Spółki Członkowskiej", oraz że: "(...) wszelkie Zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółkę będą pokrywane ze środków zdeponowanych na rachunku odpowiedniego Administratora Pośredniego a pochodzących wyłącznie z pożyczek, kredytów lub linii kredytowych zaciągniętych przez Centralnego Administratora w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym (...)".

Podsumowując, w przypadku wypłaty przez Spółkę na rzecz Centralnego Administratora odsetek od Salda Zapotrzebowania zastosowanie znajdzie (pod warunkiem posiadania przez Spółkę francuskiego certyfikatu rezydencji) art. 11 ust. 1 ww. umowy polsko-francuskiej. W konsekwencji, Spółka nie będzie zobowiązana na mocy art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do poboru zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty odsetek na rzecz Centralnego Administratora. Przepis art. 11 ust. 1 umowy polsko-francuskiej nie znajdzie natomiast zastosowania do odsetek od Salda Zapotrzebowania (pokrywanego z pożyczek lub kredytów zaciągniętych przez Centralnego Administratora) wypłacanych na rzecz Administratora Pośredniego, gdyż nie jest on rzeczywistym odbiorcą należności odsetkowych.

Tym samym stanowisko Spółki w zakresie ustalenia, czy w sytuacji, gdy Spółka będzie wypłacała na rzecz Centralnego Administratora lub Administratora Pośredniego Odsetki od Salda Zapotrzebowania, pokrywanego z pożyczek lub kredytów zaciągniętych w banku będącym francuskim rezydentem podatkowym, nie powstanie obowiązek poboru podatku u źródła zgodnie z art. 11 UOP i art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia wymogów dotyczących certyfikatów rezydencji, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawieranej Umowy. Organ przyjął za Wnioskodawcą, że w przedmiotowym modelu cash-poolingu, zapotrzebowania na Środki zgłaszane przez Spółki Członkowskie (w tym przez Wnioskodawcę) pokrywane są ze środków uzyskanych przez Centralnego Administratora z banku (w formie pożyczek, kredytów lub linii kredytowych), a nie z Nadwyżek Środków przekazywanych przez Spółki Członkowskie, oraz że Nadwyżki Środków zawsze przekazywane są na spłatę zadłużenia Centralnego Administratora wobec banku, a nie na pokrycie Zapotrzebowań na Środki zgłaszanych przez inne Spółki Członkowskie. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl