IPPB5/423-63/01-2/IŚ - Określenie kursów waluty przy ustalaniu różnic kursowych metodą podatkową z tytułu zapłaty należności za pośrednictwem rachunku walutowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2010 r. (data wpływu 29 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kursów waluty przy ustalaniu różnic kursowych metodą podatkową z tytułu zapłaty należności/zobowiązań za pośrednictwem rachunku walutowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia kursów waluty przy ustalaniu różnic kursowych metodą podatkową z tytułu zapłaty należności/zobowiązań za pośrednictwem rachunku walutowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka - Wnioskodawca (dalej: "Spółka") w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą posiada walutowe rachunki bankowe w banku z siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy pomocy których dokonuje rozliczeń w walutach obcych ze swoimi kontrahentami (tj. na rachunki walutowe wpływają należności w walucie obcej od kontrahentów Spółki, a także za pośrednictwem tych rachunków Spółka reguluje swoje zobowiązania w walucie obcej).

W konsekwencji, dla zachowania prawidłowości rozliczeń podatkowych zachodzi konieczność wyceny środków pieniężnych wpływających i wypływających z rachunków walutowych Spółki.

Ustalenia różnic kursowych Spółka dokonuje tzw. metodą podatkową, tj. w oparciu o przepisy art. 15a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.p.").

Wyznaczenia kolejności wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.p., Spółka dokonuje natomiast według metody FIFO, tj. pierwsze weszło - pierwsze wyszło.

Powyższe wynika z przyjętych przez Spółkę zasad rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie kursy walut stosować powinna Spółka dla ustalania różnic kursowych od otrzymywanych należności oraz płaconych zobowiązań w walucie obcej wpływających albo wypływających z jej rachunku walutowego...

Zdaniem Spółki:

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 15 ust. 1 tejże ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zasadą ogólną jest, że koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stosownie natomiast do dodanego ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) art. 9b u.p.d.o.p., podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

Przyjęcie metody określonej w art. 15a ustawy (artykuł dodany ww. nowelizacją z dnia 16 listopada 2006 r.) skutkuje wyodrębnieniem różnic kursowych w przychodach i kosztach podatkowych. Zgodnie bowiem z tym artykułem, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonym i w ust. 2 i 3 tego artykułu.

Różnice kursowe jako element przychodów i kosztów podatkowych bezpośrednio rzutują na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ponieważ w analizowanym stanie faktycznym Spółka ustala różnice kursowe metodą podatkową prawidłowe wyliczenie podatku w dużej mierze uzależnione jest m.in. od właściwego ustalenia różnic kursowych, w tym od zastosowania właściwego kursu waluty do przeliczenia danej transakcji.

Jak wynika z art. 15a ust. 2 i ust. 3 u.p.d.o.p., do określenia podatkowych różnic kursowych, co do zasady, powinien być uwzględniany kurs faktycznie zastosowany.

W sytuacji jednakże, kiedy nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, należy przyjąć kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Dopiero zatem, jeżeli nie byłoby możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on ustalony (np. w przypadku gdy podatnik korzysta z rachunku walutowego banku zagranicznego, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia złotego), wówczas możliwe jest zastosowanie kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym.

Ponadto, zgodnie z art. 15a ust. 5 u.p.d.o.p., kurs faktycznie zastosowany nie powinien różnić się o 5% od wartości kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty. W przeciwnym razie organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. Jeżeli podatnik nie zmieni wartości kursu lub nie wskaże przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez NBP.

Zważywszy na przyjętą przez Spółkę metodę wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, tj. metodę FIFO, podkreślenia wymaga, że według Spółki metoda ta służy dla ustalenia kolejności wyceny, natomiast sama wycena - zgodnie z art. 15a ust. 8 w związku z ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 ustawy - winna nastąpić na podstawie faktycznie zastosowanego kursu, w rozumieniu przepisów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, że do wyceny wartości wpływu lub wypływu waluty obcej na rachunek walutowy Spółki w banku na terytorium RP dla ustalenia różnic kursowych Spółka winna przyjmować kurs faktycznie zastosowany, tj. kurs ogłaszany przez bank, w którym posiada rachunek walutowy. W zależności od charakteru operacji będzie to odpowiednio kurs kupna bądź kurs sprzedaży waluty obcej z dnia wpływu/wypływu waluty, tj.:

Kurs bankowy, tj. banku z którego usług Spółka korzysta jest, zdaniem Spółki, kursem najbardziej zbliżonym do rzeczywistości, a w ujęciu podatkowym różnice kursowe winny mieć charakter rzeczywisty, realny, gdyż są one mechanizmem służącym dostosowaniu rozliczeń podatkowych do wysokości rzeczywistych przysporzeń majątkowych podatnika.

Jednocześnie Spółka wskazuje, iż zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki odnośnie sposobu ustalania kursu walut znajduje potwierdzenie w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 16 września 2009 r., sygn. IPPB5/423-332/09-3/IŚ.

Z uwagi na przytoczone powyżej argumenty Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.