IPPB5/423-600/09-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 30 września 2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych zmian w środkach trwałych dokonanych przez innego inwestora (w ramach usuwania tzw. kolizji) - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawnych w zakresie skutków podatkowych zmian w środkach trwałych dokonanych przez innego inwestora (w ramach usuwania tzw. kolizji).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest jedną z sześciu strategicznych spółek Grupy Kapitałowej pełniących funkcję operatorów gazowego systemu dystrybucyjnego. W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy podmiotom zajmującym się sprzedażą gazu ziemnego usługę dystrybucji (transportu) paliw gazowych oraz rozbudowuje sieć wysokiego, średniego i niskiego ciśnienia.

W toku prowadzonej działalności, Spółka wykorzystuje stanowiące jej własność podziemne sieci gazociągów. Sieci te często znajdują się na gruntach będących własnością innych podmiotów (osób fizycznych osób prawnych, Skarbu Państwa). Zdarza się, że właściciel, użytkownik wieczysty, bądź inna osoba uprawniona do prowadzenia prac na gruntach (dalej Inwestor) chce przeprowadzić na danym terenie Inwestycję np. budowę linii metra, a przebieg gazociągu koliduje z projektowaną inwestycją lub w inny sposób uniemożliwia wykorzystanie gruntu (tzw. kolizje). W takich sytuacjach Inwestor zwraca się do Spółki z wnioskiem o usunięcie kolizji tj. o zmianę trasy przebiegu kolidującego gazociągu. Spółka z reguły wyraża zgodę na przebudowę gazociągu która umożliwi Inwestorowi pożądane wykorzystanie gruntu. Spółka zawiera z Inwestorem stosowną umowę lub porozumienie, które określa zakres i zasady przeprowadzenia prac. W związku z tym, iż zmiana przebiegu gazociągu następuje z inicjatywy Inwestora, podmiotem odpowiedzialnym za dokonanie uzgodnionych prac jest Inwestor. Inwestor dokonuje koniecznych prac we własnym zakresie, często zlecając prace podwykonawcom.

Usunięcie kolizji polega na:

W przypadku przełożenia sieci Inwestor zobowiązany jest do przesunięcia kolidującej części gazociągu poprzez wybudowanie w nowym miejscu części gazociągu o tych samych właściwościach co kolidująca część i usunięcie kolidującego odcinka (wszelkie koszty związane z przełożeniem sieci ponosi Inwestor). Ze względu na rozwój i zmiany w technologii, które oczywiście nastąpiły od momentu pierwotnej budowy sieci, budowana przez Inwestora część gazociągu wykonywana jest z innych materiałów (np. z polietylenu zamiast stali) niż odcinki które zostaną wyłączone z użycia w wyniku ich przełożenia. Zastosowanie innych materiałów wynika z tego, że obecnie Inwestor nie jest w stanie nabyć elementów gazociągu produkowanych w technologii sprzed np. kilkudziesięciu lat. Wnioskodawca wskazał jednak, że zasadnicze właściwości gazociągu, takie jak średnica rur po przełożeniu pozostają bez zmian (średnica równoważna).

Przełożenie sieci dokonane w celu obejścia danego terenu może wiązać się także ze zmianą długości gazociągu. Zmiana długości gazociągu nie wpływa jednak na zwiększenie jego wartości użytkowej z punktu widzenia Spółki (posiadanie dłuższego gazociągu nie generuje żadnych dodatkowych korzyści dla Spółki - w dalszym ciągu służy on do transportowania gazu z punktu A do punktu B). Tym samym wartość bilansowa nowego odcinka pozostaje niezmieniona. Fakt ten ma odzwierciedlenie w postanowieniach obowiązującej w Spółce polityki rachunkowości, które przewidują, że Spółka nie wprowadza do ewidencji księgowej wartości tzw. przekładek gazociągów dokonywanych przez Inwestora.

Przebudowa sieci również polega na przesunięciu w inne miejsce części gazociągu kolidującej z planowaną przez Inwestora inwestycją. Także w tym przypadku mogą wystąpić okoliczności, o których mowa powyżej (np. ze względu na postęp technologiczny mogą zostać zastosowane inne materiały). W odróżnieniu jednak od przełożenia sieci, przebudowa sieci prowadzi do zwiększenia wartości użytkowej części przesuniętego gazociągu. Przebudowa sieci następuje w sytuacji, gdy Spółka planowała w przyszłości wykonać prace na kolidującej części gazociągu mające na celu zwiększenie wartości użytkowej tej części. Spółka ustala z Inwestorem, iż prace te zostaną wykonane przez Inwestora w ramach przesunięcia kolidującej części gazociągu na nowy teren.

Spółka podkreśliła, iż w zakresie, w jakim zostaje zwiększona wartość użytkowa kolidującej części gazociągu, Inwestor obciąża kosztami Wnioskodawcę. W rezultacie, Inwestor ponosi koszt przebudowy sieci pomniejszony o kwotę nakładów na zwiększenie wartości użytkowej (ulepszenie) dokonane na wniosek Spółki. Takie ukształtowanie wzajemnych rozliczeń skutkuje tym, że efektywnie Inwestor ponosi wyłącznie koszty związane z przełożeniem sieci, natomiast Spółka pokrywa koszty związane ze zwiększeniem wartości użytkowej tej sieci. W wyniku takiego rozliczenia, podobnie jak w przypadku opisanym w punkcie a) powyżej, Spółka nie uzyskuje w sposób nieodpłatny żadnej korzyści (tzn. jeżeli uzyskuje jakiekolwiek korzyści, to za pełną odpłatnością na rzecz Inwestora).

Po wykonaniu przez Inwestora prac sporządzany jest protokół przekazania wykonanych prac. Poprzez jego zaakceptowanie Spółka potwierdza prawidłowość dokonanego przełożenia/przebudowy gazociągu. Przesunięta część gazociągu stanowi element całej sieci eksploatowanej przez Spółkę i zastępuje element sieci, który był kolizyjny. Niezależnie od technicznych aspektów usuwania kolizji, należy wskazać, że Spółka - nie będąc do tego prawnie zobowiązana - godzi się na ingerencję w jej majątek w celu umożliwienia wykonania inwestycji mających często bardzo duże znaczenie z perspektywy życia publicznego. Przykładowo, wykonanie inwestycji polegającej np. na zbudowaniu drugiej linii metra w Warszawie byłoby niemożliwe, gdyby Spółka nie wyraziła zgody na przełożenie lub przebudowę odcinków sieci gazociągowej kolidujących z planowaną trasą przebiegu linii metra. Usunięcie kolizji zawsze leży w interesie Inwestora, a nie Spółki, która godząc się na usunięcie kolizji, ponosi ryzyko operacyjne, w szczególności ryzyko uszkodzenia przez Inwestora sieci gazociągowej i zwiększenia przez to strat przesyłowych. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka ponosi także ryzyko strat finansowych wynikających m.in. z przerw w dostawie gazu spowodowanych pracami Inwestora na jej majątku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku w wykonaniem przez Inwestora prac na majątku Spółki, w szczególności prac ingerujących w środki trwałe Spółki, w ramach usuwania tzw. kolizji nie powstanie dla Spółki przychód podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym nie wystąpi dla niego przychód podatkowy w związku z przełożeniem lub przebudową kolidującej części gazociągu.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, oraz wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Aby można było mówić o otrzymanym nieodpłatnie świadczeniu, powinno ono skutkować u beneficjenta takiego świadczenia faktycznym przysporzeniem majątkowym o konkretnym wymiarze finansowym.

W analizowanej sytuacji nie można mówić o otrzymaniu nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, gdyż przełożeniu lub przebudowie podlegają kolidujące części gazociągu, który stanowi własność Spółki. W związku z tym nie dochodzi tu do przeniesienia własności rzeczy lub praw.

W świetle powyższego stanu faktycznego nie występuje również otrzymanie innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Inwestor usuwając kolizję (istniejącą z jego punktu widzenia) ma jedynie odtworzyć stan pierwotny gazociągu, w sensie funkcjonalnym i użytkowym (wykonać ją od nowa w innym miejscu). Przesunięcie gazociągu, bez wprowadzenia ulepszeń na wniosek Spółki, nie skutkuje zatem powstaniem przysporzenia w majątku Spółki.

Co więcej, Spółka godzi się na ryzyko, że w związku z wykonywanymi pracami ingerującymi w ciągłość lub długość gazociągu mogą wystąpić zwiększone straty przesyłowe oraz ryzyko uszkodzeń mechanicznych gazociągu. Usuwanie kolizji przez Inwestora oznacza dla Spółki straty i utrudnienia związane z koniecznością wstrzymania przesyłu gazu. Spółka zmuszona jest do wypracowania innych rozwiązań pozwalających na obejście części przekładanego/przebudowywanego gazociągu i zapewnienie dostaw gazu klientom zgodnie z zawieranymi z nimi umowami. W związku z tym, prace wykonywane przez Inwestora nie tylko nie wiążą się z przyrostem majątku Spółki, lecz wręcz powodują straty i utrudnienia wprowadzeniu działalności gospodarczej. Spółka pragnie zaznaczyć, iż także w przypadku przebudowy gazociągu nie dochodzi do nieodpłatnego świadczenia z tytułu ulepszenia gazociągu. Dokonanie przez Inwestora ulepszeń w odbudowywanej kolidującej części sieci wymaga uprzednich uzgodnień w tym zakresie pomiędzy Inwestorem a Wnioskodawcą. Spółka pragnie podkreślić, iż wprowadzenie ustalonych zmian zwiększających wartość użytkową gazociągu zawsze wiąże się z odpłatnością po stronie Wnioskodawcy. Inwestor obciąża Spółkę kosztami w wysokości nakładów na zwiększenie wartości użytkowej kolidującej części gazociągu. Świadczenie Inwestora na rzecz Spółki w zakresie ulepszenia przedmiotowych środków trwałych jest zatem odpłatne. Tym samym także w przypadku przebudowy gazociągu nie dochodzi do nieodpłatnego przysporzenia w majątku Spółki.

Ponadto Spółka podkreśliła, iż inicjatorem dokonania usunięcia kolizji jest zawsze Inwestor. Zmiana lokalizacji gazociągu leży w interesie Inwestora oraz podmiotów korzystających później z inwestycji. Spółka wskazała jednak, iż jej zgoda na dokonanie usunięcia kolizji jest często warunkiem koniecznym aby dana inwestycja mogła w ogóle powstać. Spółka jest właścicielem bardzo rozległej sieci gazociągów, która w wielu przypadkach realnie utrudnia lub wręcz uniemożliwia realizację określonych inwestycji (np. budowy linii metra, drogi, remontu posesji wokół budynków, inwestycji deweloperskich etc.). Brak zgody Spółki na zmianę lokalizacji gazociągu prowadziłby w większości przypadków do zaniechania całej inwestycji i tym samym wstrzymania wdrożenia wielu rozwiązań korzystnych z perspektywy życia publicznego. Z tych względów Spółka zgadza się na usuwanie kolizji pomimo iż nie czerpie z tego żadnych nieodpłatnych korzyści, a wręcz usuwanie kolizji jest dla Spółki w wielu przypadkach uciążliwe.

Spółka pragnie wskazać, iż na potwierdzenie tezy o odtworzeniowym charakterze przełożenia gazociągów przy usuwaniu kolizji, niepowodującym przyrostu wartości gazociągu, można przywołać także przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o budowie dróg publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115). W myśl art. 32 ust. 1 tej ustawy: W przypadku, gdy budowa lub przebudowa drogi w miejscu jej przecięcia się z inną drogą transportu lądowego (...), wodnego, korytarzem powietrznym w strefie lotniska lub urządzeniem typu liniowego (w szczególności linią energetyczną lub telekomunikacyjną, rurociągiem, taśmociągiem) powoduje naruszenie tych obiektów lub urządzeń albo konieczność zmian dotychczasowego ich stanu, przywrócenie poprzedniego stanu lub dokonanie zmiany należy do zarządcy drogi, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

Zgodnie z art. 32 ust. 3 ww. ustawy zarządca jest także odpowiedzialny za pokrycie kosztów przyłączy do urządzeń liniowych oraz przełożenie urządzeń liniowych w pasie drogowym, wynikających z naruszenia lub konieczności zmian stanu dotychczasowego urządzenia liniowego, w wysokości odpowiadającej wartości tych urządzeń i przy zachowaniu dotychczasowych właściwości użytkowych i parametrów technicznych. Natomiast do ulepszenia przedmiotowych przyłączy dochodzi tylko w wyniku uzgodnień zarządcy drogi z zainteresowaną stroną zgodnie z którymi koszty ulepszeń pokrywa właściciel lub użytkownik.

Powyższe regulacje odnoszą się do inwestycji związanych z budową drogi jednak w ocenie Spółki analogicznie należy traktować także inne inwestycje (np. budowę linii metra). Cytowany art. 32 ust. 3 ustawy o budowie dróg publicznych potwierdza, iż przełożenie urządzenia typu liniowego (w przypadku Spółki: gazociągu) ma na celu jedynie zmianę jego lokalizacji, a nie zmianę właściwości czy funkcjonalności. Do ulepszenia gazociągu dojdzie tylko wówczas, gdy strony ustalą odbudowę rurociągu o większej wartości użytkowej, co Spółka określiła w stanie faktycznym jako przebudowę. W takim przypadku jednak to Spółka ponosi koszty ulepszeń, zatem nie może po jej stronie wystąpić przychód z nieodpłatnego świadczenia w tej części.

Spółka stoi na stanowisku, iż w zaistniałym stanie faktycznym nie osiąga ona przychodu z tytułu przełożenia lub przebudowy gazociągu przez Inwestora. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dn. 29 października 2008 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB3/423-421/08/MT) stwierdzono, że: "Z treści wniosku wynika, że istota prac wykonywanych przez Inwestorów polega na przebudowie środków trwałych Wnioskodawcy. Należy jednak podkreślić, że przebudowa ta może mieć różny charakter. W sytuacji gdy polega wyłącznie na przesunięciu linii energetycznych, czyli usunięciu fragmentu sieci i odtworzeniu jej w nowym miejscu, nie powoduje zmiany stanu majątkowego Spółki. Nie powstaje wówczas przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych". Podobne stanowisko zostało wyrażone m.in. w interpretacji indywidualnej z dn. 23 lutego 2009 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (sygn. IBPB1/2/423-203/09/PC).

Podsumowując swoje stanowisko Spółka stwierdziła, iż nie powstaje dla niej przychód z nieodpłatnego świadczenia w związku w wykonaniem przez Inwestora prac na majątku Spółki, w szczególności prac ingerujących w środki trwałe, w ramach usuwania tzw. kolizji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości dokonanej przez podatnika kwalifikacji prawnopodatkowej (często wymagająca specjalistycznej wiedzy technicznej, czy też wiedzy z zakresu wyceny infrastruktury elektroenergetycznej np. w celu jednoznacznego stwierdzenia w przypadku "przełożenia sieci", czy wartość danego środka trwałego została zwiększona w wyniku znacznego wydłużenia potencjalnego okresu eksploatacji) może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Niezbędna w tym przypadku analiza porównawcza stanu pierwotnego oraz powstałego w wyniku "ingerencji inwestora" wymaga bowiem przeprowadzenia postępowania dowodowego określonego w rozdziale 11 działu IV Ordynacji podatkowej (a więc będącego częścią ww. postępowania podatkowego).

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.