IPPB5/423-60/08-2/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 2a i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654)- jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 2a i art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem produktów farmaceutycznych oraz kosmetyków. Znaczna część sprzedaży produktów jest realizowana na terenie kraju, a pozostała część produktów jest zbywana na terenie krajów Unii Europejskiej, oraz graniczących z Polską krajów spoza UE. Jednakże nawet prowadząc działalność produkcyjną i handlową w tak wskazanym zakresie Wnioskodawca musi pozostawać w ścisłym kontakcie z tym co się dzieje w branży farmaceutycznej na całym świecie. Publikacje o prowadzonych badaniach, najnowszych wynalazkach, trendach w leczeniu, nowych lekach dostępne są w prasie fachowej, przekazywane na konferencjach branżowych czy naukowych. W związku z tym zainteresowani pracownicy z jednostek organizacyjnych Wnioskodawcy (np. dział rozwoju) mają duże możliwości dostępu do tego typu informacji.

Jednakże pomimo relatywnie dużej dostępności do tych informacji efektywne ich wykorzystanie może napotkać na poważne bariery. Pierwsza, jakże oczywista to bariera językowa. Tę można wyeliminować poprzez podnoszenie umiejętności językowych pracowników. Jednak nawet posiadanie doskonałej znajomości języka może okazać się niewystarczające. To dość powszechne zjawisko, że ludzie używając tego samego języka (np. angielskiego czy francuskiego), zależnie od tego z jakiego kraju pochodzą np. Wielka Brytania lub Australia, Francja lub Kanada) używając tych samych słów mogą im nadawać różne znaczenie. W efekcie nawet używanie tego samego języka może prowadzić do niezrozumienia lub nieporozumienia stron. To oczywiste zjawisko należy przełożyć na sytuacje rynku produktów farmaceutycznych: prowadzone badania naukowe, testowanie nowych produktów, składniki z których wyprodukowano produkty, a wreszcie stosowanie produktów farmaceutycznych do leczenia ludzi (jakie choroby należy leczyć danym produktem, wynikające z tego efekty czy zaobserwowane skutki uboczne, przeciwwskazania). Brak jednolitej terminologii w tym zakresie może doprowadzić do tragicznych skutków. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich skutków powstało narzędzie nazwane w języku angielskim "Medical Dictionary for Regulatory Activities" (Medard), a więc "Słownik Medyczny dla Działań Regulacyjnych" (Słownik). Narzędzie to zawiera zestaw haseł dotyczących terminów medycznych i farmaceutycznych w kilku kluczowych językach świata, wraz z dokładnym opisem znaczenia nadanego temu terminowi. Dodatkowo narzędzie to posiada funkcję tłumacza, która pozwala na tłumaczenie terminów pomiędzy kilkoma kluczowymi językami świata (w tym na wybrane języki UE)

Narzędzie jest prowadzone w formie elektronicznej. Oprócz dostępu do Słownika i tłumacza użytkownik ma zapewnione: półroczną aktualizację zawartych informacji, utrzymywanie Słownika w stanie technicznych, który pozwala na korzystanie, usługi typu help desk. Aktualizacja zawartych informacji wynika z uprawnień, które zostały przyznane użytkownikom (subskrybentom).

Mają oni prawo zgłaszać swoje uwagi do terminologii i opisów zawartych w słowniku, zgłaszać braki lub inne występujące ich zdaniem nieścisłości. Uwagi od subskrybentów z całego świata są zbierane przez zarządzającego słownikiem, który samodzielnie decyduje o zakresie wprowadzanych aktualizacji. Subskrybent nie ma prawa do samodzielnego dokonywania żadnych modyfikacji. Utrzymywanie Słownika w należytym stanie technicznym oznacza zapewnienie subskrybentom możliwości korzystania, przez okres, w którym mają wykupioną subskrypcję (co jest istotne ze względu na ilość użytkowników i ilość dostępnych informacji). Jakkolwiek jest to czynność czysto techniczna, to w istocie przesądza ona o przydatności usługi dla subskrybentów oczekujących pełnego dostępu 24 godziny na dobę/7 dni tygodniu/365 dni w toku. Help desk to wsparcie informatyczne w przypadku gdy subskrybent ma problem z korzystaniem ze Słownika.

Ponieważ Słownik prowadzony jest w formie elektronicznej dostęp do niego zapewniony jest on - line poprzez Internet. Subskrybent musi samodzielnie zapewnić sobie dostęp do Internetu. Po wejściu na odpowiednią stronę www. subskrybent (osoba przez niego upoważniona) wpisuje odpowiednie hasła i loginy, które go jednoznacznie identyfikują i może korzystać z zawartych informacji. Subskrybent korzysta z usługi w ten sposób, że uzyskuje potrzebne mu informacje na wskazanej stronie www. Subskrybent nie ma możliwości skopiowania części czy całości Słownika na swój komputer i dalszego korzystania z zawartych tam informacji. Subskrybent w celi skorzystania ze Słownika zawsze musi wejść na odpowiednia stronę www. (serwer), prowadzony przez zarządzającego Słownikiem, dokonać identyfikacji swojej osoby i dopiero wtedy zyskuje dostęp do zasobów.

Aby skorzystać z Medard zainteresowany podmiot musi zawrzeć z dostawcą umowę subskrypcyjną (Subscription Agrement), oraz uiścić stosowną opłatę. Opłata jest pobierana za jeden rok korzystania z subskrypcji. Umowa na dostawę subskrypcji zostanie zawarta z podmiotem mającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej (krajem, z którym spółka zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania). Wnioskodawca zamierza zawrzeć opisaną powyżej umowę subskrypcyjną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, nabywana usługa nie mieści się w zakresie usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. Nr 54, poz. 654).

W związku z tym, nawet nie posiadając certyfikatu rezydencji podatkowej dostawcy subskrypcji, Wnioskodawca nie będzie na podstawie art. 26 ust. 1 wskazanej ustawy zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego wynagrodzenia.

Zdaniem Spółki, w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym dochodzi do świadczenia usługi, która nie została wskazana w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654). W związku z powyższym obowiązki wskazane w art. 26 ust. 1 tej ustawy nie mogą znaleźć zastosowania.

Według Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie dochodzi do świadczenia usług elektronicznych. Definicja usług elektronicznych została zawarta w Rozporządzeniu Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającej środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 11 Rozporządzenia do usług świadczonych drogą elektroniczna należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie jest zautomatyzowane i które wymagają niewielkiego udziału człowieka, a ich wykonywanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe. Załącznik I do wskazanej regulacji w punkcie 3 lit. c) wskazuje: "zawartość książek w formie cyfrowej i innych publikacji elektronicznych". W przedmiotowej sytuacji nie ma wątpliwości, Zdaniem Wnioskodawcy, że usługa jest świadczona za pomocą Internetu. Świadczenie usługi jest zautomatyzowane, a udział człowieka po stronie oferującego subskrypcję nie jest potrzebny (lub w istotny sposób zminimalizowany). W rozumieniu tej regulacji za udział człowieka nie może być uznane zapewnienie utrzymania Słownika w należytym stanie technicznym czy Help desk, gdyż w pierwszym przypadku chodzi o utrzymanie dostępności usługi dla subskrybentów od strony technicznej a w tym drugim zadaniem konsultanta nie jest zapewnianie usługi, ale zidentyfikowanie i usunięcie problemu technicznego (informatycznego), z powodu którego subskrybent nie może skorzystać z usługi. W tym kontekście jako udział człowieka nie powinny być kwalifikowane także zapewnienie aktualizacji Słownika. Jak wskazano powyżej, po zebraniu uwag, zarządzający Słownikiem podejmuje decyzje jakie aktualizacje należy wprowadzić, po ich wprowadzeniu subskrybenci mogą z nich korzystać samodzielnie.

Regulacja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma następującą treść:

W związku z powyższym, według Wnioskodawcy, w pierwszym rzędzie należy dokonać analizy, czy opisana w zdarzeniu przyszłym usługa może zostać zakwalifikowana do którejkolwiek z grup wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W pierwszym rzędzie Wnioskodawca uważa, że nawet bez wnikliwej analizy bez wątpliwości opisana usługa nie ma charakteru usługi: doradczej, księgowej, badania rynku, prawnej, reklamowej, zarządzania i kontroli, ani też usługi rekrutacji pracowników czy pozyskiwania personelu. Bez wątpliwości można też stwierdzić, że nie jest to też usługa gwarancji i poręczeń, ani te świadczenie o charakterze podobnym do usług gwarancji czy poręczeń.

Przeprowadzenie dokładniejszej analizy wyklucza także uznanie świadczenia oferującego subskrypcję za usługę przetwarzania danych. Nie pozwała na to analiza zakresu znaczeniowego pojęcia usługi przetwarzania danych wskazanego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług (PKWiU). Usługi w zakresie przetwarzania danych sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 72.30, to usługi polegające na przetwarzaniu danych dostarczonych przez klienta, tabulacja, wykonywanie obliczań, jak również usługi w zakresie wynajmu lub wydzierżawienia czasu maszynowego na potrzeby systemu przetwarzania danych, jak również udostępnienie sprzętu do przetwarzania danych lub sieci (tzw. moc obliczeniowa komputera). Zalicza się tu również zapisywanie danych dostarczonych przez klienta na taśmie, dyskietce lub innych środkach lub bezpośrednio do systemu przetwarzania danych. Wskazany opis wyraźnie wskazuje, że usługi z zakresu przetwarzania danych to usługi polegające na przetworzeniu danych czy informacji dostarczanych przez klienta, ewentualnie udostępnienie klientowi odpowiednich narzędzi (mocy obliczeniowych), dzięki którym będzie mógł samodzielnie przetworzyć posiadane dane. Taka definicja usługi zupełnie odbiega od charakteru świadczenia opisanego w zdarzeniu przyszłym.

Gdyby w PKWiU szukać usługi o charakterze najbardziej zbliżonym do opisanego świadczenia to byłyby to usługi baz danych publikowane w trybie on-line, ujęte pod symbolem PKWiU 72.40.11. Zgodnie z opisem usługi te polegają na dostępności bazy danych rozumianej jako dostarczenie danych w określonym porządku lub kolejności poprzez bezpośrednie ich wyszukiwanie lub umożliwienie do nich dostępu (tzw. skomputeryzowane zarządzanie) każdemu lub ograniczonej ilości użytkowników.

Odwoływanie się do klasyfikacji statystycznej w celu ustalenia zakresu znaczeniowego usług wskazanych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje uzasadnienie w przepisach prawa tj. rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844). Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia "Do celów:

W świetle przedstawionych powyżej rozważań należy uznać, Zdaniem Wnioskodawcy, że udostępnienie subskrypcji w opisanym stanie faktycznym to usługa świadczona elektronicznie. Jednocześnie nie jest to żadna z usług o naturze usług wskazanych w art. 21ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym dokonując przelewu wynagrodzenia za subskrypcję, nawet nie posiadając certyfikatu rezydencji podatkowej Wnioskodawca nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę uznania nabywanych przez Wnioskodawcę usług za usługi elektroniczne. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.