IPPB5/423-556/11-2/RS - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki z o.o. wydatków poniesionych na zakup nagród oraz kart przepłaconych, dokonywanych w ramach wykonywania umowy o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na nagrody rzeczowe i pieniężne oraz na zakup kart przepłaconych dokonywanych w ramach wykonywania umowy o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego - jest prawidłowe.

W dniu 15 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na nagrody rzeczowe i pieniężne oraz na zakup kart przepłaconych dokonywanych w ramach wykonywania umowy o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - I. Sp. z o.o. z siedzibą w W. zajmuje się świadczeniem usług polegających na odpłatnym organizowaniu i obsłudze programów motywacyjnych, których celem jest w szczególności zwiększanie sprzedaży i promocja produktów Zleceniodawców. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w zdaniu poprzedzającym Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego "A. B." ze Spółką B. S. A. z siedzibą w K. Zgodnie z tą umową Spółka B. S. A. (zwana dalej również "Klientem") zleciła Spółce l. Sp. z o.o. (zwanej dalej również "Agencją"), organizację i obsługę programu motywacyjnego pod nazwą "A. B." (zwanego dalej programem motywacyjnym), w zamian za określone w tej umowie wynagrodzenie. Na rynku polskim program na być, zgodnie z tą umową prowadzony w okresie od trwa od 15 marca 2011 r. do 29 lutego 2012 r.

W ramach tej umowy Agencja zobowiązała się do:

Zgodnie z Regulaminem programu motywacyjnego przygotowanym przez Agencję, organizatorem akcji marketingowej jest Agencja. Uczestnikami programu są sprzedawcy i montażyści produktów z oferty B. S. A., tj. podłóg, parkietów i paneli podłogowych. Celem głównym i podstawowym tego programu jest promocja wybranych produktów marki B. i osiągnięcie jak najwyższego wyniku finansowego poprzez zintensyfikowanie ich sprzedaży, ale również stworzenie narzędzia w postaci tzw. "e-learnigu" służącego pozyskiwaniu wiedzy przez uczestników programu o produktach sprzedawanych przez B. S. A. oraz o sposobie ich montażu. Program ma ponadto na celu wykreowanie wśród sprzedawców i montażystów ambasadorów marki B., których zadaniem będzie budowanie zaufania klientów (odbiorców ostatecznych) do marki i produktów B. S.A.

W programie motywacyjnym mogą brać udział pełnoletnie osoby fizyczne mające stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które pracują jako sprzedawcy w punktach sprzedaży prowadzących sprzedaż produktów marki B. i które zostały zaproszone do udziału w programie przez przedstawiciela handlowego B. S. A. oraz uzyskały zgodę na udział w programie dla swojego pracodawcy lub zleceniodawcy, tj. od podmiotu na rzecz, którego doprowadzają do sprzedaży produktów. Uczestnikami programu mogą być także montażyści, posiadający status "Autoryzowanego Montażysty B.", zaproszeni do udziału w programie w drodze pisemnego zaproszenia przesłanego listownie razem z broszurą i formularzem przystąpienia do programu motywacyjnego "A. B.". Warunkiem uczestnictwa w programie motywacyjnym jest prawidłowe wypełnienie formularza zgłoszeniowego oraz przekazanie go, nie później niż do dnia zakończenia programu, przedstawicielowi handlowemu B. S.A. Formularz zgłoszeniowy stanowi podstawę rejestracji danej osoby w programie motywacyjnym. Niezwłocznie po zarejestrowaniu osoby, która spełniła warunki uczestnictwa w systemie informatycznym programu, Agencja prześle uczestnikowi, na numer telefonu podany w formularzu zgłoszeniowym informację o zarejestrowaniu go w programie wraz z loginem i hasłem do konta uczestnika na stronie internetowej programu, Uczestnik programu może za pośrednictwem strony internetowej programu zaprosić do udziału w nim swojego znajomego, który pracuje jako sprzedawca produktów B. S. A. w tym samym punkcie sprzedaży, co uczestnik. Osoba, która nie została zaproszona do udziału w programie, a jednak spełnia pozostałe warunki określone dla uczestników programu może zgłosić chęć udziału w programie kontaktując się bezpośrednio z Agencją.

Program motywacyjny polega na tym, że jego uczestnicy gromadzą punkty, które następnie mogą zostać wymieniane na nagrody pieniężne przekazane na tzw. przedpłacone karty, przesłane na adres korespondencyjny podany w formularzu zgłoszenia. Uczestnicy uzyskują punkty za doprowadzenie, w czasie trwania programu do sprzedaży produktów klientom punktu sprzedaży (odbiorcom ostatecznym), w którym dany uczestnik pracuje jako sprzedawca lub w przypadku montażystów - za dokonanie montażu podłóg marki B. u odbiorcy ostatecznego. Ilość sprzedanego lub użytego do montażu produktu stanowi podstawę naliczenia odpowiedniej ilości punktów. Punkty naliczane są według przelicznika, zgodnie, z którym 1 punkt jest zamienialny na 1 zł, przy czym punkty zamienione na nagrodę pieniężną kasowane są z konta uczestnika.

Troje uczestników, którzy zdobędą największą liczbę punktów w okresie trwania programu zdobędzie nagrodę specjalną w postaci vouchera na udział w wycieczce. W ramach programu motywacyjnego uczestnik może również otrzymać drobną nagrodę rzeczową w postaci breloczka, długopisu itp. za poprawne rozwiązanie quizu związanego z produktami Wnioskodawcy, sposobami ich montażu i zastosowania, zamieszczonego na stronie internetowej programu. Przedmiotowe nagrody stanowią drobne upominki, których wartość nie przekroczy w roku podatkowym łącznie kwoty 100 zł na jednego uczestnika i których jednostkowy koszt nabycia nie przekracza 10 zł w momencie wydawania nagrody. Quizy nie mają formy ankiet i nie służą zbieraniu danych, nie wiążą się z żadnym obowiązkiem ani świadczeniem wzajemnym uczestników.

Pomiędzy uczestnikami quizów a Wnioskodawcą i Klientem Wnioskodawcy nie istnieje ani stosunek pracy, ani umowa cywilnoprawna o świadczenie usług. Quizy mają w założeniu stanowić wsparcie akcji promocyjnej (programu motywacyjnego) poprzez budowanie pozytywnych relacji z uczestnikami i tworzenie dobrej opinii o marce B. i przy okazji posiadać charakter rozrywkowy. W trakcie trwania programu uczestnik może tylko raz otrzymać nagrodę rzeczową niezależnie od tego ile razy prawidłowo rozwiązał quiz. Uczestnicy programu nie mogą przenieść prawa do uzyskania nagrody na osoby trzecie. W czasie trwania programu motywacyjnego Agencja może organizować dodatkowe konkursy lub promocje, w tym moduły szkoleń e-Iearningowych, w których uczestnicy będą mogli uzyskać dodatkowe punkty. Zasady takich akcji będą każdorazowo ogłaszane przez Agencję, z odpowiednim, co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem, na ogólnodostępnej stronie internetowej programu.

Rozliczenia pomiędzy Agencją i Klientem dokonywane są zgodnie z umową o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego "A. B." w ten sposób, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej również "ustawą o VAT".

Odpowiedź na pytanie oznaczone w przedmiotowym wniosku nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Przedmiotowy wniosek w zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 2 tj. w zakresie podatku od towarów i usług VAT zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

Wydatki poniesione na zakup kart przedpłaconych oraz nagród pieniężnych, które zgodnie z umową o świadczenie usług marketingowych zawartą z Klientem Wnioskodawcy nabywa i wydaje Wnioskodawca i które są następnie zgodnie z tą umową fakturowane na Wnioskodawcę w cyklach miesięcznych łącznie z marżą wynoszącą 8% wartości tych nagród i wynagrodzeniem Agencji za świadczone usługi, stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w całości.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 Z późn. zm.) Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione przez niego na nabycie i wydanie kart przedpłaconych i nagród pieniężnych oraz wydanie nagród pieniężnych stanowią dla niego koszty uzyskania przychodu. Przekazywanie sprzedawcom nagród, w tym kart przepłaconych, w ramach powyższej akcji wsparcia sprzedaży nie ma charakteru prowadzenia działalności reklamowej i nie mają zastosowania ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Wnioskodawca do zakupu i wydawania nagród zobowiązał się w umowie o świadczenie usług marketingowych zawartej ze Spółką B. S. A. i jest to element świadczonej przez niego usługi. Zgodnie z treścią tej umowy wysokość marży, którą otrzyma Wnioskodawca za swoje usługi zależy od wysokości wydanych nagród - stanowi 8% wartości tych nagród. Aby Wnioskodawca mógł zafakturować Klienta (B. S. A.) z tytułu marży za wykonane usługi, musi uprzednio ponieść koszt zakupu i wydania tych nagród, w tym nagród pieniężnych. Wydatki poniesione na te nagrody pozostają zatem w ścisłym związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami i nie zostały przy tym wymienione w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., stanowiącym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

Fakt, że przedmiotowe wydatki zostaną na podstawie faktury zwrócone Agencji przez Klienta nie stoi, zdaniem Wnioskodawcy, na przeszkodzie zaliczeniu wartości tych nagród do kosztów, bowiem aby osiągnąć przychód w postaci marży Wnioskodawca musi uprzednio nagrody te nabyć i wydać. W przeciwnym wypadku nie otrzyma prowizji wynoszącej 8% wartości tych nagród. lm wyższa jest wartość nagród, tym wyższa będzie przysługująca Wnioskodawcy prowizja. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że sposób rozliczeń przyjęty przez strony umowy o świadczenie usług marketingowych w ramach wyrażonej w art. 353 (1) Kodeksu cywilnego zasady swobody umów, nie pozostaje w sprzeczności z obowiązującymi przepisami.

Według Wnioskodawcy stwierdzić zatem należy, że wydatki poniesione w związku z przyznawaniem nagród (rzeczowych bądź pieniężnych) przez B. S. A. za pośrednictwem Wnioskodawcy:

* poniesione zostały w celu uzyskania przychodu, zaś ich poniesienie ma racjonalny i gospodarczo uzasadniony cel,

* nie należą do kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

W ocenie Wnioskodawcy ma on w związku z powyższym prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup nagród, jako, że pozostają one w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami i wydatki nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowiącym zamknięty katalog wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Obowiązkiem podatników, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów) zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje on niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Należy wskazać, iż ocena prawna danego wydatku wymaga również uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy do katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów zaliczają się koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje terminu "reprezentacja", dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną" - Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcja prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zajmuje się świadczeniem usług polegających na odpłatnym organizowaniu i obsłudze programów motywacyjnych, których celem jest w szczególności zwiększanie sprzedaży i promocja produktów zleceniodawców. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawarła umowę o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego "A. B." ze Spółką B. S. A. w zamian za określone w tej umowie wynagrodzenie. W ramach tej umowy Spółka zobowiązała się do:

Uczestnikami programu są sprzedawcy i montażyści produktów z oferty B. S. A., tj. podłóg, parkietów i paneli podłogowych. Celem głównym i podstawowym tego programu jest promocja wybranych produktów marki B. i osiągnięcie jak najwyższego wyniku finansowego poprzez zintensyfikowanie ich sprzedaży, ale również stworzenie narzędzia w postaci tzw. "e-learnigu" służącego pozyskiwaniu wiedzy przez uczestników programu o produktach sprzedawanych przez B. S. A. oraz o sposobie ich montażu.

Program motywacyjny polega na tym, że jego uczestnicy gromadzą punkty, które następnie mogą zostać wymieniane na nagrody pieniężne przekazane na tzw. przedpłacone karty. Troje uczestników, którzy zdobędą największą liczbę punktów w okresie trwania programu zdobędzie nagrodę specjalną w postaci vouchera na udział w wycieczce. W ramach programu motywacyjnego uczestnik może również otrzymać drobną nagrodę rzeczową w postaci breloczka, długopisu itp. za poprawne rozwiązanie quizu związanego z produktami Wnioskodawcy. Agencja wystawia w cyklach miesięcznych fakturę VAT na Klienta za usługę określoną jako "usługa kompleksowej obsługi programu "A. B. + nazwa miesiąca". Pozycja ta zawiera łącznie koszt nagród pieniężnych i rzeczowych zakupionych i wydanych przez Agencję wraz z prowizją Agencji określoną w umowie jako procent od wartości tych nagród oraz miesięczne wynagrodzenie Agencji za bieżącą obsługę programu, w tym za obsługę infolinii.

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione przez nią na zakup kart przedpłaconych oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, które zgodnie z zawartą z klientem umową o świadczenie usług marketingowych Spółka nabywa i wydaje uczestnikom konkursu stanowią dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, iż podatnik zawsze przy ponoszeniu wydatku musi mieć na uwadze art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i nie ma znaczenia tu fakt, że wydatek wchodzi w skład bazy kosztowej będącej podstawą wyliczenia wynagrodzenia należnego Spółce.

Strony zawierające umowę, stosownie do art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jednak Organ podatkowy analizując wydatki wchodzące w skład bazy kosztowej będzie je zawsze analizował pod kątem celowości i racjonalności ich poniesienia oraz czy poszczególne wydatki nie zostały wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Według tut. Organu, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, iż koszty ponoszone przez Wnioskodawcę nie są związane z jego reprezentacją i reklamą (o ile dotyczą tylko i wyłącznie produktów B.) i zasadniczo nie wpływają na promocję samej Spółki. W tym stanie rzeczy przedmiotowe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę (w szczególności na zakup kart przedpłaconych oraz na nagrody pieniężne i rzeczowe) należy uznać za poniesione w związku z wykonaniem usługi określonej w umowie, a nie w celu reprezentacji Wnioskodawcy (koszty reprezentacji faktycznie ponosi B. S. A.), a w konsekwencji za będące poza hipotezą normy prawnej określonej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał także zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Wobec braku definicji "darowizny" w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, rozstrzygnięcie, czy dana czynność stanowi darowiznę w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 14, wymaga sięgnięcia - w myśl reguł wykładni systemowej - do przepisów aktu prawnego, w którym ta instytucja jest uregulowana. Stosownym aktem prawnym jest ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie kosztem majątku darczyńcy. Aby uznać daną czynność za darowiznę, konieczne jest zatem wystąpienie dyspozycji majątkowej darczyńcy, prowadzące do zmniejszenia jego majątku.

W sytuacji przedstawionej we wniosku nie następuje zmniejszenie majątku Wnioskodawcy. Jak wynika bowiem ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, wszelkie koszty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowych umów pozostają w ścisłej korelacji z należnym wynagrodzeniem. Kwoty wydatkowane przez Spółkę na nabycie ww. nagród są ujmowane w wynagrodzeniu należnym Spółce na podstawie umów o świadczenie usług na rzecz B. S. A. (wartość wydatków stanowi w całości podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia przedmiotowych usług).

A zatem w odniesieniu do powyższych wydatków nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 14 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Według tut. Organu, w oparciu o powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nieodpłatnymi świadczeniami na rzecz beneficjentów w ramach świadczonej usługi kompleksowej na rzecz B. S. A. można zasadniczo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, co do zasady Spółka ma prawo zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów kosztów stanowiących podstawę kalkulacji wynagrodzenia Spółki należnego z tytułu wykonywania zawartej umowy, tj. zakupu kart przedpłaconych oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, poniesionych w związku ze świadczeniem kompleksowej usługi na rzecz B. S. A.

Nie można jednak powyższej wykładni interpretować rozszerzająco i wywodzić na tej podstawie, iż wszystkie wydatki wymienione w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 cytowanej ustawy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W przedstawionym stanie faktycznym nie mamy bowiem do czynienia ze zwrotem poniesionych wydatków, lecz z sytuacją, w której Spółka ponosi koszty w związku ze świadczeniem kompleksowej usługi za wynagrodzeniem ukształtowanym według określonego algorytmu. Każdy wydatek należy zatem indywidualnie ocenić pod względem bezwzględnie obowiązujących negatywnych przesłanek ustawowych (zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów) wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, powołane przepisy prawa podatkowego oraz specyfikę działalności Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż Spółka ma prawo zaliczenia do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup kart przedpłaconych Visa oraz nagród pieniężnych i rzeczowych, których zakupu Spółka dokonała w ramach wykonania umowy o świadczenie usług marketingowych w zakresie organizacji oraz obsługi programu lojalnościowego "A. B.".

Tym samym stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zauważyć, iż weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.