IPPB5/423-525/10/13-8/S/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 706/11 (data wpływu 22 marca 2013 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku utraty zwolnienia przedmiotowego w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków nabytego w celu wykonywania działalności statutowej - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku utraty zwolnienia przedmiotowego w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków nabytego w celu wykonywania działalności statutowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Uczelnia) jest uczelnią niepubliczną wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Uczelnia działa na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 z późn. zm.) i jej celem statutowym jest prowadzenie działalności oświatowej polegającej na kształceniu studentów.

Zgodnie ze Statutem Uczelni, źródłem jej finansowania są:

* wpływy z opłat pobieranych przez Uczelnię,

* dotacje, w tym dotacje z budżetu państwa i jednostek samorządu terytorialnego,

* inne środki z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 94 ust. 6 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym,

* darowizny i zapisy,

* inne wpływy.

Od początku swojego istnienia Uczelnia nie prowadziła i nie prowadzi innej działalności poza działalnością statutową i całość dochodów osiąganych przez Uczelnię przeznaczana jest na działalność oświatową.

Przeznaczając środki pieniężne ze źródeł wskazanych powyżej, na podstawie umowy z 18 marca 2004 r., Uczelnia nabyła prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z własnością posadowionych na tym gruncie kilkunastu budynków. Powyższy zakup był dokonany przez Uczelnię w celu wykorzystania nabytych nieruchomości dla jej celów statutowych, tj. prowadzenia działalności oświatowej polegającej na kształceniu studentów. Nabyta nieruchomość (grunt wraz z budynkami) stanowiła główną bazę lokalową Uczelni, w której odbywały się zajęcia dla studentów.

W 2007 r. Uczelnia zdecydowała się na podział nabytej nieruchomości, w wyniku czego wyodrębniono dwie odrębne działki:

Na działce 27/1 spośród trzech posadowionych tam budynków, dla celów dydaktycznych Uczelnia wykorzystywała dwa, podczas gdy trzeci z budynków był modernizowany aby spełniał on wymogi niezbędne do kształcenia studentów i w przyszłości mógł spełniać funkcje dydaktyczne.

W związku ze znacznymi nakładami finansowymi niezbędnymi do doprowadzenia budynku do stanu pozwalającego na korzystanie przez studentów i brakiem wystarczających środków własnych, Uczelnia zdecydowała się podjąć działania zmierzające do uzyskania dofinansowania od instytucji finansowej pozwalające jej na dokończenie modernizacji budynku położonego na działce 27/1. Modernizacja jest niezbędna w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem lokalowym, a także w celu zapewnienia studentom większego komfortu nauki. Zgodnie ze wstępnymi ustaleniami poczynionymi z instytucjami finansowymi udzielenie kredytu byłoby możliwe pod warunkiem założenia spółki celowej, która byłaby właścicielem budynków.

W związku z powyższym Uczelnia planuje powołanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zgodnie z planowanymi działaniami Uczelnia wraz z drugim udziałowcem zawiąże spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością ("Spółka"), w której to Spółce Uczelnia obejmie większość udziałów i pokryłaby je wkładem niepieniężnym w postaci udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu (stanowiącego działkę gruntu o numerze 27/1) oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków. Drugi ze wspólników wniósłby wkład pieniężny.

Zgodnie z umową Spółki przedmiotem działalności Spółki miałoby być przeprowadzenie adaptacji budynku, która to adaptacja miałaby zapewnić Uczelni dodatkowe warunki lokalowe służące jej prowadzeniu działalności statutowej, oraz pozyskanie środków pieniężnych na ten cel, jak również zarządzanie nieruchomościami. Dodatkowo, umowa Spółki wyraźnie precyzowałaby, że jeżeli Spółka nie pozyskałaby środków z kredytów bankowych na powyższy cel zgodny z jej przedmiotem działalności do określonego dnia, Spółka ulegnie rozwiązaniu.

Wnioskodawca zaznaczył, że Spółka zostanie założona na czas określony, do momentu zakończenia inwestycji i spłacenia zaciągniętego na ten cel kredytu. Jednocześnie w umowie Spółki zostanie zastrzeżony warunek o rozwiązaniu Spółki w przypadku nie pozyskania kredytu inwestycyjnego na modernizacje budynku z przeznaczeniem na bazę dydaktyczną Uczelni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zbycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków, które zostały nabyte przez Uczelnię w celu wykonywania działalności oświatowej polegającej na kształceniu studentów, w tym także poprzez wniesienie jako wkładu niepieniężnego do Spółki, Uczelnia straci możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 64, poz. 654 z późn. zm.; "ustawa CIT"), w stosunku do dochodów wydatkowych uprzednio na zakup przedmiotowych nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków, które zostały nabyte przez Uczelnię w celu wykonywania jej działalności oświatowej polegającej na kształceniu studentów, w tym także poprzez wniesienie jako wkładu niepieniężnego do Spółki, nie powoduje, iż Uczelnia traci możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, w stosunku do dochodów wydatkowych na zakup przedmiotowych nieruchomości.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest m.in. działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów - w części przeznaczonej na te cele.

Jak wynika z powyższego przepisu w celu zastosowania zwolnienia od opodatkowania muszą zostać spełnione dwie przesłanki, tj. osiągnięcie dochodu przez podatników posiadających określone cele statutowe oraz przeznaczenie tych dochodów na działalność statutową.

Wnioskodawca wskazuje, iż w analizowanym stanie faktycznym powyższe przesłanki zostały spełnione i zwolnienie od opodatkowania dochodów Uczelni będzie miało zastosowanie. Uczelnia jest bowiem podatnikiem, którego działalność statutowa polega na kształceniu studentów i wszelkie dochody osiągane przez Uczelnie są przeznaczane na jej działalność statutową.

Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1a powołanej ustawy, powyższe zwolnienie dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w ustawie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na cele niż wymienione w tych przepisach. Przepis ten przewiduje możliwość utraty zwolnienia w sytuacji, gdy dochody będą wydatkowane na cele inne niż statutowe.

W związku z powyższym, do rozstrzygnięcia pozostaje kwestia czy wydatkowanie dochodów na zakup nieruchomości, która będzie wykorzystywana na cele działalności statutowej będzie wypełniało przesłankę skorzystania przedmiotowego dochodu ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Zdaniem Uczelni możliwość skorzystania z powyższego zwolnienia wynika wprost z art. 17 ust. 1b ustawy CIT, zgodnie z którym zwolnienie dochodu od opodatkowania ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów.

Przepis ten wprost przewiduje, że podatnik zachowuje prawo do zwolnienia dochodu z opodatkowania w przypadku przeznaczenia go na zakup środków trwałych, które będą służyć bezpośrednio do realizacji celów statutowych. W konsekwencji skoro Uczelnia przeznaczyła dochód na zakup nieruchomości, które następnie wykorzystywała dla celów działalności statutowej, zwolnienie o którym mowa w ustawie CIT, w ocenie Wnioskodawcy, będzie miało zastosowanie.

Dodatkowo, Uczelnia zwraca uwagę, że w powyższych przepisach ustawodawca nie wskazuje żadnego przedziału czasowego stanowiącego minimalny okres wykorzystania środków trwałych na cele działalności statutowej, stanowiący warunek zwolnienia dochodu wydatkowanego na ich nabycie.

Zgodnie z powołanymi przepisami, aby dochód osiągnięty przez określone podmioty korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego muszą zostać kumulatywnie spełnione przesłanki dotyczące przeznaczenia i wydatkowania, nie wspominając jednak nic o okresie, w którym powinny takie środki trwałe być wykorzystywane dla celów działalności statutowej.

W tym kontekście bez znaczenia, zdaniem Wnioskodawcy, pozostaje los danych środków trwałych po okresie wykorzystywania ich do działalności statutowej. Jak Uczelnia zauważyła powyżej, przepisy ustawy CIT nie określają, że dochód w części wydatkowanej na nabycie środków trwałych służących bezpośrednio działalności statutowej korzysta ze zwolnienia, pod warunkiem, że przed upływem określonego czasu podatnik nie zbędzie środka trwałego lub też nie zmieni sposobu jego wykorzystania i przeznaczy go do realizacji innych celów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Oznacza to, iż zakup majątku trwałego służy bezpośrednio celom statutowym w rozumieniu art. 17 ust. 1b ustawy CIT, także wówczas, gdy majątek jest w ten sposób wykorzystywany przez podatnika w dowolnym okresie po nabyciu. Przeznaczenie majątku określa się w momencie jego nabycia. Późniejsze - po okresie wykorzystania majątku do działalności statutowej - zadysponowanie majątkiem na inne cele, w ocenie Wnioskodawcy, nie niweczy zwolnienia i nie oznacza, iż dochód został wydatkowany na inny cel.

Analiza przepisów ustawy CIT wskazuje, że późniejsze wniesienie majątku aportem do spółki z o.o. nie stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, o utracie prawa do zwolnienia, bowiem ustawodawca nie ograniczył zwolnienia dochodu wydatkowanego na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji celów statutowych, dodatkowym warunkiem wymaganego minimalnego okresu ich wykorzystania w działalności statutowej. Ustawodawca nie wprowadził również ograniczenia, czy też wyłączenia zwolnienia w przypadkach rozporządzenia majątkiem po okresie jego wykorzystania w działalności statutowej.

W sytuacji gdyby uznać, że przepisy ustawy CIT zakreślają ramy czasowe minimalnego wykorzystania środków trwałych w działalności statutowej, interpretacja taka byłaby interpretacją rozszerzającą. W doktrynie, praktyce organów podatkowych i orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, że zwolnienia jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania muszą być interpretowane ściśle zarówno bez dokonywania wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej danego przepisu prawa podatkowego (tak przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 11 lutego 2010 r.; sygn. I SA/GL 853/09). Powyższe oznacza, że skoro ustawa CIT nie zakreśla wskazanych ram czasowych nie można dokonywać interpretacji rozszerzającej przepisów poprzez dodawanie dodatkowych przesłanek stosowania zwolnienia.

Uczelnia ponadto zauważa, że podobny stan faktyczny był przedmiotem rozważań Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który w wyroku z dnia 11 lutego 2010 r. (sygn. I SA/Łd 1065/09) zajął stanowisko analogiczne do zaprezentowanego przez Uczelnię. W orzeczeniu tym Sąd wskazał, że art. 17 ust. 1 pkt 4 CIT wyraźnie wskazuje, iż wolne od podatku są dochody przeznaczone przez podatników na realizacje preferowanych przez ustawodawcę celów. Spełnienie tego kryterium jest zatem niezbędnym i jednocześnie wystarczającym warunkiem zastosowania zwolnienia. Jeżeli zatem podatnik otrzymane w drodze darowizny środki trwałe i nieruchomości wykorzysta dla realizacji celów wskazanych w ustawie, a następnie środki te przeniesie na inny podmiot, nie utraci zwolnienia, o którym mowa. Do zastosowania tego zwolnienia wystarcza bowiem przeznaczenie uzyskanego dochodu na wskazane cele. Nie ma natomiast znaczenia to, co następnie stanie się z użytymi przez podatnika środkami w szczególności w sytuacji, gdy cel statutowy zostanie już zrealizowany, czy też podatnik przestanie go już realizować.

Uczelnia zauważa, że powyższy wyrok zapadł w indywidualnej sprawie innego podatnika i nie ma bezpośredniego przełożenia dla sytuacji podatkowej Uczelni. Jednakże, zwraca uwagę, że organy podatkowe rozpatrując sprawy podatnika, czy to w ramach postępowania o wydanie interpretacji prawa podatkowego, jak i innych postępowaniach określonych w Ordynacji podatkowej powinny kierować się zasadą prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, określoną w art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej. W wydawanych wyrokach, które stanowią istotny miernik legalności wydawanych interpretacji indywidualnych, sądy administracyjne uznają, że pominięcie orzecznictwa sądowego bądź też lakoniczne ustosunkowanie się do niego narusza wspomnianą zasadę zaufania (tak przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 30 października 2009 r., sygn. I SA/Wr 1184/09 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 20 stycznia 2009 r., sygn. III SA/Wa 1916108). Dlatego też, zdaniem Uczelni, organ podatkowy przy wydawaniu interpretacji powinien również przeanalizować implikacje wynikające z orzeczenia przytoczonego przez podatnika.

Reasumując, w przekonaniu Uczelni wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki, nie powoduje, iż Uczelnia traci możliwość skorzystania ze zwolnienia, o którym w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy CIT, w stosunku do dochodów osiąganych z czesnego wpłacanego przez studentów, przeznaczonych i wydatkowych na zakup przedmiotowych nieruchomości, wykorzystywanych przez Uczelnię do jej działalności statutowej.

W dniu 4 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB5/423-525/10-4/AM stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2010 r. (data wpływu 16 sierpnia 2010 r.) w zakresie braku utraty zwolnienia przedmiotowego w związku z wniesieniem wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w postaci udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków nabytego w celu wykonywania działalności statutowej - jest nieprawidłowe.

Organ wskazał, iż dochód przeznaczony na zakup udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu oraz udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków, przeznaczonego na realizację celów statutowych, który następnie zostanie wniesiony jako wkład niepieniężny do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie spełnia przesłanek do zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2010 r. Organ uznał za nieprawidłowe.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 30 listopada 2010 r. (data wpływu 6 grudnia 2010 r.), w którym Strona wezwała do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji przepisów prawa podatkowego nr IPPB5/423-525/10-4/AM wydanej w dniu 4 listopada 2010 r., a doręczonej 17 listopada 2010 r. z powodu jej niezgodności z obowiązującymi przepisami prawa.

Odpowiedzi na powyższe wezwanie udzielono pismem z dnia 11 stycznia 2011 r. nr IPPB5/423-525/10-6/AM (skutecznie doręczonym w dniu 14 stycznia 2011 r.).

W dniu 21 stycznia 2011 r. Strona wniosła do tut. Organu podatkowego skargę na ww. interpretację, w której wnioskowała o uchylenie zaskarżonej interpretacji na podstawie art. 3 § 2 pkt 4a, w związku z art. 13 § 2, art. 52 § 3 oraz 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

W ocenie Strony wydana interpretacja indywidualna naruszała przepisy prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie norm zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) do stanu faktycznego zaprezentowanego przez podatnika we wniosku o interpretację.

Wyrokiem z dnia 17 października 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 706/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Jednocześnie stwierdził, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.

W ocenie Sądu, w rozpatrywanej sprawie istota sporu sprowadza się do tego czy prawidłowe jest zakwestionowanie przez tut. Organ stanowiska Strony skarżącej zawartego we wniosku o indywidualną interpretację, w zakresie braku utraty zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.p., w sytuacji, gdy dochód pierwotnie przeznaczony na zakup udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu i udziału we współwłasności posadowionych na tym gruncie budynków był wykorzystywany na cele statutowe, w przypadku, gdy następnie doszło do wniesienia części z ww. praw jako wkładu niepieniężnego do sp. z o.o., w celu uzyskania dofinansowania, pozwalającego dokończyć modernizację budynku położonego na działce 27/1, tak aby nadawał się do realizacji celów statutowych (oświatowych) Uczelni (wykorzystanie budynku przez studentów).

Sąd stoi na stanowisku, że w świetle obowiązujących przepisów prawa, a w szczególności art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1a i lb u.p.d.p. Uczelnia nie straci zwolnienia w odniesieniu do dochodów przeznaczonych przez Uczelnię na zakup nieruchomości, które były wykorzystywane do celów statutowych (oświatowych), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.p., w okresie, w którym je wydatkowano realizując cele statutowe.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.p. wskazuje, iż wolne od podatku są dochody przeznaczone przez podatników na realizacje preferowanych przez ustawodawcę celów. Spełnienie tego kryterium jest niezbędnym i jednocześnie wystarczającym warunkiem zastosowania zwolnienia.

Zdaniem Sądu, jeżeli podatnik nabyte z dochodów objętych zwolnieniem części nieruchomości wykorzysta do realizacji celów wskazanych w ustawie, a następnie środki te przeniesie na inny podmiot, nie utraci zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4u.p.d.p.

Do zastosowania tego zwolnienia, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1a i lb u.p.d.p. wystarcza bowiem przeznaczenie i wydatkowania uzyskanego dochodu na cele statutowe wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.p. Nie ma natomiast znaczenia to, co następnie stanie się z prawami i rzeczami, na które wydatkowano dochody zwolnione, w sytuacji, gdy cel statutowy zrealizowano przy wydatkowaniu dochodów. Z treści wyżej wymienionych przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1a i lb u.p.d.p. wynika, że ze zwolnienia przewidzianego w tych przepisach korzysta każdy dochód, jeśli został przeznaczony na cel statutowy wskazany w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.p. oraz jest wydatkowany na ww. cel.

Z powyższych względów Sąd orzekł o uchyleniu zaskarżonej interpretacji na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowania przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 30 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 45/12 oddalił skargę kasacyjną złożoną przez tut. Organ podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku z dnia 27 czerwca 2010 r., po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2011 r. (data wpływu 22 marca 2013 r.) sygn. akt III SA/Wa 706/11, w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim stanu faktycznego, uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji Podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.