IPPB5/423-503/12-4/AJ - CIT w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wydatków na zakup bazy danych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2012 r. (data nadania 20 września 2012 r., data wpływu 24 września 2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 11 września 2012 r. (data doręczenia 13 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wydatków na zakup bazy danych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wydatków na zakup bazy danych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka F. powadzi działalność w zakresie organizacji zakładów wzajemnych - sportowe współzawodnictwo ludzi, na podstawie zezwolenia Ministra Finansów. Spółka zakupiła na potrzeby prowadzonej działalności bazę danych dotyczącą wyników rozgrywek sportowych z całego świata od szwajcarskiej firmy. Od 2010 r. baza danych wykorzystywana była do przeprowadzenia testów zgodności z programem informatycznym. Testy zakupionej bazy danych-wyniki sportowe-przeprowadzone były na oprogramowaniu informatycznym innej Spółki, który to program został specjalnie zakupiony by przetestować jego zgodność z bazą danych rozgrywek sportowych. Integracja tych dwóch aplikacji: bazy danych dotyczącej rozgrywek sportowych oraz oprogramowania informatycznego innej Spółki, była autorskim programem.

Mechanizm działania wyglądał w sposób następujący: oprogramowanie informatyczne "BB" pobierało dane z bazy "CC", następnie po ich przetworzeniu odsyłał je na serwer "CC", system "CC" sprawdzał przesłane dane i odsyłał informacje o błędach.

Dane zawarte w zakupionej bazie danych były przetwarzane i wykorzystywane do oferty handlowej przedstawianej graczom, na podstawie przedstawionej oferty handlowej klienci mogli zawierać zakłady. Zgodnie z powyższym baza danych została wykorzystana do stworzenia autorskiej aplikacji Spółki F.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż F zakupiła od jednego z wiodących dostawców informacji w zakresie danych i statystyk związanych ze sportem oraz zaawansowanych rozwiązań technicznych. Dostawca - szwajcarska firma - gromadzi, archiwizuje i analizuje dane sportowe, jak również informacje dotyczące sportu, oraz dostarcza usługi na potrzeby branży zakładów sportowych i loteryjnych pod marką "com". Dostawca udzielił Spółce niewyłącznego, nie podlegającego przeniesieniu i nie podlegającego sublicencjonowaniu prawa do korzystania z usług oraz zawartości na okres obowiązywania umowy tj. 1 stycznia 2009 r. i będzie obowiązywać do 1 stycznia 2010 r. - minimalny okres obowiązywania. Po wygaśnięciu minimalnego okresu obowiązywania, umowa zostanie automatycznie odnowiona na kolejny okres jednego roku, o ile nie zostanie rozwiązana przez jedną ze stron ze skutkiem na koniec minimalnego okresu obowiązywania lub jakiegokolwiek kolejnego okresu, z trzymiesięcznym wypowiedzeniem na piśmie. Spółka zawarła porozumienie do umowy zawieszające płatność wynagrodzenia oraz świadczenie określonych tą umową usług ze skutkiem od dnia 1 kwietnia 2010 r. w związku z oczekiwaniem Spółki na wydanie zezwolenia Ministra Finansów na prowadzenie działalności do momentu, kiedy Spółka podejmie decyzję o ich wznowienie. W związku z powyższymi informacjami Spółka przeprowadzała testy zgodności zakupionej bazy danych z oprogramowaniem w okresie od 01.01.2009 do dnia 31 marca 2010 r.

W ocenie Spółki przedmiotowa baza danych może stanowić zakup licencji, była to kopia bazy danych w formie xml lecz tylko część bazy - wybrane elementy, ponieważ cała baza nie była Spółce potrzebna do testów. Sposób korzystania z bazy danych odbywał się poprzez automatyczne przetwarzanie w systemie komputerowym oraz korzystanie z interfejsu użytkownika.

Ponadto w umowie między dostawcą bazy danych a Spółką zawarto, iż żadne postanowienie w umowie ani w relacjach biznesowych nie będzie stanowić ani nie będzie interpretowane jako przekazanie lub przyznanie Spółce jakichkolwiek praw własności, oprogramowania, licencji lub jakichkolwiek innych praw bądź udziałów w jakichkolwiek informacjach, danych lub wynikach prac udostępnionych przez szwajcarską firmę Spółce podczas relacji biznesowych, ani też jakichkolwiek znaków towarowych lub innych praw własności intelektualnej będących w posiadaniu szwajcarskiej firmy-usługodawcy. Zastrzeżono w umowie, iż Spółka uznaje prawo własności do informacji i danych udostępnionych przez szwajcarską firmę - usługodawcę oraz znaków towarowych i praw własności intelektualnej należących do usługodawcy. W związku z informacjami zawartymi w umowie oraz zapytaniem organu, "czy był to zakup całości praw do bazy danych", Spółka nie dokonała zakupu praw do bazy danych.

W ocenie Spółki baza danych posiada cechy utworu w rozumieniu praw autorskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Spółka powinna zaliczyć poniesione wydatki na zakup bazy danych dotyczącej wyników rozgrywek sportowych do kosztów podatkowych... (jednorazowo, w czasie, poprzez amortyzację).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, przedmiotowy wydatek na zakup bazy danych do przeprowadzenia testów stanowi koszt uzyskania przychodów w sposób jednorazowy.

Przedmiotowe wydatki nie zawierają się w katalogu wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w ustawie o rachunkowości oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. za wartości niematerialne i prawno rozumie się, nabyto przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności: autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, know-how, wartość firny oraz koszty zakończonych prac rozwojowych.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. za wartości niematerialne ustawodawca określa: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, know-how o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane do działalności gospodarczej albo oddane przez podatnika do używania na podstawie umowy licencyjnej, umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. Do wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca zalicza również wartość firmy a także koszty zakończonych prac rozwojowych. W ocenie Spółki jedynie wyraźnie wskazane w ustawie aktywa są wartościami niematerialnymi i prawnymi. Zakupiona przez Spółkę baza danych nie zawiera się w katalogu ustawy jako wartości niematerialne i prawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm., dalej także: "u.p.d.o.p." a mortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Rozpatrując przedstawiony przez Spółkę powyższy problem, należy rozróżnić dwa rodzaje praw majątkowych do baz danych w zależności od ich charakteru. Mogą to być majątkowe prawa autorskie do twórczej bazy danych, stanowiącej utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631), albo prawa majątkowe do niebędącej utworem bazy danych, chronionej na zasadach szczególnych, tzn. w oparciu o ustawę z 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz. U. Nr 128, poz. 1402).

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedmiotem umowy pomiędzy Spółką, a kontrahentem szwajcarskim jest udzielenie niewyłącznego, niepodlegającego sublicencjonowaniu prawa do korzystania z bazy danych (jej elementów) w określonym czasie, tj. (przyjmując za Wnioskodawcą) licencji na korzystanie z określonego utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ustawodawca, zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm., dalej także "pr. aut.") przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 pr. aut. umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej "licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Przy czym otwarty katalog pół eksploatacji został określony w art. 50 pr.aut.

Podkreślić należy, iż Ustawodawca na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wśród autorskich oraz pokrewnych praw majątkowych (w odróżnieniu od praw osobistych nie mogących być przedmiotem obrotu) wyróżnia:

* prawo do korzystania z utworu (zwane także licencją) oraz

* prawo do rozporządzania utworem.

Umowa licencyjna jest co do zasady umową o korzystanie z prawa do utworu lub znaku o charakterze zobowiązującym, bez skutku rozporządzającego w rozumieniu pr. aut.

W świetle powyższego, zdaniem tut. Organu podatkowego, udzielenie przedmiotowej licencji oznacza zbycie prawa o charakterze majątkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - prawa do korzystania i czerpania korzyści majątkowych z określonych praw w określonym czasie i w określony sposób (w określonych polach eksploatacji).

"Majątkowy" charakter prawa w postaci licencji wynika z jego ekonomicznego charakteru (nabywca nabywa wartość niematerialną i prawną, która będzie stanowiła składnik majątkowy jego aktywów). Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka polskiego PWN (sjp.pwn.pl) pojęcie "majątek" oznacza m.in. "czyjś stan posiadania".

Umowa o świadczenie usług charakteryzuje się tym, iż jedna ze stron stosuje własne umiejętności zawodowe i doświadczenie, wykonując pracę dla drugiej strony.

Zdaniem tut. Organu podatkowego tak też należy rozpatrywać pojęcie "usługi" jako kategorii przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 3-3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odróżnieniu od przeniesienia praw, czy np. zbycia know-how. Za takim rozumieniem usługi jako wykonywanej pracy, czy też zespołu czynności na rzecz kontrahenta przemawia użyte w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p. sformułowanie "wykonania usługi".

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego trudno mówić o "wykonywaniu" jakichkolwiek usług na rzecz kontrahenta w trakcie realizacji umowy (Spółka nie wykonuje na rzecz kontrahenta żadnych prac, czy czynności). Kontrahent uzyskuje przede wszystkim jedynie prawo do korzystania w określonym czasie z określonych praw.

Według serwisu internetowego Wikipedia pojęcie usługi oznacza "działanie podejmowane zwykle w celach zarobkowych w celu zaspokojenia potrzeb innego człowieka lub organizacji".

Umowy o świadczenie usług zostały przez ustawodawcę wymienione w art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Pojęcie usług jest bardzo pojemne i obejmuje wykonywanie czynności (faktycznych, jak i prawnych) dla innej osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa - Kodeks cywilny przyznaje zdolność prawną.

Jednakże nawet tak szerokie rozumienie usługi nie uprawnia do twierdzenia, iż pod pojęciem usługi mieści się udzielenie licencji (chyba, że dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Ustawodawca zdecydowałby się na analogiczne rozwiązanie jak w ustawie o podatku od towarów i usług, tj. enumeratywne zaliczenie licencji do kategorii usług, czego jednak nie uczynił).

W konsekwencji należy uznać, iż opisane we wniosku prawo do korzystania z bazy danych należy stanowi licencję w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p.

Należy przy tym zauważyć, iż stosownie do treści art. 16m ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

Zatem podstawowy okres amortyzacji licencji dotyczącej wykorzystywania bazy danych wynosi 60 miesięcy. Zgodnie bowiem z opisem stanu faktycznego przedmiotowa baza danych nie jest programem komputerowym, lecz zbiorem danych. W przedmiotowej sprawie Spółka nie nabyła także praw autorskich (jedynie prawo do korzystania z utworu). Przedmiotowa baza danych nie mieści się także w kategoriach opisanych w pkt 2 i pkt 3 powyższego ustępu.

W świetle powyższego stanowisko Spółki, zgodnie z którym:

* przedmiotowy wydatek na zakup bazy danych do przeprowadzenia testów stanowi koszt uzyskania przychodów w sposób jednorazowy;

* przedmiotowe wydatki nie zawierają się w katalogu wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w ustawie o rachunkowości oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych

* należy uznać za nieprawidłowe.

Przedmiotowy wydatek należy zakwalifikować jako wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.p., podlegającą amortyzacji w okresie nie krótszym niż wymieniony w art. 16m ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Brak jest zatem możliwości zaliczenia ww. bazy danych do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.