IPPB5/423-503/09-4/PJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 listopada 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB5/423-503/09-4/PJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2009 r. (data wpływu 26 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych w części dotyczącej:

* zaliczenia transportu pneumatycznego jako inwestycji w obcych środkach trwałych - jest prawidłowe,

* zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów nie umorzonej wartość inwestycji w obcych środkach trwałych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji inwestycji w obcych środkach trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w trybie przetargu nieograniczonego zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo Zamówień Publicznych zawarła umowę ze Szpitalem Publicznym na:

1.

sprzedaż odczynników do badan laboratoryjnych,

2.

dzierżawę analizatorów do badan laboratoryjnych,

3.

dzierżawę systemu transportu Poczty Pneumatycznej (Transportu Pneumatycznego).

Spółka dokonuje sprzedaży opodatkowanej odczynników do diagnostyki laboratoryjnej na terenie kraju.

Oprócz sprzedaży odczynników Spółka sprzedaje lub wydzierżawia analizatory laboratoryjne do wykonywania badań laboratoryjnych na odczynnikach, których Spółka jest jedynym dystrybutorem na terenie kraju. Główny przychód ze sprzedaży (około 90% całości przychodów) Spółka osiąga ze sprzedaży odczynników. W celu dokonania sprzedaży odczynników, Spółka staje do przetargów publicznych zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. "Prawo Zamówień Publicznych" zwaną dalej ("PZP"). Przed złożeniem oferty, Spółka otrzymuje Specyfikację Istotnych Warunków Zamówienia (zwaną dalej "SIWZ"), w której to opisane są bardzo szczegółowo wymogi dotyczące złożonej przyszłej oferty przez Spółkę stającą do przetargu publicznego. Spółka wzięła udział w przetargu i złożyła ofertę dla Publicznego Szpitala, której przedmiotem była dostawa odczynników wraz z wyposażeniem w analizatory laboratoryjne. W ramach przedmiotu zamówienia wykonawca został zobowiązany również do dostawy, montażu i serwisu, na koszt własny, fabrycznie nowego systemu transportu pneumatycznego. Był to warunek konieczny do złożenia oferty na dostawę odczynników wraz z wyposażeniem, w analizatory laboratoryjne. Nie spełnienie powyżej opisanego warunku, dyskwalifikuje Spółkę stającą do przetargu.

W związku z powyższym w celu zachowania przychodów ze sprzedaży odczynników do badań laboratoryjnych Spółka zaoferowała w ofercie:

* dostawę odczynników wraz z wyposażeniem w analizatory laboratoryjne oraz w ramach przedmiotu zamówienia zobowiązała się do:

* dostawy, montażu i serwisu, na koszt własny systemu transportu pneumatycznego, spełniającego wymogi określone w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, w formie dzierżawy.

Na podstawie przedstawionej oferty zgodnej z "SIWZ" Spółka wygrała przetarg i podpisała z klientem umowę na dostawę odczynników, na dzierżawę analizatorów oraz na dzierżawę systemu transportu pneumatycznego. Umowa obowiązuje przez okres 36 miesięcy.

Określona w umowie wartość brutto transportu pneumatycznego wynosiła XXX zł (netto XXX zł). Spółka ustaliła, że przez okres 3 lat Szpital będzie płacił Spółce miesięczny czynsz dzierżawny w wysokości XXX zł W Umowie uzgodniono, iż po upływie 3 lat własność ww. transportu pneumatycznego przejdzie na własność kontrahenta Spółki, bez dodatkowych kosztów ze strony Szpitala. Spółka przyjęła niniejszą inwestycję do rejestru środków trwałych jako inwestycję w obcym środku trwałym i amortyzuję ją dla celów podatkowych według stawki 10%. Należy również dodać, iż w przypadku rozwiązania umowy przed upływem 3 lat, Szpital zobowiązał się wykupić transport pneumatyczny za kwotę odpowiadającą kwocie 1/36 wartości zakupu pomnożonej przez liczbę miesięcy pozostałą do terminu zakończenia umowy.

Spółka na podstawie podpisanej umowy przyjęła system transportu pneumatycznego jako inwestycje w obcym środku trwałym i dokonuje odpisów amortyzacyjnych stosując stawkę amortyzacyjną w wysokości - 10% - właściwą dla inwestycji w obcych środkach trwałych.

W związku z tym, iż umowa została zawarta na okres 3 lat, system transportu pneumatycznego nie zostanie w pełni umorzony i po okresie tym zostanie przekazany bez dodatkowych opłat do Szpitala. Spółka przez okres 3 lat, w związku z powyższą umową, która stanowi umowę kompleksową na dostawę odczynników wraz z dzierżawą analizatorów i dzierżawą systemu transportu pneumatycznego ma osiągnąć wysokie przychody rzędu:

* dostawa odczynników = XXX zł netto,

* dzierżawa analizatorów = XXX zł netto,

* dzierżawa transportu pneumatycznego = XXX zł

Łączny przychód w wysokości XXX zł netto. Należy dodać tu, iż wyżej opisana kompleksowa umowa wykazuje wysoką rentowność.

Następnie Spółka po zakończeniu trwania umowy dzierżawy zobowiązana jest przekazać transport pneumatyczny bez dodatkowych kosztów do Szpitala, w związku z czym zamierza dokonać likwidacji inwestycji w obcych środkach trwałych i zakwalifikować pozostałą wartość netto z tytułu likwidacji w kwocie netto XXX zł do kosztów uzyskania przychodów.

Wartość netto powstała w wyniku likwidacji inwestycji w obcym środku trwałym jest kosztem powstałym w wyniku zabezpieczenia osiągnięcia źródła przychodów. Gdyby Spółka nie spełniła wymogów Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia "SIWZ" nie mogłaby złożyć oferty, a tym samym nie podpisałaby umowy ze szpitalem i nie osiągnęłaby przychodu w łącznej kwocie XXX zł netto.

Spółka przed przyjęciem transportu pneumatycznego do inwestycji w obce środki trwałe, dokonała odliczenia 22% podatku VAT od zakupionego transportu pneumatycznego w wysokości XXX zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy Spółka prawidłowo zakwalifikowała transport pneumatyczny do inwestycji w obce środki trwałe i prawidłowo dokonuje odpisów amortyzacyjnych przez okres trwania umowy dzierżawy (3 lata) po stawce amortyzacyjnej właściwej dla inwestycji w obcych środkach trwałych w wysokości 10% i zalicza je do kosztów uzyskania przychodów.

2.

Czy Spółka może zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów nie umorzoną wartość inwestycji w obcych środkach trwałych (transport pneumatyczny) po zakończeniu trwania umowy dzierżawy (czyli po okresie 3 lat) - pod datą podpisania protokołu przenoszącego na Szpital własność systemu transportu pneumatycznego.

3.

Czy Spółka prawidłowo odliczyła podatek od towarów i usług w pełnej wysokości z faktury dokumentującej wykonanie systemu transportu pneumatycznego.

4.

Czy w momencie przekazania transportu pneumatycznego klientowi bez dodatkowych opłat powstanie obowiązek naliczenia VAT należnego z tytułu bezpłatnego przekazania lub korekty wcześniejszego odliczenia podatku.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 i 2. W zakresie pytań nr 3 i 4 dotyczących ustawy o podatku od towarów i usług, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1) Zdaniem Spółki system transportu pneumatycznego został prawidłowo przyjęty jako inwestycje w obcych środkach trwałych i jest prawidłowo amortyzowany przez okres trwania umowy dzierżawy (3 lata) po stawce właściwej dla inwestycji w obcych środkach trwałych - 10%. Poniesiony wydatek na wykonanie systemu transportu pneumatycznego spełnia warunki określone przepisami art. 16a ust. 1 pkt 1 oraz art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez okres 3 lat, według stawki 10% rocznie będzie prawidłowo zakwalifikowana do kosztów uzyskania przychodów - zgodnie z przepisem art. 16 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad 2) Zdaniem Spółki wartość netto zlikwidowanej inwestycji w obcych środkach trwałych (system transportu pneumatycznego) po zakończeniu umowy dzierżawy (po okresie 3 lat) stanowić będzie koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W opisanym stanie faktycznym nie ulega wątpliwości, że nabycie, dzierżawa oraz przeniesienie własności systemu transportu pneumatycznego ma bezpośredni związek z kompleksowo zawartym kontraktem związanym z osiągnięciem przychodów do opodatkowania z tytułu dostawy odczynników wraz z dzierżawą analizatorów oraz dzierżawą systemu transportu pneumatycznego. Nie spełnienie Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia "SIWZ" w których w ramach przedmiotu zamówienia (dostawy odczynników wraz z dzierżawą analizatorów) wykonawca umowy zobowiązany został do dostawy, montażu i serwisu, na koszt własny systemu transportu pneumatycznego, powodowałoby nie osiągnięcie przychodu do opodatkowania ze względu na niemożliwość podpisania umowy. Dodać należy również iż Zamawiający (Szpital) w "SIWZ" zawarł zapisy, iż nie dopuszcza składania ofert wariantowych lub częściowych co skutkowałoby odrzuceniem oferty.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany koszt do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu (ewentualnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), przy czym każdy koszt poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. W procesie kwalifikacji prawnopodatkowej poniesionych kosztów trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się ich do osiągnięcia przychodu, a także ich racjonalność rozumianą jako adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu.

Trzeba pamiętać przy tym, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi z tej okoliczności skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Dlatego podatnik chcąc zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z określonego tytułu, powinien wykazać istnienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy przedmiotowymi wydatkami a uzyskanym przychodem.

Z art. 16a ust. 1 ww. ustawy wynika, że środkami trwałymi są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

* maszyny, urządzenia i środki transportu,

* inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1. Do środków trwałych na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy zaliczane są ponadto przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych. Zgodnie z art. 15 ust. 6 tejże ustawy, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest sprzedaż odczynników. Spółka również sprzedaje lub wydzierżawia analizatory laboratoryjne do wykonywania badań laboratoryjnych na odczynnikach, których Spółka jest jedynym dystrybutorem na terenie kraju. Główny przychód ze sprzedaży (około 90% całości przychodów) Spółka osiąga ze sprzedaży odczynników.

W trybie przetargu nieograniczonego Wnioskodawca - Spółka zawarła umowę na: sprzedaż odczynników do badan laboratoryjnych, dzierżawę analizatorów do badan laboratoryjnych, dzierżawę transportu pneumatycznego.

W ramach przedmiotu zamówienia wykonawca został zobowiązany do dostawy, montażu i serwisu, na koszt własny, fabrycznie nowego systemu transportu pneumatycznego. Był to warunek konieczny do złożenia oferty na dostawę odczynników wraz z wyposażeniem, w analizatory laboratoryjne. Nie spełnienie powyżej opisanego warunku, dyskwalifikuje Spółkę stającą do przetargu.

W związku z powyższym w celu zachowania przychodów ze sprzedaży odczynników do badań laboratoryjnych Spółka zaoferowała w ofercie:

* dostawę odczynników wraz z wyposażeniem w analizatory laboratoryjne; oraz w ramach przedmiotu zamówienia zobowiązała się do:

* dostawy, montażu i serwisu, na koszt własny systemu transportu pneumatycznego

Spółka na podstawie podpisanej umowy przyjęła system transportu pneumatycznego jako inwestycje w obcym środku trwałym i dokonuje odpisów amortyzacyjnych stosując stawkę amortyzacyjną w wysokości - 10% - właściwą dla inwestycji w obcych środkach trwałych.

W związku z tym, iż umowa została zawarta na okres 3 lat, system transportu pneumatycznego nie zostanie w pełni umorzony i po okresie tym zostanie przekazany bez dodatkowych opłat do Szpitala.

Na dzień wygaśnięcia umów dzierżawy w Spółce pozostanie wartość niezamortyzowanej części inwestycji w obcym środku trwałym.

Odpowiedź na pytanie nr 1

Na podstawie art. 4a pkt 1 ww. ustawy, inwestycje stanowią środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694). Z kolei, "środki trwałe w budowie" to - w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy o rachunkowości - zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje stwierdzić można, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, albo polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat. Dla tych inwestycji budowlanych przyjęto stosunkowo krótki okres amortyzacji, który nie może być przez podatnika skracany w drodze indywidualnej decyzji, np. w wyniku rozwiązania umowy najmu.

W związku ze sprzedażą szpitalowi odczynników została w tym szpitalu zrealizowana przez Spółkę inwestycja polegająca na dostawie i montażu fabrycznie nowego systemu transportu pneumatycznego. W sensie technicznym inwestycja polega na zainstalowaniu pneumatycznych rur mogących transportować ciała stałe z wykorzystaniem powietrza pod ciśnieniem.

Przekazanie inwestycji właścicielowi tego środka trwałego tytułem dzierżawy, za czynsz dzierżawny, budzi wątpliwości w zakresie dopuszczalności takiego działania. Jednakże przyjmując za podatnikiem, że te działania są dopuszczalne, należy stwierdzić, iż zrealizowana inwestycja powinna być uznana za inwestycję w obcym środku trwałym, podlegającą amortyzacji zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wykonanie transportu pneumatycznego Spółka prawidłowo zaliczyła do inwestycji w obcych środkach trwałych.

Na podstawie art. 16j ust. 4 pkt 1 ww. ustawy okres amortyzacji w przypadku inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach nie może być krótszy niż 10 lat, a tym samym stawka amortyzacyjna nie może być mniejsza niż 10%.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odpowiedź na pytanie nr 2

Treścią art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności.

Z uwagi na brak definicji legalnej, pojęć używanych przez ustawodawcę, w celu ich właściwej interpretacji, należy zastosować wykładnię językową.

Zgodnie z definicją słownikową (Uniwersalny słownik języka polskiego, tom 3, PWN, Warszawa 2003 r.), "strata to mimowolny, niechciany ubytek czegoś, co się posiadało, poniesiona szkoda, to co się przestało posiadać"; w przypadku wygaśnięcia umowy dzierżawy przed zakończeniem amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym nie można mówić o poniesionej stracie, gdyż w żadnej mierze nie jest to zdarzenie mimowolne. Nie dojdzie również do likwidacji środka trwałego rozumianej, jako jego faktyczna likwidacja np. w formie jego demontażu (z czynności tej sporządza się protokół fizycznej likwidacji, który oznacza zakończenie procesu likwidacji środka trwałego).

Biorąc powyższe pod uwagę, przepisy art. 16 ust. 1 pkt 5 i pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią podstawy do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości niezamortyzowanej części środka trwałego lub inwestycji w obcym środku trwałym, w przypadku, gdy nie wystąpi strata z tytułu likwidacji środka trwałego, rozumianej jako jego fizyczną utratę ustawowych przymiotów środka trwałego - kompletności i przydatności do użytku (funkcjonalności użytkowej) w wyniku np. zniszczenia, uszkodzenia (którego koszt naprawy przewyższa wartość urządzenia), demontażu, złomowania itp.

W konsekwencji nie można w tym przypadku mówić o likwidacji środka trwałego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tej sytuacji wystąpi zdarzenie, które było zaplanowane zgodne z wolą stron umowy.

Należy zauważyć, iż dobrowolne, nieodpłatne przekazanie, po upływie okresu obowiązywania umowy dzierżawy "inwestycji w obcym środku trwałym" nie mieści się w ustawowym pojęciu "straty".

W sytuacji, gdy przed pełnym zamortyzowaniem inwestycji w obcym środku trwałym dochodzi do wygaśnięcia umowy łączącej strony i przekazania tej inwestycji, niezamortyzowana część tej inwestycji nie stanowi kosztów uzyskania przychodów. U podatnika amortyzującego dotychczas taki środek trwały, nie dochodzi bowiem do likwidacji środka trwałego, rozumianej jako jego zużycie (zniszczenie) lecz do zaprzestania jego użytkowania dla celów prowadzonej działalności.

Brak możliwości kontynuowania odpisów amortyzacyjnych przy uwzględnieniu, iż co do zasady koszt podatkowy w przypadku inwestycji w obce środki trwałe, stanowić mogą odpisy amortyzacyjne, w konsekwencji pozbawia Spółkę możliwości odniesienia w ciężar kosztów uzyskania przychodu, niezamortyzowanych wydatków związanych z transportem pneumatycznym.

Konkludując, należy podkreślić, iż Spółka miała wpływ na takie skonstruowanie oferty przetargowej, by jej interesy znalazły pełną ochronę.

Dyspozycja powołanej treści przepisu art. 16j ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, określa minimalny okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych, który winien wynosić 10 lat.

Na etapie zawierania umowy najmu na okres 36 miesięcy, Wnioskodawca powinien zdawać sobie sprawę, iż nie będzie miał możliwości dokonania pełnej amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym, skoro jej minimalny okres amortyzacji wynosi 10 lat. A zatem zawierając taką umowę z góry musi zgodzić się z tym, iż uniemożliwi mu to odzyskanie poprzez odpisy amortyzacyjne poczynionych nakładów.

Na uwadze należy mieć pogląd prezentowany zarówno w judykaturze, jak również w doktrynie, iż jedynie niezawinione przez podatnika straty w środka trwałych mogą podlegać zaliczeniu do kosztów podatkowych.

Możliwość uznania strat w środkach trwałych za koszty podatkowe, należy postrzegać jako rozwiązanie umożliwiające zrekompensowanie negatywnych dla podatnika skutków zdarzeń zachodzących nieuchronnie i niezależnie od jego woli.

Utrata środka trwałego na skutek działania siły wyższej, w wyniku zdarzeń niezależnych od przedsiębiorcy spełnia warunek "niezawinionej" straty. A tym samym pozwala na jej zaliczenie do kosztów podatkowych, nie daje natomiast podstaw do powiększenia kosztów podatkowych wystąpienie straty na skutek niedbalstwa podatnika.

Również w doktrynie przyjmuje się, iż jakkolwiek brak jest przepisu wyraźnie eliminującego z kosztów straty zawinionej, to jednak wykładnia celowościowa art. 15 i 16 prowadzi do wniosku, że zamiarem ustawodawcy nie było dopuszczenie możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek taki wynika z zestawienia rodzaju wydatków, które art. 15 uznaje za koszty oraz rodzaje wydatków umieszczonych w katalogu wyłączeń w art. 16. W obu przepisach nie ma przyzwolenia na ponoszenie przez Skarb Państwa skutków zawinionych zachowań podatnika.

Przedstawiając powyższe, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do powstania straty w środkach trwałych, która mogłaby zostać zaliczona do kosztów podatkowych. Jakkolwiek podatnik ponosząc stratę ekonomiczną (nie dokonał pełnej amortyzacji inwestycji w obym środku trwałym), to jednak powinno to być jego świadome działanie polegające m.in. na podpisaniu umowy najmu na okres krótszy niż 10 lat.

W takim bowiem przypadku Skarb Państwa nie może ponosić finansowej odpowiedzialności, poprzez zaliczenie niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym do kosztów podatkowych, świadomych działań podatnika w wyniku których dochodzi do powstania tych negatywnych skutków.

Reasumując, w wyniku zakończenia trwania umowy dzierżawy oraz przeniesienia na Szpital własności systemu transportu pneumatycznego nie dojdzie do powstania straty w środkach trwałych, która stanowiłaby podstawę do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej części wartości inwestycji w obcym środku trwałym.

Na tej podstawie, stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniła treść art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł.

Zgodnie z art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej w przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Z uwagi na to, iż wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu został opłacony za 1 stan faktyczny w wysokości 75 zł w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, część opłaty w kwocie 35 zł dokonanej w dniu 19 sierpnia 2009 r. zostanie zwrócona, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej, na wskazany w treści wniosku numer rachunku bankowego:

Pozostała kwota w wysokości 75 zł zostanie rozliczona w odrębnej interpretacji wydanej w zakresie podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl