IPPB5/423-414/13-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kwalifikacji prawnopodatkowej opłat za prawo do dystrybucji - jest prawidłowe,

* braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych opłat dystrybucyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

* kwalifikacji prawnopodatkowej opłat za prawo do dystrybucji,

* braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych opłat dystrybucyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Oddział należy do Grupy T. będącej międzynarodową organizacją działającą na rynku informacji finansowych. Oddział jest oddziałem spółki T. z siedzibą w Szwajcarii. Grupa T. prowadzi działalność w skali globalnej sprzedając swoje produkty w ponad 100 krajach poprzez dystrybutorów. Oddział prowadzi działalność na polskim rynku głównie jako dostawca szerokiej gamy informacji skierowanych do sektora finansowego i mediów, w tym informacji giełdowych przekazywanych w czasie rzeczywistym, systemów transakcyjnych, cyfrowych i tekstowych baz danych oraz wiadomości video.

Przedmiotem działalności Oddziału jest głównie dystrybucja na rynku polskim produktów należących do spółki T. z siedzibą w Szwajcarii. W związku z tym, spółka T. udzieliła Oddziałowi niewyłącznej licencji dystrybucyjnej na podstawie Umowy ze Sprzedawcą Lokalnym (ang. Local Vendor Agreement (Information and Dealing Products)) w celu dystrybuowania przez Oddział produktów Grupy T. dla klientów na terenie Polski.

Do najważniejszych produktów dystrybuowanych przez Oddział na polskim rynku należą:

* produkty informacyjne zawierające dane finansowe i narzędzia analityczne przeznaczone dla sektora finansowego (np. maklerów, ekonomistów, doradców inwestycyjnych itp.),

* produkty transakcyjne - systemy do przeprowadzania transakcji finansowych, które są przede wszystkim wykorzystywane przez globalne banki inwestycyjne.

Zgodnie z treścią Umowy ze Sprzedawcą Lokalnym, Oddział dokonuje na rzecz T. płatności z tytułu udzielenia mu niewyłącznego prawa do dystrybucji produktów na terytorium Polski. Treścią prawa przyznanego Oddziałowi przez T. jest w szczególności zobowiązanie się T. do dostarczania Oddziałowi produktów w celu ich dalszej odsprzedaży klientom na terytorium Polski. Oddział dystrybuuje do klientów finalnych produkty T. w stanie "nieprzetworzonym". Zgodnie z Umową ze Sprzedawcą Lokalnym, T. nie przenosi na Oddział żadnych praw autorskich ani nie daje prawa do rozporządzania jakimkolwiek utworem w rozumieniu prawa autorskiego, a wszelkie prawa autorskie pozostają własnością T.

Na podstawie Umowy ze Sprzedawcą Lokalnym Oddział uiszcza na rzecz T opłatę dystrybucyjną, która ustalana jest na podstawie przychodów uzyskanych przez Oddział z tytułu sprzedaży produktów T.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, w świetle zmiany brzmienia Umowy polsko - szwajcarskiej od dnia 1 lipca 2013 r. Oddział będzie zobowiązany do pobierania od wypłacanych od dnia 1 lipca 2013 r. opłat dystrybucyjnych na rzecz T zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata dystrybucyjna płacona na rzecz T po dniu 1 lipca 2013 r. nie będzie mieścić się w zakresie "należności licencyjnych" określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm. dalej: ustaw o CIT) oraz art. 12 ust. 3 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92 z późn. zm. dalej jako: Umowa polsko - szwajcarska) w jej brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2013 r., które podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Tym samym, Oddział nie będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku od tych opłat wypłacanych na rzecz T od dnia 1 lipca 2013 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez nierezydentów przychodów: z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów. Stosownie do treści art. 21 ust. 2 ustawy o CIT powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednocześnie na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne dokonujące wypłat ww. należności zobowiązane są, jako płatnicy, pobierać w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie, stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. W omawianym zdarzeniu przyszłym zastosowanie będą miały postanowienia Umowy polsko - szwajcarskiej, z uwzględnieniem zmian wprowadzonych Protokołem, jakie zaczną obowiązywać od dnia 1 lipca 2013 r.

Umowa polsko - szwajcarska zawiera definicję pojęcia należności licencyjne. Zgodnie z art. 12 ust. 3 Umowy polsko - szwajcarskiej (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2013 r.): Określenie " należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego, w tym prawa do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeni w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej."

Odnosząc się w pierwszej kolejności do zakresu pojęcia należności licencyjnych, w opinii Oddziału, definicja należności licencyjnych zawarta w art. 12 ust. 3 Umowy polsko - szwajcarskiej oraz wyliczenie przychodów zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT ma charakter zamknięty. Stanowisko Oddziału znajduje potwierdzenie w doktrynie ("Zawarte w tym przepisie wyliczenie przychodów ma charakter zamknięty. W stosunku do innych przychodów tych podatników zastosowanie znajdą zasady ogólne ustawy, o ile przepisy właściwych umów o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu nie stanowią inaczej.", por. K. Wujek, Podatek dochodowy od osób prawnych - Komentarz 2005, wyd. Unimex, 2005, str. 858). Także w orzecznictwie organów podatkowych nie budzi wątpliwości, że pojęcie "należności licencyjnych" zawarte w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z umowami, których przedmiotem są prawa na dobrach niematerialnych, lecz wyłącznie opłat wynikających z ustanowienia prawa do użytkowania takich praw. Tym samym, zapłata za przeniesienia własności danego prawa (np. prawa do produktów) nie może być uważana za należność licencyjną w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (por. interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 października 2008 r., sygn. IPPB3/423 -1050/08-2/PS lub Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 października 2008 r., sygn. IBPB3/423-693/08/BG).

Tym samym wszelkie płatności niebędące płatnościami wskazanymi wyraźnie w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz art. 12 ust. 3 Umowy polsko - szwajcarskiej nie podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

W związku z tym, zdaniem Oddziału, należy zwrócić uwagę, że istotą Umowy ze Sprzedawcą Lokalnym jest dystrybucja produktów T przez Oddział na rynku polskim. Innymi słowy, Oddział dystrybuuje do klientów finalnych produkty T w stanie "nieprzetworzonym". W opinii Oddziału, jest to analogiczna sytuacja do zawieranych w obrocie międzynarodowym umów, na podstawie których dochodzi do zbycia egzemplarza oprogramowania. W tym zakresie, Oddział zwraca uwagę, że zgodnie z brzmieniem ust. 2 Komentarza do Modelowej Konwencji OECD do art. 12, jeżeli z umowy zawartej pomiędzy polskim a zagranicznym kontrahentem wynika, że nabywca oprogramowania komputerowego nabywa egzemplarz lub egzemplarze oprogramowania i nie ma między nim a zbywcą żadnej szczególnej umowy dotyczącej zakresu korzystania z takiego oprogramowania, w takim przypadku nie następuje udzielenie prawa do korzystania z cudzych praw majątkowych. Chodzi tu o sytuację, w której zakres uprawnień nabywcy do korzystania z egzemplarza oprogramowania komputerowego jest ograniczony jedynie do działań umożliwiających mu skorzystanie z legalnie zakupionego egzemplarza tego oprogramowania.

Zaznaczyć przy tym należy, zgodnie ze stanowiskiem doktryny, pomimo iż Konwencja Modelowa nie stanowi polskiego źródła prawa powszechnie obowiązującego, Polska jako członek OECD ma obowiązek stosowania Konwencji, jak i Komentarza. Co więcej, polskie organy podatkowe, aby zapewnić jednolitość stosowania prawa, powinny odwoływać się do Komentarza tak przy stosowaniu, jak i interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (J. Tkaczyk, M. Zdyb. Międzynarodowe Prawo Podatkowe, Opodatkowanie i ubezpieczenia społeczne osób pracujących w Unii Europejskiej, Difin, Warszawa 2006, str. 21).

Nadto reguła autonomiczności praw określona w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) determinuje brak wpływu przejścia prawa własności egzemplarza utworu na przejście praw autorskich (zgodnie z tym przepisem jeżeli umowa nie stanowi inaczej, przeniesienie własności egzemplarza utworu nie powoduje przejścia autorskich praw majątkowych do utworu).

Zgodnie z treścią Umowy ze Sprzedawcą Lokalnym, Oddział dokonuje na rzecz T. płatności z tytułu udzielenia mu niewyłącznego prawa do dystrybucji produktów na terytorium Polski. Treścią prawa przyznanego Oddziałowi przez T. jest w szczególności zobowiązanie się T do dostarczania Oddziałowi produktów w celu dystrybuowania ich klientom na terytorium Polski.

W świetle powyższego, należy uznać, że na podstawie umowy zawartej z Oddziałem, T. nie przenosi na Oddział żadnych praw autorskich ani nie daje prawa do rozporządzania jakimkolwiek utworem w rozumieniu prawa autorskiego na wszystkich polach eksploatacji. Oddział jest wyłącznie upoważniony do dystrybuowania produktów na terytorium Polski,

Umowa, którą spółka T. zawarła z Oddziałem reguluje przede wszystkim warunki współpracy handlowej w zakresie dystrybuowania przez Oddział produktów T. Jej przedmiotem nie jest przyznanie Oddziałowi użytkowania lub ustanowienie na jego rzecz prawa do użytkowania praw na dobrach niematerialnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz art. 12 ust. 3 Umowy polsko - szwajcarskiej. W wykonaniu umowy Oddział nabywa od T produkty, ale nie dochodzi do przeniesienia praw autorskich ani do przekazania praw do używania praw autorskich Oddziałowi. Zgodnie z Umową ze Sprzedawcą Lokalnym prawa autorskie pozostają własnością T. W konsekwencji należy stwierdzić, iż należności wypłacane przez Oddział na rzecz T za produkty przeznaczone do dalszej odsprzedaży (w stanie "nieprzetworzonym"), nie będą stanowiły należności licencyjnych w rozumieniu Umowy polsko - szwajcarskiej. W myśl art. 7 ust. 1 ww. umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania przedmiotowe należności będą zakwalifikowane jako zyski przedsiębiorstwa (T) i konsekwentnie opodatkowane w Szwajcarii.

Podsumowując - należności wypłacane przez Oddział na rzecz T. z tytułu opłaty dystrybucyjnej nie mieszczą się w definicji należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz art. 12 Umowy polsko - szwajcarskiej w jej brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2013 r. Oznacza to, że Oddział nie będzie zobowiązany do pobierania z tego tytułu podatku u źródła i w związku z należnościami wypłacanymi po dniu 1 lipca 2013 r.

Oddział wskazuje, że podobne stanowisko wyrażają w analogicznych stanach faktycznych organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (w interpretacji z dnia 12 listopada 2009 r. sygn. IPPB5/423-545/09-3/AJ oraz w interpretacji z dnia 17 stycznia 2011 r., sygn. IPPB5/423-741/10-2/PS) i Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (w postanowieniu z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. 1472/ROP I/423-35-46/05/IW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się - za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim, wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.